1:1 Ἰάκωβος θεοῦ καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ δοῦλος ταῖς δώδεκα φυλαῖς ταῖς ἐν τῇ διασπορᾷ χαίρειν .

2 Πᾶσαν χαρὰν ἡγήσασθε , ἀδελφοί μου , ὅταν πειρασμοῖς περιπέσητε ποικίλοις , 3 γινώσκοντες ὅτι τὸ δοκίμιον ὑμῶν τῆς πίστεως κατεργάζεται ὑπομονήν · 4 ἡ δὲ ὑπομονὴ ἔργον τέλειον ἐχέτω , ἵνα ἦτε τέλειοι καὶ ὁλόκληροι , ἐν μηδενὶ λειπόμενοι .

5 Εἰ δέ τις ὑμῶν λείπεται σοφίας , αἰτείτω παρὰ τοῦ διδόντος θεοῦ πᾶσιν ἁπλῶς καὶ ⸀ μὴ ὀνειδίζοντος , καὶ δοθήσεται αὐτῷ · 6 αἰτείτω δὲ ἐν πίστει , μηδὲν διακρινόμενος , ὁ γὰρ διακρινόμενος ἔοικεν κλύδωνι θαλάσσης ἀνεμιζομένῳ καὶ ῥιπιζομένῳ · 7 μὴ γὰρ οἰέσθω ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ὅτι λήμψεταί τι παρὰ τοῦ κυρίου 8 ἀνὴρ δίψυχος , ἀκατάστατος ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ .

9 Καυχάσθω δὲ ὁ ἀδελφὸς ὁ ταπεινὸς ἐν τῷ ὕψει αὐτοῦ , 10 ὁ δὲ πλούσιος ἐν τῇ ταπεινώσει αὐτοῦ , ὅτι ὡς ἄνθος χόρτου παρελεύσεται . 11 ἀνέτειλεν γὰρ ὁ ἥλιος σὺν τῷ καύσωνι καὶ ἐξήρανεν τὸν χόρτον , καὶ τὸ ἄνθος αὐτοῦ ἐξέπεσεν καὶ ἡ εὐπρέπεια τοῦ προσώπου αὐτοῦ ἀπώλετο · οὕτως καὶ ὁ πλούσιος ἐν ταῖς πορείαις αὐτοῦ μαρανθήσεται .

12 Μακάριος ἀνὴρ ὃς ὑπομένει πειρασμόν , ὅτι δόκιμος γενόμενος λήμψεται τὸν στέφανον τῆς ζωῆς , ὃν ⸀ ἐπηγγείλατο τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν . 13 μηδεὶς πειραζόμενος λεγέτω ὅτι Ἀπὸ θεοῦ πειράζομαι · ὁ γὰρ θεὸς ἀπείραστός ἐστιν κακῶν , πειράζει δὲ αὐτὸς οὐδένα . 14 ἕκαστος δὲ πειράζεται ὑπὸ τῆς ἰδίας ἐπιθυμίας ἐξελκόμενος καὶ δελεαζόμενος · 15 εἶτα ἡ ἐπιθυμία συλλαβοῦσα τίκτει ἁμαρτίαν , ἡ δὲ ἁμαρτία ἀποτελεσθεῖσα ἀποκύει θάνατον . 16 μὴ πλανᾶσθε , ἀδελφοί μου ἀγαπητοί .

17 Πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστιν , καταβαῖνον ἀπὸ τοῦ πατρὸς τῶν φώτων , παρʼ ᾧ οὐκ ἔνι παραλλαγὴ ἢ τροπῆς ἀποσκίασμα . 18 βουληθεὶς ἀπεκύησεν ἡμᾶς λόγῳ ἀληθείας , εἰς τὸ εἶναι ἡμᾶς ἀπαρχήν τινα τῶν αὐτοῦ κτισμάτων .

