init upload

01/010001.csv

@@ -0,0 +1,19 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0001,001,นวโกวาท
+01,0001,002,วินัยบัญญัติ
+01,0001,003,อนุศาสน์  ๘  อย่าง  
+01,0001,004,นิสสัย ๔  อกรณียกิจ ๔
+01,0001,005,ปัจจัยเครื่องอาศัยของบรรพชิต  เรียกนิสสัย  มี ๔ อย่าง  คือ
+01,0001,006,เที่ยวบิณฑบาต ๑  นุ่งห่มผ้าบังสุกุล ๑  อยู่โคนไม้ ๑  ฉันยาดองด้วย
+01,0001,007,น้ำมูตรเน่า ๑.
+01,0001,008,กิจที่ไม่ควรทำ  เรียกอกรณียกิจ  มี ๔ อย่าง  คือ  เสพเมถุน ๑
+01,0001,009,ลักของเขา ๑  ฆ่าสัตว์ ๑  พูดอวดคุณพิเศษที่ไม่มีในตน ๑  กิจ
+01,0001,010,๔ อย่างนี้  บรรพชิตทำไม่ได้.
+01,0001,011,สิกขาของภิกษุมี ๓ อย่าง
+01,0001,012,คือ  ศีล  สมาธิ  ปัญญา.  ความสำรวมกายวาจาให้เรียบร้อย  ชื่อว่า
+01,0001,013,ศีล.  ความรักษาใจมั่น  ชื่อว่าสมาธิ.  ความรอบรู้ในกองสังขาร
+01,0001,014,ชื่อว่าปัญญา.
+01,0001,015,โทษที่เกิดเพราะความละเมิดในข้อที่พระพุทธเจ้าห้าม  เรียกว่า
+01,0001,016,อาบัติ.  อาบัตินั้นว่าโดยชื่อ  มี ๗ อย่าง  คือ ปาราชิก ๑
+01,0001,017,สังฆาทิเสส ๑  ถุลลัจจัย ๑  ปาจิตตีย์ ๑  ปาฏิเทสนียะ ๑  ทุกกฏ ๑
+01,0001,018,ทุพภาสิต ๑

01/010002.csv

@@ -0,0 +1,21 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0002,001,ปาราชิกนั้น  ภิกษุต้องเข้าแล้วขาดจากภิกษุ.  สังฆาทิเสสนั้น 
+01,0002,002,ต้องเข้าแล้ว  ต้องอยู่กรรมจึงพ้นได้.  อาบัติอีก ๕ อย่างนั้น  ภิกษุ
+01,0002,003,ต้องเข้าแล้ว ต้องแสดงต่อหน้าสงฆ์หรือคณะหรือภิกษุรูปใดรูปหนึ่งจึง
+01,0002,004,พ้นได้. 
+01,0002,005,อาการที่ภิกษุจะต้องอาบัติเหล่านี้ ๖ อย่าง  คือ  ต้องด้วยไม่ละอาย ๑
+01,0002,006,ต้องด้วยไม่รู้ว่าสิ่งนี้จะเป็นอาบัติ ๑  ต้องด้วยสงสัยแล้วขืนทำลง ๑  ต้อง
+01,0002,007,ด้วยสำคัญว่าควรในของที่ไม่ควร ๑ ต้องด้วยสำคัญว่าไม่ควรในของที่
+01,0002,008,ควร ๑  ต้องด้วยลืมสติ ๑.
+01,0002,009,ข้อที่พระพุทธเจ้าห้าม  ซึ่งยกขึ้นเป็นสิกขาบท  ที่มาในพระ-
+01,0002,010,ปาติโมกข์ ๑  ไม่ได้มาในพระปาติโมกข์ ๑.
+01,0002,011,สิกขาบทที่มาในพระปาติโมกข์นั้น  คือ  ปาราชิก ๔  สังฆาทิเสส ๑๓
+01,0002,012,อนิยต ๒  นิสสัคคิยปาจิตตีย์ ๓๐  ปาจิตตีย์ ๙๒  ปาฏิเทสนียะ ๔
+01,0002,013,เสขิยะ ๗๕  รวมเป็น ๒๒๐  นับทั้งอธิกรณสมถะด้วยเป็น ๒๒๗.
+01,0002,014,ปาราชิก ๔        
+01,0002,015,๑.  เสพเมถุน ต้องปาราชิก.
+01,0002,016,๒.  ภิกษุถือเอาของที่เจ้าของเขาไม่ได้ให้  ได้ราคา ๕ มาสก
+01,0002,017,ต้องปาราชิก.
+01,0002,018,๓.  ภิกษุแกล้งฆ่ามนุษย์ให้ตาย  ต้องปาราชิก.
+01,0002,019,๔.  ภิกษุอวดอุตตริมนุสสธรรม  ( คือธรรมอันยิ่งของมนุษย์ )  ที่
+01,0002,020,ไม่มีในตน  ต้องปาราชิก.

01/010003.csv

@@ -0,0 +1,20 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0003,001,สังฆาทิเสส ๑๓ 
+01,0003,002,๑.  ภิกษุแกล้งทำให้น้ำอสุจิเคลื่อน  ต้องสังฆาทิเสส.
+01,0003,003,๒.  ภิกษุมีความกำหนัดอยู่  จับต้องกายหญิง  ต้องสังฆาทิเสส.
+01,0003,004,๓.  ภิกษุมีความกำหนัดอยู่  พูดเกี้ยวหญิง  ต้องสังฆาทิเสส. 
+01,0003,005,๔.  ภิกษุมีความกำหนัดอยู่  พูดล่อให้หญิงบำเรอตนด้วยกาม
+01,0003,006,ต้องสังฆาทิเสส.
+01,0003,007,๕.  ภิกษุชักสื่อให้ชายหญิงเป็นผัวเมียกัน  ต้องสังฆาทิเสส.
+01,0003,008,๖.  ภิกษุสร้างกุฎีที่ต้องก่อและโบกด้วยปูนหรือดิน  ซึ่งไม่มีใคร
+01,0003,009,เป็นเจ้าของ  จำเพาะเป็นที่อยู่ของตน  ต้องทำให้ได้ประมาณ  โดยยาว
+01,0003,010,เพียง ๑๒  คืบพระสุคต  โดยกว้างเพียง ๗ คืบ  วัดในร่วมใน  และ
+01,0003,011,ต้องให้สงฆ์แสดงที่ให้ก่อน  ถ้าไม่ให้สงฆ์แสดงที่ให้ก็ดี  ทำให้เกินประมาณ
+01,0003,012,ก็ดี  ต้องสังฆาทิเสส.
+01,0003,013,๗.  ถ้าที่อยู่ซึ่งจะสร้างขึ้นนั้น  มีทายกเป็นเจ้าของ  ทำให้เกิน
+01,0003,014,ประมาณนั้นได้  แต่ต้องให้สงฆ์แสดงที่ให้ก่อน  ถ้าไม่ให้สงฆ์แสดงที่
+01,0003,015,ให้ก่อน  ต้องสังฆาทิเสส.
+01,0003,016,๘.  ภิกษุโกรธเคือง  แกล้งโจทภิกษุอื่นด้วยอาบัติปาราชิกไม่มีมูล
+01,0003,017,ต้องสังฆาทิเสส.
+01,0003,018,๙.  ภิกษุโกรธเคือง  แกล้งหาเลสโจทภิกษุอื่นด้วยอาบัติปาราชิก
+01,0003,019,ต้องสังฆาทิเสส.

