ΙΩΑΝΝΟΥ Α

1:1 ἦν ἀπʼ ἀρχῆς , ἀκηκόαμεν , ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν , ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν , περὶ τοῦ λόγου τῆς ζωῆς 2 καὶ ζωὴ ἐφανερώθη , καὶ ἑωράκαμεν καὶ μαρτυροῦμεν καὶ ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον ἥτις ἦν πρὸς τὸν πατέρα καὶ ἐφανερώθη ἡμῖν 3 ἑωράκαμεν καὶ ἀκηκόαμεν ἀπαγγέλλομεν καὶ ὑμῖν , ἵνα καὶ ὑμεῖς κοινωνίαν ἔχητε μεθʼ ἡμῶν · καὶ κοινωνία δὲ ἡμετέρα μετὰ τοῦ πατρὸς καὶ μετὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ · 4 καὶ ταῦτα γράφομεν ἡμεῖς ἵνα χαρὰ ἡμῶν πεπληρωμένη .

5 Καὶ ἔστιν αὕτη ἀγγελία ἣν ἀκηκόαμεν ἀπʼ αὐτοῦ καὶ ἀναγγέλλομεν ὑμῖν , ὅτι θεὸς φῶς ἐστιν καὶ σκοτία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν οὐδεμία . 6 ἐὰν εἴπωμεν ὅτι κοινωνίαν ἔχομεν μετʼ αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ σκότει περιπατῶμεν , ψευδόμεθα καὶ οὐ ποιοῦμεν τὴν ἀλήθειαν · 7 ἐὰν δὲ ἐν τῷ φωτὶ περιπατῶμεν ὡς αὐτός ἐστιν ἐν τῷ φωτί , κοινωνίαν ἔχομεν μετʼ ἀλλήλων καὶ τὸ αἷμα Ἰησοῦ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καθαρίζει ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας . 8 ἐὰν εἴπωμεν ὅτι ἁμαρτίαν οὐκ ἔχομεν , ἑαυτοὺς πλανῶμεν καὶ ἀλήθεια οὐκ ἔστιν ἐν ἡμῖν ⸃. 9 ἐὰν ὁμολογῶμεν τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν , πιστός ἐστιν καὶ δίκαιος ἵνα ἀφῇ ἡμῖν τὰς ἁμαρτίας καὶ καθαρίσῃ ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀδικίας . 10 ἐὰν εἴπωμεν ὅτι οὐχ ἡμαρτήκαμεν , ψεύστην ποιοῦμεν αὐτὸν καὶ λόγος αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ἐν ἡμῖν .

2:1 Τεκνία μου , ταῦτα γράφω ὑμῖν ἵνα μὴ ἁμάρτητε . καὶ ἐάν τις ἁμάρτῃ , παράκλητον ἔχομεν πρὸς τὸν πατέρα Ἰησοῦν Χριστὸν δίκαιον , 2 καὶ αὐτὸς ἱλασμός ἐστιν περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν , οὐ περὶ τῶν ἡμετέρων δὲ μόνον ἀλλὰ καὶ περὶ ὅλου τοῦ κόσμου .

3 Καὶ ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι ἐγνώκαμεν αὐτόν , ἐὰν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηρῶμεν . 4 λέγων ὅτι Ἔγνωκα αὐτὸν καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ μὴ τηρῶν ψεύστης ἐστίν , καὶ ἐν τούτῳ ἀλήθεια οὐκ ἔστιν · 5 ὃς δʼ ἂν τηρῇ αὐτοῦ τὸν λόγον , ἀληθῶς ἐν τούτῳ ἀγάπη τοῦ θεοῦ τετελείωται . ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι ἐν αὐτῷ ἐσμεν · 6 λέγων ἐν αὐτῷ μένειν ὀφείλει καθὼς ἐκεῖνος περιεπάτησεν καὶ αὐτὸς περιπατεῖν .

