ΙΩΑΝΝΟΥ Α
1:1
Ὃ
ἦν
ἀπʼ
ἀρχῆς
,
ὃ
ἀκηκόαμεν
,
ὃ
ἑωράκαμεν
τοῖς
ὀφθαλμοῖς
ἡμῶν
,
ὃ
ἐθεασάμεθα
καὶ
αἱ
χεῖρες
ἡμῶν
ἐψηλάφησαν
,
περὶ
τοῦ
λόγου
τῆς
ζωῆς
—
2
καὶ
ἡ
ζωὴ
ἐφανερώθη
,
καὶ
ἑωράκαμεν
καὶ
μαρτυροῦμεν
καὶ
ἀπαγγέλλομεν
ὑμῖν
τὴν
ζωὴν
τὴν
αἰώνιον
ἥτις
ἦν
πρὸς
τὸν
πατέρα
καὶ
ἐφανερώθη
ἡμῖν
—
3
ὃ
ἑωράκαμεν
καὶ
ἀκηκόαμεν
ἀπαγγέλλομεν
⸀
καὶ
ὑμῖν
,
ἵνα
καὶ
ὑμεῖς
κοινωνίαν
ἔχητε
μεθʼ
ἡμῶν
·
καὶ
ἡ
κοινωνία
δὲ
ἡ
ἡμετέρα
μετὰ
τοῦ
πατρὸς
καὶ
μετὰ
τοῦ
υἱοῦ
αὐτοῦ
Ἰησοῦ
Χριστοῦ
·
4
καὶ
ταῦτα
γράφομεν
⸀
ἡμεῖς
ἵνα
ἡ
χαρὰ
ἡμῶν
ᾖ
πεπληρωμένη
.
5
Καὶ
ἔστιν
αὕτη
ἡ
ἀγγελία
ἣν
ἀκηκόαμεν
ἀπʼ
αὐτοῦ
καὶ
ἀναγγέλλομεν
ὑμῖν
,
ὅτι
ὁ
θεὸς
φῶς
ἐστιν
καὶ
σκοτία
⸂
ἐν
αὐτῷ
οὐκ
ἔστιν
⸃
οὐδεμία
.
6
ἐὰν
εἴπωμεν
ὅτι
κοινωνίαν
ἔχομεν
μετʼ
αὐτοῦ
καὶ
ἐν
τῷ
σκότει
περιπατῶμεν
,
ψευδόμεθα
καὶ
οὐ
ποιοῦμεν
τὴν
ἀλήθειαν
·
7
ἐὰν
⸀
δὲ
ἐν
τῷ
φωτὶ
περιπατῶμεν
ὡς
αὐτός
ἐστιν
ἐν
τῷ
φωτί
,
κοινωνίαν
ἔχομεν
μετʼ
ἀλλήλων
καὶ
τὸ
αἷμα
⸀
Ἰησοῦ
τοῦ
υἱοῦ
αὐτοῦ
καθαρίζει
ἡμᾶς
ἀπὸ
πάσης
ἁμαρτίας
.
8
ἐὰν
εἴπωμεν
ὅτι
ἁμαρτίαν
οὐκ
ἔχομεν
,
ἑαυτοὺς
πλανῶμεν
καὶ
ἡ
ἀλήθεια
⸂
οὐκ
ἔστιν
ἐν
ἡμῖν
⸃.
9
ἐὰν
ὁμολογῶμεν
τὰς
ἁμαρτίας
ἡμῶν
,
πιστός
ἐστιν
καὶ
δίκαιος
ἵνα
ἀφῇ
ἡμῖν
τὰς
ἁμαρτίας
καὶ
καθαρίσῃ
ἡμᾶς
ἀπὸ
πάσης
ἀδικίας
.
10
ἐὰν
εἴπωμεν
ὅτι
οὐχ
ἡμαρτήκαμεν
,
ψεύστην
ποιοῦμεν
αὐτὸν
καὶ
ὁ
λόγος
αὐτοῦ
οὐκ
ἔστιν
ἐν
ἡμῖν
.
2:1
Τεκνία
μου
,
ταῦτα
γράφω
ὑμῖν
ἵνα
μὴ
ἁμάρτητε
.
καὶ
ἐάν
τις
ἁμάρτῃ
,
παράκλητον
ἔχομεν
πρὸς
τὸν
πατέρα
Ἰησοῦν
Χριστὸν
δίκαιον
,
2
καὶ
αὐτὸς
ἱλασμός
ἐστιν
περὶ
τῶν
ἁμαρτιῶν
ἡμῶν
,
οὐ
περὶ
τῶν
ἡμετέρων
δὲ
μόνον
ἀλλὰ
καὶ
περὶ
ὅλου
τοῦ
κόσμου
.
3
Καὶ
ἐν
τούτῳ
γινώσκομεν
ὅτι
ἐγνώκαμεν
αὐτόν
,
ἐὰν
τὰς
ἐντολὰς
αὐτοῦ
τηρῶμεν
.