01/010004.csv

@@ -0,0 +1,21 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0004,001,๑๐.  ภิกษุพากเพียรเพื่อจะทำลายสงฆ์ให้แตกกัน  ภิกษุอื่นห้าม 
+01,0004,002,ไม่ฟัง  สงฆ์สวดกรรมเพื่อจะให้ละข้อที่ประพฤตินั้น  ถ้าไม่ละ  ต้อง
+01,0004,003,สังฆาทิเสส
+01,0004,004,๑๑.  ภิกษุประพฤติตามภิกษุผู้ทำลายสงฆ์นั้น  ภิกษุอื่นห้าม 
+01,0004,005,ไม่ฟัง  สงฆ์สวดกรรมเพื่อจะให้ละข้อที่ประพฤตินั้น  ถ้าไม่ละ  ต้อง
+01,0004,006,สังฆาทิเสส.
+01,0004,007,๑๒.  ภิกษุว่ายากสอนยาก  ภิกษุอื่นห้ามไม่ฟัง  สงฆ์สวดกรรม
+01,0004,008,เพื่อจะให้ละข้อที่ประพฤตินั้น  ถ้าไม่ละ  ต้องสังฆาทิเสส.
+01,0004,009,๑๓.  ภิกษุประทุษร้ายตระกูล คือประจบคฤหัสถ์  สงฆ์ไล่เสียจาก
+01,0004,010,วัด  กลับว่าติเตียนสงฆ์  ภิกษุอื่นห้ามไม่ฟัง  สงฆ์สวดกรรมเพื่อจะให้
+01,0004,011,ละข้อที่ประพฤตินั้น  ถ้าไม่ละ  ต้องสังฆาทิเสส.
+01,0004,012,อนิยต ๒
+01,0004,013,๑.  ภิกษุนั่งในที่ลับตากับหญิงสองต่อสอง  ถ้ามีคนที่ควรเชื่อได้
+01,0004,014,มาพูดขึ้นด้วยธรรม ๓  อย่าง  คือ  ปาราชิก หรือสังฆาทิเสส  หรือปาจิตตีย์
+01,0004,015,อย่างใดอย่างหนึ่ง  ภิกษุรับอย่างใด  ให้ปรับอย่างนั้น  หรือเขาว่า
+01,0004,016,จำเพาะธรรมอย่างใด  ให้ปรับอย่างนั้น.
+01,0004,017,๒.  ภิกษุนั่งในที่ลับหูกับหญิงสองต่อสอง  ถ้ามีคนที่ควรเชื่อได้
+01,0004,018,มาพูดขึ้นด้วยธรรม ๒  อย่าง  คือ  สังฆาทิเสส  หรือปาจิตตีย์  อย่างใด
+01,0004,019,อย่างหนึ่ง  ภิกษุรับอย่างใด  ให้ปรับอย่างนั้น  หรือเขาว่าจำเพาะ
+01,0004,020,ธรรมอย่างใด  ให้ปรับอย่างนั้น.

01/010005.csv

@@ -0,0 +1,19 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0005,001,นิสสัคคิยปาจิตตีย์ ๓๐  แบ่งเป็น ๓ วรรค 
+01,0005,002,มีวรรคละ ๑๐ สิกขาบท
+01,0005,003,จีวรวรรคที่ ๑ 
+01,0005,004,๑.  ภิกษุทรงอติเรกจีวรได้เพียง ๑๐  วันเป็นอย่างยิ่ง  ถ้าล่วง
+01,0005,005,๑๐ วันไป  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
+01,0005,006,๒.  ภิกษุอยู่ปราศจากไตรจีวรแม้คืนหนึ่ง  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์
+01,0005,007,เว้นไว้แต่ได้สมมติ.
+01,0005,008,๓.  ถ้าผ้าเกิดขึ้นแก่ภิกษุ ๆ ประสงค์จะทำจีวร  แต่ยังไม่พอ
+01,0005,009,ถ้ามีที่หวังว่าจะได้มาอีก  พึงเก็บผ้านั้นไว้ได้เพียงเดือนหนึ่งเป็นอย่างยิ่ง
+01,0005,010,ถ้าเก็บไว้ให้เกินเดือนหนึ่งไป  แม้ถึงยังมีที่หวังว่าจะได้อยู่  ต้อง
+01,0005,011,นิสสัคคิยปาจิตตีย์.
+01,0005,012,๔.  ภิกษุใช้นางภิกษุณีที่ไม่ใช่ญาติ  ให้ซักก็ดี  ให้ย้อมก็ดี  ให้
+01,0005,013,ทุบก็ดี  ซึ่งจีวรเก่า  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
+01,0005,014,๕.  ภิกษุรับจีวรแต่มือนางภิกษุณีที่ไม่ใช่ญาติ เว้นไว้แต่แลก
+01,0005,015,เปลี่ยนกัน  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
+01,0005,016,๖.  ภิกษุขอจีวรต่อคฤหัสถ์ผู้ไม่ใช่ญาติไม่ใช่ปวารณา  ได้มา  ต้อง
+01,0005,017,นิสสัคคิยปาจิตตีย์  เว้นไว้แต่มีสมัยที่จะขอจีวรได้  คือ เวลาภิกษุมี
+01,0005,018,จีวรอันโจรลักไป  หรือมีจีวรอันฉิบหายเสีย.

