1:1 Παῦλος ἀπόστολος ⸂ Χριστοῦ Ἰησοῦ ⸃ διὰ θελήματος θεοῦ καὶ Τιμόθεος ὁ ἀδελφὸς τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ θεοῦ τῇ οὔσῃ ἐν Κορίνθῳ , σὺν τοῖς ἁγίοις πᾶσιν τοῖς οὖσιν ἐν ὅλῃ τῇ Ἀχαΐᾳ · 2 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ . 3 Εὐλογητὸς ὁ θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ , ὁ πατὴρ τῶν οἰκτιρμῶν καὶ θεὸς πάσης παρακλήσεως , 4 ὁ παρακαλῶν ἡμᾶς ἐπὶ πάσῃ τῇ θλίψει ἡμῶν , εἰς τὸ δύνασθαι ἡμᾶς παρακαλεῖν τοὺς ἐν πάσῃ θλίψει διὰ τῆς παρακλήσεως ἧς παρακαλούμεθα αὐτοὶ ὑπὸ τοῦ θεοῦ . 5 ὅτι καθὼς περισσεύει τὰ παθήματα τοῦ Χριστοῦ εἰς ἡμᾶς , οὕτως διὰ τοῦ Χριστοῦ περισσεύει καὶ ἡ παράκλησις ἡμῶν . 6 εἴτε δὲ θλιβόμεθα , ὑπὲρ τῆς ὑμῶν παρακλήσεως καὶ σωτηρίας · ⸂ εἴτε παρακαλούμεθα , ὑπὲρ τῆς ὑμῶν παρακλήσεως ⸃ τῆς ἐνεργουμένης ἐν ὑπομονῇ τῶν αὐτῶν παθημάτων ὧν καὶ ἡμεῖς πάσχομεν , 7 καὶ ἡ ἐλπὶς ἡμῶν βεβαία ὑπὲρ ⸀ ὑμῶν · εἰδότες ὅτι ⸀ ὡς κοινωνοί ἐστε τῶν παθημάτων , οὕτως καὶ τῆς παρακλήσεως . 8 Οὐ γὰρ θέλομεν ὑμᾶς ἀγνοεῖν , ἀδελφοί , ⸀ ὑπὲρ τῆς θλίψεως ἡμῶν τῆς ⸀ γενομένης ἐν τῇ Ἀσίᾳ , ὅτι καθʼ ὑπερβολὴν ⸂ ὑπὲρ δύναμιν ἐβαρήθημεν ⸃, ὥστε ἐξαπορηθῆναι ἡμᾶς καὶ τοῦ ζῆν · 9 ἀλλὰ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς τὸ ἀπόκριμα τοῦ θανάτου ἐσχήκαμεν , ἵνα μὴ πεποιθότες ὦμεν ἐφʼ ἑαυτοῖς ἀλλʼ ἐπὶ τῷ θεῷ τῷ ἐγείροντι τοὺς νεκρούς · 10 ὃς ἐκ τηλικούτου θανάτου ἐρρύσατο ἡμᾶς καὶ ⸀ ῥύσεται , εἰς ὃν ἠλπίκαμεν ὅτι καὶ ἔτι ῥύσεται , 11 συνυπουργούντων καὶ ὑμῶν ὑπὲρ ἡμῶν τῇ δεήσει , ἵνα ἐκ πολλῶν προσώπων τὸ εἰς ἡμᾶς χάρισμα διὰ πολλῶν εὐχαριστηθῇ ὑπὲρ ⸀ ἡμῶν . 12 Ἡ γὰρ καύχησις ἡμῶν αὕτη ἐστίν , τὸ μαρτύριον τῆς συνειδήσεως ἡμῶν , ὅτι ἐν ⸀ ἁγιότητι καὶ εἰλικρινείᾳ ⸀ τοῦ θεοῦ , ⸀ οὐκ ἐν σοφίᾳ σαρκικῇ ἀλλʼ ἐν χάριτι θεοῦ , ἀνεστράφημεν ἐν τῷ κόσμῳ , περισσοτέρως δὲ πρὸς ὑμᾶς · 13 οὐ γὰρ ἄλλα γράφομεν ὑμῖν ἀλλʼ ἢ ἃ ἀναγινώσκετε ἢ καὶ ἐπιγινώσκετε , ἐλπίζω δὲ ⸀ ὅτι ἕως τέλους ἐπιγνώσεσθε , 14 καθὼς καὶ ἐπέγνωτε ἡμᾶς ἀπὸ μέρους , ὅτι καύχημα ὑμῶν ἐσμεν καθάπερ καὶ ὑμεῖς ἡμῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ κυρίου ⸀ ἡμῶν Ἰησοῦ . 15 Καὶ ταύτῃ τῇ πεποιθήσει ἐβουλόμην ⸂ πρότερον πρὸς ὑμᾶς ἐλθεῖν ⸃, ἵνα δευτέραν ⸀ χάριν ⸀ σχῆτε , 16 καὶ διʼ ὑμῶν διελθεῖν εἰς Μακεδονίαν , καὶ πάλιν ἀπὸ Μακεδονίας ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς καὶ ὑφʼ ὑμῶν προπεμφθῆναι εἰς τὴν Ἰουδαίαν . 17 τοῦτο οὖν ⸀ βουλόμενος μήτι ἄρα τῇ ἐλαφρίᾳ ἐχρησάμην ; ἢ ἃ βουλεύομαι κατὰ σάρκα βουλεύομαι , ἵνα ᾖ παρʼ ἐμοὶ τὸ Ναὶ ναὶ καὶ τὸ Οὒ οὔ ; 18 πιστὸς δὲ ὁ θεὸς ὅτι ὁ λόγος ἡμῶν ὁ πρὸς ὑμᾶς οὐκ ⸀ ἔστιν Ναὶ καὶ Οὔ . 19 ὁ ⸂ τοῦ θεοῦ γὰρ ⸃ υἱὸς ⸂ Ἰησοῦς Χριστὸς ⸃ ὁ ἐν ὑμῖν διʼ ἡμῶν κηρυχθείς , διʼ ἐμοῦ καὶ Σιλουανοῦ καὶ Τιμοθέου , οὐκ ἐγένετο Ναὶ καὶ Οὒ , ἀλλὰ Ναὶ ἐν αὐτῷ γέγονεν · 20 ὅσαι γὰρ ἐπαγγελίαι θεοῦ , ἐν αὐτῷ τὸ Ναί · ⸀ διὸ καὶ ⸂ διʼ αὐτοῦ ⸃ τὸ Ἀμὴν τῷ θεῷ πρὸς δόξαν διʼ ἡμῶν . 21 ὁ δὲ βεβαιῶν ἡμᾶς σὺν ὑμῖν εἰς Χριστὸν καὶ χρίσας ἡμᾶς θεός , 22 ὁ καὶ σφραγισάμενος ἡμᾶς καὶ δοὺς τὸν ἀρραβῶνα τοῦ πνεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν . 23 Ἐγὼ δὲ μάρτυρα τὸν θεὸν ἐπικαλοῦμαι ἐπὶ τὴν ἐμὴν ψυχήν , ὅτι φειδόμενος ὑμῶν οὐκέτι ἦλθον εἰς Κόρινθον . 24 οὐχ ὅτι κυριεύομεν ὑμῶν τῆς πίστεως , ἀλλὰ συνεργοί ἐσμεν τῆς χαρᾶς ὑμῶν , τῇ γὰρ πίστει ἑστήκατε . 2:1 ἔκρινα ⸀ γὰρ ἐμαυτῷ τοῦτο , τὸ μὴ πάλιν ἐν λύπῃ πρὸς ὑμᾶς ἐλθεῖν · 2 εἰ γὰρ ἐγὼ λυπῶ ὑμᾶς , καὶ ⸀ τίς ὁ εὐφραίνων με εἰ μὴ ὁ λυπούμενος ἐξ ἐμοῦ ; 3 καὶ ⸀ ἔγραψα τοῦτο αὐτὸ ἵνα μὴ ἐλθὼν λύπην ⸀ σχῶ ἀφʼ ὧν ἔδει με χαίρειν , πεποιθὼς ἐπὶ πάντας ὑμᾶς ὅτι ἡ ἐμὴ χαρὰ πάντων ὑμῶν ἐστιν . 4 ἐκ γὰρ πολλῆς θλίψεως καὶ συνοχῆς καρδίας ἔγραψα ὑμῖν διὰ πολλῶν δακρύων , οὐχ ἵνα λυπηθῆτε , ἀλλὰ τὴν ἀγάπην ἵνα γνῶτε ἣν ἔχω περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς .

5 Εἰ δέ τις λελύπηκεν , οὐκ ἐμὲ λελύπηκεν , ἀλλὰ ἀπὸ μέρους ἵνα μὴ ἐπιβαρῶ πάντας ὑμᾶς . 6 ἱκανὸν τῷ τοιούτῳ ἡ ἐπιτιμία αὕτη ἡ ὑπὸ τῶν πλειόνων , 7 ὥστε τοὐναντίον ⸀ μᾶλλον ὑμᾶς χαρίσασθαι καὶ παρακαλέσαι , μή πως τῇ περισσοτέρᾳ λύπῃ καταποθῇ ὁ τοιοῦτος . 8 διὸ παρακαλῶ ὑμᾶς κυρῶσαι εἰς αὐτὸν ἀγάπην · 9 εἰς τοῦτο γὰρ καὶ ἔγραψα ἵνα γνῶ τὴν δοκιμὴν ὑμῶν , εἰ εἰς πάντα ὑπήκοοί ἐστε . 10 ᾧ δέ τι χαρίζεσθε , κἀγώ · καὶ γὰρ ἐγὼ ⸂ ὃ κεχάρισμαι , εἴ τι ⸃ κεχάρισμαι , διʼ ὑμᾶς ἐν προσώπῳ Χριστοῦ , 11 ἵνα μὴ πλεονεκτηθῶμεν ὑπὸ τοῦ Σατανᾶ , οὐ γὰρ αὐτοῦ τὰ νοήματα ἀγνοοῦμεν .

12 Ἐλθὼν δὲ εἰς τὴν Τρῳάδα εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ καὶ θύρας μοι ἀνεῳγμένης ἐν κυρίῳ , 13 οὐκ ἔσχηκα ἄνεσιν τῷ πνεύματί μου τῷ μὴ εὑρεῖν με Τίτον τὸν ἀδελφόν μου , ἀλλὰ ἀποταξάμενος αὐτοῖς ἐξῆλθον εἰς Μακεδονίαν .

14 Τῷ δὲ θεῷ χάρις τῷ πάντοτε θριαμβεύοντι ἡμᾶς ἐν τῷ Χριστῷ καὶ τὴν ὀσμὴν τῆς γνώσεως αὐτοῦ φανεροῦντι διʼ ἡμῶν ἐν παντὶ τόπῳ · 15 ὅτι Χριστοῦ εὐωδία ἐσμὲν τῷ θεῷ ἐν τοῖς σῳζομένοις καὶ ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις , 16 οἷς μὲν ὀσμὴ ⸀ ἐκ θανάτου εἰς θάνατον , οἷς δὲ ὀσμὴ ⸁ ἐκ ζωῆς εἰς ζωήν . καὶ πρὸς ταῦτα τίς ἱκανός ; 17 οὐ γάρ ἐσμεν ὡς οἱ ⸀ πολλοὶ καπηλεύοντες τὸν λόγον τοῦ θεοῦ , ἀλλʼ ὡς ἐξ εἰλικρινείας , ἀλλʼ ὡς ἐκ θεοῦ ⸀ κατέναντι θεοῦ ἐν Χριστῷ λαλοῦμεν .

3:1 Ἀρχόμεθα πάλιν ἑαυτοὺς ⸀ συνιστάνειν ; ⸀ ἢ μὴ χρῄζομεν ὥς τινες συστατικῶν ἐπιστολῶν πρὸς ὑμᾶς ἢ ἐξ ⸀ ὑμῶν ; 2 ἡ ἐπιστολὴ ἡμῶν ὑμεῖς ἐστε , ἐγγεγραμμένη ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν , γινωσκομένη καὶ ἀναγινωσκομένη ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων · 3 φανερούμενοι ὅτι ἐστὲ ἐπιστολὴ Χριστοῦ διακονηθεῖσα ὑφʼ ἡμῶν , ἐγγεγραμμένη οὐ μέλανι ἀλλὰ πνεύματι θεοῦ ζῶντος , οὐκ ἐν πλαξὶν λιθίναις ἀλλʼ ἐν πλαξὶν καρδίαις σαρκίναις . 4 Πεποίθησιν δὲ τοιαύτην ἔχομεν διὰ τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν θεόν . 5 οὐχ ὅτι ⸂ ἀφʼ ἑαυτῶν ἱκανοί ἐσμεν ⸃ λογίσασθαί τι ὡς ἐξ ⸀ αὑτῶν , ἀλλʼ ἡ ἱκανότης ἡμῶν ἐκ τοῦ θεοῦ , 6 ὃς καὶ ἱκάνωσεν ἡμᾶς διακόνους καινῆς διαθήκης , οὐ γράμματος ἀλλὰ πνεύματος , τὸ γὰρ γράμμα ἀποκτέννει , τὸ δὲ πνεῦμα ζῳοποιεῖ . 7 Εἰ δὲ ἡ διακονία τοῦ θανάτου ἐν ⸀ γράμμασιν ⸀ ἐντετυπωμένη λίθοις ἐγενήθη ἐν δόξῃ , ὥστε μὴ δύνασθαι ἀτενίσαι τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ εἰς τὸ πρόσωπον Μωϋσέως διὰ τὴν δόξαν τοῦ προσώπου αὐτοῦ τὴν καταργουμένην , 8 πῶς οὐχὶ μᾶλλον ἡ διακονία τοῦ πνεύματος ἔσται ἐν δόξῃ ; 9 εἰ γὰρ ⸂ τῇ διακονίᾳ ⸃ τῆς κατακρίσεως δόξα , πολλῷ μᾶλλον περισσεύει ἡ διακονία τῆς ⸀ δικαιοσύνης δόξῃ . 10 καὶ γὰρ οὐ δεδόξασται τὸ δεδοξασμένον ἐν τούτῳ τῷ μέρει ⸀ εἵνεκεν τῆς ὑπερβαλλούσης δόξης · 11 εἰ γὰρ τὸ καταργούμενον διὰ δόξης , πολλῷ μᾶλλον τὸ μένον ἐν δόξῃ . 12 Ἔχοντες οὖν τοιαύτην ἐλπίδα πολλῇ παρρησίᾳ χρώμεθα , 13 καὶ οὐ καθάπερ Μωϋσῆς ἐτίθει κάλυμμα ἐπὶ τὸ πρόσωπον ⸀ αὐτοῦ , πρὸς τὸ μὴ ἀτενίσαι τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ εἰς τὸ τέλος τοῦ καταργουμένου . 14 ἀλλὰ ἐπωρώθη τὰ νοήματα αὐτῶν . ἄχρι γὰρ τῆς σήμερον ⸀ ἡμέρας τὸ αὐτὸ κάλυμμα ἐπὶ τῇ ἀναγνώσει τῆς παλαιᾶς διαθήκης μένει μὴ ἀνακαλυπτόμενον , ⸀ ὅτι ἐν Χριστῷ καταργεῖται , 15 ἀλλʼ ἕως σήμερον ἡνίκα ⸂ ἂν ἀναγινώσκηται ⸃ Μωϋσῆς κάλυμμα ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτῶν κεῖται · 16 ἡνίκα ⸂ δὲ ἐὰν ⸃ ἐπιστρέψῃ πρὸς κύριον , περιαιρεῖται τὸ κάλυμμα . 17 ὁ δὲ κύριος τὸ πνεῦμά ἐστιν · οὗ δὲ τὸ πνεῦμα ⸀ κυρίου , ἐλευθερία . 18 ἡμεῖς δὲ πάντες ἀνακεκαλυμμένῳ προσώπῳ τὴν δόξαν κυρίου κατοπτριζόμενοι τὴν αὐτὴν εἰκόνα μεταμορφούμεθα ἀπὸ δόξης εἰς δόξαν , καθάπερ ἀπὸ κυρίου πνεύματος . 4:1 Διὰ τοῦτο , ἔχοντες τὴν διακονίαν ταύτην καθὼς ἠλεήθημεν , οὐκ ⸀ ἐγκακοῦμεν , 2 ἀλλὰ ἀπειπάμεθα τὰ κρυπτὰ τῆς αἰσχύνης , μὴ περιπατοῦντες ἐν πανουργίᾳ μηδὲ δολοῦντες τὸν λόγον τοῦ θεοῦ , ἀλλὰ τῇ φανερώσει τῆς ἀληθείας ⸀ συνιστάνοντες ἑαυτοὺς πρὸς πᾶσαν συνείδησιν ἀνθρώπων ἐνώπιον τοῦ θεοῦ . 3 εἰ δὲ καὶ ἔστιν κεκαλυμμένον τὸ εὐαγγέλιον ἡμῶν , ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις ἐστὶν κεκαλυμμένον , 4 ἐν οἷς ὁ θεὸς τοῦ αἰῶνος τούτου ἐτύφλωσεν τὰ νοήματα τῶν ἀπίστων εἰς τὸ μὴ ⸀ αὐγάσαι τὸν φωτισμὸν τοῦ εὐαγγελίου τῆς δόξης τοῦ Χριστοῦ , ὅς ἐστιν εἰκὼν τοῦ θεοῦ . 5 οὐ γὰρ ἑαυτοὺς κηρύσσομεν ἀλλὰ ⸂ Χριστὸν Ἰησοῦν ⸃ κύριον , ἑαυτοὺς δὲ δούλους ὑμῶν διὰ Ἰησοῦν . 6 ὅτι ὁ θεὸς ὁ εἰπών · Ἐκ σκότους φῶς ⸀ λάμψει , ὃς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ θεοῦ ἐν προσώπῳ ⸀ Χριστοῦ .