19 ⸀ Ἴστε , ἀδελφοί μου ἀγαπητοί . ἔστω ⸀ δὲ πᾶς ἄνθρωπος ταχὺς εἰς τὸ ἀκοῦσαι , βραδὺς εἰς τὸ λαλῆσαι , βραδὺς εἰς ὀργήν , 20 ὀργὴ γὰρ ἀνδρὸς δικαιοσύνην θεοῦ ⸂ οὐκ ἐργάζεται ⸃. 21 διὸ ἀποθέμενοι πᾶσαν ῥυπαρίαν καὶ περισσείαν κακίας ἐν πραΰτητι δέξασθε τὸν ἔμφυτον λόγον τὸν δυνάμενον σῶσαι τὰς ψυχὰς ὑμῶν .

22 Γίνεσθε δὲ ποιηταὶ λόγου καὶ μὴ ⸂ ἀκροαταὶ μόνον ⸃ παραλογιζόμενοι ἑαυτούς . 23 ὅτι εἴ τις ἀκροατὴς λόγου ἐστὶν καὶ οὐ ποιητής , οὗτος ἔοικεν ἀνδρὶ κατανοοῦντι τὸ πρόσωπον τῆς γενέσεως αὐτοῦ ἐν ἐσόπτρῳ , 24 κατενόησεν γὰρ ἑαυτὸν καὶ ἀπελήλυθεν καὶ εὐθέως ἐπελάθετο ὁποῖος ἦν . 25 ὁ δὲ παρακύψας εἰς νόμον τέλειον τὸν τῆς ἐλευθερίας καὶ παραμείνας , ⸀ οὐκ ἀκροατὴς ἐπιλησμονῆς γενόμενος ἀλλὰ ποιητὴς ἔργου , οὗτος μακάριος ἐν τῇ ποιήσει αὐτοῦ ἔσται .

26 Εἴ τις δοκεῖ θρησκὸς ⸀ εἶναι μὴ χαλιναγωγῶν γλῶσσαν ⸀ αὐτοῦ ἀλλὰ ἀπατῶν καρδίαν ⸀ αὐτοῦ , τούτου μάταιος ἡ θρησκεία . 27 θρησκεία καθαρὰ καὶ ἀμίαντος παρὰ ⸀ τῷ θεῷ καὶ πατρὶ αὕτη ἐστίν , ἐπισκέπτεσθαι ὀρφανοὺς καὶ χήρας ἐν τῇ θλίψει αὐτῶν , ἄσπιλον ἑαυτὸν τηρεῖν ἀπὸ τοῦ κόσμου .

2:1 Ἀδελφοί μου , μὴ ἐν προσωπολημψίαις ἔχετε τὴν πίστιν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τῆς δόξης ; 2 ἐὰν γὰρ εἰσέλθῃ ⸀ εἰς συναγωγὴν ὑμῶν ἀνὴρ χρυσοδακτύλιος ἐν ἐσθῆτι λαμπρᾷ , εἰσέλθῃ δὲ καὶ πτωχὸς ἐν ῥυπαρᾷ ἐσθῆτι , 3 ⸂ ἐπιβλέψητε δὲ ⸃ ἐπὶ τὸν φοροῦντα τὴν ἐσθῆτα τὴν λαμπρὰν καὶ ⸀ εἴπητε · Σὺ κάθου ὧδε καλῶς , καὶ τῷ πτωχῷ εἴπητε · Σὺ στῆθι ⸂ ἢ κάθου ἐκεῖ ⸃ ὑπὸ τὸ ὑποπόδιόν μου , 4 ⸀ οὐ διεκρίθητε ἐν ἑαυτοῖς καὶ ἐγένεσθε κριταὶ διαλογισμῶν πονηρῶν ; 5 ἀκούσατε , ἀδελφοί μου ἀγαπητοί . οὐχ ὁ θεὸς ἐξελέξατο τοὺς πτωχοὺς ⸂ τῷ κόσμῳ ⸃ πλουσίους ἐν πίστει καὶ κληρονόμους τῆς βασιλείας ἧς ἐπηγγείλατο τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν ; 6 ὑμεῖς δὲ ἠτιμάσατε τὸν πτωχόν . οὐχ οἱ πλούσιοι καταδυναστεύουσιν ὑμῶν , καὶ αὐτοὶ ἕλκουσιν ὑμᾶς εἰς κριτήρια ; 7 οὐκ αὐτοὶ βλασφημοῦσιν τὸ καλὸν ὄνομα τὸ ἐπικληθὲν ἐφʼ ὑμᾶς ;