01/010006.csv

@@ -0,0 +1,20 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0006,001,๗.  ในสมัยเช่นนั้น  จะขอเขาได้ก็เพียงผ้านุ่งผ้าห่มเท่านั้น  ถ้าขอ
+01,0006,002,ให้เกินกว่านั้น  ได้มา  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์. 
+01,0006,003,๘.  ถ้าคฤหัสถ์ที่ไม่ใช่ญาติไม่ใช่ปวารณา  เขาพูดว่า  เขาจะถวาย
+01,0006,004,จีวรแก่ภิกษุชื่อนี้  ภิกษุนั้นทราบความแล้ว  เข้าไปพูดให้เขาถวายจีวร
+01,0006,005,อย่างนั้นอย่างนี้  ที่มีราคาแพงกว่าดีกว่าที่เขากำหนดไว้เดิม  ได้มา  ต้อง
+01,0006,006,นิสสัคคิยปาจิตตีย์. 
+01,0006,007,๙.  ถ้าคฤหัสถ์ผู้จะถวายจีวรแก่ภิกษุมีหลายคน  แต่เขาไม่ใช่ญาติ
+01,0006,008,ไม่ใช่ปวารณา  ภิกษุไปพูดให้เขารวมทุนเข้าเป็นอันเดียวกัน  ให้ซื้อ
+01,0006,009,จีวรที่แพงกว่าดีกว่าที่เขากำหนดไว้เดิม  ได้มา  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
+01,0006,010,๑๐.  ถ้าใคร ๆ  นำทรัพย์มาเพื่อค่าจีวรแล้วถามภิกษุว่า  ใครเป็น
+01,0006,011,ไวยาวัจกรของเธอ  ถ้าภิกษุต้องการจีวร  ก็พึงแสดงคนวัดหรือ
+01,0006,012,อุบาสกว่า   ผู้นี้เป็นไวยาวัจกรของภิกษุทั้งหลาย  ครั้นเขามอบหมาย
+01,0006,013,ไวยาวัจกรนั้นแล้ว  สั่งภิกษุว่า  ถ้าต้องการจีวร  ให้เข้าไปหา
+01,0006,014,ไวยาวัจกร  ภิกษุนั้นพึงเข้าไปหาเขาแล้วทวงว่า  เราต้องการจีวร  ดังนี้
+01,0006,015,ได้ ๓  ครั้ง  ถ้าไม่ได้จีวร  ไปยืนแต่พอเขาเห็นได้ ๖ ครั้ง  ถ้าไม่ได้
+01,0006,016,ขืนไปทวงให้เกิน ๓ ครั้ง  ยืนเกิน๖ ครั้ง  ได้มา ต้องนิสสัคคิย-
+01,0006,017,ปาจิตตีย์.  ถ้าไปทวงและยืนครบกำหนดแล้วไม่ได้จีวร  จำเป็นต้อง
+01,0006,018,ไปบอกเจ้าของเดิมว่า  ของนั้นไม่สำเร็จประโยชน์แก่ตน  ให้เขาเรียก
+01,0006,019,เอาของเขาคืนเสีย.

01/010007.csv

@@ -0,0 +1,20 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0007,001,โกสิยวรรคที่ ๒
+01,0007,002,๑.  ภิกษุหล่อสันถัตด้วยขนเจียมเจือด้วยไหม  ต้องนิสสัคคิย-
+01,0007,003,ปาจิตตีย์.  
+01,0007,004,๒.  ภิกษุหล่อสันถัดด้วยขนเจียมดำล้วน  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
+01,0007,005,๓.  ภิกษุจะหล่อสันถัตใหม่  พึงใช้ขนเจียมดำ ๒  ส่วน  ขนเจียมขาว
+01,0007,006,ส่วนหนึ่ง  ขนเจียมแดงส่วนหนึ่ง  ถ้าใช้ขนเจียมดำเกน ๒ ส่วนขึ้นไป
+01,0007,007,ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
+01,0007,008,๔.  ภิกษุหล่อสันถัตใหม่แล้ว  พึงใช้ให้ได้ ๖  ปี  ถ้ายังไม่ถึง ๖  ปี
+01,0007,009,หล่อใหม่  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์  เว้นไว้แต่ได้สมมติ.
+01,0007,010,๕.  ภิกษุจะหล่อสันถัต  พึงตัดเอาสันถัตเก่าคืบหนึ่งโดยรอบมา
+01,0007,011,ปนลงในสันถัตที่หล่อใหม่  เพื่อจะทำลายให้เสียสี  ถ้าไม่ทำดังนี้  ต้อง
+01,0007,012,นิสสัคคิยปาจิตตีย์.
+01,0007,013,๖.  เมื่อภิกษุเดินทางไกล  ถ้ามีใครถวายขนเจียม  ต้องการก็รับได้
+01,0007,014,ถ้าไม่มีใครนำมา  นำมาเองได้เพียง ๓ โยชน์  ถ้าให้เกิน ๓ โยชน์ไป
+01,0007,015,ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
+01,0007,016,๗.  ภิกษุใช้นางภิกษุณีที่ไม่ใช่ญาติ ให้ซักก็ดี  ให้ย้อมก็ดี  ให้สาง
+01,0007,017,ก็ดี  ซึ่งขนเจียม  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
+01,0007,018,๘.  ภิกษุรับเองก็ดี  ใช้ให้ผู้อื่นรับก็ดี  ซึ่งทองและเงิน  หรือยินดี
+01,0007,019,ทองและเงินที่เขาเก็บไว้เพื่อตน  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.