4
ὁ
λέγων
⸀
ὅτι
Ἔγνωκα
αὐτὸν
καὶ
τὰς
ἐντολὰς
αὐτοῦ
μὴ
τηρῶν
ψεύστης
ἐστίν
,
καὶ
ἐν
τούτῳ
ἡ
ἀλήθεια
οὐκ
ἔστιν
·
5
ὃς
δʼ
ἂν
τηρῇ
αὐτοῦ
τὸν
λόγον
,
ἀληθῶς
ἐν
τούτῳ
ἡ
ἀγάπη
τοῦ
θεοῦ
τετελείωται
.
ἐν
τούτῳ
γινώσκομεν
ὅτι
ἐν
αὐτῷ
ἐσμεν
·
6
ὁ
λέγων
ἐν
αὐτῷ
μένειν
ὀφείλει
καθὼς
ἐκεῖνος
περιεπάτησεν
καὶ
⸀
αὐτὸς
περιπατεῖν
.
7
⸀
Ἀγαπητοί
,
οὐκ
ἐντολὴν
καινὴν
γράφω
ὑμῖν
,
ἀλλʼ
ἐντολὴν
παλαιὰν
ἣν
εἴχετε
ἀπʼ
ἀρχῆς
·
ἡ
ἐντολὴ
ἡ
παλαιά
ἐστιν
ὁ
λόγος
ὃν
⸀
ἠκούσατε
.
8
πάλιν
ἐντολὴν
καινὴν
γράφω
ὑμῖν
,
ὅ
ἐστιν
ἀληθὲς
ἐν
αὐτῷ
καὶ
ἐν
ὑμῖν
,
ὅτι
ἡ
σκοτία
παράγεται
καὶ
τὸ
φῶς
τὸ
ἀληθινὸν
ἤδη
φαίνει
.
9
ὁ
λέγων
ἐν
τῷ
φωτὶ
εἶναι
καὶ
τὸν
ἀδελφὸν
αὐτοῦ
μισῶν
ἐν
τῇ
σκοτίᾳ
ἐστὶν
ἕως
ἄρτι
.
10
ὁ
ἀγαπῶν
τὸν
ἀδελφὸν
αὐτοῦ
ἐν
τῷ
φωτὶ
μένει
,
καὶ
σκάνδαλον
ἐν
αὐτῷ
οὐκ
ἔστιν
·
11
ὁ
δὲ
μισῶν
τὸν
ἀδελφὸν
αὐτοῦ
ἐν
τῇ
σκοτίᾳ
ἐστὶν
καὶ
ἐν
τῇ
σκοτίᾳ
περιπατεῖ
,
καὶ
οὐκ
οἶδεν
ποῦ
ὑπάγει
,
ὅτι
ἡ
σκοτία
ἐτύφλωσεν
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
αὐτοῦ
.
12
Γράφω
ὑμῖν
,
τεκνία
,
ὅτι
ἀφέωνται
ὑμῖν
αἱ
ἁμαρτίαι
διὰ
τὸ
ὄνομα
αὐτοῦ
·
13
γράφω
ὑμῖν
,
πατέρες
,
ὅτι
ἐγνώκατε
τὸν
ἀπʼ
ἀρχῆς
·
γράφω
ὑμῖν
,
νεανίσκοι
,
ὅτι
νενικήκατε
τὸν
πονηρόν
.
14
⸀
ἔγραψα
ὑμῖν
,
παιδία
,
ὅτι
ἐγνώκατε
τὸν
πατέρα
·
ἔγραψα
ὑμῖν
,
πατέρες
,
ὅτι
ἐγνώκατε
τὸν
ἀπʼ
ἀρχῆς
·
ἔγραψα
ὑμῖν
,
νεανίσκοι
,
ὅτι
ἰσχυροί
ἐστε
καὶ
ὁ
λόγος
τοῦ
θεοῦ
ἐν
ὑμῖν
μένει
καὶ
νενικήκατε
τὸν
πονηρόν
.
15
Μὴ
ἀγαπᾶτε
τὸν
κόσμον
μηδὲ
τὰ
ἐν
τῷ
κόσμῳ
.
ἐάν
τις
ἀγαπᾷ
τὸν
κόσμον
,
οὐκ
ἔστιν
ἡ
ἀγάπη
τοῦ
πατρὸς
ἐν
αὐτῷ
·
16
ὅτι
πᾶν
τὸ
ἐν
τῷ
κόσμῳ
,
ἡ
ἐπιθυμία
τῆς
σαρκὸς
καὶ
ἡ
ἐπιθυμία
τῶν
ὀφθαλμῶν
καὶ
ἡ
ἀλαζονεία
τοῦ
βίου
,
οὐκ
ἔστιν
ἐκ
τοῦ
πατρός
,
ἀλλὰ
ἐκ
τοῦ
κόσμου
ἐστίν
·
17
καὶ
ὁ
κόσμος
παράγεται
καὶ
ἡ
ἐπιθυμία
αὐτοῦ
,
ὁ
δὲ
ποιῶν
τὸ
θέλημα
τοῦ
θεοῦ
μένει
εἰς
τὸν
αἰῶνα
.