7 Ἀγαπητοί , οὐκ ἐντολὴν καινὴν γράφω ὑμῖν , ἀλλʼ ἐντολὴν παλαιὰν ἣν εἴχετε ἀπʼ ἀρχῆς · ἐντολὴ παλαιά ἐστιν λόγος ὃν ἠκούσατε . 8 πάλιν ἐντολὴν καινὴν γράφω ὑμῖν , ἐστιν ἀληθὲς ἐν αὐτῷ καὶ ἐν ὑμῖν , ὅτι σκοτία παράγεται καὶ τὸ φῶς τὸ ἀληθινὸν ἤδη φαίνει . 9 λέγων ἐν τῷ φωτὶ εἶναι καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μισῶν ἐν τῇ σκοτίᾳ ἐστὶν ἕως ἄρτι . 10 ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῷ φωτὶ μένει , καὶ σκάνδαλον ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν · 11 δὲ μισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῇ σκοτίᾳ ἐστὶν καὶ ἐν τῇ σκοτίᾳ περιπατεῖ , καὶ οὐκ οἶδεν ποῦ ὑπάγει , ὅτι σκοτία ἐτύφλωσεν τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ .

12 Γράφω ὑμῖν , τεκνία , ὅτι ἀφέωνται ὑμῖν αἱ ἁμαρτίαι διὰ τὸ ὄνομα αὐτοῦ · 13 γράφω ὑμῖν , πατέρες , ὅτι ἐγνώκατε τὸν ἀπʼ ἀρχῆς · γράφω ὑμῖν , νεανίσκοι , ὅτι νενικήκατε τὸν πονηρόν . 14 ἔγραψα ὑμῖν , παιδία , ὅτι ἐγνώκατε τὸν πατέρα · ἔγραψα ὑμῖν , πατέρες , ὅτι ἐγνώκατε τὸν ἀπʼ ἀρχῆς · ἔγραψα ὑμῖν , νεανίσκοι , ὅτι ἰσχυροί ἐστε καὶ λόγος τοῦ θεοῦ ἐν ὑμῖν μένει καὶ νενικήκατε τὸν πονηρόν .

15 Μὴ ἀγαπᾶτε τὸν κόσμον μηδὲ τὰ ἐν τῷ κόσμῳ . ἐάν τις ἀγαπᾷ τὸν κόσμον , οὐκ ἔστιν ἀγάπη τοῦ πατρὸς ἐν αὐτῷ · 16 ὅτι πᾶν τὸ ἐν τῷ κόσμῳ , ἐπιθυμία τῆς σαρκὸς καὶ ἐπιθυμία τῶν ὀφθαλμῶν καὶ ἀλαζονεία τοῦ βίου , οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ πατρός , ἀλλὰ ἐκ τοῦ κόσμου ἐστίν · 17 καὶ κόσμος παράγεται καὶ ἐπιθυμία αὐτοῦ , δὲ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα .

18 Παιδία , ἐσχάτη ὥρα ἐστίν , καὶ καθὼς ἠκούσατε ὅτι ἀντίχριστος ἔρχεται , καὶ νῦν ἀντίχριστοι πολλοὶ γεγόνασιν · ὅθεν γινώσκομεν ὅτι ἐσχάτη ὥρα ἐστίν . 19 ἐξ ἡμῶν ἐξῆλθαν , ἀλλʼ οὐκ ἦσαν ἐξ ἡμῶν · εἰ γὰρ ἐξ ἡμῶν ἦσαν ⸃, μεμενήκεισαν ἂν μεθʼ ἡμῶν · ἀλλʼ ἵνα φανερωθῶσιν ὅτι οὐκ εἰσὶν πάντες ἐξ ἡμῶν . 20 καὶ ὑμεῖς χρῖσμα ἔχετε ἀπὸ τοῦ ἁγίου καὶ οἴδατε πάντες · 21 οὐκ ἔγραψα ὑμῖν ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἀλήθειαν , ἀλλʼ ὅτι οἴδατε αὐτήν , καὶ ὅτι πᾶν ψεῦδος ἐκ τῆς ἀληθείας οὐκ ἔστιν . 22 τίς ἐστιν ψεύστης εἰ μὴ ἀρνούμενος ὅτι Ἰησοῦς οὐκ ἔστιν χριστός ; οὗτός ἐστιν ἀντίχριστος , ἀρνούμενος τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱόν . 23 πᾶς ἀρνούμενος τὸν υἱὸν οὐδὲ τὸν πατέρα ἔχει · ὁμολογῶν τὸν υἱὸν καὶ τὸν πατέρα ἔχει ⸃. 24 ὑμεῖς ἠκούσατε ἀπʼ ἀρχῆς , ἐν ὑμῖν μενέτω · ἐὰν ἐν ὑμῖν μείνῃ ἀπʼ ἀρχῆς ἠκούσατε , καὶ ὑμεῖς ἐν τῷ υἱῷ καὶ ἐν τῷ πατρὶ μενεῖτε . 25 καὶ αὕτη ἐστὶν ἐπαγγελία ἣν αὐτὸς ἐπηγγείλατο ἡμῖν , τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον .

26 Ταῦτα ἔγραψα ὑμῖν περὶ τῶν πλανώντων ὑμᾶς . 27 καὶ ὑμεῖς τὸ χρῖσμα ἐλάβετε ἀπʼ αὐτοῦ μένει ἐν ὑμῖν ⸃, καὶ οὐ χρείαν ἔχετε ἵνα τις διδάσκῃ ὑμᾶς · ἀλλʼ ὡς τὸ αὐτοῦ χρῖσμα διδάσκει ὑμᾶς περὶ πάντων , καὶ ἀληθές ἐστιν καὶ οὐκ ἔστιν ψεῦδος , καὶ καθὼς ἐδίδαξεν ὑμᾶς , μένετε ἐν αὐτῷ .

28 Καὶ νῦν , τεκνία , μένετε ἐν αὐτῷ , ἵνα ἐὰν φανερωθῇ σχῶμεν παρρησίαν καὶ μὴ αἰσχυνθῶμεν ἀπʼ αὐτοῦ ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ . 29 ἐὰν εἰδῆτε ὅτι δίκαιός ἐστιν , γινώσκετε ὅτι πᾶς ποιῶν τὴν δικαιοσύνην ἐξ αὐτοῦ γεγέννηται . 3:1 ἴδετε ποταπὴν ἀγάπην δέδωκεν ἡμῖν πατὴρ ἵνα τέκνα θεοῦ κληθῶμεν , καὶ ἐσμέν ⸃. διὰ τοῦτο κόσμος οὐ γινώσκει ἡμᾶς ὅτι οὐκ ἔγνω αὐτόν . 2 ἀγαπητοί , νῦν τέκνα θεοῦ ἐσμεν , καὶ οὔπω ἐφανερώθη τί ἐσόμεθα . οἴδαμεν ὅτι ἐὰν φανερωθῇ ὅμοιοι αὐτῷ ἐσόμεθα , ὅτι ὀψόμεθα αὐτὸν καθώς ἐστιν . 3 καὶ πᾶς ἔχων τὴν ἐλπίδα ταύτην ἐπʼ αὐτῷ ἁγνίζει ἑαυτὸν καθὼς ἐκεῖνος ἁγνός ἐστιν .