01/010008.csv

@@ -0,0 +1,21 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0008,001,๙.  ภิกษุทำการซื้อขายด้วยรูปิยะ  คือของที่เขาใช้เป็นทองและเงิน 
+01,0008,002,ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
+01,0008,003,๑๐.  ภิกษุแลกเปลี่ยนสิ่งของกับคฤหัสถ์  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.  
+01,0008,004,ปัตตวรรคที่ ๓
+01,0008,005,๑.  บาตรนอกจากบาตรอธิษฐานเรียกอติเรกบาตร  อติเรกบาตร
+01,0008,006,นั้น  ภิกษุเก็บไว้ได้เพียง ๑๐ วันเป็นอย่างยิ่ง  ถ้าให้ล่วง ๑๐ วันไป  ต้อง
+01,0008,007,นิสสัคคิยปาจิตตีย์.
+01,0008,008,๒.  ภิกษุมีบาตรร้าวยังไม่ถึง ๑๐ นิ้ว  ขอบาตรใหม่แต่คฤหัสถ์
+01,0008,009,ที่ไม่ใช่ญาติไม่ใช่ปวารณา  ได้มา  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
+01,0008,010,๓.  ภิกษุรับประเคนเภสัชทั้ง ๕  คือ  เนยใส  เนยข้น  น้ำมัน
+01,0008,011,น้ำผึ้ง  น้ำอ้อย  แล้วเก็บไว้ฉันได้เพียง ๗ วันเป็นอย่างยิ่ง  ถ้าให้ล่วง
+01,0008,012,๗  วันไป  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
+01,0008,013,๔.  เมื่อฤดูร้อนยังเหลืออยู่อีกเดือนหนึ่ง  คือตั้งแต่แรมค่ำหนึ่ง
+01,0008,014,เดือน ๗  จึงแสวงหาผาอาบน้ำฝนได้  เมื่อฤดูร้อนเหลืออยู่อีกกึ่งเดือน
+01,0008,015,คือตั้งแต่ขึ้นค่ำหนึ่งเดือน ๘ จึงทำนุ่งได้  ถ้าแสวงหาหรือทำนุ่งให้ล้ำกว่า
+01,0008,016,กำหนดนั้นเข้ามา  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
+01,0008,017,๕.  ภิกษุให้จีวรแก่ภิกษุอื่นแล้ว  โกรธ  ชิงเอาคืนมาเองก็ดี  ใช้
+01,0008,018,ให้ผู้อื่นชิงเอามาก็ดี  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
+01,0008,019,๖.  ภิกษุขอด้ายแต่คฤหัสถ์ที่ไม่ใช่ญาติไม่ใช่ปวารณา  เอามาให้
+01,0008,020,ช่างหูกทอเป็นจีวร  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.           

01/010009.csv

@@ -0,0 +1,16 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0009,001,๗.  ถ้าคฤหัสถ์ที่ไม่ใช่ญาติไม่ใช่ปวารณา  สั่งให้ช่างหูกทอจีวร 
+01,0009,002,เพื่อจะถวายแก่ภิกษุ  ถ้าภิกษุไปกำหนดให้เขาทำให้ดีขึ้นด้วยจะให้รางวัล
+01,0009,003,แก่เขา  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์. 
+01,0009,004,๘.  ถ้าอีก ๑๐ วันจะถึงวันปวารณา  คือตั้งแต่ขึ้น ๖ ค่ำ  เดือน ๑๑
+01,0009,005,ถ้าทายกรีบจะถวายผ้าจำนำพรรษา  ก็รับเก็บไว้ได้  แต่ถ้าเก็บไว้เกิน
+01,0009,006,กาลจีวรไป  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.  กาลจีวรนั้นดังนี้  ถ้าจำพรรษาแล้ว
+01,0009,007,ไม่ได้กรานกฐิน  นับแต่วันปวารณาไปเดือนหนึ่ง  คือตั้งแต่แรมค่ำหนึ่ง
+01,0009,008,เดือน ๑๑  ถึงกลางเดือน ๑๒  ถ้าได้กรานกฐินนับแต่วันปวารณาไป
+01,0009,009,๕ เดือน  คือตั้งแต่แรมค่ำหนึ่งเดือน ๑๑  ถึงกลางเดือน ๔.
+01,0009,010,๙.  ภิกษุจำพรรษาในเสนาสนะป่าซึ่งเป็นที่เปลี่ยว  ออกพรรษา
+01,0009,011,แล้ว  อยากจะเก็บไตรจีวรผืนใดผืนหนึ่งไว้ในบ้าน  เมื่อมีเหตุก็เก็บไว้ได้
+01,0009,012,เพียง ๖ คืนเป็นอย่างยิ่ง  ถ้าเก็บไว้ให้เกิน ๖ คืนไป  ต้องนิสสัคคิย-
+01,0009,013,ปาจิตตีย์  เว้นไว้แต่ได้สมมติ.
+01,0009,014,๑๐.  ภิกษุรู้อยู่  น้อมลาภที่เขาจะถวายสงฆ์มาเพื่อตน  ต้อง
+01,0009,015,นิสสัคคิยปาจิตตีย์.

01/010010.csv

@@ -0,0 +1,18 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0010,001,ปาจิตตีย์ ๙๒ สิกขาบท 
+01,0010,002,มุสาวาทวรรคที่ ๑  มี ๑๐ สิกขาบท
+01,0010,003,๑.  พูดปด  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0010,004,๒.  ด่าภิกษุ  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0010,005,๓.  ส่อเสียดภิกษุ  ต้องปาจิตตีย์. 
+01,0010,006,๔.  ภิกษุสอนธรรมแก่อนุปสัมบัน  ถ้าว่าพร้อมกัน  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0010,007,๕.  ภิกษุนอนในที่มุงที่บังอันเดียวกันกับอนุปสัมบัน  เกิน ๓ คืน
+01,0010,008,ขึ้นไป  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0010,009,๖.  ภิกษุนอนในที่มุงที่บังอันเดียวกันกับผู้หญิง  แม้ในคืนแรก
+01,0010,010,ต้องปาจิตตีย์.
+01,0010,011,๗.  ภิกษุแสดงธรรมแก่ผู้หญิง  เกินกว่า ๖ คำขึ้นไป  ต้อง
+01,0010,012,ปาจิตตีย์.  [ <SUP>๑</SUP> ]
+01,0010,013,๘.  ภิกษุบอกอุตตริมนุสสธรรมที่มีจริง  แก่อนุปสัมบัน  ต้อง
+01,0010,014,ปาจิตตีย์.
+01,0010,015,๙.  ภิกษุบอกอาบัติชั่วหยาบของภิกษุอื่นแก่อนุปสัมบัน  ต้อง
+01,0010,016,ปาจิตตีย์.  [ <SUP>๒</SUP> ]
+01,0010,017,๑๐.  ภิกษุขุดเองก็ดี  ใช้ให้ผู้อื่นขุดก็ดี  ซึ่งแผ่นดิน  ต้องปาจิตตีย์.

