1:1 Παῦλος δοῦλος ⸂ Χριστοῦ Ἰησοῦ ⸃, κλητὸς ἀπόστολος , ἀφωρισμένος εἰς εὐαγγέλιον θεοῦ 2 ὃ προεπηγγείλατο διὰ τῶν προφητῶν αὐτοῦ ἐν γραφαῖς ἁγίαις 3 περὶ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ , τοῦ γενομένου ἐκ σπέρματος Δαυὶδ κατὰ σάρκα , 4 τοῦ ὁρισθέντος υἱοῦ θεοῦ ἐν δυνάμει κατὰ πνεῦμα ἁγιωσύνης ἐξ ἀναστάσεως νεκρῶν , Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν , 5 διʼ οὗ ἐλάβομεν χάριν καὶ ἀποστολὴν εἰς ὑπακοὴν πίστεως ἐν πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ , 6 ἐν οἷς ἐστε καὶ ὑμεῖς κλητοὶ Ἰησοῦ Χριστοῦ , 7 πᾶσιν τοῖς οὖσιν ἐν Ῥώμῃ ἀγαπητοῖς θεοῦ , κλητοῖς ἁγίοις · χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ . 8 Πρῶτον μὲν εὐχαριστῶ τῷ θεῷ μου διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ⸀ περὶ πάντων ὑμῶν , ὅτι ἡ πίστις ὑμῶν καταγγέλλεται ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ . 9 μάρτυς γάρ μού ἐστιν ὁ θεός , ᾧ λατρεύω ἐν τῷ πνεύματί μου ἐν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ , ὡς ἀδιαλείπτως μνείαν ὑμῶν ποιοῦμαι 10 πάντοτε ἐπὶ τῶν προσευχῶν μου , δεόμενος εἴ πως ἤδη ποτὲ εὐοδωθήσομαι ἐν τῷ θελήματι τοῦ θεοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς . 11 ἐπιποθῶ γὰρ ἰδεῖν ὑμᾶς , ἵνα τι μεταδῶ χάρισμα ὑμῖν πνευματικὸν εἰς τὸ στηριχθῆναι ὑμᾶς , 12 τοῦτο δέ ἐστιν συμπαρακληθῆναι ἐν ὑμῖν διὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως ὑμῶν τε καὶ ἐμοῦ . 13 οὐ θέλω δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν , ἀδελφοί , ὅτι πολλάκις προεθέμην ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς , καὶ ἐκωλύθην ἄχρι τοῦ δεῦρο , ἵνα τινὰ καρπὸν σχῶ καὶ ἐν ὑμῖν καθὼς καὶ ἐν τοῖς λοιποῖς ἔθνεσιν . 14 Ἕλλησίν τε καὶ βαρβάροις , σοφοῖς τε καὶ ἀνοήτοις ὀφειλέτης εἰμί · 15 οὕτως τὸ κατʼ ἐμὲ πρόθυμον καὶ ὑμῖν τοῖς ἐν Ῥώμῃ εὐαγγελίσασθαι . 16 Οὐ γὰρ ἐπαισχύνομαι τὸ ⸀ εὐαγγέλιον , δύναμις γὰρ θεοῦ ἐστιν εἰς σωτηρίαν παντὶ τῷ πιστεύοντι , Ἰουδαίῳ τε πρῶτον καὶ Ἕλληνι · 17 δικαιοσύνη γὰρ θεοῦ ἐν αὐτῷ ἀποκαλύπτεται ἐκ πίστεως εἰς πίστιν , καθὼς γέγραπται · Ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται . 18 Ἀποκαλύπτεται γὰρ ὀργὴ θεοῦ ἀπʼ οὐρανοῦ ἐπὶ πᾶσαν ἀσέβειαν καὶ ἀδικίαν ἀνθρώπων τῶν τὴν ἀλήθειαν ἐν ἀδικίᾳ κατεχόντων , 19 διότι τὸ γνωστὸν τοῦ θεοῦ φανερόν ἐστιν ἐν αὐτοῖς , ὁ ⸂ θεὸς γὰρ ⸃ αὐτοῖς ἐφανέρωσεν . 20 τὰ γὰρ ἀόρατα αὐτοῦ ἀπὸ κτίσεως κόσμου τοῖς ποιήμασιν νοούμενα καθορᾶται , ἥ τε ἀΐδιος αὐτοῦ δύναμις καὶ θειότης , εἰς τὸ εἶναι αὐτοὺς ἀναπολογήτους , 21 διότι γνόντες τὸν θεὸν οὐχ ὡς θεὸν ἐδόξασαν ἢ ηὐχαρίστησαν , ἀλλὰ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν καὶ ἐσκοτίσθη ἡ ἀσύνετος αὐτῶν καρδία · 22 φάσκοντες εἶναι σοφοὶ ἐμωράνθησαν , 23 καὶ ἤλλαξαν τὴν δόξαν τοῦ ἀφθάρτου θεοῦ ἐν ὁμοιώματι εἰκόνος φθαρτοῦ ἀνθρώπου καὶ πετεινῶν καὶ τετραπόδων καὶ ἑρπετῶν . 24 ⸀ Διὸ παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ θεὸς ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις τῶν καρδιῶν αὐτῶν εἰς ἀκαθαρσίαν τοῦ ἀτιμάζεσθαι τὰ σώματα αὐτῶν ἐν ⸀ αὐτοῖς , 25 οἵτινες μετήλλαξαν τὴν ἀλήθειαν τοῦ θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει , καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα , ὅς ἐστιν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας · ἀμήν . 26 Διὰ τοῦτο παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ θεὸς εἰς πάθη ἀτιμίας · αἵ τε γὰρ θήλειαι αὐτῶν μετήλλαξαν τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν , 27 ὁμοίως τε καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους , ἄρσενες ἐν ἄρσεσιν τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν ἣν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ⸀ ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες . 28 Καὶ καθὼς οὐκ ἐδοκίμασαν τὸν θεὸν ἔχειν ἐν ἐπιγνώσει , παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ θεὸς εἰς ἀδόκιμον νοῦν , ποιεῖν τὰ μὴ καθήκοντα , 29 πεπληρωμένους πάσῃ ⸀ ἀδικίᾳ πονηρίᾳ πλεονεξίᾳ κακίᾳ , μεστοὺς φθόνου φόνου ἔριδος δόλου κακοηθείας , ψιθυριστάς , 30 καταλάλους , θεοστυγεῖς , ὑβριστάς , ὑπερηφάνους , ἀλαζόνας , ἐφευρετὰς κακῶν , γονεῦσιν ἀπειθεῖς , 31 ἀσυνέτους , ἀσυνθέτους , ⸀ ἀστόργους , ἀνελεήμονας · 32 οἵτινες τὸ δικαίωμα τοῦ θεοῦ ἐπιγνόντες , ὅτι οἱ τὰ τοιαῦτα πράσσοντες ἄξιοι θανάτου εἰσίν , οὐ μόνον αὐτὰ ποιοῦσιν ἀλλὰ καὶ συνευδοκοῦσιν τοῖς πράσσουσιν . 2:1 Διὸ ἀναπολόγητος εἶ , ὦ ἄνθρωπε πᾶς ὁ κρίνων · ἐν ᾧ γὰρ κρίνεις τὸν ἕτερον , σεαυτὸν κατακρίνεις , τὰ γὰρ αὐτὰ πράσσεις ὁ κρίνων · 2 οἴδαμεν δὲ ὅτι τὸ κρίμα τοῦ θεοῦ ἐστιν κατὰ ἀλήθειαν ἐπὶ τοὺς τὰ τοιαῦτα πράσσοντας . 3 λογίζῃ δὲ τοῦτο , ὦ ἄνθρωπε ὁ κρίνων τοὺς τὰ τοιαῦτα πράσσοντας καὶ ποιῶν αὐτά , ὅτι σὺ ἐκφεύξῃ τὸ κρίμα τοῦ θεοῦ ; 4 ἢ τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητος αὐτοῦ καὶ τῆς ἀνοχῆς καὶ τῆς μακροθυμίας καταφρονεῖς , ἀγνοῶν ὅτι τὸ χρηστὸν τοῦ θεοῦ εἰς μετάνοιάν σε ἄγει ; 5 κατὰ δὲ τὴν σκληρότητά σου καὶ ἀμετανόητον καρδίαν θησαυρίζεις σεαυτῷ ὀργὴν ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς καὶ ⸀ ἀποκαλύψεως δικαιοκρισίας τοῦ θεοῦ , 6 ὃς ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ · 7 τοῖς μὲν καθʼ ὑπομονὴν ἔργου ἀγαθοῦ δόξαν καὶ τιμὴν καὶ ἀφθαρσίαν ζητοῦσιν ζωὴν αἰώνιον · 8 τοῖς δὲ ἐξ ἐριθείας καὶ ⸀ ἀπειθοῦσι τῇ ἀληθείᾳ πειθομένοις δὲ τῇ ἀδικίᾳ ⸂ ὀργὴ καὶ θυμός ⸃, 9 θλῖψις καὶ στενοχωρία , ἐπὶ πᾶσαν ψυχὴν ἀνθρώπου τοῦ κατεργαζομένου τὸ κακόν , Ἰουδαίου τε πρῶτον καὶ Ἕλληνος · 10 δόξα δὲ καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν , Ἰουδαίῳ τε πρῶτον καὶ Ἕλληνι · 11 οὐ γάρ ἐστιν προσωπολημψία παρὰ τῷ θεῷ .

