File size: 6,735 Bytes
61287ab |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 |
Book,Page,LineNumber,Text
08,0069,001,ประโยค ป.ธ. ๕
08,0069,002,แปลไทยเป็นมคธ
08,0069,003,สอบวันที่ ๒๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๓
08,0069,004,๑. ก็ธรรมดาว่าสิ่งที่จะพึงทำ (เนื่อง) ด้วยผู้แสดงหนทาง ย่อมไม่มีแก่พระพุทธเจ้าทั้ง
08,0069,005,หลาย เพราะว่าหนทางทั้งหมดแจ่มแจ้งแก่พระพุทธเจ้าเหล่านั้นแล้วว่า หนทางนี้ไปนรก หนทางนี้
08,0069,006,ไปกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน หนทางนี้ไปเปรตวิสัย หนทางนี้ไปมนุษยโลก หนทางนี้ไปเทวโลก หนทางนี้
08,0069,007,ไปอมตมหานิพพาน ในวันที่ทรงบรรลุพระสัมโพธิญาณ ทรงยังหมื่นโลกธาตุให้หวั่นไหว ที่โคนต้น
08,0069,008,โพธิ์นั่นแล ในหนทางแห่งสถานที่ทั้งหลายมีหมู่บ้านและนิคมเป็นต้น จึงไม่มีถ้อยคำที่จะต้องพูดถึง
08,0069,009,เลย เพราะฉะนั้น พระบรมศาสดาจึงทรงถือบาตรและจีวร เสด็จไปยังประตูเรือนของอุบาสิกาแต่เข้า
08,0069,010,ตรู ฯ อุบาสิกานั้นออกมาจากเรือน ถวายบังคมพระบรมศาสดาด้วยเบญจางคประดิษฐ์ อัญเชิญ
08,0069,011,ให้เสด็จเข้าไปภายในเรือน ให้ประทับนั่ง ณ อาสนะแล้วถวายน้ำทักษิณา ยังคาสด้วยของเคี้ยว
08,0069,012,ของบริโภคอย่างประณีตแล้ว ฯ อาบาสิกาประสงค์จะให้พระบรมศาสดา ผุ้ทรงทำภัตกิจเสร็จแล้ว
08,0069,013,ทรงทำอนุโมทนา จึงรับบาตรไว้แล้ว ฯ พระบรมศาสดาทรงเริ่มธรรมกถาอนุโมทนา ด้วยพระสุรเสียง
08,0069,014,อันไพเราะแล้ว ฯ อุบาสิกาฟังธรรมพลางให้สาธุการว่า สาธุ สาธุ ดังนี้ ฯ อาชีวกนั่งอยู่ในห้องข้าง
08,0069,015,หลังนั่นเอง ได้ยินเสียงอุบาสิกานั้น ฟังธรรมให้สาธุการอยู่แล้ว ไม่อาจอดทนอยู่ได้ จึงออกไปด้วย
08,0069,016,คิดว่า บัดนี้แหละ นางไม่เป็นของเราเสียแล้ว ดังนี้แล้ว จึงด่าอุบาสิกาและพระบรมศาสดาโดยประ
08,0069,017,การต่าง ๆ ว่า อีกาฬกัณณี มึงเป็นคนฉิบหายเสียแล้ว มึงจงทำสักการะนี้แก่สมณะนั่นเถิด ฯ อุบาสิกา
08,0069,018,ละอายแล้ว เพราะถ้อยคำของอาชีวิกนั้น จึงไม่อาจจะส่งจิตที่ถึงความฟุ้งซ่านไปตามกระแสเทศนา
08,0069,019,ได้ ฯ
08,0069,020,๒. การสนทนาของภิกษุทั้งหลายเกิดขึ้นโรงธรรมสภาว่า น่าอัศจรรย์หนอ ติสสสามเณร
08,0069,021,ทำกรรมที่ทำได้ยาก จำเดิมแต่ถือปฏิสนธิ พวกญาติของเธอ ได้ถวายข้าวมธุปายาสมีน้ำน้อยนั่นแหละ
08,0069,022,แก่พระ ๕๐๐ รูป ในมงคล ๗ ครั้ง ในเวลาเธอบวชแล้ว ก็ได้ถวายข้าวมธุปายาสมีน้ำน้อยเหมือนกัน
08,0069,023,แก่ภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข ภายในวิหาร ตลอด ๗ วัน ครั้นบวชแล้ว ในวันที่ ๘ เข้าไปยัง
08,0069,024,หมู่บ้าน ได้บิณฑบาตหนึ่งพันกับผ้าสาฎกหนึ่งพัน โดยเพียง ๒ วันเท่านั้น รุ่งขึ้นอีกวันหนึ่ง ได้ผ้า
08,0069,025,กัมพลหนึ่งพัน ในเวลาเธออยู่ในที่นี้ ลาภและสักการะมากมายเกิดขึ้นแล้ว ด้วยประการฉะนี้ บัดนี้
08,0069,026,เธอทิ้งลาภและสักการะแบบนี้เสีย แล้วเข้าไปสู่ป่า ยังอัตตภาพให้เป็นไปด้วยอาหารสำรวม สามเณร
08,0069,027,ทำกรรมที่ทำได้ยากหนอ ฯ พระบรมศาสดาเสด็จมาตรัสว่า อย่างนั้น ภิกษุทั้งหลาย ธรรมดาว่าข้อ
08,0069,028,ปฏิบัติอิงอาศัยลาภนี้เป็นอย่างหนึ่ง ข้อปฏิบัติยังสัตว์ให้ถึงพระนิพพานก็เป็นอีกอย่างหนึ่ง ความจริง
|