8 Εἰ μέντοι νόμον τελεῖτε βασιλικὸν κατὰ τὴν γραφήν Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν , καλῶς ποιεῖτε · 9 εἰ δὲ προσωπολημπτεῖτε , ἁμαρτίαν ἐργάζεσθε , ἐλεγχόμενοι ὑπὸ τοῦ νόμου ὡς παραβάται . 10 ὅστις γὰρ ὅλον τὸν νόμον ⸂ τηρήσῃ , πταίσῃ ⸃ δὲ ἐν ἑνί , γέγονεν πάντων ἔνοχος . 11 ὁ γὰρ εἰπών · Μὴ ⸀ μοιχεύσῃς εἶπεν καί · Μὴ ⸀ φονεύσῃς · εἰ δὲ οὐ ⸂ μοιχεύεις φονεύεις ⸃ δέ , γέγονας παραβάτης νόμου . 12 οὕτως λαλεῖτε καὶ οὕτως ποιεῖτε ὡς διὰ νόμου ἐλευθερίας μέλλοντες κρίνεσθαι . 13 ἡ γὰρ κρίσις ἀνέλεος τῷ μὴ ποιήσαντι ἔλεος · κατακαυχᾶται ⸀ ἔλεος κρίσεως .

14 ⸀ Τί ὄφελος , ἀδελφοί μου , ἐὰν πίστιν λέγῃ τις ἔχειν ἔργα δὲ μὴ ἔχῃ ; μὴ δύναται ἡ πίστις σῶσαι αὐτόν ; 15 ⸀ ἐὰν ἀδελφὸς ἢ ἀδελφὴ γυμνοὶ ὑπάρχωσιν καὶ ⸀ λειπόμενοι τῆς ἐφημέρου τροφῆς , 16 εἴπῃ δέ τις αὐτοῖς ἐξ ὑμῶν · Ὑπάγετε ἐν εἰρήνῃ , θερμαίνεσθε καὶ χορτάζεσθε , μὴ δῶτε δὲ αὐτοῖς τὰ ἐπιτήδεια τοῦ σώματος , ⸀ τί ὄφελος ; 17 οὕτως καὶ ἡ πίστις , ἐὰν μὴ ⸂ ἔχῃ ἔργα ⸃, νεκρά ἐστιν καθʼ ἑαυτήν .

18 Ἀλλʼ ἐρεῖ τις · Σὺ πίστιν ἔχεις κἀγὼ ἔργα ἔχω . δεῖξόν μοι τὴν πίστιν σου ⸀ χωρὶς τῶν ⸀ ἔργων , κἀγώ ⸂ σοι δείξω ⸃ ἐκ τῶν ἔργων μου τὴν ⸀ πίστιν . 19 σὺ πιστεύεις ὅτι ⸂ εἷς ἐστιν ὁ θεός ⸃; καλῶς ποιεῖς · καὶ τὰ δαιμόνια πιστεύουσιν καὶ φρίσσουσιν . 20 θέλεις δὲ γνῶναι , ὦ ἄνθρωπε κενέ , ὅτι ἡ πίστις χωρὶς τῶν ἔργων ⸀ ἀργή ἐστιν ; 21 Ἀβραὰμ ὁ πατὴρ ἡμῶν οὐκ ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη , ἀνενέγκας Ἰσαὰκ τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ; 22 βλέπεις ὅτι ἡ πίστις συνήργει τοῖς ἔργοις αὐτοῦ καὶ ἐκ τῶν ἔργων ἡ πίστις ἐτελειώθη , 23 καὶ ἐπληρώθη ἡ γραφὴ ἡ λέγουσα · Ἐπίστευσεν δὲ Ἀβραὰμ τῷ θεῷ , καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην , καὶ φίλος θεοῦ ἐκλήθη . 24 ⸀ ὁρᾶτε ὅτι ἐξ ἔργων δικαιοῦται ἄνθρωπος καὶ οὐκ ἐκ πίστεως μόνον . 25 ὁμοίως δὲ καὶ Ῥαὰβ ἡ πόρνη οὐκ ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη , ὑποδεξαμένη τοὺς ἀγγέλους καὶ ἑτέρᾳ ὁδῷ ἐκβαλοῦσα ; 26 ὥσπερ ⸀ γὰρ τὸ σῶμα χωρὶς πνεύματος νεκρόν ἐστιν , οὕτως καὶ ἡ πίστις ⸀ χωρὶς ἔργων νεκρά ἐστιν .