01/010011.csv

@@ -0,0 +1,22 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0011,001,ภูตคามวรรคที่ ๒  มี ๑๐ สิกขาบท  
+01,0011,002,๑.  ภิกษุพรากของเขียวซึ่งเกิดอยู่กับที่  ให้หลุดจากที่  ต้อง
+01,0011,003,ปาจิตตีย์. 
+01,0011,004,๒.  ภิกษุประพฤติอนาจาร  สงฆ์เรียกตัวมาถาม  แกล้งพูดกลบ-
+01,0011,005,เกลื่อนก็ดี  นิ่งเสียไม่พูดก็ดี  ถ้าสงฆ์สวดประกาศข้อความนั้นจบ  ต้อง
+01,0011,006,ปาจิตตีย์.
+01,0011,007,๓.  ภิกษุติเตียนภิกษุอื่นที่สงฆ์สมมติให้เป็นผู้ทำการสงฆ์  ถ้าเธอ
+01,0011,008,ทำโดยชอบ  ติเตียนเปล่า ๆ  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0011,009,๔.  ภิกษุเอาเตียง  ตั่ง  ฟูก  เก้าอี้  ของสงฆ์ไปตั้งในที่แจ้งแล้ว
+01,0011,010,เมื่อหลีกไปจากที่นั้น  ไม่เก็บเองก็ดี  ไม่ใช้ให้ผู้อื่นเก็บก็ดี  ไม่มอบหมาย
+01,0011,011,แก่ผู้อื่นก็ดี  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0011,012,๕.  ภิกษุเอาที่นอนของสงฆ์ปูนอนในกุฎีสงฆ์แล้ว  เมื่อหลีกไป
+01,0011,013,จากที่นั้น  ไม่เก็บเองก็ดี  ไม่ใช้ให้ผู้อื่นเก็บก็ดี  ไม่มอบหมายแก่ผู้อื่นก็ดี
+01,0011,014,ต้องปาจิตตีย์.
+01,0011,015,๖.  ภิกษุรู้อยู่ว่า กุฎีนี้มีผู้อยู่ก่อน  แกล้งไปนอนเบียด  ด้วยหวัง
+01,0011,016,จะให้ผู้อยู่ก่อนคับแคบใจเข้าก็จะหลีกไปเอง  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0011,017,๗.  ภิกษุโกรธเคืองภิกษุอื่น  ฉุดคร่าไล่ออกจากกุฎีสงฆ์  ต้อง
+01,0011,018,ปาจิตตีย์.
+01,0011,019,๘.  ภิกษุนั่งทับก็ดี  นอนทับก็ดี  บนเตียงก็ดี  บนตั่งก็ดี  อันมี
+01,0011,020,เท้าไม่ได้ตรึงให้แน่น  ซึ่งเขาวางไว้บนร่างร้านที่เขาเก็บของในกุฎี  ต้อง
+01,0011,021,ปาจิตตีย์.

01/010012.csv

@@ -0,0 +1,22 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0012,001,๙.  ภิกษุจะเอาดินหรือปูนโบกหลังคากุฎี  พึงโบกได้แต่เพียง 
+01,0012,002,๓ ชั้น  ถ้าบอกเกินกว่านั้น ต้องปาจิตตีย์.
+01,0012,003,๑๐.  ภิกษุรู้อยู่ว่า  น้ำมีตัวสัตว์  เอารดหญ้าหรือดิน  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0012,004,โอวาทวรรคที่ ๓  มี ๑๐ สิกขาบท 
+01,0012,005,๑.  ภิกษุที่สงฆ์ไม่ได้สมมติ  สั่งสอนนางภิกษุณี  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0012,006,๒.  แม้ภิกษุที่สงฆ์สมมติแล้ว  ตั้งแต่อาทิตย์ตกแล้วไป  สอน
+01,0012,007,นางภิกษุณี  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0012,008,๓.  ภิกษุเข้าไปสอนนางภิกษุณีถึงในที่อยู่  ต้องปาจิตตีย์.  เว้นไว้
+01,0012,009,แต่นางภิกษุณีเจ็บ.
+01,0012,010,๔.  ภิกษุติเตียนภิกษุอื่นว่า  สอนนางภิกษุณีเพราะเห็นแก่ลาภ
+01,0012,011,ต้องปาจิตตีย์.
+01,0012,012,๕.  ภิกษุให้จีวรแก่นางภิกษุณีที่ไม่ใช่ญาติ  ต้องปาจิตตีย์.  เว้นไว้
+01,0012,013,แต่แลกเปลี่ยนกัน.
+01,0012,014,๖.  ภิกษุเย็บจีวรของนางภิกษุณีที่ไม่ใช่ญาติก็ดี  ใช้ให้ผู้อื่นเย็บก็ดี
+01,0012,015,ต้องปาจิตตีย์.
+01,0012,016,๗.  ภิกษุชวนนางภิกษุณีเดินทางด้วยกัน  แม้สิ้นระยะบ้านหนึ่ง
+01,0012,017,ต้องปาจิตตีย์.  เว้นไว้แต่ทางเปลี่ยว.
+01,0012,018,๘.  ภิกษุชวนนางภิกษุณีลงเรือลำเดียวกัน  ขึ้นน้ำก็ดี  ล่องน้ำก็ดี
+01,0012,019,ต้องปาจิตตีย์.  เว้นไว้แต่ข้ามฟาก.
+01,0012,020,๙.  ภิกษุรู้อยู่ฉันของเคี้ยวของฉัน  ที่นางภิกษุณีบังคับให้คฤหัสถ์
+01,0012,021,เขาถวาย  ต้องปาจิตตีย์.  เว้นไว้แต่คฤหัสถ์เขาเริ่มไว้ก่อน.