12 Ὅσοι γὰρ ἀνόμως ἥμαρτον , ἀνόμως καὶ ἀπολοῦνται · καὶ ὅσοι ἐν νόμῳ ἥμαρτον , διὰ νόμου κριθήσονται · 13 οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ ⸀ νόμου δίκαιοι παρὰ ⸀ τῷ θεῷ , ἀλλʼ οἱ ποιηταὶ ⸁ νόμου δικαιωθήσονται . 14 ὅταν γὰρ ἔθνη τὰ μὴ νόμον ἔχοντα φύσει τὰ τοῦ νόμου ⸀ ποιῶσιν , οὗτοι νόμον μὴ ἔχοντες ἑαυτοῖς εἰσιν νόμος · 15 οἵτινες ἐνδείκνυνται τὸ ἔργον τοῦ νόμου γραπτὸν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν , συμμαρτυρούσης αὐτῶν τῆς συνειδήσεως καὶ μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων ἢ καὶ ἀπολογουμένων , 16 ἐν ⸂ ἡμέρᾳ ὅτε ⸃ ⸀ κρίνει ὁ θεὸς τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου διὰ ⸂ Χριστοῦ Ἰησοῦ ⸃.

17 ⸂ Εἰ δὲ ⸃ σὺ Ἰουδαῖος ἐπονομάζῃ καὶ ἐπαναπαύῃ ⸀ νόμῳ καὶ καυχᾶσαι ἐν θεῷ 18 καὶ γινώσκεις τὸ θέλημα καὶ δοκιμάζεις τὰ διαφέροντα κατηχούμενος ἐκ τοῦ νόμου , 19 πέποιθάς τε σεαυτὸν ὁδηγὸν εἶναι τυφλῶν , φῶς τῶν ἐν σκότει , 20 παιδευτὴν ἀφρόνων , διδάσκαλον νηπίων , ἔχοντα τὴν μόρφωσιν τῆς γνώσεως καὶ τῆς ἀληθείας ἐν τῷ νόμῳ — 21 ὁ οὖν διδάσκων ἕτερον σεαυτὸν οὐ διδάσκεις ; ὁ κηρύσσων μὴ κλέπτειν κλέπτεις ; 22 ὁ λέγων μὴ μοιχεύειν μοιχεύεις ; ὁ βδελυσσόμενος τὰ εἴδωλα ἱεροσυλεῖς ; 23 ὃς ἐν νόμῳ καυχᾶσαι , διὰ τῆς παραβάσεως τοῦ νόμου τὸν θεὸν ἀτιμάζεις ; 24 τὸ γὰρ ὄνομα τοῦ θεοῦ διʼ ὑμᾶς βλασφημεῖται ἐν τοῖς ἔθνεσιν , καθὼς γέγραπται .

25 Περιτομὴ μὲν γὰρ ὠφελεῖ ἐὰν νόμον πράσσῃς · ἐὰν δὲ παραβάτης νόμου ᾖς , ἡ περιτομή σου ἀκροβυστία γέγονεν . 26 ἐὰν οὖν ἡ ἀκροβυστία τὰ δικαιώματα τοῦ νόμου φυλάσσῃ , ⸀ οὐχ ἡ ἀκροβυστία αὐτοῦ εἰς περιτομὴν λογισθήσεται ; 27 καὶ κρινεῖ ἡ ἐκ φύσεως ἀκροβυστία τὸν νόμον τελοῦσα σὲ τὸν διὰ γράμματος καὶ περιτομῆς παραβάτην νόμου . 28 οὐ γὰρ ὁ ἐν τῷ φανερῷ Ἰουδαῖός ἐστιν , οὐδὲ ἡ ἐν τῷ φανερῷ ἐν σαρκὶ περιτομή · 29 ἀλλʼ ὁ ἐν τῷ κρυπτῷ Ἰουδαῖος , καὶ περιτομὴ καρδίας ἐν πνεύματι οὐ γράμματι , οὗ ὁ ἔπαινος οὐκ ἐξ ἀνθρώπων ἀλλʼ ἐκ τοῦ θεοῦ .