3:1 Μὴ πολλοὶ διδάσκαλοι γίνεσθε , ἀδελφοί μου , εἰδότες ὅτι μεῖζον κρίμα λημψόμεθα · 2 πολλὰ γὰρ πταίομεν ἅπαντες . εἴ τις ἐν λόγῳ οὐ πταίει , οὗτος τέλειος ἀνήρ , δυνατὸς χαλιναγωγῆσαι καὶ ὅλον τὸ σῶμα . 3 ⸂ εἰ δὲ ⸃ τῶν ἵππων τοὺς χαλινοὺς εἰς τὰ στόματα βάλλομεν ⸀ εἰς τὸ πείθεσθαι αὐτοὺς ἡμῖν , καὶ ὅλον τὸ σῶμα αὐτῶν μετάγομεν . 4 ἰδοὺ καὶ τὰ πλοῖα , τηλικαῦτα ὄντα καὶ ὑπὸ ⸂ ἀνέμων σκληρῶν ⸃ ἐλαυνόμενα , μετάγεται ὑπὸ ἐλαχίστου πηδαλίου ὅπου ⸂ ἡ ὁρμὴ τοῦ εὐθύνοντος βούλεται ⸃· 5 οὕτως καὶ ἡ γλῶσσα μικρὸν μέλος ἐστὶν καὶ ⸂ μεγάλα αὐχεῖ ⸃.

Ἰδοὺ ⸀ ἡλίκον πῦρ ἡλίκην ὕλην ἀνάπτει · 6 καὶ ἡ γλῶσσα πῦρ , ὁ κόσμος τῆς ⸀ ἀδικίας ἡ γλῶσσα καθίσταται ἐν τοῖς μέλεσιν ἡμῶν , ἡ σπιλοῦσα ὅλον τὸ σῶμα καὶ φλογίζουσα τὸν τροχὸν τῆς γενέσεως καὶ φλογιζομένη ὑπὸ τῆς γεέννης . 7 πᾶσα γὰρ φύσις θηρίων τε καὶ πετεινῶν ἑρπετῶν τε καὶ ἐναλίων δαμάζεται καὶ δεδάμασται τῇ φύσει τῇ ἀνθρωπίνῃ · 8 τὴν δὲ γλῶσσαν οὐδεὶς ⸂ δαμάσαι δύναται ἀνθρώπων ⸃· ⸀ ἀκατάστατον κακόν , μεστὴ ἰοῦ θανατηφόρου . 9 ἐν αὐτῇ εὐλογοῦμεν τὸν ⸀ κύριον καὶ πατέρα , καὶ ἐν αὐτῇ καταρώμεθα τοὺς ἀνθρώπους τοὺς καθʼ ὁμοίωσιν θεοῦ γεγονότας · 10 ἐκ τοῦ αὐτοῦ στόματος ἐξέρχεται εὐλογία καὶ κατάρα . οὐ χρή , ἀδελφοί μου , ταῦτα οὕτως γίνεσθαι . 11 μήτι ἡ πηγὴ ἐκ τῆς αὐτῆς ὀπῆς βρύει τὸ γλυκὺ καὶ τὸ πικρόν ; 12 μὴ δύναται , ἀδελφοί μου , συκῆ ἐλαίας ποιῆσαι ἢ ἄμπελος σῦκα ; ⸂ οὔτε ἁλυκὸν ⸃ γλυκὺ ποιῆσαι ὕδωρ .

