|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
08,0042,001,เฉลย ประโยค ๑ - ๒
|
|
08,0042,002,แปล มคธเป็นไทย
|
|
08,0042,003,แปลโดยพยัญชนะ
|
|
08,0042,004,๑. อ. พระศาสนา ครั้งทรงประทานแล้ว ซึ่งพระโอวาทนี้ แก่ภิกษุนั้น ทรงส่งไปแล้ว ด้วย
|
|
08,0042,005,พระดำรัสว่า ดูก่อนภิกษุ อ. เธอ จงไป อ. เธอ ไม่คิดแล้ว ซึ่งเหตุอะไร ๆ อื่น จงอยู่ในที่นั้นนั่นเทียว
|
|
08,0042,006,ดังนี้ ฯ อ. ภิกษุนั้น ได้แล้วซึ่งพระโอวาท จากสำนักของพระศาสดา ได้ไปแล้วในที่นั้น ฯ อ. ภิกษุนั้น
|
|
08,0042,007,ไม่คิดแล้ว ชื่อซึ่งความคิดในภายนอกอะไร ๆ ฯ แม้ อ. มหาอุบาสิกา แลดูอยู่ ด้วยจักษุอันเป็นทิพย์
|
|
08,0042,008,เห็นแล้ว ซึ่งพระเถระ กำหนดแล้ว ด้วยญาณของตนนั่นเทียวว่า อ. บุตรของเรา ได้แล้ว ซึ่งอาจารย์
|
|
08,0042,009,ผู้ให้ซึ่งโอวาท มาแล้วอีก ในกาลนี้ ดังนี้ จัดแจงแล้ว ซึ่งอาหารอันเป็นที่สบาย ได้ถวายแล้ว แก่พระ
|
|
08,0042,010,เถระนั้น ฯ อ. พระเถระนั้น ได้แล้ว ซึ่งโภชนะอันเป็นที่สบาย บรรลุแล้ว ซึ่งความเป็นแห่งพระอรหันต์
|
|
08,0042,011,โดยวันเล็กน้อยนั่นเทียว ยังกาลให้น้อยล่วงไปวิเศษอยู่ ด้วยสุขอันเกิดแต่มรรคและผล คิดแล้วว่า โอ
|
|
08,0042,012,อ. มหาอุบาสิกา เป็นที่พึ่งของเรา เกิดแล้ว อ. เรา อาศัยแล้ว ซึ่งมหาอุบาสิกานี้ เป็นผู้ถึงแล้ว ซึ่ง
|
|
08,0042,013,ความแล่นออกจากภพ ย่อมเป็น ดังนี้ ใคร่ครวญอยู่ว่า อ. มหาอุบาสิกานี้ เป็นผู้เป็นที่พึ่งของเรา
|
|
08,0042,014,เกิดแล้ว ในอัตภาพนี้ก่อน ก็ เมื่อเราแล่นไปพร้อมอยู่ ในสงสาร อ. มหาอุบาสิกานี้ เป็นผู้เป็นที่พึ่ง
|
|
08,0042,015,แล้วในก่อน ในอัตภาพ ท. แม้เหล่าอื่น ได้เป็นแล้ว หามิได้ ดังนี้ ระลึกตามแล้ว ซึ่งร้อยแห่งอัตภาพ
|
|
08,0042,016,อันหย่อนด้วยอัตภาพหนึ่ง ฯ อ. มหาอุบาสิกาแม้นั้น เป็นหญิงผู้บำเรอซึ่งเท้าของพระเถระนั้น เป็น
|
|
08,0042,017,ยังบุคคลให้ปลงลงแล้ว ซึ่งพระเถระนั้นจากชีวิต ในร้อยแห่งอัตภาพหย่อนด้วยอัตภาพหนึ่ง ฯ อ. พระ
|
|
08,0042,018,เถระ เห็นแล้ว ซึ่งโทษมิใช่คุณ มีประมาณเท่านี้ของอุบาสิกาแล้ว คิดแล้วว่า โอ อ. มหาอุบาสิกานี้
|
|
08,0042,019,ได้กระทำแล้ว ซึ่งกรรมอันหนัก ดังนี้ ฯ แม้ อ. มหาอุบาสิกา นั่งแล้วในเรือนเทียว ใครครวญอยู่ว่า
|
|
08,0042,020,อ. กิจแห่งบรรพชิต ของบุตรของเรา ถึงแล้ว ซึ่งที่สุด หรือหนอแล หรือว่าถึงซึ่งที่สุด หามิได้ ดังนี้
|
|
08,0042,021,รู้แล้วซึ่งความบรรลุ ซึ่งความเป็นแห่งพระอรหันต์แห่งพระเถระนั้น เมื่อใคร่ครวญยิ่งขึ้น ได้รู้แล้วว่า
|
|
08,0042,022,อ. บุตรของเรา บรรลุแล้ว ซึ่งความเป็นแห่งพระอรหันต์ คิดแล้วว่า โอหนอ อ. อุบาสิกานี้ เป็นผู้เป็น
|
|
08,0042,023,ที่พึ่งใหญ่ของเรา เกิดแล้ว ดังนี้ ใคร่ครวญอยู่ว่า อ. อุบาสิกานี้ เป็นผู้เป็นที่พึ่งของเรา เป็นแล้ว ใน
|
|
08,0042,024,ก่อน ได้เป็นแล้ว ในกาลแม้อันเป็นอดีตหรือหนอแล หรือว่าเป็นผู้เป็นที่พึ่งของเราเป็นแล้วในก่อน
|
|
08,0042,025,ได้เป็นแล้ว ในกาลแม้อันเป็นอดีต หามิได้ ดังนี้ ระลึกตามแล้ว ตลอดร้อยแห่งอัตภาพอันหย่อนด้วย
|
|
08,0042,026,อัตภาพหนึ่ง อ. พระเถระนี้ เห็นแล้ว ซึ่งโทษมิใช่คุณ มีประมาณเท่านี้ของเรา คิดแล้วว่า โอ อ. กรรม
|
|
08,0042,027,อันหนัก อันอุบาสิกากระทำแล้ว ดังนี้ ใคร่ครวญอยู่ว่า อ. อุปการะ ย่อมไม่มีนั่นเทียวหรือหนอแล
|
|
08,0042,028,ดังนี้ ระลึกตามแล้ว ซึ่งอัตภาพที่ร้อย อันยิ่งกว่าร้อยแห่งอัตภาพอันหย่อนด้วยอัตภาพหนึ่งนั้น รู้แล้วว่า
|
|
|