7 Ἔχομεν δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν , ἵνα ἡ ὑπερβολὴ τῆς δυνάμεως ᾖ τοῦ θεοῦ καὶ μὴ ἐξ ἡμῶν · 8 ἐν παντὶ θλιβόμενοι ἀλλʼ οὐ στενοχωρούμενοι , ἀπορούμενοι ἀλλʼ οὐκ ἐξαπορούμενοι , 9 διωκόμενοι ἀλλʼ οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι , καταβαλλόμενοι ἀλλʼ οὐκ ἀπολλύμενοι , 10 πάντοτε τὴν νέκρωσιν ⸀ τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματι περιφέροντες , ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματι ἡμῶν φανερωθῇ · 11 ἀεὶ γὰρ ἡμεῖς οἱ ζῶντες εἰς θάνατον παραδιδόμεθα διὰ Ἰησοῦν , ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ φανερωθῇ ἐν τῇ θνητῇ σαρκὶ ἡμῶν . 12 ὥστε ⸀ ὁ θάνατος ἐν ἡμῖν ἐνεργεῖται , ἡ δὲ ζωὴ ἐν ὑμῖν .

13 Ἔχοντες δὲ τὸ αὐτὸ πνεῦμα τῆς πίστεως , κατὰ τὸ γεγραμμένον · Ἐπίστευσα , διὸ ἐλάλησα , καὶ ἡμεῖς πιστεύομεν , διὸ καὶ λαλοῦμεν , 14 εἰδότες ὅτι ὁ ἐγείρας ⸀ τὸν Ἰησοῦν καὶ ἡμᾶς ⸀ σὺν Ἰησοῦ ἐγερεῖ καὶ παραστήσει σὺν ὑμῖν . 15 τὰ γὰρ πάντα διʼ ὑμᾶς , ἵνα ἡ χάρις πλεονάσασα διὰ τῶν πλειόνων τὴν εὐχαριστίαν περισσεύσῃ εἰς τὴν δόξαν τοῦ θεοῦ .

16 Διὸ οὐκ ⸀ ἐγκακοῦμεν , ἀλλʼ εἰ καὶ ὁ ἔξω ἡμῶν ἄνθρωπος διαφθείρεται , ἀλλʼ ὁ ⸂ ἔσω ἡμῶν ⸃ ἀνακαινοῦται ἡμέρᾳ καὶ ἡμέρᾳ . 17 τὸ γὰρ παραυτίκα ἐλαφρὸν τῆς θλίψεως ⸀ ἡμῶν καθʼ ὑπερβολὴν εἰς ὑπερβολὴν αἰώνιον βάρος δόξης κατεργάζεται ἡμῖν , 18 μὴ σκοπούντων ἡμῶν τὰ βλεπόμενα ἀλλὰ τὰ μὴ βλεπόμενα , τὰ γὰρ βλεπόμενα πρόσκαιρα , τὰ δὲ μὴ βλεπόμενα αἰώνια .

5:1 Οἴδαμεν γὰρ ὅτι ἐὰν ἡ ἐπίγειος ἡμῶν οἰκία τοῦ σκήνους καταλυθῇ , οἰκοδομὴν ἐκ θεοῦ ἔχομεν οἰκίαν ἀχειροποίητον αἰώνιον ἐν τοῖς οὐρανοῖς . 2 καὶ γὰρ ἐν τούτῳ στενάζομεν , τὸ οἰκητήριον ἡμῶν τὸ ἐξ οὐρανοῦ ἐπενδύσασθαι ἐπιποθοῦντες , 3 ⸂ εἴ γε ⸃ καὶ ⸀ ἐνδυσάμενοι οὐ γυμνοὶ εὑρεθησόμεθα . 4 καὶ γὰρ οἱ ὄντες ἐν τῷ σκήνει στενάζομεν βαρούμενοι ἐφʼ ᾧ οὐ θέλομεν ἐκδύσασθαι ἀλλʼ ἐπενδύσασθαι , ἵνα καταποθῇ τὸ θνητὸν ὑπὸ τῆς ζωῆς . 5 ὁ δὲ κατεργασάμενος ἡμᾶς εἰς αὐτὸ τοῦτο θεός , ⸀ ὁ δοὺς ἡμῖν τὸν ἀρραβῶνα τοῦ πνεύματος .

6 Θαρροῦντες οὖν πάντοτε καὶ εἰδότες ὅτι ἐνδημοῦντες ἐν τῷ σώματι ἐκδημοῦμεν ἀπὸ τοῦ κυρίου , 7 διὰ πίστεως γὰρ περιπατοῦμεν , οὐ διὰ εἴδους — 8 θαρροῦμεν δὲ καὶ εὐδοκοῦμεν μᾶλλον ἐκδημῆσαι ἐκ τοῦ σώματος καὶ ἐνδημῆσαι πρὸς τὸν κύριον · 9 διὸ καὶ φιλοτιμούμεθα , εἴτε ἐνδημοῦντες εἴτε ἐκδημοῦντες , εὐάρεστοι αὐτῷ εἶναι . 10 τοὺς γὰρ πάντας ἡμᾶς φανερωθῆναι δεῖ ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ , ἵνα κομίσηται ἕκαστος τὰ διὰ τοῦ σώματος πρὸς ἃ ἔπραξεν , εἴτε ἀγαθὸν εἴτε ⸀ φαῦλον .

11 Εἰδότες οὖν τὸν φόβον τοῦ κυρίου ἀνθρώπους πείθομεν , θεῷ δὲ πεφανερώμεθα · ἐλπίζω δὲ καὶ ἐν ταῖς συνειδήσεσιν ὑμῶν πεφανερῶσθαι . 12 ⸀ οὐ πάλιν ἑαυτοὺς συνιστάνομεν ὑμῖν , ἀλλὰ ἀφορμὴν διδόντες ὑμῖν καυχήματος ὑπὲρ ἡμῶν , ἵνα ἔχητε πρὸς τοὺς ἐν προσώπῳ καυχωμένους καὶ ⸂ μὴ ἐν ⸃ καρδίᾳ . 13 εἴτε γὰρ ἐξέστημεν , θεῷ · εἴτε σωφρονοῦμεν , ὑμῖν . 14 ἡ γὰρ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ συνέχει ἡμᾶς , κρίναντας τοῦτο ⸀ ὅτι εἷς ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν · ἄρα οἱ πάντες ἀπέθανον · 15 καὶ ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν ἵνα οἱ ζῶντες μηκέτι ἑαυτοῖς ζῶσιν ἀλλὰ τῷ ὑπὲρ αὐτῶν ἀποθανόντι καὶ ἐγερθέντι .

16 Ὥστε ἡμεῖς ἀπὸ τοῦ νῦν οὐδένα οἴδαμεν κατὰ σάρκα · ⸀ εἰ καὶ ἐγνώκαμεν κατὰ σάρκα Χριστόν , ἀλλὰ νῦν οὐκέτι γινώσκομεν . 17 ὥστε εἴ τις ἐν Χριστῷ , καινὴ κτίσις · τὰ ἀρχαῖα παρῆλθεν , ἰδοὺ γέγονεν ⸀ καινά · 18 τὰ δὲ πάντα ἐκ τοῦ θεοῦ τοῦ καταλλάξαντος ἡμᾶς ἑαυτῷ ⸀ διὰ Χριστοῦ καὶ δόντος ἡμῖν τὴν διακονίαν τῆς καταλλαγῆς , 19 ὡς ὅτι θεὸς ἦν ἐν Χριστῷ κόσμον καταλλάσσων ἑαυτῷ , μὴ λογιζόμενος αὐτοῖς τὰ παραπτώματα αὐτῶν , καὶ θέμενος ἐν ἡμῖν τὸν λόγον τῆς καταλλαγῆς . 20 ὑπὲρ Χριστοῦ οὖν πρεσβεύομεν ὡς τοῦ θεοῦ παρακαλοῦντος διʼ ἡμῶν · δεόμεθα ὑπὲρ Χριστοῦ , καταλλάγητε τῷ θεῷ . 21 ⸀ τὸν μὴ γνόντα ἁμαρτίαν ὑπὲρ ἡμῶν ἁμαρτίαν ἐποίησεν , ἵνα ἡμεῖς γενώμεθα δικαιοσύνη θεοῦ ἐν αὐτῷ .

6:1 Συνεργοῦντες δὲ καὶ παρακαλοῦμεν μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς · 2 λέγει γάρ · Καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοι · ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος , ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας · 3 μηδεμίαν ἐν μηδενὶ διδόντες προσκοπήν , ἵνα μὴ μωμηθῇ ἡ διακονία , 4 ἀλλʼ ἐν παντὶ ⸀ συνιστάνοντες ἑαυτοὺς ὡς θεοῦ διάκονοι · ἐν ὑπομονῇ πολλῇ , ἐν θλίψεσιν , ἐν ἀνάγκαις , ἐν στενοχωρίαις , 5 ἐν πληγαῖς , ἐν φυλακαῖς , ἐν ἀκαταστασίαις , ἐν κόποις , ἐν ἀγρυπνίαις , ἐν νηστείαις , 6 ἐν ἁγνότητι , ἐν γνώσει , ἐν μακροθυμίᾳ , ἐν χρηστότητι , ἐν πνεύματι ἁγίῳ , ἐν ἀγάπῃ ἀνυποκρίτῳ , 7 ἐν λόγῳ ἀληθείας , ἐν δυνάμει θεοῦ · διὰ τῶν ὅπλων τῆς δικαιοσύνης τῶν δεξιῶν καὶ ἀριστερῶν , 8 διὰ δόξης καὶ ἀτιμίας , διὰ δυσφημίας καὶ εὐφημίας · ὡς πλάνοι καὶ ἀληθεῖς , 9 ὡς ἀγνοούμενοι καὶ ἐπιγινωσκόμενοι , ὡς ἀποθνῄσκοντες καὶ ἰδοὺ ζῶμεν , ὡς παιδευόμενοι καὶ μὴ θανατούμενοι , 10 ὡς λυπούμενοι ἀεὶ δὲ χαίροντες , ὡς πτωχοὶ πολλοὺς δὲ πλουτίζοντες , ὡς μηδὲν ἔχοντες καὶ πάντα κατέχοντες .

11 Τὸ στόμα ἡμῶν ἀνέῳγεν πρὸς ὑμᾶς , Κορίνθιοι , ἡ καρδία ἡμῶν πεπλάτυνται · 12 οὐ στενοχωρεῖσθε ἐν ἡμῖν , στενοχωρεῖσθε δὲ ἐν τοῖς σπλάγχνοις ὑμῶν · 13 τὴν δὲ αὐτὴν ἀντιμισθίαν , ὡς τέκνοις λέγω , πλατύνθητε καὶ ὑμεῖς .

14 Μὴ γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις · τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ , ⸂ ἢ τίς ⸃ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος ; 15 τίς δὲ συμφώνησις ⸀ Χριστοῦ πρὸς Βελιάρ , ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου ; 16 τίς δὲ συγκατάθεσις ναῷ θεοῦ μετὰ εἰδώλων ; ⸂ ἡμεῖς γὰρ ναὸς θεοῦ ἐσμεν ⸃ ζῶντος · καθὼς εἶπεν ὁ θεὸς ὅτι Ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω , καὶ ἔσομαι αὐτῶν θεός , καὶ αὐτοὶ ἔσονταί ⸀ μου λαός . 17 διὸ ἐξέλθατε ἐκ μέσου αὐτῶν , καὶ ἀφορίσθητε , λέγει κύριος , καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε · κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς · 18 καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα , καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας , λέγει κύριος παντοκράτωρ . 7:1 ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας , ἀγαπητοί , καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος , ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ θεοῦ .

2 Χωρήσατε ἡμᾶς · οὐδένα ἠδικήσαμεν , οὐδένα ἐφθείραμεν , οὐδένα ἐπλεονεκτήσαμεν . 3 ⸂ πρὸς κατάκρισιν οὐ ⸃ λέγω , προείρηκα γὰρ ὅτι ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν ἐστε εἰς τὸ συναποθανεῖν καὶ συζῆν . 4 πολλή μοι παρρησία πρὸς ὑμᾶς , πολλή μοι καύχησις ὑπὲρ ὑμῶν · πεπλήρωμαι τῇ παρακλήσει , ὑπερπερισσεύομαι τῇ χαρᾷ ἐπὶ πάσῃ τῇ θλίψει ἡμῶν .

5 Καὶ γὰρ ἐλθόντων ἡμῶν εἰς Μακεδονίαν οὐδεμίαν ⸀ ἔσχηκεν ἄνεσιν ἡ σὰρξ ἡμῶν , ἀλλʼ ἐν παντὶ θλιβόμενοι — ἔξωθεν μάχαι , ἔσωθεν φόβοι — 6 ἀλλʼ ὁ παρακαλῶν τοὺς ταπεινοὺς παρεκάλεσεν ἡμᾶς ὁ θεὸς ἐν τῇ παρουσίᾳ Τίτου · 7 οὐ μόνον δὲ ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ , ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ παρακλήσει ᾗ παρεκλήθη ἐφʼ ὑμῖν , ἀναγγέλλων ἡμῖν τὴν ὑμῶν ἐπιπόθησιν , τὸν ὑμῶν ὀδυρμόν , τὸν ὑμῶν ζῆλον ὑπὲρ ἐμοῦ , ὥστε με μᾶλλον χαρῆναι . 8 ὅτι εἰ καὶ ἐλύπησα ὑμᾶς ἐν τῇ ἐπιστολῇ , οὐ μεταμέλομαι · εἰ καὶ μετεμελόμην (⸀ βλέπω ὅτι ἡ ἐπιστολὴ ἐκείνη εἰ καὶ πρὸς ὥραν ἐλύπησεν ὑμᾶς ), 9 νῦν χαίρω , οὐχ ὅτι ἐλυπήθητε , ἀλλʼ ὅτι ἐλυπήθητε εἰς μετάνοιαν , ἐλυπήθητε γὰρ κατὰ θεόν , ἵνα ἐν μηδενὶ ζημιωθῆτε ἐξ ἡμῶν . 10 ἡ γὰρ κατὰ θεὸν λύπη μετάνοιαν εἰς σωτηρίαν ἀμεταμέλητον ⸀ ἐργάζεται · ἡ δὲ τοῦ κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται . 11 ἰδοὺ γὰρ αὐτὸ τοῦτο τὸ κατὰ θεὸν ⸀ λυπηθῆναι πόσην κατειργάσατο ὑμῖν σπουδήν , ἀλλὰ ἀπολογίαν , ἀλλὰ ἀγανάκτησιν , ἀλλὰ φόβον , ἀλλὰ ἐπιπόθησιν , ἀλλὰ ζῆλον , ἀλλὰ ἐκδίκησιν · ἐν παντὶ συνεστήσατε ἑαυτοὺς ἁγνοὺς ⸀ εἶναι τῷ πράγματι . 12 ἄρα εἰ καὶ ἔγραψα ὑμῖν , οὐχ ⸀ ἕνεκεν τοῦ ἀδικήσαντος , ⸀ οὐδὲ ⸁ ἕνεκεν τοῦ ἀδικηθέντος , ἀλλʼ ⸀1 ἕνεκεν τοῦ φανερωθῆναι τὴν σπουδὴν ὑμῶν τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς ὑμᾶς ἐνώπιον τοῦ θεοῦ . 13 διὰ τοῦτο παρακεκλήμεθα .

Ἐπὶ δὲ τῇ παρακλήσει ⸀ ἡμῶν περισσοτέρως μᾶλλον ἐχάρημεν ἐπὶ τῇ χαρᾷ Τίτου , ὅτι ἀναπέπαυται τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἀπὸ πάντων ὑμῶν · 14 ὅτι εἴ τι αὐτῷ ὑπὲρ ὑμῶν κεκαύχημαι , οὐ κατῃσχύνθην , ἀλλʼ ὡς πάντα ἐν ἀληθείᾳ ἐλαλήσαμεν ὑμῖν , οὕτως καὶ ἡ καύχησις ἡμῶν ⸀ ἡ ἐπὶ Τίτου ἀλήθεια ἐγενήθη . 15 καὶ τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς ἐστιν ἀναμιμνῃσκομένου τὴν πάντων ὑμῶν ὑπακοήν , ὡς μετὰ φόβου καὶ τρόμου ἐδέξασθε αὐτόν . 16 χαίρω ὅτι ἐν παντὶ θαρρῶ ἐν ὑμῖν .

8:1 Γνωρίζομεν δὲ ὑμῖν , ἀδελφοί , τὴν χάριν τοῦ θεοῦ τὴν δεδομένην ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τῆς Μακεδονίας , 2 ὅτι ἐν πολλῇ δοκιμῇ θλίψεως ἡ περισσεία τῆς χαρᾶς αὐτῶν καὶ ἡ κατὰ βάθους πτωχεία αὐτῶν ἐπερίσσευσεν εἰς ⸂ τὸ πλοῦτος ⸃ τῆς ἁπλότητος αὐτῶν · 3 ὅτι κατὰ δύναμιν , μαρτυρῶ , καὶ ⸀ παρὰ δύναμιν , αὐθαίρετοι 4 μετὰ πολλῆς παρακλήσεως δεόμενοι ἡμῶν , τὴν χάριν καὶ τὴν κοινωνίαν τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους — 5 καὶ οὐ καθὼς ἠλπίσαμεν ἀλλʼ ἑαυτοὺς ἔδωκαν πρῶτον τῷ κυρίῳ καὶ ἡμῖν διὰ θελήματος θεοῦ , 6 εἰς τὸ παρακαλέσαι ἡμᾶς Τίτον ἵνα καθὼς προενήρξατο οὕτως καὶ ἐπιτελέσῃ εἰς ὑμᾶς καὶ τὴν χάριν ταύτην · 7 ἀλλʼ ὥσπερ ἐν παντὶ περισσεύετε , πίστει καὶ λόγῳ καὶ γνώσει καὶ πάσῃ σπουδῇ καὶ τῇ ἐξ ⸂ ἡμῶν ἐν ὑμῖν ⸃ ἀγάπῃ , ἵνα καὶ ἐν ταύτῃ τῇ χάριτι περισσεύητε .

8 Οὐ κατʼ ἐπιταγὴν λέγω ἀλλὰ διὰ τῆς ἑτέρων σπουδῆς καὶ τὸ τῆς ὑμετέρας ἀγάπης γνήσιον δοκιμάζων · 9 γινώσκετε γὰρ τὴν χάριν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ , ὅτι διʼ ὑμᾶς ἐπτώχευσεν πλούσιος ὤν , ἵνα ὑμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσητε . 10 καὶ γνώμην ἐν τούτῳ δίδωμι · τοῦτο γὰρ ὑμῖν συμφέρει , οἵτινες οὐ μόνον τὸ ποιῆσαι ἀλλὰ καὶ τὸ θέλειν προενήρξασθε ἀπὸ πέρυσι · 11 νυνὶ δὲ καὶ τὸ ποιῆσαι ἐπιτελέσατε , ὅπως καθάπερ ἡ προθυμία τοῦ θέλειν οὕτως καὶ τὸ ἐπιτελέσαι ἐκ τοῦ ἔχειν . 12 εἰ γὰρ ἡ προθυμία πρόκειται , καθὸ ἐὰν ⸀ ἔχῃ εὐπρόσδεκτος , οὐ καθὸ οὐκ ἔχει . 13 οὐ γὰρ ἵνα ἄλλοις ἄνεσις , ⸀ ὑμῖν θλῖψις · ἀλλʼ ἐξ ἰσότητος 14 ἐν τῷ νῦν καιρῷ τὸ ὑμῶν περίσσευμα εἰς τὸ ἐκείνων ὑστέρημα , ἵνα καὶ τὸ ἐκείνων περίσσευμα γένηται εἰς τὸ ὑμῶν ὑστέρημα , ὅπως γένηται ἰσότης · 15 καθὼς γέγραπται · Ὁ τὸ πολὺ οὐκ ἐπλεόνασεν , καὶ ὁ τὸ ὀλίγον οὐκ ἠλαττόνησεν .

16 Χάρις δὲ τῷ θεῷ τῷ ⸀ διδόντι τὴν αὐτὴν σπουδὴν ὑπὲρ ὑμῶν ἐν τῇ καρδίᾳ Τίτου , 17 ὅτι τὴν μὲν παράκλησιν ἐδέξατο , σπουδαιότερος δὲ ὑπάρχων αὐθαίρετος ἐξῆλθεν πρὸς ὑμᾶς . 18 συνεπέμψαμεν δὲ μετʼ αὐτοῦ τὸν ἀδελφὸν οὗ ὁ ἔπαινος ἐν τῷ εὐαγγελίῳ διὰ πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν — 19 οὐ μόνον δὲ ἀλλὰ καὶ χειροτονηθεὶς ὑπὸ τῶν ἐκκλησιῶν συνέκδημος ἡμῶν ⸀ σὺν τῇ χάριτι ταύτῃ τῇ διακονουμένῃ ὑφʼ ἡμῶν πρὸς τὴν ⸀ αὐτοῦ τοῦ κυρίου δόξαν καὶ προθυμίαν ἡμῶν — 20 στελλόμενοι τοῦτο μή τις ἡμᾶς μωμήσηται ἐν τῇ ἁδρότητι ταύτῃ τῇ διακονουμένῃ ὑφʼ ἡμῶν , 21 ⸂ προνοοῦμεν γὰρ ⸃ καλὰ οὐ μόνον ἐνώπιον κυρίου ἀλλὰ καὶ ἐνώπιον ἀνθρώπων . 22 συνεπέμψαμεν δὲ αὐτοῖς τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν ὃν ἐδοκιμάσαμεν ἐν πολλοῖς πολλάκις σπουδαῖον ὄντα , νυνὶ δὲ πολὺ σπουδαιότερον πεποιθήσει πολλῇ τῇ εἰς ὑμᾶς . 23 εἴτε ὑπὲρ Τίτου , κοινωνὸς ἐμὸς καὶ εἰς ὑμᾶς συνεργός · εἴτε ἀδελφοὶ ἡμῶν , ἀπόστολοι ἐκκλησιῶν , δόξα Χριστοῦ . 24 τὴν οὖν ἔνδειξιν τῆς ἀγάπης ὑμῶν καὶ ἡμῶν καυχήσεως ὑπὲρ ὑμῶν εἰς αὐτοὺς ⸀ ἐνδεικνύμενοι εἰς πρόσωπον τῶν ἐκκλησιῶν .

9:1 Περὶ μὲν γὰρ τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους περισσόν μοί ἐστιν τὸ γράφειν ὑμῖν , 2 οἶδα γὰρ τὴν προθυμίαν ὑμῶν ἣν ὑπὲρ ὑμῶν καυχῶμαι Μακεδόσιν ὅτι Ἀχαΐα παρεσκεύασται ἀπὸ πέρυσι , καὶ ⸀ τὸ ὑμῶν ζῆλος ἠρέθισε τοὺς πλείονας . 3 ἔπεμψα δὲ τοὺς ἀδελφούς , ἵνα μὴ τὸ καύχημα ἡμῶν τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κενωθῇ ἐν τῷ μέρει τούτῳ , ἵνα καθὼς ἔλεγον παρεσκευασμένοι ἦτε , 4 μή πως ἐὰν ἔλθωσιν σὺν ἐμοὶ Μακεδόνες καὶ εὕρωσιν ὑμᾶς ἀπαρασκευάστους καταισχυνθῶμεν ἡμεῖς , ἵνα μὴ ⸀ λέγωμεν ὑμεῖς , ἐν τῇ ὑποστάσει ⸀ ταύτῃ . 5 ἀναγκαῖον οὖν ἡγησάμην παρακαλέσαι τοὺς ἀδελφοὺς ἵνα προέλθωσιν ⸀ εἰς ὑμᾶς καὶ προκαταρτίσωσι τὴν ⸀ προεπηγγελμένην εὐλογίαν ὑμῶν , ταύτην ἑτοίμην εἶναι οὕτως ὡς εὐλογίαν καὶ μὴ ὡς πλεονεξίαν . 6 Τοῦτο δέ , ὁ σπείρων φειδομένως φειδομένως καὶ θερίσει , καὶ ὁ σπείρων ἐπʼ εὐλογίαις ἐπʼ εὐλογίαις καὶ θερίσει . 7 ἕκαστος καθὼς ⸀ προῄρηται τῇ καρδίᾳ , μὴ ἐκ λύπης ἢ ἐξ ἀνάγκης · ἱλαρὸν γὰρ δότην ἀγαπᾷ ὁ θεός . 8 ⸀ δυνατεῖ δὲ ὁ θεὸς πᾶσαν χάριν περισσεῦσαι εἰς ὑμᾶς , ἵνα ἐν παντὶ πάντοτε πᾶσαν αὐτάρκειαν ἔχοντες περισσεύητε εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν · 9 ( καθὼς γέγραπται · Ἐσκόρπισεν , ἔδωκεν τοῖς πένησιν , ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα · 10 ὁ δὲ ἐπιχορηγῶν ⸀ σπόρον τῷ σπείροντι καὶ ἄρτον εἰς βρῶσιν ⸀ χορηγήσει καὶ ⸀ πληθυνεῖ τὸν σπόρον ὑμῶν καὶ ⸀ αὐξήσει τὰ γενήματα τῆς δικαιοσύνης ὑμῶν ·) 11 ἐν παντὶ πλουτιζόμενοι εἰς πᾶσαν ἁπλότητα , ἥτις κατεργάζεται διʼ ἡμῶν εὐχαριστίαν τῷ θεῷ — 12 ὅτι ἡ διακονία τῆς λειτουργίας ταύτης οὐ μόνον ἐστὶν προσαναπληροῦσα τὰ ὑστερήματα τῶν ἁγίων , ἀλλὰ καὶ περισσεύουσα διὰ πολλῶν εὐχαριστιῶν τῷ θεῷ — 13 διὰ τῆς δοκιμῆς τῆς διακονίας ταύτης δοξάζοντες τὸν θεὸν ἐπὶ τῇ ὑποταγῇ τῆς ὁμολογίας ὑμῶν εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ καὶ ἁπλότητι τῆς κοινωνίας εἰς αὐτοὺς καὶ εἰς πάντας , 14 καὶ αὐτῶν δεήσει ὑπὲρ ὑμῶν ἐπιποθούντων ὑμᾶς διὰ τὴν ὑπερβάλλουσαν χάριν τοῦ θεοῦ ἐφʼ ὑμῖν . 15 ⸀ χάρις τῷ θεῷ ἐπὶ τῇ ἀνεκδιηγήτῳ αὐτοῦ δωρεᾷ . 10:1 Αὐτὸς δὲ ἐγὼ Παῦλος παρακαλῶ ὑμᾶς διὰ τῆς πραΰτητος καὶ ἐπιεικείας τοῦ Χριστοῦ , ὃς κατὰ πρόσωπον μὲν ταπεινὸς ἐν ὑμῖν , ἀπὼν δὲ θαρρῶ εἰς ὑμᾶς · 2 δέομαι δὲ τὸ μὴ παρὼν θαρρῆσαι τῇ πεποιθήσει ᾗ λογίζομαι τολμῆσαι ἐπί τινας τοὺς λογιζομένους ἡμᾶς ὡς κατὰ σάρκα περιπατοῦντας . 3 ἐν σαρκὶ γὰρ περιπατοῦντες οὐ κατὰ σάρκα στρατευόμεθα — 4 τὰ γὰρ ὅπλα τῆς στρατείας ἡμῶν οὐ σαρκικὰ ἀλλὰ δυνατὰ τῷ θεῷ πρὸς καθαίρεσιν ὀχυρωμάτων — λογισμοὺς καθαιροῦντες 5 καὶ πᾶν ὕψωμα ἐπαιρόμενον κατὰ τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ , καὶ αἰχμαλωτίζοντες πᾶν νόημα εἰς τὴν ὑπακοὴν τοῦ Χριστοῦ , 6 καὶ ἐν ἑτοίμῳ ἔχοντες ἐκδικῆσαι πᾶσαν παρακοήν , ὅταν πληρωθῇ ὑμῶν ἡ ὑπακοή .

7 Τὰ κατὰ πρόσωπον βλέπετε . εἴ τις πέποιθεν ἑαυτῷ Χριστοῦ εἶναι , τοῦτο λογιζέσθω πάλιν ⸀ ἐφʼ ἑαυτοῦ ὅτι καθὼς αὐτὸς Χριστοῦ οὕτως καὶ ⸀ ἡμεῖς . 8 ἐάν ⸀ τε ⸀ γὰρ περισσότερόν τι καυχήσωμαι περὶ τῆς ἐξουσίας ἡμῶν , ἧς ἔδωκεν ὁ ⸀ κύριος εἰς οἰκοδομὴν καὶ οὐκ εἰς καθαίρεσιν ὑμῶν , οὐκ αἰσχυνθήσομαι , 9 ἵνα μὴ δόξω ὡς ἂν ἐκφοβεῖν ὑμᾶς διὰ τῶν ἐπιστολῶν · 10 ὅτι Αἱ ⸂ ἐπιστολαὶ μέν ⸃, φησίν , βαρεῖαι καὶ ἰσχυραί , ἡ δὲ παρουσία τοῦ σώματος ἀσθενὴς καὶ ὁ λόγος ἐξουθενημένος . 11 τοῦτο λογιζέσθω ὁ τοιοῦτος , ὅτι οἷοί ἐσμεν τῷ λόγῳ διʼ ἐπιστολῶν ἀπόντες , τοιοῦτοι καὶ παρόντες τῷ ἔργῳ .

12 Οὐ γὰρ τολμῶμεν ἐγκρῖναι ἢ συγκρῖναι ἑαυτούς τισιν τῶν ἑαυτοὺς συνιστανόντων · ἀλλὰ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς ἑαυτοὺς μετροῦντες καὶ συγκρίνοντες ἑαυτοὺς ἑαυτοῖς οὐ συνιᾶσιν . 13 ἡμεῖς δὲ ⸀ οὐκ εἰς τὰ ἄμετρα καυχησόμεθα , ἀλλὰ κατὰ τὸ μέτρον τοῦ κανόνος οὗ ἐμέρισεν ἡμῖν ὁ θεὸς μέτρου , ἐφικέσθαι ἄχρι καὶ ὑμῶν — 14 οὐ γὰρ ὡς μὴ ἐφικνούμενοι εἰς ὑμᾶς ὑπερεκτείνομεν ἑαυτούς , ἄχρι γὰρ καὶ ὑμῶν ἐφθάσαμεν ἐν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ — 15 οὐκ εἰς τὰ ἄμετρα καυχώμενοι ἐν ἀλλοτρίοις κόποις , ἐλπίδα δὲ ἔχοντες αὐξανομένης τῆς πίστεως ὑμῶν ἐν ὑμῖν μεγαλυνθῆναι κατὰ τὸν κανόνα ἡμῶν εἰς περισσείαν , 16 εἰς τὰ ὑπερέκεινα ὑμῶν εὐαγγελίσασθαι , οὐκ ἐν ἀλλοτρίῳ κανόνι εἰς τὰ ἕτοιμα καυχήσασθαι . 17 Ὁ δὲ καυχώμενος ἐν κυρίῳ καυχάσθω · 18 οὐ γὰρ ὁ ἑαυτὸν ⸀ συνιστάνων , ἐκεῖνός ἐστιν δόκιμος , ἀλλὰ ὃν ὁ κύριος συνίστησιν .