01/010013.csv

@@ -0,0 +1,21 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0013,001,๑๐.  ภิกษุนั่งก็ดี  นอนก็ดี  ในที่ลับสองต่อสอง  กับนางภิกษุณี
+01,0013,002,ต้องปาจิตตีย์. 
+01,0013,003,โภชนวรรคที่ ๔  มี ๑๐ สิกขาบท 
+01,0013,004,๑.  อาหารในโรงทานที่ทั่วไปไม่นิยมบุคคล  ภิกษุไม่เจ็บไข้  ฉันได้
+01,0013,005,แต่เฉพาะวันเดียวแล้ว  ต้องหยุดเสียในระหว่าง  ต่อไปจึงฉันได้อีก  ถ้า
+01,0013,006,ฉันติด ๆ  กันตั้งแต่สองวันขึ้นไป  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0013,007,๒.  ถ้าทายกเขามานิมนต์  ออกชื่อโภชนะทั้ง ๕  อย่าง  คือข้าวสุก
+01,0013,008,ขนมสด  ขนมแห้ง  ปลา  เนื้อ  อย่างใดอย่างหนึ่ง  ถ้าไปรับของนั้นมา
+01,0013,009,หรือฉันของนั้นพร้อมกันตั้งแต่ ๔ รูปขึ้นไป  ต้องปาจิตตีย์  เว้นไว้แต่
+01,0013,010,สมัย  คือ  เป็นไข้อย่าง ๑  หน้าจีวรกาลอย่าง ๑  เวลาทำจีวรอย่าง ๑
+01,0013,011,เดินทางไกลอย่าง ๑  ไปทางเรืออย่าง ๑  อยู่มากด้วยกันบิณฑบาตไม่พอ
+01,0013,012,ฉันอย่าง ๑  โภชนะเป็นของสมณะอย่าง ๑.
+01,0013,013,๓.  ภิกษุรับนิมนต์แห่งหนึ่ง  ด้วยโภชนะทั้ง ๕ อย่างใดอย่างหนึ่ง
+01,0013,014,แล้ว  ไม่ไปฉันในที่นิมนต์นั้น  ไปฉันเสียที่อื่น  ต้องปาจิตตีย์  เว้น
+01,0013,015,ไว้แต่ยกส่วนที่รับนิมนต์ไว้ก่อนนั้นให้แก่ภิกษุอื่นเสีย  หรือหน้าจีวรกาล
+01,0013,016,และเวลาทำจีวร.
+01,0013,017,๔.  ภิกษุเข้าไปบิณฑบาตในบ้าน ทายกเขาเอาขนมมาถวายเป็น
+01,0013,018,อันมาก  จะรับได้เป็นอย่างมากเพียง ๓  บาตรเท่านั้น  ถ้ารับให้เกินกว่า
+01,0013,019,นั้น  ต้องปาจิตตีย์.  ของที่รับมามากเช่นนั้น  ต้องแบ่งให้ภิกษุอื่น.
+01,0013,020,๕.  ภิกษุฉันค้างอยู่  มีผู้เอาโภชนะทั้ง ๕ อย่างใดอย่างหนึ่งเข้า

01/010014.csv

@@ -0,0 +1,20 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0014,001,มาประเคน  ห้ามเสียแล้ว  ลุกจากที่นั่งนั้นแล้ว  ฉันของเคี้ยวของฉันซึ่ง
+01,0014,002,ไม่เป็นเดนภิกษุไข้  หรือไม่ได้ทำวินัยกรรม  ต้องปาจิตตีย์. 
+01,0014,003,๖.  ภิกษุรู้อยู่ว่า  ภิกษุอื่นห้ามข้าวแล้ว  [ ตามสิกขาบทหลัง ]
+01,0014,004,คิดจะยกโทษเธอ  แกล้งเอาของเคี้ยวของฉันที่ไม่เป็นเดนภิกษุไข้  ไปล่อ
+01,0014,005,ให้เธอฉัน  ถ้าเธอฉันแล้ว  ต้องปาจิตตีย์.   
+01,0014,006,๗.  ภิกษุฉันของเคี้ยวของฉันที่เป็นอาหารในเวลาวิกาล  คือตั้งแต่
+01,0014,007,เที่ยงแล้วไปจนถึงวันใหม่  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0014,008,๘.  ภิกษุฉันของเคี้ยวของฉันที่เป็นอาหารซึ่งรับประเคนไว้ค้างคืน
+01,0014,009,ต้องปาจิตตีย์.
+01,0014,010,๙.  ภิกษุขอโภชนะอันประณีต คือ  ข้าวสุก  ระคนด้วยเนยใส
+01,0014,011,เนยข้น  น้ำมัน  น้ำผึ้ง  น้ำอ้อย  ปลา  เนื้อ  นมสด  นมส้ม  ต่อคฤหัสถ์
+01,0014,012,ที่ไม่ใช่ญาติไม่ใช่ปวารณา  เอามาฉัน  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0014,013,๑๐.  ภิกษุกลืนกินอาหารที่ไม่มีผู้ให้  คือยังไม่ได้รับประเคน  ให้
+01,0014,014,ล่วงทวารปากเข้าไป ต้องปาจิตตีย์.  เว้นไว้แต่น้ำและไม้สีฟัน.
+01,0014,015,อเจลกวรรคที่ ๔  มี ๑๐ สิกขาบท
+01,0014,016,๑.  ภิกษุให้ของเคี้ยวของฉัน  แก่นักบวชนอกศาสนา  ด้วยมือตน
+01,0014,017,ต้องปาจิตตีย์.
+01,0014,018,๒.  ภิกษุชวนภิกษุอื่นไปเที่ยวบิณฑบาตด้วยกัน  หวังจะประพฤติ
+01,0014,019,อนาจาร  ไล่เธอกลับมาเสีย  ต้องปาจิตตีย์.

01/010015.csv

@@ -0,0 +1,20 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0015,001,๓.  ภิกษุสำเร็จการนั่งแทรกแซง  ในสกุลที่กำลังบริโภคอาหาร
+01,0015,002,อยู่  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0015,003,๔.  ภิกษุนั่งอยู่ห้องกับผู้หญิง  ไม่มีผู้ชายอยู่เป็นเพื่อน  ต้อง
+01,0015,004,ปาจิตตีย์.   
+01,0015,005,๕.  ภิกษุนั่งในที่แจ้งกับผู้หญิงสองต่อสอง  ต้องปาจิตตีย์. 
+01,0015,006,๖.  ภิกษุรับนิมนต์ด้วยโภชนะทั้ง ๕ แล้ว จะไปในที่อื่นจากที่
+01,0015,007,นิมนต์นั้น  ในเวลาก่อนฉันก็ดี  ฉันกลับมาแล้วก็ดี  ต้องลาภิกษุที่มีอยู่
+01,0015,008,ในวัดก่อนจึงจะไปได้  ถ้าไม่ลาก่อนเที่ยวไป  ต้องปาจิตตีย์  เว้นไว้แต่
+01,0015,009,สมัย  คือจีวรกาล  และเวลาทำจีวร.
+01,0015,010,๗.  ถ้าเขาปวารณาด้วยปัจจัยสี่เพียง ๓ เดือน  พึงขอเขาได้เพียง
+01,0015,011,กำหนดนั้นเท่านั้น  ถ้าขอให้เกินกว่ากำหนดนั้นไป  ต้องปาจิตตีย์  เว้น
+01,0015,012,ไว้แต่เขาปวารณาอีก  หรือปวารณาเป็นนิตย์.
+01,0015,013,๘.  ภิกษุไปดูกระบวนทัพที่เขายกไปเพื่อจะรบกัน  ต้องปาจิตตีย์
+01,0015,014,เว้นไว้แต่มีเหตุ.
+01,0015,015,๙.  ถ้าเหตุที่ต้องไปมีอยู่  พึงไปอยู่ได้ในกอบทัพเพียง ๓ วัน  ถ้า
+01,0015,016,อยู่ให้เกินกว่ากำหนดนั้น  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0015,017,๑๐.  ในเวลาที่อยู่ในกองทัพตามกำหนดนั้น  ถ้าไปดูเขารบกันก็ดี
+01,0015,018,หรือดูเขาตรวจพลก็ดี  ดูเขาจัดกระบวนทัพก็ดี  ดูหมู่เสนาที่จัดเป็น
+01,0015,019,กระบวนแล้วก็ดี  ต้องปาจิตตีย์.