18
Παιδία
,
ἐσχάτη
ὥρα
ἐστίν
,
καὶ
καθὼς
ἠκούσατε
⸀
ὅτι
ἀντίχριστος
ἔρχεται
,
καὶ
νῦν
ἀντίχριστοι
πολλοὶ
γεγόνασιν
·
ὅθεν
γινώσκομεν
ὅτι
ἐσχάτη
ὥρα
ἐστίν
.
19
ἐξ
ἡμῶν
ἐξῆλθαν
,
ἀλλʼ
οὐκ
ἦσαν
ἐξ
ἡμῶν
·
εἰ
γὰρ
⸂
ἐξ
ἡμῶν
ἦσαν
⸃,
μεμενήκεισαν
ἂν
μεθʼ
ἡμῶν
·
ἀλλʼ
ἵνα
φανερωθῶσιν
ὅτι
οὐκ
εἰσὶν
πάντες
ἐξ
ἡμῶν
.
20
καὶ
ὑμεῖς
χρῖσμα
ἔχετε
ἀπὸ
τοῦ
ἁγίου
⸀
καὶ
οἴδατε
⸀
πάντες
·
21
οὐκ
ἔγραψα
ὑμῖν
ὅτι
οὐκ
οἴδατε
τὴν
ἀλήθειαν
,
ἀλλʼ
ὅτι
οἴδατε
αὐτήν
,
καὶ
ὅτι
πᾶν
ψεῦδος
ἐκ
τῆς
ἀληθείας
οὐκ
ἔστιν
.
22
τίς
ἐστιν
ὁ
ψεύστης
εἰ
μὴ
ὁ
ἀρνούμενος
ὅτι
Ἰησοῦς
οὐκ
ἔστιν
ὁ
χριστός
;
οὗτός
ἐστιν
ὁ
ἀντίχριστος
,
ὁ
ἀρνούμενος
τὸν
πατέρα
καὶ
τὸν
υἱόν
.
23
πᾶς
ὁ
ἀρνούμενος
τὸν
υἱὸν
οὐδὲ
τὸν
πατέρα
ἔχει
·
⸂
ὁ
ὁμολογῶν
τὸν
υἱὸν
καὶ
τὸν
πατέρα
ἔχει
⸃.
24
⸀
ὑμεῖς
ὃ
ἠκούσατε
ἀπʼ
ἀρχῆς
,
ἐν
ὑμῖν
μενέτω
·
ἐὰν
ἐν
ὑμῖν
μείνῃ
ὃ
ἀπʼ
ἀρχῆς
ἠκούσατε
,
καὶ
ὑμεῖς
ἐν
τῷ
υἱῷ
καὶ
ἐν
τῷ
πατρὶ
μενεῖτε
.
25
καὶ
αὕτη
ἐστὶν
ἡ
ἐπαγγελία
ἣν
αὐτὸς
ἐπηγγείλατο
ἡμῖν
,
τὴν
ζωὴν
τὴν
αἰώνιον
.
26
Ταῦτα
ἔγραψα
ὑμῖν
περὶ
τῶν
πλανώντων
ὑμᾶς
.
27
καὶ
ὑμεῖς
τὸ
χρῖσμα
ὃ
ἐλάβετε
ἀπʼ
αὐτοῦ
⸂
μένει
ἐν
ὑμῖν
⸃,
καὶ
οὐ
χρείαν
ἔχετε
ἵνα
τις
διδάσκῃ
ὑμᾶς
·
ἀλλʼ
ὡς
τὸ
⸀
αὐτοῦ
χρῖσμα
διδάσκει
ὑμᾶς
περὶ
πάντων
,
καὶ
ἀληθές
ἐστιν
καὶ
οὐκ
ἔστιν
ψεῦδος
,
καὶ
καθὼς
ἐδίδαξεν
ὑμᾶς
,
⸀
μένετε
ἐν
αὐτῷ
.
28
Καὶ
νῦν
,
τεκνία
,
μένετε
ἐν
αὐτῷ
,
ἵνα
⸀
ἐὰν
φανερωθῇ
⸀
σχῶμεν
παρρησίαν
καὶ
μὴ
αἰσχυνθῶμεν
ἀπʼ
αὐτοῦ
ἐν
τῇ
παρουσίᾳ
αὐτοῦ
.
29
ἐὰν
εἰδῆτε
ὅτι
δίκαιός
ἐστιν
,
γινώσκετε
⸀
ὅτι
πᾶς
ὁ
ποιῶν
τὴν
δικαιοσύνην
ἐξ
αὐτοῦ
γεγέννηται
.
