| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 05,0028,001,ทรงพระนามว่า <B>สุคโต</B> เพราะพระองค์ไปแล้วชอบ แท้จริง กิเลสใดที่ | |
| 05,0028,002,พระองค์มละแล้วด้วยโสดาปัตติมรรค พระองค์ไม่คืนมาสู่กิเลสนั้นอีก | |
| 05,0028,003,กิเลสใด ๆ ที่พระองค์มละแล้วด้วย สกิทาคามิมรรค และอนาคามิมรรค | |
| 05,0028,004,หรืออรหัตมรรค ก็ดี พระองค์ไม่กลับคืนมาสู่กิเลสนั้น ๆ อีก เพราะ | |
| 05,0028,005,เหตุนั้น พระองค์จึ่งทรงพระนามว่า <B>สุคโต</B> ผู้ไปแล้วชอบ อนึ่ง | |
| 05,0028,006,<B>สุคโต</B> แปลว่าเป็นผู้ไปแล้วดี แท้จริง พระผู้มีพระภาคไปเสียแล้ว | |
| 05,0028,007,จากธรรมเหล่าใด ธรรมเหล่านั้นไม่คืนมาสู่พระองค์ได้อีก เมื่อ | |
| 05,0028,008,พระองค์ถึงแล้วซึ่งที่อันใด ที่อันนั้นไม่กำเริบ ธรรมที่พระองค์ไป | |
| 05,0028,009,จากเสียนั้น คือกิเลสที่พระองค์มละแล้วด้วยมรรคนั้น ๆ กิเลสนั้นไม่ | |
| 05,0028,010,กลับคืนมาบังเกิดในพระหฤทัยได้อีก ที่อันพระองค์ถึงแล้วนั้น คือ | |
| 05,0028,011,พระนิพพาน ๆ เป็นอกุปปธรรมไม่กำเริบกลับคืนเป็นสราคาทิธรรมที่ | |
| 05,0028,012,กอปรด้วย ราคะและกลับคืนเป็นชาติธรรมชราธรรม เป็นต้น พระองค์ | |
| 05,0028,013,ไปเสียจากกิเลส ถึงแล้วซึ่งพระนิพพาน ด้วยเหตุนั้นจึงทรงพระนาม | |
| 05,0028,014,ว่า <B>สุคโต</B> ผู้ไปแล้วดี | |
| 05,0028,015,พระผู้มีพระภาคทรงพระนามว่า <B>โลกวิทู</B> นั้น เพราะพระองค์ | |
| 05,0028,016,เป็นผู้รู้แจ้งซึ่งโลกด้วยประการทั้งปวง แท้จริงพระผู้มีพระภาคนั้น | |
| 05,0028,017,รู้แจ้งแทงตลอดแล้วซึ่งขันธาทิโลก โดยสภาพความเป็นของตนแห่ง | |
| 05,0028,018,โลก คือทุกข์ และรู้โดยสมุทัยเหตุเป็นแดนเกิดแห่งโลก คือ ตัณหา | |
| 05,0028,019,และรู้โดยนิโรธ ธรรมเป็นที่ดับแห่งโลกและสมุทัย คือ พระนิพพาน | |
| 05,0028,020,และรู้โดยนิโรธุบาย ธรรมเป็นอุบายในความดับโลกคือมรรค | |
| 05,0028,021,พระองค์รู้ด้วยประการทั้งปวงดังนี้ เพราะเหตุนั้นพระองค์จึ่งได้ตรัส | |
| 05,0028,022,"แก่โรหิตัสสเทวบุตรว่า "" ในที่สุดโลกใด สัตว์ย่อมไม่เกิด ไม่แก่" | |