3:1 Τί οὖν τὸ περισσὸν τοῦ Ἰουδαίου , ἢ τίς ἡ ὠφέλεια τῆς περιτομῆς ; 2 πολὺ κατὰ πάντα τρόπον . πρῶτον μὲν ⸀ γὰρ ὅτι ἐπιστεύθησαν τὰ λόγια τοῦ θεοῦ . 3 τί γάρ ; εἰ ἠπίστησάν τινες , μὴ ἡ ἀπιστία αὐτῶν τὴν πίστιν τοῦ θεοῦ καταργήσει ; 4 μὴ γένοιτο · γινέσθω δὲ ὁ θεὸς ἀληθής , πᾶς δὲ ἄνθρωπος ψεύστης , ⸀ καθὼς γέγραπται · Ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου καὶ ⸀ νικήσεις ἐν τῷ κρίνεσθαί σε . 5 εἰ δὲ ἡ ἀδικία ἡμῶν θεοῦ δικαιοσύνην συνίστησιν , τί ἐροῦμεν ; μὴ ἄδικος ὁ θεὸς ὁ ἐπιφέρων τὴν ὀργήν ; κατὰ ἄνθρωπον λέγω . 6 μὴ γένοιτο · ἐπεὶ πῶς κρινεῖ ὁ θεὸς τὸν κόσμον ; 7 εἰ ⸀ δὲ ἡ ἀλήθεια τοῦ θεοῦ ἐν τῷ ἐμῷ ψεύσματι ἐπερίσσευσεν εἰς τὴν δόξαν αὐτοῦ , τί ἔτι κἀγὼ ὡς ἁμαρτωλὸς κρίνομαι , 8 καὶ μὴ καθὼς βλασφημούμεθα καὶ καθώς φασίν τινες ἡμᾶς λέγειν ὅτι Ποιήσωμεν τὰ κακὰ ἵνα ἔλθῃ τὰ ἀγαθά ; ὧν τὸ κρίμα ἔνδικόν ἐστιν .

9 Τί οὖν ; προεχόμεθα ; οὐ πάντως , προῃτιασάμεθα γὰρ Ἰουδαίους τε καὶ Ἕλληνας πάντας ὑφʼ ἁμαρτίαν εἶναι , 10 καθὼς γέγραπται ὅτι Οὐκ ἔστιν δίκαιος οὐδὲ εἷς , 11 οὐκ ἔστιν ⸀ ὁ συνίων , οὐκ ἔστιν ⸁ ὁ ἐκζητῶν τὸν θεόν · 12 πάντες ἐξέκλιναν , ἅμα ἠχρεώθησαν · οὐκ ⸀ ἔστιν ποιῶν χρηστότητα , οὐκ ἔστιν ἕως ἑνός . 13 τάφος ἀνεῳγμένος ὁ λάρυγξ αὐτῶν , ταῖς γλώσσαις αὐτῶν ἐδολιοῦσαν , ἰὸς ἀσπίδων ὑπὸ τὰ χείλη αὐτῶν , 14 ὧν τὸ στόμα ἀρᾶς καὶ πικρίας γέμει · 15 ὀξεῖς οἱ πόδες αὐτῶν ἐκχέαι αἷμα , 16 σύντριμμα καὶ ταλαιπωρία ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν , 17 καὶ ὁδὸν εἰρήνης οὐκ ἔγνωσαν . 18 οὐκ ἔστιν φόβος θεοῦ ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν .

19 Οἴδαμεν δὲ ὅτι ὅσα ὁ νόμος λέγει τοῖς ἐν τῷ νόμῳ λαλεῖ , ἵνα πᾶν στόμα φραγῇ καὶ ὑπόδικος γένηται πᾶς ὁ κόσμος τῷ θεῷ · 20 διότι ἐξ ἔργων νόμου οὐ δικαιωθήσεται πᾶσα σὰρξ ἐνώπιον αὐτοῦ , διὰ γὰρ νόμου ἐπίγνωσις ἁμαρτίας .

21 Νυνὶ δὲ χωρὶς νόμου δικαιοσύνη θεοῦ πεφανέρωται , μαρτυρουμένη ὑπὸ τοῦ νόμου καὶ τῶν προφητῶν , 22 δικαιοσύνη δὲ θεοῦ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ , εἰς ⸀ πάντας τοὺς πιστεύοντας , οὐ γάρ ἐστιν διαστολή . 23 πάντες γὰρ ἥμαρτον καὶ ὑστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ θεοῦ , 24 δικαιούμενοι δωρεὰν τῇ αὐτοῦ χάριτι διὰ τῆς ἀπολυτρώσεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ · 25 ὃν προέθετο ὁ θεὸς ἱλαστήριον ⸀ διὰ πίστεως ἐν τῷ αὐτοῦ αἵματι εἰς ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ διὰ τὴν πάρεσιν τῶν προγεγονότων ἁμαρτημάτων 26 ἐν τῇ ἀνοχῇ τοῦ θεοῦ , πρὸς ⸀ τὴν ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ ἐν τῷ νῦν καιρῷ , εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν δίκαιον καὶ δικαιοῦντα τὸν ἐκ πίστεως Ἰησοῦ .

27 Ποῦ οὖν ἡ καύχησις ; ἐξεκλείσθη . διὰ ποίου νόμου ; τῶν ἔργων ; οὐχί , ἀλλὰ διὰ νόμου πίστεως . 28 λογιζόμεθα ⸀ γὰρ ⸂ δικαιοῦσθαι πίστει ⸃ ἄνθρωπον χωρὶς ἔργων νόμου . 29 ἢ Ἰουδαίων ὁ θεὸς μόνον ; ⸀ οὐχὶ καὶ ἐθνῶν ; ναὶ καὶ ἐθνῶν , 30 ⸀ εἴπερ εἷς ὁ θεός , ὃς δικαιώσει περιτομὴν ἐκ πίστεως καὶ ἀκροβυστίαν διὰ τῆς πίστεως . 31 νόμον οὖν καταργοῦμεν διὰ τῆς πίστεως ; μὴ γένοιτο , ἀλλὰ νόμον ⸀ ἱστάνομεν .