3:1
ἴδετε
ποταπὴν
ἀγάπην
δέδωκεν
ἡμῖν
ὁ
πατὴρ
ἵνα
τέκνα
θεοῦ
κληθῶμεν
,
⸂
καὶ
ἐσμέν
⸃.
διὰ
τοῦτο
ὁ
κόσμος
οὐ
γινώσκει
⸀
ἡμᾶς
ὅτι
οὐκ
ἔγνω
αὐτόν
.
2
ἀγαπητοί
,
νῦν
τέκνα
θεοῦ
ἐσμεν
,
καὶ
οὔπω
ἐφανερώθη
τί
ἐσόμεθα
.
⸀
οἴδαμεν
ὅτι
ἐὰν
φανερωθῇ
ὅμοιοι
αὐτῷ
ἐσόμεθα
,
ὅτι
ὀψόμεθα
αὐτὸν
καθώς
ἐστιν
.
3
καὶ
πᾶς
ὁ
ἔχων
τὴν
ἐλπίδα
ταύτην
ἐπʼ
αὐτῷ
ἁγνίζει
ἑαυτὸν
καθὼς
ἐκεῖνος
ἁγνός
ἐστιν
.
4
Πᾶς
ὁ
ποιῶν
τὴν
ἁμαρτίαν
καὶ
τὴν
ἀνομίαν
ποιεῖ
,
καὶ
ἡ
ἁμαρτία
ἐστὶν
ἡ
ἀνομία
.
5
καὶ
οἴδατε
ὅτι
ἐκεῖνος
ἐφανερώθη
ἵνα
τὰς
⸀
ἁμαρτίας
ἄρῃ
,
καὶ
ἁμαρτία
ἐν
αὐτῷ
οὐκ
ἔστιν
.
6
πᾶς
ὁ
ἐν
αὐτῷ
μένων
οὐχ
ἁμαρτάνει
·
πᾶς
ὁ
ἁμαρτάνων
οὐχ
ἑώρακεν
αὐτὸν
οὐδὲ
ἔγνωκεν
αὐτόν
.
7
⸀
τεκνία
,
μηδεὶς
πλανάτω
ὑμᾶς
·
ὁ
ποιῶν
τὴν
δικαιοσύνην
δίκαιός
ἐστιν
,
καθὼς
ἐκεῖνος
δίκαιός
ἐστιν
·
8
ὁ
ποιῶν
τὴν
ἁμαρτίαν
ἐκ
τοῦ
διαβόλου
ἐστίν
,
ὅτι
ἀπʼ
ἀρχῆς
ὁ
διάβολος
ἁμαρτάνει
.
εἰς
τοῦτο
ἐφανερώθη
ὁ
υἱὸς
τοῦ
θεοῦ
ἵνα
λύσῃ
τὰ
ἔργα
τοῦ
διαβόλου
.
9
πᾶς
ὁ
γεγεννημένος
ἐκ
τοῦ
θεοῦ
ἁμαρτίαν
οὐ
ποιεῖ
,
ὅτι
σπέρμα
αὐτοῦ
ἐν
αὐτῷ
μένει
,
καὶ
οὐ
δύναται
ἁμαρτάνειν
,
ὅτι
ἐκ
τοῦ
θεοῦ
γεγέννηται
.
10
ἐν
τούτῳ
φανερά
ἐστιν
τὰ
τέκνα
τοῦ
θεοῦ
καὶ
τὰ
τέκνα
τοῦ
διαβόλου
·
πᾶς
ὁ
μὴ
ποιῶν
δικαιοσύνην
οὐκ
ἔστιν
ἐκ
τοῦ
θεοῦ
,
καὶ
ὁ
μὴ
ἀγαπῶν
τὸν
ἀδελφὸν
αὐτοῦ
.
11
Ὅτι
αὕτη
ἐστὶν
ἡ
ἀγγελία
ἣν
ἠκούσατε
ἀπʼ
ἀρχῆς
,
ἵνα
ἀγαπῶμεν
ἀλλήλους
·
12
οὐ
καθὼς
Κάϊν
ἐκ
τοῦ
πονηροῦ
ἦν
καὶ
ἔσφαξεν
τὸν
ἀδελφὸν
αὐτοῦ
·
καὶ
χάριν
τίνος
ἔσφαξεν
αὐτόν
;
ὅτι
τὰ
ἔργα
αὐτοῦ
πονηρὰ
ἦν
,
τὰ
δὲ
τοῦ
ἀδελφοῦ
αὐτοῦ
δίκαια
.
13
⸀
μὴ
θαυμάζετε
,
⸀
ἀδελφοί
,
εἰ
μισεῖ
ὑμᾶς
ὁ
κόσμος
.
14
ἡμεῖς
οἴδαμεν
ὅτι
μεταβεβήκαμεν
ἐκ
τοῦ
θανάτου
εἰς
τὴν
ζωήν
,
ὅτι
ἀγαπῶμεν
τοὺς
ἀδελφούς
·
ὁ
μὴ
⸀
ἀγαπῶν
μένει
ἐν
τῷ
θανάτῳ
.
