|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
24,0004,001,ท่าน อหํ อ. ข้าพเจ้า อคฺคึ ยังไฟ ชาเลสฺสามิ จักให้โพลง
|
|
24,0004,002,ปพฺพเต ที่ภูเขา มม ของข้าพเจ้า มยํ อ. เรา ท. ชานิสฺสาม
|
|
24,0004,003,จักรู้ (อมฺหากํ) อตฺถิภาวํ ซึ่งความที่แห่งเรา ท. มีอยู่ ตาย สญฺาย
|
|
24,0004,004,ด้วยความหมายรู้นั้น อิติ ดังนี้ อโหสิ ได้มีแล้ว เนสํ ตาปสานํ
|
|
24,0004,005,แก่พระดาบส ท. เหล่านั้น ฯ เต เทฺว ตาปสา อ. พระดาบส ท. ๒
|
|
24,0004,006,เหล่านั้น กรึสุ กระทำแล้ว ตถา เหมือนอย่างนั้น ฯ
|
|
24,0004,007,๒. ๑๒/๙ ตั้งแต่ ติรจฺฉานา นาเมเต อุชุชาติกา โหนฺติ
|
|
24,0004,008,เป็นต้นไป.
|
|
24,0004,009,ติรจฺฉานา นาม ชื่อ อ. สัตว์ดิรัจฉาน ท. เอเต เหล่านั่น
|
|
24,0004,010,อุชุชาติกา เป็นสัตว์มีชาติอันตรง อกุฏิลา เป็นสัตว์ไม่คดโกง โหนฺติ
|
|
24,0004,011,ย่อมเป็น ปน ส่วนว่า มนุสฺสา อ. มนุษย์ ท. จินฺเตนฺติ ย่อมคิด
|
|
24,0004,012,อญฺํ วตฺถุํ ซึ่งเรื่องอื่น หทเยน ด้วยหัวใจ กเถนฺติ ย่อมกล่าว
|
|
24,0004,013,อญฺํ วตฺถุํ ซึ่งเรื่องอื่น มุเขน ด้วยปาก เตนเอว การเณน เพราะ
|
|
24,0004,014,เหตุนั้นนั่นเทียว (หตฺถาจริยปุตฺโต) อ. บุตรของนายควาญช้าง
|
|
24,0004,015,(เปสฺโส) ชื่อว่าเปสสะ อาห กราบทูลแล้วว่า ภนฺเต ข้าแต่พระองค์
|
|
24,0004,016,ผู้เจริญ หิ แท้จริง ยํ อิทํ ขนฺธปญฺจกํ อ. หมวดห้าแห่งขันธ์นี้ใด
|
|
24,0004,017,มนุสฺสา คือ อ. มนุษย์ ท. เอตํ ขนฺธปญฺจกํ อ. หมวดห้าแห่งขันธ์
|
|
24,0004,018,นั้น คหนํ เป็นธรรมชาตรกชัฏ (โหติ) ย่อมเป็น ภนฺเต ข้าแต่
|
|
24,0004,019,พระองค์ผู้เจริญ หิ แท้จริง ยํ อิทํ ขนฺธปญฺจกํ อ. หมวดห้าแห่ง
|
|
|