01/010016.csv

@@ -0,0 +1,21 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0016,001,สุราปานวรรคที ๖  มี ๑๐ สิกขาบท
+01,0016,002,๑.  ภิกษุดื่มน้ำเมา  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0016,003,๒. ภิกษุจี้ภิกษุ  ต้องปาจิตตีย์. 
+01,0016,004,๓.  ภิกษุว่ายน้ำเล่น  ต้องปาจิตตีย์.  
+01,0016,005,๔.  ภิกษุแสดงความไม่เอื้อเฟื้อในวินัย  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0016,006,๕.  ภิกษุหลอนภิกษุให้กลัวผี  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0016,007,๖.  ภิกษุไม่เป็นไข้  ติดไฟให้เป็นเปลวเองก็ดี  ใช้ให้ผู้อื่นติดก็ดี
+01,0016,008,เพื่อจะผิง  ต้องปาจิตตีย์  ติดเพื่อเหตุอื่น  ไม่เป็นอาบัติ.
+01,0016,009,๗.  ภิกษุอยู่ในมัชฌิมประเทศ  คือ  จึงหวัดกลางแห่งประเทศ
+01,0016,010,อินเดีย ๒๕  วันจึงอาบน้ำได้หนหนึ่ง  ถ้าไม่ถึง ๑๕  วันอาบน้ำ  ต้อง
+01,0016,011,ปาจิตตีย์  เว้นไว้แต่มีเหตุจำเป็น.  ในปัจจันตประเทศฯ  เช่นประเทศเรา
+01,0016,012,อาบน้ำได้เป็นนิตย์ ไม่เป็นอาบัติ.
+01,0016,013,๘.  ภิกษุได้จีวรใหม่มา  ต้องพินทุด้วยสี ๓ อย่าง  คือ  เขียว
+01,0016,014,ราม  โคลน  ดำคล้ำ  อย่างใดอย่างหนึ่งก่อน  จึงนุ่งห่มได้  ถ้าไม่ทำ
+01,0016,015,พินทุก่อนแล้วนุ่งห่ม  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0016,016,๙.  ภิกษุวิกัปจีวรแก่ภิกษุหรือสามเณรแล้ว  ผู้รับยังไม่ได้ถอน
+01,0016,017,นุ่งห่มจีวรนั้น  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0016,018,๑๐.  ภิกษุซ่อนบริขาร  คือ  บาตร  จีวร  ผ้าปูนั่ง  กล่องเข็ม
+01,0016,019,ประคดเอว  สิ่งใดสิ่งหนึ่ง  ของภิกษุอื่น  ด้วยคิดว่าจะล้อเล่น  ต้อง
+01,0016,020,ปาจิตตีย์.

01/010017.csv

@@ -0,0 +1,21 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0017,001,สัปปวณวรรคที่ ๗  มี ๑๐ สิกขาบท
+01,0017,002,๑.  ภิกษุแกล้งฆ่าสัตว์ดิรัจฉาน  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0017,003,๒.  ภิกษุรู้อยู่ว่า  น้ำมีตัวสัตว์  บริโภคน้ำนั้น  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0017,004,๓.  ภิกษุรู้อยู่ว่า  อธิกรณ์นี้สงฆ์ทำแล้วโดยชอบ  เลิกถอนเสีย 
+01,0017,005,กลับทำใหม่  ต้องปาจิตตีย์.  
+01,0017,006,๔.  ภิกษุรู้อยู่  แกล้งปกปิดอาบัติชั่วหยาบของภิกษุอื่น  ต้อง
+01,0017,007,ปาจิตตีย์.
+01,0017,008,๕.  ภิกษุรู้อยู่  เป็นอุปัชฌายะอุปสมบทกุลบุตรผู้มีอายุหย่อนกว่า
+01,0017,009,๒๐  ปี  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0017,010,๖.  ภิกษุรู้อยู่  ชวนพ่อค้าผู้ซ่อนภาษีเดินทางด้วยกัน  แม้สิ้นระยะ
+01,0017,011,บ้านหนึ่ง  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0017,012,๗.  ภิกษุชวนผู้หญิงเดินทางด้วยกัน  แม้สิ้นระยะบ้านหนึ่ง  ต้อง
+01,0017,013,ปาจิตตีย์.
+01,0017,014,๘.  ภิกษุกล่าวคัดค้านธรรมเทศนาขอพระพุทธเจ้า  ภิกษุอื่น
+01,0017,015,ห้ามไม่ฟัง  สงฆ์สวดประกาศข้อความนั้นจบ  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0017,016,๙.  ภิกษุคบภิกษุเช่นนั้น  คือ  ร่วมกินก็ดี  ร่วมอุโบสถสังฆกรรม
+01,0017,017,ก็ดี  ร่วมนอนก็ดี  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0017,018,๑๐.  ภิกษุเกลี้ยกล่อมสามเณรที่ภิกษุอื่นให้ฉิบหายแล้ว เพราะโทษ
+01,0017,019,ที่กล่าวคัดค้านธรรมเทศนาของพระพุทธเจ้า  ให้เป็นผู้อุปัฏฐากก็ดี  ร่วม
+01,0017,020,กินก็ดี  ร่วมนอนก็ดี  ต้องปาจิตตีย์.