15
πᾶς
ὁ
μισῶν
τὸν
ἀδελφὸν
αὐτοῦ
ἀνθρωποκτόνος
ἐστίν
,
καὶ
οἴδατε
ὅτι
πᾶς
ἀνθρωποκτόνος
οὐκ
ἔχει
ζωὴν
αἰώνιον
ἐν
⸀
αὐτῷ
μένουσαν
.
16
ἐν
τούτῳ
ἐγνώκαμεν
τὴν
ἀγάπην
,
ὅτι
ἐκεῖνος
ὑπὲρ
ἡμῶν
τὴν
ψυχὴν
αὐτοῦ
ἔθηκεν
·
καὶ
ἡμεῖς
ὀφείλομεν
ὑπὲρ
τῶν
ἀδελφῶν
τὰς
ψυχὰς
⸀
θεῖναι
.
17
ὃς
δʼ
ἂν
ἔχῃ
τὸν
βίον
τοῦ
κόσμου
καὶ
θεωρῇ
τὸν
ἀδελφὸν
αὐτοῦ
χρείαν
ἔχοντα
καὶ
κλείσῃ
τὰ
σπλάγχνα
αὐτοῦ
ἀπʼ
αὐτοῦ
,
πῶς
ἡ
ἀγάπη
τοῦ
θεοῦ
μένει
ἐν
αὐτῷ
;
18
⸀
Τεκνία
,
μὴ
ἀγαπῶμεν
λόγῳ
μηδὲ
τῇ
γλώσσῃ
ἀλλὰ
ἐν
ἔργῳ
καὶ
ἀληθείᾳ
.
19
⸀
ἐν
τούτῳ
⸀
γνωσόμεθα
ὅτι
ἐκ
τῆς
ἀληθείας
ἐσμέν
,
καὶ
ἔμπροσθεν
αὐτοῦ
πείσομεν
⸂
τὴν
καρδίαν
⸃
ἡμῶν
20
ὅτι
ἐὰν
καταγινώσκῃ
ἡμῶν
ἡ
καρδία
,
ὅτι
μείζων
ἐστὶν
ὁ
θεὸς
τῆς
καρδίας
ἡμῶν
καὶ
γινώσκει
πάντα
.
21
ἀγαπητοί
,
ἐὰν
ἡ
καρδία
⸂
μὴ
καταγινώσκῃ
ἡμῶν
⸃,
παρρησίαν
ἔχομεν
πρὸς
τὸν
θεόν
,
22
καὶ
ὃ
⸀
ἐὰν
αἰτῶμεν
λαμβάνομεν
⸀
ἀπʼ
αὐτοῦ
,
ὅτι
τὰς
ἐντολὰς
αὐτοῦ
τηροῦμεν
καὶ
τὰ
ἀρεστὰ
ἐνώπιον
αὐτοῦ
ποιοῦμεν
.
23
καὶ
αὕτη
ἐστὶν
ἡ
ἐντολὴ
αὐτοῦ
,
ἵνα
⸀
πιστεύσωμεν
τῷ
ὀνόματι
τοῦ
υἱοῦ
αὐτοῦ
Ἰησοῦ
Χριστοῦ
καὶ
ἀγαπῶμεν
ἀλλήλους
,
καθὼς
ἔδωκεν
ἐντολὴν
⸀
ἡμῖν
.
24
καὶ
ὁ
τηρῶν
τὰς
ἐντολὰς
αὐτοῦ
ἐν
αὐτῷ
μένει
καὶ
αὐτὸς
ἐν
αὐτῷ
·
καὶ
ἐν
τούτῳ
γινώσκομεν
ὅτι
μένει
ἐν
ἡμῖν
,
ἐκ
τοῦ
πνεύματος
οὗ
ἡμῖν
ἔδωκεν
.
4:1
Ἀγαπητοί
,
μὴ
παντὶ
πνεύματι
πιστεύετε
,
ἀλλὰ
δοκιμάζετε
τὰ
πνεύματα
εἰ
ἐκ
τοῦ
θεοῦ
ἐστιν
,
ὅτι
πολλοὶ
ψευδοπροφῆται
ἐξεληλύθασιν
εἰς
τὸν
κόσμον
.
2
ἐν
τούτῳ
⸀
γινώσκετε
τὸ
πνεῦμα
τοῦ
θεοῦ
·
πᾶν
πνεῦμα
ὃ
ὁμολογεῖ
Ἰησοῦν
Χριστὸν
ἐν
σαρκὶ
ἐληλυθότα
ἐκ
τοῦ
θεοῦ
ἐστιν
,
3
καὶ
πᾶν
πνεῦμα
ὃ
μὴ
ὁμολογεῖ
⸀
τὸν
⸀
Ἰησοῦν
ἐκ
τοῦ
θεοῦ
οὐκ
ἔστιν
·
καὶ
τοῦτό
ἐστιν
τὸ
τοῦ
ἀντιχρίστου
,
ὃ
ἀκηκόατε
ὅτι
ἔρχεται
,
καὶ
νῦν
ἐν
τῷ
κόσμῳ
ἐστὶν
ἤδη
.