13 Τίς σοφὸς καὶ ἐπιστήμων ἐν ὑμῖν ; δειξάτω ἐκ τῆς καλῆς ἀναστροφῆς τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν πραΰτητι σοφίας . 14 εἰ δὲ ζῆλον πικρὸν ἔχετε καὶ ἐριθείαν ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν , μὴ κατακαυχᾶσθε καὶ ψεύδεσθε κατὰ τῆς ἀληθείας . 15 οὐκ ἔστιν αὕτη ἡ σοφία ἄνωθεν κατερχομένη , ἀλλὰ ἐπίγειος , ψυχική , δαιμονιώδης · 16 ὅπου γὰρ ζῆλος καὶ ἐριθεία , ἐκεῖ ἀκαταστασία καὶ πᾶν φαῦλον πρᾶγμα . 17 ἡ δὲ ἄνωθεν σοφία πρῶτον μὲν ἁγνή ἐστιν , ἔπειτα εἰρηνική , ἐπιεικής , εὐπειθής , μεστὴ ἐλέους καὶ καρπῶν ἀγαθῶν , ⸀ ἀδιάκριτος , ἀνυπόκριτος · 18 καρπὸς ⸀ δὲ δικαιοσύνης ἐν εἰρήνῃ σπείρεται τοῖς ποιοῦσιν εἰρήνην .

4:1 Πόθεν πόλεμοι καὶ ⸀ πόθεν μάχαι ἐν ὑμῖν ; οὐκ ἐντεῦθεν , ἐκ τῶν ἡδονῶν ὑμῶν τῶν στρατευομένων ἐν τοῖς μέλεσιν ὑμῶν ; 2 ἐπιθυμεῖτε , καὶ οὐκ ἔχετε · φονεύετε καὶ ζηλοῦτε , καὶ οὐ δύνασθε ἐπιτυχεῖν · μάχεσθε καὶ πολεμεῖτε . οὐκ ἔχετε διὰ τὸ μὴ αἰτεῖσθαι ὑμᾶς · 3 αἰτεῖτε καὶ οὐ λαμβάνετε , διότι κακῶς αἰτεῖσθε , ἵνα ἐν ταῖς ἡδοναῖς ὑμῶν δαπανήσητε . 4 ⸀ μοιχαλίδες , οὐκ οἴδατε ὅτι ἡ φιλία τοῦ κόσμου ἔχθρα τοῦ θεοῦ ἐστιν ; ὃς ⸀ ἐὰν οὖν βουληθῇ φίλος εἶναι τοῦ κόσμου , ἐχθρὸς τοῦ θεοῦ καθίσταται . 5 ἢ δοκεῖτε ὅτι κενῶς ἡ γραφὴ λέγει · Πρὸς φθόνον ἐπιποθεῖ τὸ πνεῦμα ὃ ⸀ κατῴκισεν ἐν ἡμῖν ; 6 μείζονα δὲ δίδωσιν χάριν · διὸ λέγει · Ὁ θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται ταπεινοῖς δὲ δίδωσιν χάριν . 7 ὑποτάγητε οὖν τῷ θεῷ · ἀντίστητε δὲ τῷ διαβόλῳ , καὶ φεύξεται ἀφʼ ὑμῶν · 8 ἐγγίσατε τῷ θεῷ , καὶ ⸀ ἐγγιεῖ ὑμῖν . καθαρίσατε χεῖρας , ἁμαρτωλοί , καὶ ἁγνίσατε καρδίας , δίψυχοι . 9 ταλαιπωρήσατε καὶ πενθήσατε καὶ κλαύσατε · ὁ γέλως ὑμῶν εἰς πένθος ⸀ μετατραπήτω καὶ ἡ χαρὰ εἰς κατήφειαν · 10 ταπεινώθητε ἐνώπιον ⸀ κυρίου , καὶ ὑψώσει ὑμᾶς .