4:1 Τί οὖν ἐροῦμεν ⸀ εὑρηκέναι Ἀβραὰμ τὸν ⸀ προπάτορα ⸀ ἡμῶν κατὰ σάρκα ; 2 εἰ γὰρ Ἀβραὰμ ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη , ἔχει καύχημα · ἀλλʼ οὐ ⸀ πρὸς θεόν , 3 τί γὰρ ἡ γραφὴ λέγει ; Ἐπίστευσεν δὲ Ἀβραὰμ τῷ θεῷ καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην . 4 τῷ δὲ ἐργαζομένῳ ὁ μισθὸς οὐ λογίζεται κατὰ χάριν ἀλλὰ κατὰ ὀφείλημα · 5 τῷ δὲ μὴ ἐργαζομένῳ , πιστεύοντι δὲ ἐπὶ τὸν δικαιοῦντα τὸν ἀσεβῆ , λογίζεται ἡ πίστις αὐτοῦ εἰς δικαιοσύνην , 6 καθάπερ καὶ Δαυὶδ λέγει τὸν μακαρισμὸν τοῦ ἀνθρώπου ᾧ ὁ θεὸς λογίζεται δικαιοσύνην χωρὶς ἔργων · 7 Μακάριοι ὧν ἀφέθησαν αἱ ἀνομίαι καὶ ὧν ἐπεκαλύφθησαν αἱ ἁμαρτίαι , 8 μακάριος ἀνὴρ ⸀ οὗ οὐ μὴ λογίσηται κύριος ἁμαρτίαν .

9 Ὁ μακαρισμὸς οὖν οὗτος ἐπὶ τὴν περιτομὴν ἢ καὶ ἐπὶ τὴν ἀκροβυστίαν ; λέγομεν ⸀ γάρ · Ἐλογίσθη τῷ Ἀβραὰμ ἡ πίστις εἰς δικαιοσύνην . 10 πῶς οὖν ἐλογίσθη ; ἐν περιτομῇ ὄντι ἢ ἐν ἀκροβυστίᾳ ; οὐκ ἐν περιτομῇ ἀλλʼ ἐν ἀκροβυστίᾳ · 11 καὶ σημεῖον ἔλαβεν περιτομῆς , σφραγῖδα τῆς δικαιοσύνης τῆς πίστεως τῆς ἐν τῇ ἀκροβυστίᾳ , εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν πατέρα πάντων τῶν πιστευόντων διʼ ἀκροβυστίας , εἰς τὸ ⸀ λογισθῆναι αὐτοῖς τὴν δικαιοσύνην , 12 καὶ πατέρα περιτομῆς τοῖς οὐκ ἐκ περιτομῆς μόνον ἀλλὰ καὶ τοῖς στοιχοῦσιν τοῖς ἴχνεσιν τῆς ⸂ ἐν ἀκροβυστίᾳ πίστεως ⸃ τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἀβραάμ .

13 Οὐ γὰρ διὰ νόμου ἡ ἐπαγγελία τῷ Ἀβραὰμ ἢ τῷ σπέρματι αὐτοῦ , τὸ κληρονόμον αὐτὸν ⸀ εἶναι κόσμου , ἀλλὰ διὰ δικαιοσύνης πίστεως · 14 εἰ γὰρ οἱ ἐκ νόμου κληρονόμοι , κεκένωται ἡ πίστις καὶ κατήργηται ἡ ἐπαγγελία · 15 ὁ γὰρ νόμος ὀργὴν κατεργάζεται , οὗ ⸀ δὲ οὐκ ἔστιν νόμος , οὐδὲ παράβασις .

16 Διὰ τοῦτο ἐκ πίστεως , ἵνα κατὰ χάριν , εἰς τὸ εἶναι βεβαίαν τὴν ἐπαγγελίαν παντὶ τῷ σπέρματι , οὐ τῷ ἐκ τοῦ νόμου μόνον ἀλλὰ καὶ τῷ ἐκ πίστεως Ἀβραάμ ( ὅς ἐστιν πατὴρ πάντων ἡμῶν , 17 καθὼς γέγραπται ὅτι Πατέρα πολλῶν ἐθνῶν τέθεικά σε ), κατέναντι οὗ ἐπίστευσεν θεοῦ τοῦ ζῳοποιοῦντος τοὺς νεκροὺς καὶ καλοῦντος τὰ μὴ ὄντα ὡς ὄντα · 18 ὃς παρʼ ἐλπίδα ἐπʼ ἐλπίδι ἐπίστευσεν εἰς τὸ γενέσθαι αὐτὸν πατέρα πολλῶν ἐθνῶν κατὰ τὸ εἰρημένον · Οὕτως ἔσται τὸ σπέρμα σου · 19 καὶ μὴ ἀσθενήσας τῇ ⸀ πίστει κατενόησεν τὸ ἑαυτοῦ ⸀ σῶμα νενεκρωμένον , ἑκατονταετής που ὑπάρχων , καὶ τὴν νέκρωσιν τῆς μήτρας Σάρρας , 20 εἰς δὲ τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ θεοῦ οὐ διεκρίθη τῇ ἀπιστίᾳ ἀλλὰ ἐνεδυναμώθη τῇ πίστει , δοὺς δόξαν τῷ θεῷ 21 καὶ πληροφορηθεὶς ὅτι ὃ ἐπήγγελται δυνατός ἐστιν καὶ ποιῆσαι . 22 ⸀ διὸ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην . 23 Οὐκ ἐγράφη δὲ διʼ αὐτὸν μόνον ὅτι ἐλογίσθη αὐτῷ , 24 ἀλλὰ καὶ διʼ ἡμᾶς οἷς μέλλει λογίζεσθαι , τοῖς πιστεύουσιν ἐπὶ τὸν ἐγείραντα Ἰησοῦν τὸν κύριον ἡμῶν ἐκ νεκρῶν , 25 ὃς παρεδόθη διὰ τὰ παραπτώματα ἡμῶν καὶ ἠγέρθη διὰ τὴν δικαίωσιν ἡμῶν .