4
ὑμεῖς
ἐκ
τοῦ
θεοῦ
ἐστε
,
τεκνία
,
καὶ
νενικήκατε
αὐτούς
,
ὅτι
μείζων
ἐστὶν
ὁ
ἐν
ὑμῖν
ἢ
ὁ
ἐν
τῷ
κόσμῳ
·
5
αὐτοὶ
ἐκ
τοῦ
κόσμου
εἰσίν
·
διὰ
τοῦτο
ἐκ
τοῦ
κόσμου
λαλοῦσιν
καὶ
ὁ
κόσμος
αὐτῶν
ἀκούει
.
6
ἡμεῖς
ἐκ
τοῦ
θεοῦ
ἐσμεν
·
ὁ
γινώσκων
τὸν
θεὸν
ἀκούει
ἡμῶν
,
ὃς
οὐκ
ἔστιν
ἐκ
τοῦ
θεοῦ
οὐκ
ἀκούει
ἡμῶν
.
ἐκ
τούτου
γινώσκομεν
τὸ
πνεῦμα
τῆς
ἀληθείας
καὶ
τὸ
πνεῦμα
τῆς
πλάνης
.
7
Ἀγαπητοί
,
ἀγαπῶμεν
ἀλλήλους
,
ὅτι
ἡ
ἀγάπη
ἐκ
τοῦ
θεοῦ
ἐστιν
,
καὶ
πᾶς
ὁ
ἀγαπῶν
ἐκ
τοῦ
θεοῦ
γεγέννηται
καὶ
γινώσκει
τὸν
θεόν
.
8
ὁ
μὴ
ἀγαπῶν
οὐκ
ἔγνω
τὸν
θεόν
,
ὅτι
ὁ
θεὸς
ἀγάπη
ἐστίν
.
9
ἐν
τούτῳ
ἐφανερώθη
ἡ
ἀγάπη
τοῦ
θεοῦ
ἐν
ἡμῖν
,
ὅτι
τὸν
υἱὸν
αὐτοῦ
τὸν
μονογενῆ
ἀπέσταλκεν
ὁ
θεὸς
εἰς
τὸν
κόσμον
ἵνα
ζήσωμεν
διʼ
αὐτοῦ
.
10
ἐν
τούτῳ
ἐστὶν
ἡ
ἀγάπη
,
οὐχ
ὅτι
ἡμεῖς
⸀
ἠγαπήκαμεν
τὸν
θεόν
,
ἀλλʼ
ὅτι
αὐτὸς
ἠγάπησεν
ἡμᾶς
καὶ
ἀπέστειλεν
τὸν
υἱὸν
αὐτοῦ
ἱλασμὸν
περὶ
τῶν
ἁμαρτιῶν
ἡμῶν
.
11
ἀγαπητοί
,
εἰ
οὕτως
ὁ
θεὸς
ἠγάπησεν
ἡμᾶς
,
καὶ
ἡμεῖς
ὀφείλομεν
ἀλλήλους
ἀγαπᾶν
.
12
θεὸν
οὐδεὶς
πώποτε
τεθέαται
·
ἐὰν
ἀγαπῶμεν
ἀλλήλους
,
ὁ
θεὸς
ἐν
ἡμῖν
μένει
καὶ
ἡ
ἀγάπη
αὐτοῦ
⸂
ἐν
ἡμῖν
τετελειωμένη
ἐστιν
⸃.
13
Ἐν
τούτῳ
γινώσκομεν
ὅτι
ἐν
αὐτῷ
μένομεν
καὶ
αὐτὸς
ἐν
ἡμῖν
,
ὅτι
ἐκ
τοῦ
πνεύματος
αὐτοῦ
δέδωκεν
ἡμῖν
.
14
καὶ
ἡμεῖς
τεθεάμεθα
καὶ
μαρτυροῦμεν
ὅτι
ὁ
πατὴρ
ἀπέσταλκεν
τὸν
υἱὸν
σωτῆρα
τοῦ
κόσμου
.
15
ὃς
⸀
ἐὰν
ὁμολογήσῃ
ὅτι
⸀
Ἰησοῦς
ἐστιν
ὁ
υἱὸς
τοῦ
θεοῦ
,
ὁ
θεὸς
ἐν
αὐτῷ
μένει
καὶ
αὐτὸς
ἐν
τῷ
θεῷ
.
16
καὶ
ἡμεῖς
ἐγνώκαμεν
καὶ
πεπιστεύκαμεν
τὴν
ἀγάπην
ἣν
ἔχει
ὁ
θεὸς
ἐν
ἡμῖν
.