11 Μὴ καταλαλεῖτε ἀλλήλων , ἀδελφοί · ὁ καταλαλῶν ἀδελφοῦ ⸀ ἢ κρίνων τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καταλαλεῖ νόμου καὶ κρίνει νόμον · εἰ δὲ νόμον κρίνεις , οὐκ εἶ ποιητὴς νόμου ἀλλὰ κριτής . 12 εἷς ⸀ ἐστιν νομοθέτης ⸂ καὶ κριτής ⸃, ὁ δυνάμενος σῶσαι καὶ ἀπολέσαι · σὺ δὲ τίς εἶ , ⸂ ὁ κρίνων ⸃ τὸν ⸀ πλησίον ;

13 Ἄγε νῦν οἱ λέγοντες · Σήμερον ⸀ ἢ αὔριον ⸀ πορευσόμεθα εἰς τήνδε τὴν πόλιν καὶ ⸀ ποιήσομεν ἐκεῖ ⸀ ἐνιαυτὸν καὶ ⸀ ἐμπορευσόμεθα καὶ ⸀ κερδήσομεν · 14 οἵτινες οὐκ ἐπίστασθε ⸀ τὸ τῆς αὔριον ⸀ ποία ἡ ζωὴ ὑμῶν · ἀτμὶς γάρ ⸀ ἐστε ⸀ ἡ πρὸς ὀλίγον φαινομένη , ⸀ ἔπειτα καὶ ἀφανιζομένη · 15 ἀντὶ τοῦ λέγειν ὑμᾶς · Ἐὰν ὁ κύριος ⸀ θελήσῃ , καὶ ⸀ ζήσομεν καὶ ⸀ ποιήσομεν τοῦτο ἢ ἐκεῖνο . 16 νῦν δὲ καυχᾶσθε ἐν ταῖς ἀλαζονείαις ὑμῶν · πᾶσα καύχησις τοιαύτη πονηρά ἐστιν . 17 εἰδότι οὖν καλὸν ποιεῖν καὶ μὴ ποιοῦντι , ἁμαρτία αὐτῷ ἐστιν .

5:1 Ἄγε νῦν οἱ πλούσιοι , κλαύσατε ὀλολύζοντες ἐπὶ ταῖς ταλαιπωρίαις ὑμῶν ταῖς ἐπερχομέναις . 2 ὁ πλοῦτος ὑμῶν σέσηπεν , καὶ τὰ ἱμάτια ὑμῶν σητόβρωτα γέγονεν , 3 ὁ χρυσὸς ὑμῶν καὶ ὁ ἄργυρος κατίωται , καὶ ὁ ἰὸς αὐτῶν εἰς μαρτύριον ὑμῖν ἔσται καὶ φάγεται τὰς σάρκας ὑμῶν · ὡς πῦρ ἐθησαυρίσατε ἐν ἐσχάταις ἡμέραις . 4 ἰδοὺ ὁ μισθὸς τῶν ἐργατῶν τῶν ἀμησάντων τὰς χώρας ὑμῶν ὁ ⸀ ἀφυστερημένος ἀφʼ ὑμῶν κράζει , καὶ αἱ βοαὶ τῶν θερισάντων εἰς τὰ ὦτα Κυρίου Σαβαὼθ ⸀ εἰσεληλύθασιν · 5 ἐτρυφήσατε ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐσπαταλήσατε , ἐθρέψατε τὰς καρδίας ⸀ ὑμῶν ἐν ἡμέρᾳ σφαγῆς . 6 κατεδικάσατε , ἐφονεύσατε τὸν δίκαιον . οὐκ ἀντιτάσσεται ὑμῖν ;