4 Πᾶς ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν καὶ τὴν ἀνομίαν ποιεῖ , καὶ ἁμαρτία ἐστὶν ἀνομία . 5 καὶ οἴδατε ὅτι ἐκεῖνος ἐφανερώθη ἵνα τὰς ἁμαρτίας ἄρῃ , καὶ ἁμαρτία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν . 6 πᾶς ἐν αὐτῷ μένων οὐχ ἁμαρτάνει · πᾶς ἁμαρτάνων οὐχ ἑώρακεν αὐτὸν οὐδὲ ἔγνωκεν αὐτόν . 7 τεκνία , μηδεὶς πλανάτω ὑμᾶς · ποιῶν τὴν δικαιοσύνην δίκαιός ἐστιν , καθὼς ἐκεῖνος δίκαιός ἐστιν · 8 ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν ἐκ τοῦ διαβόλου ἐστίν , ὅτι ἀπʼ ἀρχῆς διάβολος ἁμαρτάνει . εἰς τοῦτο ἐφανερώθη υἱὸς τοῦ θεοῦ ἵνα λύσῃ τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου . 9 πᾶς γεγεννημένος ἐκ τοῦ θεοῦ ἁμαρτίαν οὐ ποιεῖ , ὅτι σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει , καὶ οὐ δύναται ἁμαρτάνειν , ὅτι ἐκ τοῦ θεοῦ γεγέννηται . 10 ἐν τούτῳ φανερά ἐστιν τὰ τέκνα τοῦ θεοῦ καὶ τὰ τέκνα τοῦ διαβόλου · πᾶς μὴ ποιῶν δικαιοσύνην οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ θεοῦ , καὶ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ .

11 Ὅτι αὕτη ἐστὶν ἀγγελία ἣν ἠκούσατε ἀπʼ ἀρχῆς , ἵνα ἀγαπῶμεν ἀλλήλους · 12 οὐ καθὼς Κάϊν ἐκ τοῦ πονηροῦ ἦν καὶ ἔσφαξεν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ · καὶ χάριν τίνος ἔσφαξεν αὐτόν ; ὅτι τὰ ἔργα αὐτοῦ πονηρὰ ἦν , τὰ δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ δίκαια . 13 μὴ θαυμάζετε , ἀδελφοί , εἰ μισεῖ ὑμᾶς κόσμος . 14 ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι μεταβεβήκαμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν , ὅτι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελφούς · μὴ ἀγαπῶν μένει ἐν τῷ θανάτῳ . 15 πᾶς μισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἀνθρωποκτόνος ἐστίν , καὶ οἴδατε ὅτι πᾶς ἀνθρωποκτόνος οὐκ ἔχει ζωὴν αἰώνιον ἐν αὐτῷ μένουσαν . 16 ἐν τούτῳ ἐγνώκαμεν τὴν ἀγάπην , ὅτι ἐκεῖνος ὑπὲρ ἡμῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἔθηκεν · καὶ ἡμεῖς ὀφείλομεν ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν τὰς ψυχὰς θεῖναι . 17 ὃς δʼ ἂν ἔχῃ τὸν βίον τοῦ κόσμου καὶ θεωρῇ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ χρείαν ἔχοντα καὶ κλείσῃ τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ ἀπʼ αὐτοῦ , πῶς ἀγάπη τοῦ θεοῦ μένει ἐν αὐτῷ ;

18 Τεκνία , μὴ ἀγαπῶμεν λόγῳ μηδὲ τῇ γλώσσῃ ἀλλὰ ἐν ἔργῳ καὶ ἀληθείᾳ . 19 ἐν τούτῳ γνωσόμεθα ὅτι ἐκ τῆς ἀληθείας ἐσμέν , καὶ ἔμπροσθεν αὐτοῦ πείσομεν τὴν καρδίαν ἡμῶν 20 ὅτι ἐὰν καταγινώσκῃ ἡμῶν καρδία , ὅτι μείζων ἐστὶν θεὸς τῆς καρδίας ἡμῶν καὶ γινώσκει πάντα . 21 ἀγαπητοί , ἐὰν καρδία μὴ καταγινώσκῃ ἡμῶν ⸃, παρρησίαν ἔχομεν πρὸς τὸν θεόν , 22 καὶ ἐὰν αἰτῶμεν λαμβάνομεν ἀπʼ αὐτοῦ , ὅτι τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηροῦμεν καὶ τὰ ἀρεστὰ ἐνώπιον αὐτοῦ ποιοῦμεν . 23 καὶ αὕτη ἐστὶν ἐντολὴ αὐτοῦ , ἵνα πιστεύσωμεν τῷ ὀνόματι τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἀγαπῶμεν ἀλλήλους , καθὼς ἔδωκεν ἐντολὴν ἡμῖν . 24 καὶ τηρῶν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει καὶ αὐτὸς ἐν αὐτῷ · καὶ ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι μένει ἐν ἡμῖν , ἐκ τοῦ πνεύματος οὗ ἡμῖν ἔδωκεν .