Ὁ
θεὸς
ἀγάπη
ἐστίν
,
καὶ
ὁ
μένων
ἐν
τῇ
ἀγάπῃ
ἐν
τῷ
θεῷ
μένει
καὶ
ὁ
θεὸς
ἐν
αὐτῷ
⸀
μένει
.
17
ἐν
τούτῳ
τετελείωται
ἡ
ἀγάπη
μεθʼ
ἡμῶν
,
ἵνα
παρρησίαν
ἔχωμεν
ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ
τῆς
κρίσεως
,
ὅτι
καθὼς
ἐκεῖνός
ἐστιν
καὶ
ἡμεῖς
ἐσμεν
ἐν
τῷ
κόσμῳ
τούτῳ
.
18
φόβος
οὐκ
ἔστιν
ἐν
τῇ
ἀγάπῃ
,
ἀλλʼ
ἡ
τελεία
ἀγάπη
ἔξω
βάλλει
τὸν
φόβον
,
ὅτι
ὁ
φόβος
κόλασιν
ἔχει
,
ὁ
δὲ
φοβούμενος
οὐ
τετελείωται
ἐν
τῇ
ἀγάπῃ
.
19
ἡμεῖς
⸀
ἀγαπῶμεν
,
ὅτι
αὐτὸς
πρῶτος
ἠγάπησεν
ἡμᾶς
.
20
ἐάν
τις
εἴπῃ
ὅτι
Ἀγαπῶ
τὸν
θεόν
,
καὶ
τὸν
ἀδελφὸν
αὐτοῦ
μισῇ
,
ψεύστης
ἐστίν
·
ὁ
γὰρ
μὴ
ἀγαπῶν
τὸν
ἀδελφὸν
αὐτοῦ
ὃν
ἑώρακεν
,
τὸν
θεὸν
ὃν
οὐχ
ἑώρακεν
⸀
οὐ
δύναται
ἀγαπᾶν
.
21
καὶ
ταύτην
τὴν
ἐντολὴν
ἔχομεν
ἀπʼ
αὐτοῦ
,
ἵνα
ὁ
ἀγαπῶν
τὸν
θεὸν
ἀγαπᾷ
καὶ
τὸν
ἀδελφὸν
αὐτοῦ
.
5:1
Πᾶς
ὁ
πιστεύων
ὅτι
Ἰησοῦς
ἐστιν
ὁ
χριστὸς
ἐκ
τοῦ
θεοῦ
γεγέννηται
,
καὶ
πᾶς
ὁ
ἀγαπῶν
τὸν
γεννήσαντα
ἀγαπᾷ
⸀
καὶ
τὸν
γεγεννημένον
ἐξ
αὐτοῦ
.
2
ἐν
τούτῳ
γινώσκομεν
ὅτι
ἀγαπῶμεν
τὰ
τέκνα
τοῦ
θεοῦ
,
ὅταν
τὸν
θεὸν
ἀγαπῶμεν
καὶ
τὰς
ἐντολὰς
αὐτοῦ
⸀
ποιῶμεν
·
3
αὕτη
γάρ
ἐστιν
ἡ
ἀγάπη
τοῦ
θεοῦ
ἵνα
τὰς
ἐντολὰς
αὐτοῦ
τηρῶμεν
,
καὶ
αἱ
ἐντολαὶ
αὐτοῦ
βαρεῖαι
οὐκ
εἰσίν
,
4
ὅτι
πᾶν
τὸ
γεγεννημένον
ἐκ
τοῦ
θεοῦ
νικᾷ
τὸν
κόσμον
.
καὶ
αὕτη
ἐστὶν
ἡ
νίκη
ἡ
νικήσασα
τὸν
κόσμον
,
ἡ
πίστις
ἡμῶν
·
5
τίς
⸂
δέ
ἐστιν
⸃
ὁ
νικῶν
τὸν
κόσμον
εἰ
μὴ
ὁ
πιστεύων
ὅτι
Ἰησοῦς
ἐστιν
ὁ
υἱὸς
τοῦ
θεοῦ
;
6
Οὗτός
ἐστιν
ὁ
ἐλθὼν
διʼ
ὕδατος
καὶ
αἵματος
,
Ἰησοῦς
Χριστός
·
οὐκ
ἐν
τῷ
ὕδατι
μόνον
ἀλλʼ
ἐν
τῷ
ὕδατι
καὶ
⸀
ἐν
τῷ
αἵματι
·
καὶ
τὸ
πνεῦμά
ἐστιν
τὸ
μαρτυροῦν
,
ὅτι
τὸ
πνεῦμά
ἐστιν
ἡ
ἀλήθεια
.
7
ὅτι
τρεῖς
εἰσιν
οἱ
μαρτυροῦντες
,
8
τὸ
πνεῦμα
καὶ
τὸ
ὕδωρ
καὶ
τὸ
αἷμα
,
καὶ
οἱ
τρεῖς
εἰς
τὸ
ἕν
εἰσιν
.