5:1 Δικαιωθέντες οὖν ἐκ πίστεως εἰρήνην ⸀ ἔχομεν πρὸς τὸν θεὸν διὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ , 2 διʼ οὗ καὶ τὴν προσαγωγὴν ἐσχήκαμεν τῇ πίστει εἰς τὴν χάριν ταύτην ἐν ᾗ ἑστήκαμεν , καὶ καυχώμεθα ἐπʼ ἐλπίδι τῆς δόξης τοῦ θεοῦ · 3 οὐ μόνον δέ , ἀλλὰ καὶ ⸀ καυχώμεθα ἐν ταῖς θλίψεσιν , εἰδότες ὅτι ἡ θλῖψις ὑπομονὴν κατεργάζεται , 4 ἡ δὲ ὑπομονὴ δοκιμήν , ἡ δὲ δοκιμὴ ἐλπίδα . 5 ἡ δὲ ἐλπὶς οὐ καταισχύνει · ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ θεοῦ ἐκκέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν διὰ πνεύματος ἁγίου τοῦ δοθέντος ἡμῖν .

6 ⸂ Ἔτι γὰρ ⸃ Χριστὸς ὄντων ἡμῶν ἀσθενῶν ⸀ ἔτι κατὰ καιρὸν ὑπὲρ ἀσεβῶν ἀπέθανεν . 7 μόλις γὰρ ὑπὲρ δικαίου τις ἀποθανεῖται · ὑπὲρ γὰρ τοῦ ἀγαθοῦ τάχα τις καὶ τολμᾷ ἀποθανεῖν · 8 συνίστησιν δὲ τὴν ἑαυτοῦ ἀγάπην εἰς ἡμᾶς ὁ θεὸς ὅτι ἔτι ἁμαρτωλῶν ὄντων ἡμῶν Χριστὸς ὑπὲρ ἡμῶν ἀπέθανεν . 9 πολλῷ οὖν μᾶλλον δικαιωθέντες νῦν ἐν τῷ αἵματι αὐτοῦ σωθησόμεθα διʼ αὐτοῦ ἀπὸ τῆς ὀργῆς . 10 εἰ γὰρ ἐχθροὶ ὄντες κατηλλάγημεν τῷ θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ , πολλῷ μᾶλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ · 11 οὐ μόνον δέ , ἀλλὰ καὶ καυχώμενοι ἐν τῷ θεῷ διὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ , διʼ οὗ νῦν τὴν καταλλαγὴν ἐλάβομεν .

12 Διὰ τοῦτο ὥσπερ διʼ ἑνὸς ἀνθρώπου ἡ ἁμαρτία εἰς τὸν κόσμον εἰσῆλθεν καὶ διὰ τῆς ἁμαρτίας ὁ θάνατος , καὶ οὕτως εἰς πάντας ἀνθρώπους ὁ θάνατος διῆλθεν ἐφʼ ᾧ πάντες ἥμαρτον — 13 ἄχρι γὰρ νόμου ἁμαρτία ἦν ἐν κόσμῳ , ἁμαρτία δὲ οὐκ ἐλλογεῖται μὴ ὄντος νόμου , 14 ἀλλὰ ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος ἀπὸ Ἀδὰμ μέχρι Μωϋσέως καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἁμαρτήσαντας ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι τῆς παραβάσεως Ἀδάμ , ὅς ἐστιν τύπος τοῦ μέλλοντος .

15 Ἀλλʼ οὐχ ὡς τὸ παράπτωμα , οὕτως καὶ τὸ χάρισμα · εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παραπτώματι οἱ πολλοὶ ἀπέθανον , πολλῷ μᾶλλον ἡ χάρις τοῦ θεοῦ καὶ ἡ δωρεὰ ἐν χάριτι τῇ τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τοὺς πολλοὺς ἐπερίσσευσεν . 16 καὶ οὐχ ὡς διʼ ἑνὸς ἁμαρτήσαντος τὸ δώρημα · τὸ μὲν γὰρ κρίμα ἐξ ἑνὸς εἰς κατάκριμα , τὸ δὲ χάρισμα ἐκ πολλῶν παραπτωμάτων εἰς δικαίωμα . 17 εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παραπτώματι ὁ θάνατος ἐβασίλευσεν διὰ τοῦ ἑνός , πολλῷ μᾶλλον οἱ τὴν περισσείαν τῆς χάριτος καὶ τῆς δωρεᾶς τῆς δικαιοσύνης λαμβάνοντες ἐν ζωῇ βασιλεύσουσιν διὰ τοῦ ἑνὸς Ἰησοῦ Χριστοῦ .

18 Ἄρα οὖν ὡς διʼ ἑνὸς παραπτώματος εἰς πάντας ἀνθρώπους εἰς κατάκριμα , οὕτως καὶ διʼ ἑνὸς δικαιώματος εἰς πάντας ἀνθρώπους εἰς δικαίωσιν ζωῆς · 19 ὥσπερ γὰρ διὰ τῆς παρακοῆς τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου ἁμαρτωλοὶ κατεστάθησαν οἱ πολλοί , οὕτως καὶ διὰ τῆς ὑπακοῆς τοῦ ἑνὸς δίκαιοι κατασταθήσονται οἱ πολλοί . 20 νόμος δὲ παρεισῆλθεν ἵνα πλεονάσῃ τὸ παράπτωμα · οὗ δὲ ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία , ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις , 21 ἵνα ὥσπερ ἐβασίλευσεν ἡ ἁμαρτία ἐν τῷ θανάτῳ , οὕτως καὶ ἡ χάρις βασιλεύσῃ διὰ δικαιοσύνης εἰς ζωὴν αἰώνιον διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν .

6:1 Τί οὖν ἐροῦμεν ; ⸀ ἐπιμένωμεν τῇ ἁμαρτίᾳ , ἵνα ἡ χάρις πλεονάσῃ ; 2 μὴ γένοιτο · οἵτινες ἀπεθάνομεν τῇ ἁμαρτίᾳ , πῶς ἔτι ζήσομεν ἐν αὐτῇ ; 3 ἢ ἀγνοεῖτε ὅτι ὅσοι ἐβαπτίσθημεν εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν ; 4 συνετάφημεν οὖν αὐτῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος εἰς τὸν θάνατον , ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν διὰ τῆς δόξης τοῦ πατρός , οὕτως καὶ ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν .

5 Εἰ γὰρ σύμφυτοι γεγόναμεν τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου αὐτοῦ , ἀλλὰ καὶ τῆς ἀναστάσεως ἐσόμεθα · 6 τοῦτο γινώσκοντες ὅτι ὁ παλαιὸς ἡμῶν ἄνθρωπος συνεσταυρώθη , ἵνα καταργηθῇ τὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας , τοῦ μηκέτι δουλεύειν ἡμᾶς τῇ ἁμαρτίᾳ , 7 ὁ γὰρ ἀποθανὼν δεδικαίωται ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας . 8 εἰ δὲ ἀπεθάνομεν σὺν Χριστῷ , πιστεύομεν ὅτι καὶ συζήσομεν αὐτῷ · 9 εἰδότες ὅτι Χριστὸς ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν οὐκέτι ἀποθνῄσκει , θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει · 10 ὃ γὰρ ἀπέθανεν , τῇ ἁμαρτίᾳ ἀπέθανεν ἐφάπαξ · ὃ δὲ ζῇ , ζῇ τῷ θεῷ . 11 οὕτως καὶ ὑμεῖς λογίζεσθε ἑαυτοὺς ⸂ εἶναι νεκροὺς μὲν ⸃ τῇ ἁμαρτίᾳ ζῶντας δὲ τῷ θεῷ ἐν Χριστῷ ⸀ Ἰησοῦ .

12 Μὴ οὖν βασιλευέτω ἡ ἁμαρτία ἐν τῷ θνητῷ ὑμῶν σώματι εἰς τὸ ⸀ ὑπακούειν ταῖς ἐπιθυμίαις αὐτοῦ , 13 μηδὲ παριστάνετε τὰ μέλη ὑμῶν ὅπλα ἀδικίας τῇ ἁμαρτίᾳ , ἀλλὰ παραστήσατε ἑαυτοὺς τῷ θεῷ ⸀ ὡσεὶ ἐκ νεκρῶν ζῶντας καὶ τὰ μέλη ὑμῶν ὅπλα δικαιοσύνης τῷ θεῷ . 14 ἁμαρτία γὰρ ὑμῶν οὐ κυριεύσει , οὐ γάρ ἐστε ὑπὸ νόμον ἀλλὰ ὑπὸ χάριν .

15 Τί οὖν ; ⸀ ἁμαρτήσωμεν ὅτι οὐκ ἐσμὲν ὑπὸ νόμον ἀλλὰ ὑπὸ χάριν ; μὴ γένοιτο · 16 οὐκ οἴδατε ὅτι ᾧ παριστάνετε ἑαυτοὺς δούλους εἰς ὑπακοήν , δοῦλοί ἐστε ᾧ ὑπακούετε , ἤτοι ἁμαρτίας εἰς θάνατον ἢ ὑπακοῆς εἰς δικαιοσύνην ; 17 χάρις δὲ τῷ θεῷ ὅτι ἦτε δοῦλοι τῆς ἁμαρτίας ὑπηκούσατε δὲ ἐκ καρδίας εἰς ὃν παρεδόθητε τύπον διδαχῆς , 18 ἐλευθερωθέντες δὲ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας ἐδουλώθητε τῇ δικαιοσύνῃ · 19 ἀνθρώπινον λέγω διὰ τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς ὑμῶν · ὥσπερ γὰρ παρεστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ ἀκαθαρσίᾳ καὶ τῇ ἀνομίᾳ εἰς τὴν ἀνομίαν , οὕτως νῦν παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμόν .

20 Ὅτε γὰρ δοῦλοι ἦτε τῆς ἁμαρτίας , ἐλεύθεροι ἦτε τῇ δικαιοσύνῃ . 21 τίνα οὖν καρπὸν εἴχετε τότε ἐφʼ οἷς νῦν ἐπαισχύνεσθε ; τὸ γὰρ τέλος ἐκείνων θάνατος · 22 νυνὶ δέ , ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας δουλωθέντες δὲ τῷ θεῷ , ἔχετε τὸν καρπὸν ὑμῶν εἰς ἁγιασμόν , τὸ δὲ τέλος ζωὴν αἰώνιον . 23 τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος , τὸ δὲ χάρισμα τοῦ θεοῦ ζωὴ αἰώνιος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν .

7:1 Ἢ ἀγνοεῖτε , ἀδελφοί , γινώσκουσιν γὰρ νόμον λαλῶ , ὅτι ὁ νόμος κυριεύει τοῦ ἀνθρώπου ἐφʼ ὅσον χρόνον ζῇ ; 2 ἡ γὰρ ὕπανδρος γυνὴ τῷ ζῶντι ἀνδρὶ δέδεται νόμῳ · ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ ὁ ἀνήρ , κατήργηται ἀπὸ τοῦ νόμου τοῦ ἀνδρός . 3 ἄρα οὖν ζῶντος τοῦ ἀνδρὸς μοιχαλὶς χρηματίσει ἐὰν γένηται ἀνδρὶ ἑτέρῳ · ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ ὁ ἀνήρ , ἐλευθέρα ἐστὶν ἀπὸ τοῦ νόμου , τοῦ μὴ εἶναι αὐτὴν μοιχαλίδα γενομένην ἀνδρὶ ἑτέρῳ .

4 Ὥστε , ἀδελφοί μου , καὶ ὑμεῖς ἐθανατώθητε τῷ νόμῳ διὰ τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ , εἰς τὸ γενέσθαι ὑμᾶς ἑτέρῳ , τῷ ἐκ νεκρῶν ἐγερθέντι ἵνα καρποφορήσωμεν τῷ θεῷ . 5 ὅτε γὰρ ἦμεν ἐν τῇ σαρκί , τὰ παθήματα τῶν ἁμαρτιῶν τὰ διὰ τοῦ νόμου ἐνηργεῖτο ἐν τοῖς μέλεσιν ἡμῶν εἰς τὸ καρποφορῆσαι τῷ θανάτῳ · 6 νυνὶ δὲ κατηργήθημεν ἀπὸ τοῦ νόμου , ἀποθανόντες ἐν ᾧ κατειχόμεθα , ὥστε δουλεύειν ἡμᾶς ἐν καινότητι πνεύματος καὶ οὐ παλαιότητι γράμματος .

7 Τί οὖν ἐροῦμεν ; ὁ νόμος ἁμαρτία ; μὴ γένοιτο · ἀλλὰ τὴν ἁμαρτίαν οὐκ ἔγνων εἰ μὴ διὰ νόμου , τήν τε γὰρ ἐπιθυμίαν οὐκ ᾔδειν εἰ μὴ ὁ νόμος ἔλεγεν · Οὐκ ἐπιθυμήσεις · 8 ἀφορμὴν δὲ λαβοῦσα ἡ ἁμαρτία διὰ τῆς ἐντολῆς κατειργάσατο ἐν ἐμοὶ πᾶσαν ἐπιθυμίαν , χωρὶς γὰρ νόμου ἁμαρτία νεκρά . 9 ἐγὼ δὲ ἔζων χωρὶς νόμου ποτέ · ἐλθούσης δὲ τῆς ἐντολῆς ἡ ἁμαρτία ἀνέζησεν , 10 ἐγὼ δὲ ἀπέθανον , καὶ εὑρέθη μοι ἡ ἐντολὴ ἡ εἰς ζωὴν αὕτη εἰς θάνατον · 11 ἡ γὰρ ἁμαρτία ἀφορμὴν λαβοῦσα διὰ τῆς ἐντολῆς ἐξηπάτησέν με καὶ διʼ αὐτῆς ἀπέκτεινεν . 12 ὥστε ὁ μὲν νόμος ἅγιος , καὶ ἡ ἐντολὴ ἁγία καὶ δικαία καὶ ἀγαθή .