4:1 Ἀγαπητοί , μὴ παντὶ πνεύματι πιστεύετε , ἀλλὰ δοκιμάζετε τὰ πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ θεοῦ ἐστιν , ὅτι πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐξεληλύθασιν εἰς τὸν κόσμον . 2 ἐν τούτῳ γινώσκετε τὸ πνεῦμα τοῦ θεοῦ · πᾶν πνεῦμα ὁμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα ἐκ τοῦ θεοῦ ἐστιν , 3 καὶ πᾶν πνεῦμα μὴ ὁμολογεῖ τὸν Ἰησοῦν ἐκ τοῦ θεοῦ οὐκ ἔστιν · καὶ τοῦτό ἐστιν τὸ τοῦ ἀντιχρίστου , ἀκηκόατε ὅτι ἔρχεται , καὶ νῦν ἐν τῷ κόσμῳ ἐστὶν ἤδη . 4 ὑμεῖς ἐκ τοῦ θεοῦ ἐστε , τεκνία , καὶ νενικήκατε αὐτούς , ὅτι μείζων ἐστὶν ἐν ὑμῖν ἐν τῷ κόσμῳ · 5 αὐτοὶ ἐκ τοῦ κόσμου εἰσίν · διὰ τοῦτο ἐκ τοῦ κόσμου λαλοῦσιν καὶ κόσμος αὐτῶν ἀκούει . 6 ἡμεῖς ἐκ τοῦ θεοῦ ἐσμεν · γινώσκων τὸν θεὸν ἀκούει ἡμῶν , ὃς οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ θεοῦ οὐκ ἀκούει ἡμῶν . ἐκ τούτου γινώσκομεν τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας καὶ τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης .

7 Ἀγαπητοί , ἀγαπῶμεν ἀλλήλους , ὅτι ἀγάπη ἐκ τοῦ θεοῦ ἐστιν , καὶ πᾶς ἀγαπῶν ἐκ τοῦ θεοῦ γεγέννηται καὶ γινώσκει τὸν θεόν . 8 μὴ ἀγαπῶν οὐκ ἔγνω τὸν θεόν , ὅτι θεὸς ἀγάπη ἐστίν . 9 ἐν τούτῳ ἐφανερώθη ἀγάπη τοῦ θεοῦ ἐν ἡμῖν , ὅτι τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἀπέσταλκεν θεὸς εἰς τὸν κόσμον ἵνα ζήσωμεν διʼ αὐτοῦ . 10 ἐν τούτῳ ἐστὶν ἀγάπη , οὐχ ὅτι ἡμεῖς ἠγαπήκαμεν τὸν θεόν , ἀλλʼ ὅτι αὐτὸς ἠγάπησεν ἡμᾶς καὶ ἀπέστειλεν τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἱλασμὸν περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν . 11 ἀγαπητοί , εἰ οὕτως θεὸς ἠγάπησεν ἡμᾶς , καὶ ἡμεῖς ὀφείλομεν ἀλλήλους ἀγαπᾶν . 12 θεὸν οὐδεὶς πώποτε τεθέαται · ἐὰν ἀγαπῶμεν ἀλλήλους , θεὸς ἐν ἡμῖν μένει καὶ ἀγάπη αὐτοῦ ἐν ἡμῖν τετελειωμένη ἐστιν ⸃.