9
εἰ
τὴν
μαρτυρίαν
τῶν
ἀνθρώπων
λαμβάνομεν
,
ἡ
μαρτυρία
τοῦ
θεοῦ
μείζων
ἐστίν
,
ὅτι
αὕτη
ἐστὶν
ἡ
μαρτυρία
τοῦ
θεοῦ
⸀
ὅτι
μεμαρτύρηκεν
περὶ
τοῦ
υἱοῦ
αὐτοῦ
.
10
ὁ
πιστεύων
εἰς
τὸν
υἱὸν
τοῦ
θεοῦ
ἔχει
τὴν
μαρτυρίαν
ἐν
⸀
αὑτῷ
·
ὁ
μὴ
πιστεύων
τῷ
θεῷ
ψεύστην
πεποίηκεν
αὐτόν
,
ὅτι
οὐ
πεπίστευκεν
εἰς
τὴν
μαρτυρίαν
ἣν
μεμαρτύρηκεν
ὁ
θεὸς
περὶ
τοῦ
υἱοῦ
αὐτοῦ
.
11
καὶ
αὕτη
ἐστὶν
ἡ
μαρτυρία
,
ὅτι
ζωὴν
αἰώνιον
ἔδωκεν
⸂
ὁ
θεὸς
ἡμῖν
⸃,
καὶ
αὕτη
ἡ
ζωὴ
ἐν
τῷ
υἱῷ
αὐτοῦ
ἐστιν
.
12
ὁ
ἔχων
τὸν
υἱὸν
ἔχει
τὴν
ζωήν
·
ὁ
μὴ
ἔχων
τὸν
υἱὸν
τοῦ
θεοῦ
τὴν
ζωὴν
οὐκ
ἔχει
.
13
Ταῦτα
ἔγραψα
⸀
ὑμῖν
ἵνα
εἰδῆτε
ὅτι
ζωὴν
⸂
ἔχετε
αἰώνιον
⸃,
⸂
τοῖς
πιστεύουσιν
⸃
εἰς
τὸ
ὄνομα
τοῦ
υἱοῦ
τοῦ
θεοῦ
.
14
καὶ
αὕτη
ἐστὶν
ἡ
παρρησία
ἣν
ἔχομεν
πρὸς
αὐτόν
,
ὅτι
ἐάν
τι
αἰτώμεθα
κατὰ
τὸ
θέλημα
αὐτοῦ
ἀκούει
ἡμῶν
.
15
καὶ
ἐὰν
οἴδαμεν
ὅτι
ἀκούει
ἡμῶν
ὃ
⸀
ἐὰν
αἰτώμεθα
,
οἴδαμεν
ὅτι
ἔχομεν
τὰ
αἰτήματα
ἃ
ᾐτήκαμεν
⸀
ἀπʼ
αὐτοῦ
.
16
ἐάν
τις
ἴδῃ
τὸν
ἀδελφὸν
αὐτοῦ
ἁμαρτάνοντα
ἁμαρτίαν
μὴ
πρὸς
θάνατον
,
αἰτήσει
,
καὶ
δώσει
αὐτῷ
ζωήν
,
τοῖς
ἁμαρτάνουσιν
μὴ
πρὸς
θάνατον
.
ἔστιν
ἁμαρτία
πρὸς
θάνατον
·
οὐ
περὶ
ἐκείνης
λέγω
ἵνα
ἐρωτήσῃ
.
17
πᾶσα
ἀδικία
ἁμαρτία
ἐστίν
,
καὶ
ἔστιν
ἁμαρτία
οὐ
πρὸς
θάνατον
.
18
Οἴδαμεν
ὅτι
πᾶς
ὁ
γεγεννημένος
ἐκ
τοῦ
θεοῦ
οὐχ
ἁμαρτάνει
,
ἀλλʼ
ὁ
γεννηθεὶς
ἐκ
τοῦ
θεοῦ
τηρεῖ
⸀
αὐτόν
,
καὶ
ὁ
πονηρὸς
οὐχ
ἅπτεται
αὐτοῦ
.
19
οἴδαμεν
ὅτι
ἐκ
τοῦ
θεοῦ
ἐσμεν
,
καὶ
ὁ
κόσμος
ὅλος
ἐν
τῷ
πονηρῷ
κεῖται
.
20
οἴδαμεν
δὲ
ὅτι
ὁ
υἱὸς
τοῦ
θεοῦ
ἥκει
,
καὶ
δέδωκεν
ἡμῖν
διάνοιαν
ἵνα
⸀
γινώσκωμεν
τὸν
ἀληθινόν
·
καὶ
ἐσμὲν
ἐν
τῷ
ἀληθινῷ
,
ἐν
τῷ
υἱῷ
αὐτοῦ
Ἰησοῦ
Χριστῷ
.
οὗτός
ἐστιν
ὁ
ἀληθινὸς
θεὸς
καὶ
ζωὴ
αἰώνιος
.
21
Τεκνία
,
φυλάξατε
ἑαυτὰ
ἀπὸ
τῶν
⸀
εἰδώλων
.