13 Τὸ οὖν ἀγαθὸν ἐμοὶ ⸀ ἐγένετο θάνατος ; μὴ γένοιτο · ἀλλὰ ἡ ἁμαρτία , ἵνα φανῇ ἁμαρτία διὰ τοῦ ἀγαθοῦ μοι κατεργαζομένη θάνατον · ἵνα γένηται καθʼ ὑπερβολὴν ἁμαρτωλὸς ἡ ἁμαρτία διὰ τῆς ἐντολῆς .

14 Οἴδαμεν γὰρ ὅτι ὁ νόμος πνευματικός ἐστιν · ἐγὼ δὲ ⸀ σάρκινός εἰμι , πεπραμένος ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν . 15 ὃ γὰρ κατεργάζομαι οὐ γινώσκω · οὐ γὰρ ὃ θέλω τοῦτο πράσσω , ἀλλʼ ὃ μισῶ τοῦτο ποιῶ . 16 εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω τοῦτο ποιῶ , σύμφημι τῷ νόμῳ ὅτι καλός . 17 νυνὶ δὲ οὐκέτι ἐγὼ κατεργάζομαι αὐτὸ ἀλλὰ ἡ ⸀ οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία . 18 οἶδα γὰρ ὅτι οὐκ οἰκεῖ ἐν ἐμοί , τοῦτʼ ἔστιν ἐν τῇ σαρκί μου , ἀγαθόν · τὸ γὰρ θέλειν παράκειταί μοι , τὸ δὲ κατεργάζεσθαι τὸ καλὸν ⸀ οὔ · 19 οὐ γὰρ ὃ θέλω ποιῶ ἀγαθόν , ἀλλὰ ὃ οὐ θέλω κακὸν τοῦτο πράσσω . 20 εἰ δὲ ὃ οὐ ⸀ θέλω τοῦτο ποιῶ , οὐκέτι ἐγὼ κατεργάζομαι αὐτὸ ἀλλὰ ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία .

21 Εὑρίσκω ἄρα τὸν νόμον τῷ θέλοντι ἐμοὶ ποιεῖν τὸ καλὸν ὅτι ἐμοὶ τὸ κακὸν παράκειται · 22 συνήδομαι γὰρ τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ κατὰ τὸν ἔσω ἄνθρωπον , 23 βλέπω δὲ ἕτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσίν μου ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου καὶ αἰχμαλωτίζοντά με ⸀ ἐν τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσίν μου . 24 ταλαίπωρος ἐγὼ ἄνθρωπος · τίς με ῥύσεται ἐκ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου τούτου ;

25 ⸀ χάρις τῷ θεῷ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν .

Ἄρα οὖν αὐτὸς ἐγὼ τῷ μὲν νοῒ δουλεύω νόμῳ θεοῦ , τῇ δὲ σαρκὶ νόμῳ ἁμαρτίας .

8:1 Οὐδὲν ἄρα νῦν κατάκριμα τοῖς ἐν Χριστῷ ⸀ Ἰησοῦ · 2 ὁ γὰρ νόμος τοῦ πνεύματος τῆς ζωῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἠλευθέρωσέν ⸀ σε ἀπὸ τοῦ νόμου τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου . 3 τὸ γὰρ ἀδύνατον τοῦ νόμου , ἐν ᾧ ἠσθένει διὰ τῆς σαρκός , ὁ θεὸς τὸν ἑαυτοῦ υἱὸν πέμψας ἐν ὁμοιώματι σαρκὸς ἁμαρτίας καὶ περὶ ἁμαρτίας κατέκρινε τὴν ἁμαρτίαν ἐν τῇ σαρκί , 4 ἵνα τὸ δικαίωμα τοῦ νόμου πληρωθῇ ἐν ἡμῖν τοῖς μὴ κατὰ σάρκα περιπατοῦσιν ἀλλὰ κατὰ πνεῦμα · 5 οἱ γὰρ κατὰ σάρκα ὄντες τὰ τῆς σαρκὸς φρονοῦσιν , οἱ δὲ κατὰ πνεῦμα τὰ τοῦ πνεύματος . 6 τὸ γὰρ φρόνημα τῆς σαρκὸς θάνατος , τὸ δὲ φρόνημα τοῦ πνεύματος ζωὴ καὶ εἰρήνη · 7 διότι τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς ἔχθρα εἰς θεόν , τῷ γὰρ νόμῳ τοῦ θεοῦ οὐχ ὑποτάσσεται , οὐδὲ γὰρ δύναται · 8 οἱ δὲ ἐν σαρκὶ ὄντες θεῷ ἀρέσαι οὐ δύνανται .

9 Ὑμεῖς δὲ οὐκ ἐστὲ ἐν σαρκὶ ἀλλὰ ἐν πνεύματι , εἴπερ πνεῦμα θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν . εἰ δέ τις πνεῦμα Χριστοῦ οὐκ ἔχει , οὗτος οὐκ ἔστιν αὐτοῦ . 10 εἰ δὲ Χριστὸς ἐν ὑμῖν , τὸ μὲν σῶμα νεκρὸν διὰ ἁμαρτίαν , τὸ δὲ πνεῦμα ζωὴ διὰ δικαιοσύνην . 11 εἰ δὲ τὸ πνεῦμα τοῦ ἐγείραντος ⸀ τὸν Ἰησοῦν ἐκ νεκρῶν οἰκεῖ ἐν ὑμῖν , ὁ ἐγείρας ⸂ ἐκ νεκρῶν Χριστὸν Ἰησοῦν ⸃ ζῳοποιήσει καὶ τὰ θνητὰ σώματα ὑμῶν διὰ ⸂ τὸ ἐνοικοῦν αὐτοῦ πνεῦμα ⸃ ἐν ὑμῖν .