13 Ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι ἐν αὐτῷ μένομεν καὶ αὐτὸς ἐν ἡμῖν , ὅτι ἐκ τοῦ πνεύματος αὐτοῦ δέδωκεν ἡμῖν . 14 καὶ ἡμεῖς τεθεάμεθα καὶ μαρτυροῦμεν ὅτι πατὴρ ἀπέσταλκεν τὸν υἱὸν σωτῆρα τοῦ κόσμου . 15 ὃς ἐὰν ὁμολογήσῃ ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν υἱὸς τοῦ θεοῦ , θεὸς ἐν αὐτῷ μένει καὶ αὐτὸς ἐν τῷ θεῷ . 16 καὶ ἡμεῖς ἐγνώκαμεν καὶ πεπιστεύκαμεν τὴν ἀγάπην ἣν ἔχει θεὸς ἐν ἡμῖν .

θεὸς ἀγάπη ἐστίν , καὶ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ θεῷ μένει καὶ θεὸς ἐν αὐτῷ μένει . 17 ἐν τούτῳ τετελείωται ἀγάπη μεθʼ ἡμῶν , ἵνα παρρησίαν ἔχωμεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως , ὅτι καθὼς ἐκεῖνός ἐστιν καὶ ἡμεῖς ἐσμεν ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ . 18 φόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάπῃ , ἀλλʼ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τὸν φόβον , ὅτι φόβος κόλασιν ἔχει , δὲ φοβούμενος οὐ τετελείωται ἐν τῇ ἀγάπῃ . 19 ἡμεῖς ἀγαπῶμεν , ὅτι αὐτὸς πρῶτος ἠγάπησεν ἡμᾶς . 20 ἐάν τις εἴπῃ ὅτι Ἀγαπῶ τὸν θεόν , καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μισῇ , ψεύστης ἐστίν · γὰρ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ὃν ἑώρακεν , τὸν θεὸν ὃν οὐχ ἑώρακεν οὐ δύναται ἀγαπᾶν . 21 καὶ ταύτην τὴν ἐντολὴν ἔχομεν ἀπʼ αὐτοῦ , ἵνα ἀγαπῶν τὸν θεὸν ἀγαπᾷ καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ .

5:1 Πᾶς πιστεύων ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν χριστὸς ἐκ τοῦ θεοῦ γεγέννηται , καὶ πᾶς ἀγαπῶν τὸν γεννήσαντα ἀγαπᾷ καὶ τὸν γεγεννημένον ἐξ αὐτοῦ . 2 ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι ἀγαπῶμεν τὰ τέκνα τοῦ θεοῦ , ὅταν τὸν θεὸν ἀγαπῶμεν καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ποιῶμεν · 3 αὕτη γάρ ἐστιν ἀγάπη τοῦ θεοῦ ἵνα τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηρῶμεν , καὶ αἱ ἐντολαὶ αὐτοῦ βαρεῖαι οὐκ εἰσίν , 4 ὅτι πᾶν τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ θεοῦ νικᾷ τὸν κόσμον . καὶ αὕτη ἐστὶν νίκη νικήσασα τὸν κόσμον , πίστις ἡμῶν · 5 τίς δέ ἐστιν νικῶν τὸν κόσμον εἰ μὴ πιστεύων ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν υἱὸς τοῦ θεοῦ ;

