Book,Page,LineNumber,Text 08,0021,001,

หลักการตรวจบาลี

08,0021,002,๑. ตรวจบริบท คือ ส่วนข้างเคียงคำตอบที่ผู้สอบทำไว้ในกระดาษคำตอบ เช่น ความ 08,0021,003,สะอาด การเว้นวรรคตอน การทำเครื่องหมาย ความตั้งใจในการตอบดูจากการเขียนและ 08,0021,004,อื่น ๆ ที่ไม่เกี่ยวกับคำตอบของผู้ตอบ คือ ถ้าคำตอบส่วนใหญ่ไม่ถูกอยู่ในเกณฑ์เกือบจะตก 08,0021,005,แต่ถ้าพิจารณาบริบทดูแล้วเห็นว่าไม่เรียบร้อย ยังไม่สมควรให้ผ่านจะตรวจให้ละเอียดอีกครั้ง 08,0021,006,เพื่อเก็บคะแนนให้เป็นตกก็ไม่น่าเกลียดอะไร ฯ ล ฯ 08,0021,007,๒. ตรวจภูมิ คือ ความรู้ที่ผู้สอบในแต่ละระดับชั้นจะต้องรู้ ภูมิจะสูงหรือต่ำอยู่ที่ 08,0021,008,ระดับชั้น เช่น ภูมิ ป. ธ. ๖ ย่อมต่ำกว่าภูมิ ป.ธ. ๗ เป็นต้น ภูมินี้สำคัญมาก สมควรที่ผู้ตรวจ 08,0021,009,จะต้องพิถีพิถันละเอียดละออให้มาก เป็นการกลั้นกรองผู้ที่เหมาะสมจะเป็นครูอาจารย์และ 08,0021,010,เป็นผู้สืบต่อพระพุทธศาสนาต่อไปในอนาคตส่วนหนึ่งด้วย ฯลฯ 08,0021,011,ตรวจภูมินั้น คือ ตรวจหลักต่าง ๆ เช่น หลักการแปลไทยเป็นมคธ หรือ หลักการ 08,0021,012,เรียงหลักไวยากรณ์ หลักการเขียนหนังสือ หลักการสะกดการันต์ หลักภาษา เป็นต้น 08,0021,013,๓. ตรวจเนื้อหา คือ คำตอบที่เป็นตัวหนังสือ ซึ่งถือว่าเป็นส่วนสำคัญในการตรวจ 08,0021,014,การสอบได้หรือสอบตกอยู่ที่เนื้อหาคำตอบนี้ ถ้าผู้สอบทำได้เหมือนแบบหรือตรวจโดยละเอียด 08,0021,015,แล้วไม่พบข้อผิดพลาดมากเกินไป อยู่ในเกณฑ์ทีจะให้ผ่านได้ ก็ต้องให้ผ่านแม้ว่าบางรายจะ 08,0021,016,มีบริบทไม่ดี แต่เนื้อหาใช้ได้ ก็ต้องยกผลประโยชน์ให้ผู้สอบนั้นไป 08,0021,017,การตรวจเนื้อหาผู้ตรวจจะต้องเคร่งครัดในหลักเกณฑ์วางใจเป็นอุเบกขา มีความ 08,0021,018,ยุติธรรม เห็นแก่พระศาสนามากกว่าเห็นแก่บุคคล ไม่มักง่าย ไม่สุกเอาเผากิน ไม่ฆ่าผู้สอบ 08,0021,019,เพราะความรีบร้อนหรือสะเพร่า ไม่ช่วยผู้สอบด้วยอ้างว่ามีเมตตาธรรมสูง เพราะการกระ 08,0021,020,ทำเช่นนั้นมิใช่เมตตาที่แท้จริง เป็นการขาดความรับผิดชอบ เป็นการทำลายวงการบาลีและ 08,0021,021,พระศาสนาโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ คือจะทำให้ได้พระเปรียญที่มีภูมิปัญญาไม่สมกับระดับชั้น 08,0021,022,มาเป็นครูอาจารย์ หรือบริหารกิจการพระศาสนาต่อไป เป็นเรื่องที่พึงตระหนัก ขอให้เป็น 08,0021,023,ไปตามหลักกรรม คือทำได้ก็สอบได้ ทำไม่ได้หรือทำไม่ดีก็สอบตก พึงตระหนักคุณภาพมาก 08,0021,024,กว่าปริมาณ 08,0021,025,"""ปริมาณแม้มีมาก แต่ไม่สามารถ ก็ยังประโยชน์ให้สำเร็จไม่ได้ ส่วนปริมาณที่มีน้อย" 08,0021,026,แต่มีความสามารถก็อาจยังประโยชน์ให้สำเร็จได้ เหมือนหมู่คนโง่ไม่อาจทำการใหญ่ให้สำเร็จ 08,0021,027,"ได้ ส่วนบัณฑิตแม้เพียงคนเดียว ก็อาจทำการใหญ่ให้สำเร็จได้"""