12 Ἄρα οὖν , ἀδελφοί , ὀφειλέται ἐσμέν , οὐ τῇ σαρκὶ τοῦ κατὰ σάρκα ζῆν , 13 εἰ γὰρ κατὰ σάρκα ζῆτε μέλλετε ἀποθνῄσκειν , εἰ δὲ πνεύματι τὰς πράξεις τοῦ σώματος θανατοῦτε , ζήσεσθε . 14 ὅσοι γὰρ πνεύματι θεοῦ ἄγονται , οὗτοι ⸂ υἱοί εἰσιν θεοῦ ⸃. 15 οὐ γὰρ ἐλάβετε πνεῦμα δουλείας πάλιν εἰς φόβον , ἀλλὰ ἐλάβετε πνεῦμα υἱοθεσίας ἐν ᾧ κράζομεν · Αββα ὁ πατήρ · 16 αὐτὸ τὸ πνεῦμα συμμαρτυρεῖ τῷ πνεύματι ἡμῶν ὅτι ἐσμὲν τέκνα θεοῦ .

17 εἰ δὲ τέκνα , καὶ κληρονόμοι · κληρονόμοι μὲν θεοῦ , συγκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ , εἴπερ συμπάσχομεν ἵνα καὶ συνδοξασθῶμεν .

18 Λογίζομαι γὰρ ὅτι οὐκ ἄξια τὰ παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ πρὸς τὴν μέλλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι εἰς ἡμᾶς . 19 ἡ γὰρ ἀποκαραδοκία τῆς κτίσεως τὴν ἀποκάλυψιν τῶν υἱῶν τοῦ θεοῦ ἀπεκδέχεται · 20 τῇ γὰρ ματαιότητι ἡ κτίσις ὑπετάγη , οὐχ ἑκοῦσα ἀλλὰ διὰ τὸν ὑποτάξαντα , ⸀ ἐφʼ ἑλπίδι 21 ὅτι καὶ αὐτὴ ἡ κτίσις ἐλευθερωθήσεται ἀπὸ τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς εἰς τὴν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ θεοῦ . 22 οἴδαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν · 23 οὐ μόνον δέ , ἀλλὰ ⸂ καὶ αὐτοὶ ⸃ τὴν ἀπαρχὴν τοῦ πνεύματος ἔχοντες ⸂ ἡμεῖς καὶ ⸃ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς στενάζομεν , υἱοθεσίαν ἀπεκδεχόμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν τοῦ σώματος ἡμῶν . 24 τῇ γὰρ ἐλπίδι ἐσώθημεν · ἐλπὶς δὲ βλεπομένη οὐκ ἔστιν ἐλπίς , ὃ γὰρ βλέπει ⸀ τίς ἐλπίζει ; 25 εἰ δὲ ὃ οὐ βλέπομεν ἐλπίζομεν , διʼ ὑπομονῆς ἀπεκδεχόμεθα .

26 Ὡσαύτως δὲ καὶ τὸ πνεῦμα συναντιλαμβάνεται ⸂ τῇ ἀσθενείᾳ ⸃ ἡμῶν · τὸ γὰρ τί ⸀ προσευξώμεθα καθὸ δεῖ οὐκ οἴδαμεν , ἀλλὰ αὐτὸ τὸ πνεῦμα ⸀ ὑπερεντυγχάνει στεναγμοῖς ἀλαλήτοις , 27 ὁ δὲ ἐραυνῶν τὰς καρδίας οἶδεν τί τὸ φρόνημα τοῦ πνεύματος , ὅτι κατὰ θεὸν ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἁγίων .

28 Οἴδαμεν δὲ ὅτι τοῖς ἀγαπῶσι τὸν θεὸν πάντα ⸀ συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν , τοῖς κατὰ πρόθεσιν κλητοῖς οὖσιν . 29 ὅτι οὓς προέγνω , καὶ προώρισεν συμμόρφους τῆς εἰκόνος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ , εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν πρωτότοκον ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς · 30 οὓς δὲ προώρισεν , τούτους καὶ ἐκάλεσεν · καὶ οὓς ἐκάλεσεν , τούτους καὶ ἐδικαίωσεν · οὓς δὲ ἐδικαίωσεν , τούτους καὶ ἐδόξασεν .

31 Τί οὖν ἐροῦμεν πρὸς ταῦτα ; εἰ ὁ θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν , τίς καθʼ ἡμῶν ; 32 ὅς γε τοῦ ἰδίου υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο , ἀλλὰ ὑπὲρ ἡμῶν πάντων παρέδωκεν αὐτόν , πῶς οὐχὶ καὶ σὺν αὐτῷ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίσεται ; 33 τίς ἐγκαλέσει κατὰ ἐκλεκτῶν θεοῦ ; θεὸς ὁ δικαιῶν · 34 τίς ὁ ⸀ κατακρινῶν ; ⸀ Χριστὸς ὁ ἀποθανών , μᾶλλον ⸀ δὲ ⸀ ἐγερθείς , ὅς ⸀ καί ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ θεοῦ , ὃς καὶ ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν · 35 τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ ; θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα ; 36 καθὼς γέγραπται ὅτι Ἕνεκεν σοῦ θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν , ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς . 37 ἀλλʼ ἐν τούτοις πᾶσιν ὑπερνικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς . 38 πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωὴ οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε ⸂ ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα οὔτε δυνάμεις ⸃ 39 οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν .

9:1 Ἀλήθειαν λέγω ἐν Χριστῷ , οὐ ψεύδομαι , συμμαρτυρούσης μοι τῆς συνειδήσεώς μου ἐν πνεύματι ἁγίῳ , 2 ὅτι λύπη μοί ἐστιν μεγάλη καὶ ἀδιάλειπτος ὀδύνη τῇ καρδίᾳ μου · 3 ηὐχόμην γὰρ ⸂ ἀνάθεμα εἶναι αὐτὸς ἐγὼ ⸃ ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν μου τῶν συγγενῶν μου κατὰ σάρκα , 4 οἵτινές εἰσιν Ἰσραηλῖται , ὧν ἡ υἱοθεσία καὶ ἡ δόξα καὶ αἱ διαθῆκαι καὶ ἡ νομοθεσία καὶ ἡ λατρεία καὶ αἱ ἐπαγγελίαι , 5 ὧν οἱ πατέρες , καὶ ἐξ ὧν ὁ χριστὸς τὸ κατὰ σάρκα , ὁ ὢν ἐπὶ πάντων , θεὸς εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας · ἀμήν .