7 Μακροθυμήσατε οὖν , ἀδελφοί , ἕως τῆς παρουσίας τοῦ κυρίου . ἰδοὺ ὁ γεωργὸς ἐκδέχεται τὸν τίμιον καρπὸν τῆς γῆς , μακροθυμῶν ἐπʼ ⸀ αὐτῷ ἕως ⸀ λάβῃ πρόϊμον καὶ ὄψιμον . 8 μακροθυμήσατε καὶ ὑμεῖς , στηρίξατε τὰς καρδίας ὑμῶν , ὅτι ἡ παρουσία τοῦ κυρίου ἤγγικεν . 9 μὴ στενάζετε , ⸂ ἀδελφοί , κατʼ ἀλλήλων ⸃, ἵνα μὴ κριθῆτε · ἰδοὺ ὁ κριτὴς πρὸ τῶν θυρῶν ἕστηκεν . 10 ὑπόδειγμα λάβετε , ⸀ ἀδελφοί , τῆς κακοπαθίας καὶ τῆς μακροθυμίας τοὺς προφήτας , οἳ ἐλάλησαν ⸀ ἐν τῷ ὀνόματι κυρίου . 11 ἰδοὺ μακαρίζομεν τοὺς ⸀ ὑπομείναντας · τὴν ὑπομονὴν Ἰὼβ ἠκούσατε , καὶ τὸ τέλος κυρίου ⸀ εἴδετε , ὅτι πολύσπλαγχνός ἐστιν ⸂ ὁ κύριος ⸃ καὶ οἰκτίρμων .

12 Πρὸ πάντων δέ , ἀδελφοί μου , μὴ ὀμνύετε , μήτε τὸν οὐρανὸν μήτε τὴν γῆν μήτε ἄλλον τινὰ ὅρκον · ἤτω δὲ ὑμῶν τὸ Ναὶ ναὶ καὶ τὸ Οὒ οὔ , ἵνα μὴ ⸂ ὑπὸ κρίσιν ⸃ πέσητε .

13 Κακοπαθεῖ τις ἐν ὑμῖν ; προσευχέσθω · εὐθυμεῖ τις ; ψαλλέτω . 14 ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν ; προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας , καὶ προσευξάσθωσαν ἐπʼ αὐτὸν ἀλείψαντες ⸀ αὐτὸν ἐλαίῳ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ κυρίου · 15 καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως σώσει τὸν κάμνοντα , καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ κύριος · κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς , ἀφεθήσεται αὐτῷ . 16 ἐξομολογεῖσθε ⸀ οὖν ἀλλήλοις ⸂ τὰς ἁμαρτίας ⸃ καὶ ⸀ εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων , ὅπως ἰαθῆτε . πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη . 17 Ἠλίας ἄνθρωπος ἦν ὁμοιοπαθὴς ἡμῖν , καὶ προσευχῇ προσηύξατο τοῦ μὴ βρέξαι , καὶ οὐκ ἔβρεξεν ἐπὶ τῆς γῆς ἐνιαυτοὺς τρεῖς καὶ μῆνας ἕξ · 18 καὶ πάλιν προσηύξατο , καὶ ὁ οὐρανὸς ⸂ ὑετὸν ἔδωκεν ⸃ καὶ ἡ γῆ ἐβλάστησεν τὸν καρπὸν αὐτῆς .

19 Ἀδελφοί ⸀ μου , ἐάν τις ἐν ὑμῖν πλανηθῇ ἀπὸ τῆς ἀληθείας καὶ ἐπιστρέψῃ τις αὐτόν , 20 ⸀ γινωσκέτω ὅτι ὁ ἐπιστρέψας ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσει ψυχὴν ⸀ αὐτοῦ ἐκ θανάτου καὶ καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν .