ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β
1:1
Παῦλος
καὶ
Σιλουανὸς
καὶ
Τιμόθεος
τῇ
ἐκκλησίᾳ
Θεσσαλονικέων
ἐν
θεῷ
πατρὶ
ἡμῶν
καὶ
κυρίῳ
Ἰησοῦ
Χριστῷ
·
2
χάρις
ὑμῖν
καὶ
εἰρήνη
ἀπὸ
θεοῦ
⸀
πατρὸς
καὶ
κυρίου
Ἰησοῦ
Χριστοῦ
.
3
Εὐχαριστεῖν
ὀφείλομεν
τῷ
θεῷ
πάντοτε
περὶ
ὑμῶν
,
ἀδελφοί
,
καθὼς
ἄξιόν
ἐστιν
,
ὅτι
ὑπεραυξάνει
ἡ
πίστις
ὑμῶν
καὶ
πλεονάζει
ἡ
ἀγάπη
ἑνὸς
ἑκάστου
πάντων
ὑμῶν
εἰς
ἀλλήλους
,
4
ὥστε
⸂
αὐτοὺς
ἡμᾶς
⸃
ἐν
ὑμῖν
⸀
ἐγκαυχᾶσθαι
ἐν
ταῖς
ἐκκλησίαις
τοῦ
θεοῦ
ὑπὲρ
τῆς
ὑπομονῆς
ὑμῶν
καὶ
πίστεως
ἐν
πᾶσιν
τοῖς
διωγμοῖς
ὑμῶν
καὶ
ταῖς
θλίψεσιν
αἷς
ἀνέχεσθε
,
5
ἔνδειγμα
τῆς
δικαίας
κρίσεως
τοῦ
θεοῦ
,
εἰς
τὸ
καταξιωθῆναι
ὑμᾶς
τῆς
βασιλείας
τοῦ
θεοῦ
,
ὑπὲρ
ἧς
καὶ
πάσχετε
,
6
εἴπερ
δίκαιον
παρὰ
θεῷ
ἀνταποδοῦναι
τοῖς
θλίβουσιν
ὑμᾶς
θλῖψιν
7
καὶ
ὑμῖν
τοῖς
θλιβομένοις
ἄνεσιν
μεθʼ
ἡμῶν
ἐν
τῇ
ἀποκαλύψει
τοῦ
κυρίου
Ἰησοῦ
ἀπʼ
οὐρανοῦ
μετʼ
ἀγγέλων
δυνάμεως
αὐτοῦ
8
ἐν
⸂
φλογὶ
πυρός
⸃,
διδόντος
ἐκδίκησιν
τοῖς
μὴ
εἰδόσι
θεὸν
καὶ
τοῖς
μὴ
ὑπακούουσιν
τῷ
εὐαγγελίῳ
τοῦ
κυρίου
ἡμῶν
Ἰησοῦ
,
9
οἵτινες
δίκην
τίσουσιν
ὄλεθρον
αἰώνιον
ἀπὸ
προσώπου
τοῦ
κυρίου
καὶ
ἀπὸ
τῆς
δόξης
τῆς
ἰσχύος
αὐτοῦ
,
10
ὅταν
ἔλθῃ
ἐνδοξασθῆναι
ἐν
τοῖς
ἁγίοις
αὐτοῦ
καὶ
θαυμασθῆναι
ἐν
πᾶσιν
τοῖς
πιστεύσασιν
,
ὅτι
ἐπιστεύθη
τὸ
μαρτύριον
ἡμῶν
ἐφʼ
ὑμᾶς
,
ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ
ἐκείνῃ
.
11
εἰς
ὃ
καὶ
προσευχόμεθα
πάντοτε
περὶ
ὑμῶν
,
ἵνα
ὑμᾶς
ἀξιώσῃ
τῆς
κλήσεως
ὁ
θεὸς
ἡμῶν
καὶ
πληρώσῃ
πᾶσαν
εὐδοκίαν
ἀγαθωσύνης
καὶ
ἔργον
πίστεως
ἐν
δυνάμει
,
12
ὅπως
ἐνδοξασθῇ
τὸ
ὄνομα
τοῦ
κυρίου
ἡμῶν
Ἰησοῦ
ἐν
ὑμῖν
,
καὶ
ὑμεῖς
ἐν
αὐτῷ
,
κατὰ
τὴν
χάριν
τοῦ
θεοῦ
ἡμῶν
καὶ
κυρίου
Ἰησοῦ
Χριστοῦ
.
2:1
Ἐρωτῶμεν
δὲ
ὑμᾶς
,
ἀδελφοί
,
ὑπὲρ
τῆς
παρουσίας
τοῦ
κυρίου
ἡμῶν
Ἰησοῦ
Χριστοῦ
καὶ
ἡμῶν
ἐπισυναγωγῆς
ἐπʼ
αὐτόν
,
2
εἰς
τὸ
μὴ
ταχέως
σαλευθῆναι
ὑμᾶς
ἀπὸ
τοῦ
νοὸς
⸀
μηδὲ
θροεῖσθαι
μήτε
διὰ
πνεύματος
μήτε
διὰ
λόγου
μήτε
διʼ
ἐπιστολῆς
ὡς
διʼ
ἡμῶν
,
ὡς
ὅτι
ἐνέστηκεν
ἡ
ἡμέρα
τοῦ
⸀
κυρίου
.
3
μή
τις
ὑμᾶς
ἐξαπατήσῃ
κατὰ
μηδένα
τρόπον
·
ὅτι
ἐὰν
μὴ
ἔλθῃ
ἡ
ἀποστασία
πρῶτον
καὶ
ἀποκαλυφθῇ
ὁ
ἄνθρωπος
τῆς
⸀
ἀνομίας
,
ὁ
υἱὸς
τῆς
ἀπωλείας
,
4
ὁ
ἀντικείμενος
καὶ
ὑπεραιρόμενος
ἐπὶ
πάντα
λεγόμενον
θεὸν
ἢ
σέβασμα
,
ὥστε
αὐτὸν
εἰς
τὸν
ναὸν
τοῦ
⸀
θεοῦ
καθίσαι
ἀποδεικνύντα
ἑαυτὸν
ὅτι
ἔστιν
θεός
.
5
οὐ
μνημονεύετε
ὅτι
ἔτι
ὢν
πρὸς
ὑμᾶς
ταῦτα
ἔλεγον
ὑμῖν
;
6
καὶ
νῦν
τὸ
κατέχον
οἴδατε
,
εἰς
τὸ
ἀποκαλυφθῆναι
αὐτὸν
ἐν
τῷ
⸀
ἑαυτοῦ
καιρῷ
·
7
τὸ
γὰρ
μυστήριον
ἤδη
ἐνεργεῖται
τῆς
ἀνομίας
·
μόνον
ὁ
κατέχων
ἄρτι
ἕως
ἐκ
μέσου
γένηται
.
8
καὶ
τότε
ἀποκαλυφθήσεται
ὁ
ἄνομος
,
ὃν
ὁ
κύριος
⸀
Ἰησοῦς
⸀
ἀνελεῖ
τῷ
πνεύματι
τοῦ
στόματος
αὐτοῦ
καὶ
καταργήσει
τῇ
ἐπιφανείᾳ
τῆς
παρουσίας
αὐτοῦ
,
9
οὗ
ἐστιν
ἡ
παρουσία
κατʼ
ἐνέργειαν
τοῦ
Σατανᾶ
ἐν
πάσῃ
δυνάμει
καὶ
σημείοις
καὶ
τέρασιν
ψεύδους
10
καὶ
ἐν
πάσῃ
ἀπάτῃ
⸀
ἀδικίας
τοῖς
ἀπολλυμένοις
,
ἀνθʼ
ὧν
τὴν
ἀγάπην
τῆς
ἀληθείας
οὐκ
ἐδέξαντο
εἰς
τὸ
σωθῆναι
αὐτούς
·
11
καὶ
διὰ
τοῦτο
⸀
πέμπει
αὐτοῖς
ὁ
θεὸς
ἐνέργειαν
πλάνης
εἰς
τὸ
πιστεῦσαι
αὐτοὺς
τῷ
ψεύδει
,
12
ἵνα
κριθῶσιν
⸀
πάντες
οἱ
μὴ
πιστεύσαντες
τῇ
ἀληθείᾳ
ἀλλὰ
εὐδοκήσαντες
⸀
τῇ
ἀδικίᾳ
.
13
Ἡμεῖς
δὲ
ὀφείλομεν
εὐχαριστεῖν
τῷ
θεῷ
πάντοτε
περὶ
ὑμῶν
,
ἀδελφοὶ
ἠγαπημένοι
ὑπὸ
κυρίου
,
ὅτι
εἵλατο
ὑμᾶς
ὁ
θεὸς
⸀
ἀπαρχὴν
εἰς
σωτηρίαν
ἐν
ἁγιασμῷ
πνεύματος
καὶ
πίστει
ἀληθείας
,
14
εἰς
⸀
ὃ
ἐκάλεσεν
ὑμᾶς
διὰ
τοῦ
εὐαγγελίου
ἡμῶν
,
εἰς
περιποίησιν
δόξης
τοῦ
κυρίου
ἡμῶν
Ἰησοῦ
Χριστοῦ
.
15
ἄρα
οὖν
,
ἀδελφοί
,
στήκετε
,
καὶ
κρατεῖτε
τὰς
παραδόσεις
ἃς
ἐδιδάχθητε
εἴτε
διὰ
λόγου
εἴτε
διʼ
ἐπιστολῆς
ἡμῶν
.
16
Αὐτὸς
δὲ
ὁ
κύριος
ἡμῶν
Ἰησοῦς
Χριστὸς
καὶ
⸀
θεὸς
⸀
ὁ
πατὴρ
ἡμῶν
,
ὁ
ἀγαπήσας
ἡμᾶς
καὶ
δοὺς
παράκλησιν
αἰωνίαν
καὶ
ἐλπίδα
ἀγαθὴν
ἐν
χάριτι
,
17
παρακαλέσαι
ὑμῶν
τὰς
καρδίας
καὶ
⸀
στηρίξαι
ἐν
παντὶ
⸂
ἔργῳ
καὶ
λόγῳ
⸃
ἀγαθῷ
.
3:1
Τὸ
λοιπὸν
προσεύχεσθε
,
ἀδελφοί
,
περὶ
ἡμῶν
,
ἵνα
ὁ
λόγος
τοῦ
κυρίου
τρέχῃ
καὶ
δοξάζηται
καθὼς
καὶ
πρὸς
ὑμᾶς
,
2
καὶ
ἵνα
ῥυσθῶμεν
ἀπὸ
τῶν
ἀτόπων
καὶ
πονηρῶν
ἀνθρώπων
,
οὐ
γὰρ
πάντων
ἡ
πίστις
.
3
πιστὸς
δέ
ἐστιν
ὁ
κύριος
,
ὃς
στηρίξει
ὑμᾶς
καὶ
φυλάξει
ἀπὸ
τοῦ
πονηροῦ
.
4
πεποίθαμεν
δὲ
ἐν
κυρίῳ
ἐφʼ
ὑμᾶς
,
ὅτι
ἃ
⸀
παραγγέλλομεν
καὶ
ποιεῖτε
καὶ
ποιήσετε
.
5
ὁ
δὲ
κύριος
κατευθύναι
ὑμῶν
τὰς
καρδίας
εἰς
τὴν
ἀγάπην
τοῦ
θεοῦ
καὶ
εἰς
τὴν
ὑπομονὴν
τοῦ
Χριστοῦ
.
6
Παραγγέλλομεν
δὲ
ὑμῖν
,
ἀδελφοί
,
ἐν
ὀνόματι
τοῦ
κυρίου
⸀
ἡμῶν
Ἰησοῦ
Χριστοῦ
στέλλεσθαι
ὑμᾶς
ἀπὸ
παντὸς
ἀδελφοῦ
ἀτάκτως
περιπατοῦντος
καὶ
μὴ
κατὰ
τὴν
παράδοσιν
ἣν
⸀
παρελάβοσαν
παρʼ
ἡμῶν
.
7
αὐτοὶ
γὰρ
οἴδατε
πῶς
δεῖ
μιμεῖσθαι
ἡμᾶς
,
ὅτι
οὐκ
ἠτακτήσαμεν
ἐν
ὑμῖν
8
οὐδὲ
δωρεὰν
ἄρτον
ἐφάγομεν
παρά
τινος
,
ἀλλʼ
ἐν
κόπῳ
καὶ
μόχθῳ
⸂
νυκτὸς
καὶ
ἡμέρας
⸃
ἐργαζόμενοι
πρὸς
τὸ
μὴ
ἐπιβαρῆσαί
τινα
ὑμῶν
·
9
οὐχ
ὅτι
οὐκ
ἔχομεν
ἐξουσίαν
,
ἀλλʼ
ἵνα
ἑαυτοὺς
τύπον
δῶμεν
ὑμῖν
εἰς
τὸ
μιμεῖσθαι
ἡμᾶς
.
10
καὶ
γὰρ
ὅτε
ἦμεν
πρὸς
ὑμᾶς
,
τοῦτο
παρηγγέλλομεν
ὑμῖν
,
ὅτι
εἴ
τις
οὐ
θέλει
ἐργάζεσθαι
μηδὲ
ἐσθιέτω
.
11
ἀκούομεν
γάρ
τινας
περιπατοῦντας
ἐν
ὑμῖν
ἀτάκτως
,
μηδὲν
ἐργαζομένους
ἀλλὰ
περιεργαζομένους
·
12
τοῖς
δὲ
τοιούτοις
παραγγέλλομεν
καὶ
παρακαλοῦμεν
⸂
ἐν
κυρίῳ
Ἰησοῦ
Χριστῷ
⸃
ἵνα
μετὰ
ἡσυχίας
ἐργαζόμενοι
τὸν
ἑαυτῶν
ἄρτον
ἐσθίωσιν
.
13
ὑμεῖς
δέ
,
ἀδελφοί
,
μὴ
⸀
ἐγκακήσητε
καλοποιοῦντες
.
14
Εἰ
δέ
τις
οὐχ
ὑπακούει
τῷ
λόγῳ
ἡμῶν
διὰ
τῆς
ἐπιστολῆς
,
τοῦτον
σημειοῦσθε
,
⸀
μὴ
⸀
συναναμίγνυσθαι
αὐτῷ
,
ἵνα
ἐντραπῇ
·
15
καὶ
μὴ
ὡς
ἐχθρὸν
ἡγεῖσθε
,
ἀλλὰ
νουθετεῖτε
ὡς
ἀδελφόν
.
16
Αὐτὸς
δὲ
ὁ
κύριος
τῆς
εἰρήνης
δῴη
ὑμῖν
τὴν
εἰρήνην
διὰ
παντὸς
ἐν
παντὶ
τρόπῳ
.
ὁ
κύριος
μετὰ
πάντων
ὑμῶν
.
17
Ὁ
ἀσπασμὸς
τῇ
ἐμῇ
χειρὶ
Παύλου
,
ὅ
ἐστιν
σημεῖον
ἐν
πάσῃ
ἐπιστολῇ
·
οὕτως
γράφω
.
18
ἡ
χάρις
τοῦ
κυρίου
ἡμῶν
Ἰησοῦ
Χριστοῦ
μετὰ
πάντων
⸀
ὑμῶν
.