11:1 Ὄφελον ἀνείχεσθέ μου μικρόν ⸀ τι ⸀ ἀφροσύνης · ἀλλὰ καὶ ἀνέχεσθέ μου . 2 ζηλῶ γὰρ ὑμᾶς θεοῦ ζήλῳ , ἡρμοσάμην γὰρ ὑμᾶς ἑνὶ ἀνδρὶ παρθένον ἁγνὴν παραστῆσαι τῷ Χριστῷ · 3 φοβοῦμαι δὲ μή πως , ὡς ὁ ὄφις ⸂ ἐξηπάτησεν Εὕαν ⸃ ἐν τῇ πανουργίᾳ αὐτοῦ , ⸀ φθαρῇ τὰ νοήματα ὑμῶν ἀπὸ τῆς ἁπλότητος ⸂ καὶ τῆς ἁγνότητος ⸃ τῆς εἰς τὸν Χριστόν . 4 εἰ μὲν γὰρ ὁ ἐρχόμενος ἄλλον Ἰησοῦν κηρύσσει ὃν οὐκ ἐκηρύξαμεν , ἢ πνεῦμα ἕτερον λαμβάνετε ὃ οὐκ ἐλάβετε , ἢ εὐαγγέλιον ἕτερον ὃ οὐκ ἐδέξασθε , καλῶς ⸀ ἀνέχεσθε . 5 λογίζομαι γὰρ μηδὲν ὑστερηκέναι τῶν ὑπερλίαν ἀποστόλων · 6 εἰ δὲ καὶ ἰδιώτης τῷ λόγῳ , ἀλλʼ οὐ τῇ γνώσει , ἀλλʼ ἐν παντὶ ⸀ φανερώσαντες ἐν πᾶσιν εἰς ὑμᾶς . 7 Ἢ ἁμαρτίαν ἐποίησα ἐμαυτὸν ταπεινῶν ἵνα ὑμεῖς ὑψωθῆτε , ὅτι δωρεὰν τὸ τοῦ θεοῦ εὐαγγέλιον εὐηγγελισάμην ὑμῖν ; 8 ἄλλας ἐκκλησίας ἐσύλησα λαβὼν ὀψώνιον πρὸς τὴν ὑμῶν διακονίαν , 9 καὶ παρὼν πρὸς ὑμᾶς καὶ ὑστερηθεὶς οὐ κατενάρκησα οὐθενός · τὸ γὰρ ὑστέρημά μου προσανεπλήρωσαν οἱ ἀδελφοὶ ἐλθόντες ἀπὸ Μακεδονίας · καὶ ἐν παντὶ ἀβαρῆ ⸂ ἐμαυτὸν ὑμῖν ⸃ ἐτήρησα καὶ τηρήσω . 10 ἔστιν ἀλήθεια Χριστοῦ ἐν ἐμοὶ ὅτι ἡ καύχησις αὕτη οὐ φραγήσεται εἰς ἐμὲ ἐν τοῖς κλίμασι τῆς Ἀχαΐας . 11 διὰ τί ; ὅτι οὐκ ἀγαπῶ ὑμᾶς ; ὁ θεὸς οἶδεν . 12 Ὃ δὲ ποιῶ καὶ ποιήσω , ἵνα ἐκκόψω τὴν ἀφορμὴν τῶν θελόντων ἀφορμήν , ἵνα ἐν ᾧ καυχῶνται εὑρεθῶσιν καθὼς καὶ ἡμεῖς . 13 οἱ γὰρ τοιοῦτοι ψευδαπόστολοι , ἐργάται δόλιοι , μετασχηματιζόμενοι εἰς ἀποστόλους Χριστοῦ · 14 καὶ οὐ ⸀ θαῦμα , αὐτὸς γὰρ ὁ Σατανᾶς μετασχηματίζεται εἰς ἄγγελον φωτός · 15 οὐ μέγα οὖν εἰ καὶ οἱ διάκονοι αὐτοῦ μετασχηματίζονται ὡς διάκονοι δικαιοσύνης , ὧν τὸ τέλος ἔσται κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν . 16 Πάλιν λέγω , μή τίς με δόξῃ ἄφρονα εἶναι — εἰ δὲ μή γε , κἂν ὡς ἄφρονα δέξασθέ με , ἵνα κἀγὼ μικρόν τι καυχήσωμαι · 17 ὃ λαλῶ οὐ ⸂ κατὰ κύριον λαλῶ ⸃, ἀλλʼ ὡς ἐν ἀφροσύνῃ , ἐν ταύτῃ τῇ ὑποστάσει τῆς καυχήσεως . 18 ἐπεὶ πολλοὶ καυχῶνται ⸀ κατὰ σάρκα , κἀγὼ καυχήσομαι . 19 ἡδέως γὰρ ἀνέχεσθε τῶν ἀφρόνων φρόνιμοι ὄντες · 20 ἀνέχεσθε γὰρ εἴ τις ὑμᾶς καταδουλοῖ , εἴ τις κατεσθίει , εἴ τις λαμβάνει , εἴ τις ἐπαίρεται , εἴ τις ⸂ εἰς πρόσωπον ὑμᾶς ⸃ δέρει . 21 κατὰ ἀτιμίαν λέγω , ὡς ὅτι ἡμεῖς ⸀ ἠσθενήκαμεν · ἐν ᾧ δʼ ἄν τις τολμᾷ , ἐν ἀφροσύνῃ λέγω , τολμῶ κἀγώ . 22 Ἑβραῖοί εἰσιν ; κἀγώ . Ἰσραηλῖταί εἰσιν ; κἀγώ . σπέρμα Ἀβραάμ εἰσιν ; κἀγώ . 23 διάκονοι Χριστοῦ εἰσιν ; παραφρονῶν λαλῶ , ὑπὲρ ἐγώ · ἐν κόποις περισσοτέρως , ἐν ⸂ φυλακαῖς περισσοτέρως , ἐν πληγαῖς ὑπερβαλλόντως ⸃, ἐν θανάτοις πολλάκις · 24 ὑπὸ Ἰουδαίων πεντάκις τεσσεράκοντα παρὰ μίαν ἔλαβον , 25 τρὶς ἐραβδίσθην , ἅπαξ ἐλιθάσθην , τρὶς ἐναυάγησα , νυχθήμερον ἐν τῷ βυθῷ πεποίηκα · 26 ὁδοιπορίαις πολλάκις , κινδύνοις ποταμῶν , κινδύνοις λῃστῶν , κινδύνοις ἐκ γένους , κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν , κινδύνοις ἐν πόλει , κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ , κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ , κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις , 27 ⸀ κόπῳ καὶ μόχθῳ , ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις , ἐν λιμῷ καὶ δίψει , ἐν νηστείαις πολλάκις , ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι · 28 χωρὶς τῶν παρεκτὸς ἡ ⸀ ἐπίστασίς ⸀ μοι ἡ καθʼ ἡμέραν , ἡ μέριμνα πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν . 29 τίς ἀσθενεῖ , καὶ οὐκ ἀσθενῶ ; τίς σκανδαλίζεται καὶ οὐκ ἐγὼ πυροῦμαι ; 30 Εἰ καυχᾶσθαι δεῖ , τὰ τῆς ἀσθενείας μου καυχήσομαι . 31 ὁ θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου ⸀ Ἰησοῦ οἶδεν , ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας , ὅτι οὐ ψεύδομαι . 32 ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης Ἁρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν ⸂ πόλιν Δαμασκηνῶν ⸃ πιάσαι ⸀ με , 33 καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαργάνῃ ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ . 12:1 Καυχᾶσθαι ⸀ δεῖ · οὐ ⸂ συμφέρον μέν ⸃, ἐλεύσομαι ⸀ δὲ εἰς ὀπτασίας καὶ ἀποκαλύψεις κυρίου . 2 οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ πρὸ ἐτῶν δεκατεσσάρων — εἴτε ἐν σώματι οὐκ οἶδα , εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα , ὁ θεὸς οἶδεν — ἁρπαγέντα τὸν τοιοῦτον ἕως τρίτου οὐρανοῦ . 3 καὶ οἶδα τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον — εἴτε ἐν σώματι εἴτε ⸀ χωρὶς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα , ὁ θεὸς οἶδεν — 4 ὅτι ἡρπάγη εἰς τὸν παράδεισον καὶ ἤκουσεν ἄρρητα ῥήματα ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι . 5 ὑπὲρ τοῦ τοιούτου καυχήσομαι , ὑπὲρ δὲ ἐμαυτοῦ οὐ καυχήσομαι εἰ μὴ ἐν ταῖς ⸀ ἀσθενείαις . 6 ἐὰν γὰρ θελήσω καυχήσασθαι , οὐκ ἔσομαι ἄφρων , ἀλήθειαν γὰρ ἐρῶ · φείδομαι δέ , μή τις εἰς ἐμὲ λογίσηται ὑπὲρ ὃ βλέπει με ἢ ἀκούει ⸀ τι ἐξ ἐμοῦ , 7 καὶ τῇ ὑπερβολῇ τῶν ἀποκαλύψεων . ⸀ διὸ ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι , ἐδόθη μοι σκόλοψ τῇ σαρκί , ἄγγελος ⸀ Σατανᾶ , ἵνα με κολαφίζῃ , ⸂ ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι ⸃. 8 ὑπὲρ τούτου τρὶς τὸν κύριον παρεκάλεσα ἵνα ἀποστῇ ἀπʼ ἐμοῦ · 9 καὶ εἴρηκέν μοι · Ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου · ἡ γὰρ ⸀ δύναμις ἐν ἀσθενείᾳ ⸀ τελεῖται . ἥδιστα οὖν μᾶλλον καυχήσομαι ἐν ταῖς ἀσθενείαις ⸀ μου , ἵνα ἐπισκηνώσῃ ἐπʼ ἐμὲ ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ . 10 διὸ εὐδοκῶ ἐν ἀσθενείαις , ἐν ὕβρεσιν , ἐν ἀνάγκαις , ἐν διωγμοῖς ⸀ καὶ στενοχωρίαις , ὑπὲρ Χριστοῦ · ὅταν γὰρ ἀσθενῶ , τότε δυνατός εἰμι .