6 Οὗτός ἐστιν ἐλθὼν διʼ ὕδατος καὶ αἵματος , Ἰησοῦς Χριστός · οὐκ ἐν τῷ ὕδατι μόνον ἀλλʼ ἐν τῷ ὕδατι καὶ ἐν τῷ αἵματι · καὶ τὸ πνεῦμά ἐστιν τὸ μαρτυροῦν , ὅτι τὸ πνεῦμά ἐστιν ἀλήθεια . 7 ὅτι τρεῖς εἰσιν οἱ μαρτυροῦντες , 8 τὸ πνεῦμα καὶ τὸ ὕδωρ καὶ τὸ αἷμα , καὶ οἱ τρεῖς εἰς τὸ ἕν εἰσιν . 9 εἰ τὴν μαρτυρίαν τῶν ἀνθρώπων λαμβάνομεν , μαρτυρία τοῦ θεοῦ μείζων ἐστίν , ὅτι αὕτη ἐστὶν μαρτυρία τοῦ θεοῦ ὅτι μεμαρτύρηκεν περὶ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ . 10 πιστεύων εἰς τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ ἔχει τὴν μαρτυρίαν ἐν αὑτῷ · μὴ πιστεύων τῷ θεῷ ψεύστην πεποίηκεν αὐτόν , ὅτι οὐ πεπίστευκεν εἰς τὴν μαρτυρίαν ἣν μεμαρτύρηκεν θεὸς περὶ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ . 11 καὶ αὕτη ἐστὶν μαρτυρία , ὅτι ζωὴν αἰώνιον ἔδωκεν θεὸς ἡμῖν ⸃, καὶ αὕτη ζωὴ ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ ἐστιν . 12 ἔχων τὸν υἱὸν ἔχει τὴν ζωήν · μὴ ἔχων τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ τὴν ζωὴν οὐκ ἔχει .

13 Ταῦτα ἔγραψα ὑμῖν ἵνα εἰδῆτε ὅτι ζωὴν ἔχετε αἰώνιον ⸃, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ . 14 καὶ αὕτη ἐστὶν παρρησία ἣν ἔχομεν πρὸς αὐτόν , ὅτι ἐάν τι αἰτώμεθα κατὰ τὸ θέλημα αὐτοῦ ἀκούει ἡμῶν . 15 καὶ ἐὰν οἴδαμεν ὅτι ἀκούει ἡμῶν ἐὰν αἰτώμεθα , οἴδαμεν ὅτι ἔχομεν τὰ αἰτήματα ᾐτήκαμεν ἀπʼ αὐτοῦ . 16 ἐάν τις ἴδῃ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἁμαρτάνοντα ἁμαρτίαν μὴ πρὸς θάνατον , αἰτήσει , καὶ δώσει αὐτῷ ζωήν , τοῖς ἁμαρτάνουσιν μὴ πρὸς θάνατον . ἔστιν ἁμαρτία πρὸς θάνατον · οὐ περὶ ἐκείνης λέγω ἵνα ἐρωτήσῃ . 17 πᾶσα ἀδικία ἁμαρτία ἐστίν , καὶ ἔστιν ἁμαρτία οὐ πρὸς θάνατον .

18 Οἴδαμεν ὅτι πᾶς γεγεννημένος ἐκ τοῦ θεοῦ οὐχ ἁμαρτάνει , ἀλλʼ γεννηθεὶς ἐκ τοῦ θεοῦ τηρεῖ αὐτόν , καὶ πονηρὸς οὐχ ἅπτεται αὐτοῦ . 19 οἴδαμεν ὅτι ἐκ τοῦ θεοῦ ἐσμεν , καὶ κόσμος ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται . 20 οἴδαμεν δὲ ὅτι υἱὸς τοῦ θεοῦ ἥκει , καὶ δέδωκεν ἡμῖν διάνοιαν ἵνα γινώσκωμεν τὸν ἀληθινόν · καὶ ἐσμὲν ἐν τῷ ἀληθινῷ , ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστῷ . οὗτός ἐστιν ἀληθινὸς θεὸς καὶ ζωὴ αἰώνιος .

21 Τεκνία , φυλάξατε ἑαυτὰ ἀπὸ τῶν εἰδώλων .