01/010018.csv

@@ -0,0 +1,21 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0018,001,สหธรรมิกวรรคที่ ๘  มี ๑๒ สิกขาบท
+01,0018,002,๑  ภิกษุประพฤติอนาจาร  ภิกษุอื่นตักเตือน  พูดผัดเพี้ยนว่า
+01,0018,003,ยังไม่ได้ถามท่านผู้รู้ก่อน  ข้าพเจ้าจักไม่ศึกษาในสิกขาบทนี้  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0018,004,ธรรมดาภิกษุผู้ศึกษา  ยังไม่รู้สิ่งใด  ควรจะรู้สิ่งนั้น  ควรไต่ถาม 
+01,0018,005,ไล่เลียงท่านผู้รู้. 
+01,0018,006,๒.  ภิกษุอื่นท่องปาติโมกข์อยู่  ภิกษุแกล้งพูดให้เธอคลายอุตสาหะ
+01,0018,007,ต้องปาจิตตีย์.
+01,0018,008,๓.  ภิกษุต้องอาบัติแล้วแกล้งพูดว่า  ข้าพเจ้าพึ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่า
+01,0018,009,ข้อนี้มาในพระปาติโมกข์  ถ้าภิกษุอื่นรู้อยู่ว่า  เธอเคยรู้มาก่อนแล้วแต่
+01,0018,010,แกล้งพูดกันเขาว่า  พึงสวดประกาศความข้อนั้น  เมื่อสงฆ์สวดประกาศ
+01,0018,011,แล้ว  แกล้งทำไม่รู้อีก  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0018,012,๔. ภิกษุโกรธ  ให้ประหารแก่ภิกษุอื่น  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0018,013,๕.  ภิกษุโกรธ  เงื้อมือดุจให้ประหารแก่ภิกษุอื่น  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0018,014,๖.  ภิกษุโจทก์ฟ้องภิกษุอื่น  ด้วยอาบัติสังฆาทิเสสไม่มีมูล  ต้อง
+01,0018,015,ปาจิตตีย์.
+01,0018,016,๗.  ภิกษุแกล้งก่อความรำคาญให้เกิดแก่ภิกษุอื่น  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0018,017,๘.  เมื่อภิกษุวิวาทกันอยู่  ภิกษุไปแอบฟังความ  เพื่อจะได้รู้ว่า
+01,0018,018,เขาว่าอะไรตนหรือพวกของตน  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0018,019,๙.  ภิกษุให้ฉันทะ  คือความยอมให้ทำสังฆกรรมที่เป็นธรรมแล้ว
+01,0018,020,ภายหลังกลับติเตียนสงฆ์ผู้ทำกรรมนั้น  ต้องปาจิตตีย์.

01/010019.csv

@@ -0,0 +1,21 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0019,001,๑๐.  เมื่อสงฆ์กำลังประชุมกันตัดสินข้อความข้อหนึ่ง  ภิกษุใดอยู่
+01,0019,002,ในที่ประชุมนั้น  จะหลีกไปในขณะที่ตัดสินข้อนั้นยังไม่เสร็จ  ไม่ให้
+01,0019,003,ฉันทะก่อนลุกไปเสีย  ต้องปาจิตตีย์.   
+01,0019,004,๑๑.  ภิกษุพร้อมกับสงฆ์ให้จีวรเป็นบำเหน็จ  แก่ภิกษุรูปใดรูป
+01,0019,005,หนึ่งแล้ว  ภายหลังกลับติเตียนภิกษุอื่นว่า  ให้เพราะเห็นแก่หน้ากัน
+01,0019,006,ต้องปาจิตตีย์.
+01,0019,007,๑๒.  ภิกษุรู้อยู่  น้อมลาภที่ทายกเขาตั้งใจจะถวายสงฆ์มาเพื่อบุคคล
+01,0019,008,ต้องปาจิตตีย์.
+01,0019,009,รตนวรรคที่ ๙  มี ๑๐ สิกขาบท
+01,0019,010,๑.  ภิกษุไม่ได้รับอนุญาตก่อน  เข้าไปในห้องที่พระเจ้าแผ่นดิน
+01,0019,011,เสด็จอยู่กับพระมเหสี  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0019,012,๒.  ภิกษุเห็นเครื่องบริโภคของคฤหัสถ์ตกอยู่  ถือเอาเป็นของ
+01,0019,013,เก็บได้เองก็ดี  ให้ผู้อื่นถือเอาก็ดี  ต้องปาจิตตีย์.  เว้นไว้แต่ของนั้นตกอยู่
+01,0019,014,ในวัด  หรือในที่อาศัย  ต้องเก็บไว้ให้แก่เจ้าของ  ถ้าไม่เก็บ  ต้องทุกกฏ.
+01,0019,015,๓.  ภิกษุไม่บอกลาภิกษุอื่นที่มีอยู่ในวันก่อน  เข้าไปบ้านในเวลา
+01,0019,016,วิกาล  ต้องปาจิตตีย์  เว้นไว้แต่การด่วน.
+01,0019,017,๔.  ภิกษุทำกล่องเข็ม  ด้วยกระดูกก็ดี  ด้วยงาก็ดี  ด้วยเขาก็ดี
+01,0019,018,ต้องปาจิตตีย์.  ต้องต่อยกล่องนั้นเสียก่อน  จึงแสดงอาบัติตก.
+01,0019,019,๕.  ภิกษุทำเตียงหรือตั่ง  พึงทำให้มีเท้าเพียง ๘ นิ้วพระสุคต
+01,0019,020,เว้นไว้แต่แม่แคร่  ถ้าทำให้เกินกำหนดนี้  ต้องปาจิตตีย์.  ต้องตัดให้ได้

01/010020.csv

@@ -0,0 +1,20 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0020,001,ประมาณเสียก่อน  จึงแสดงอาบัติตก.
+01,0020,002,๖.  ภิกษุทำเตียงหรือตั่งหุ้มนุ่น  ต้องปาจิตตีย์.  ต้องรื้อเสียก่อน
+01,0020,003,จึงแสดงอาบัติตก.  
+01,0020,004,๗.  ภิกษุทำผ้าปูนั่ง  พึงทำให้ได้ประมาณ  ประมาณนั้นยาว ๒ คืบ
+01,0020,005,พระสุคต  กว้างคืบครึ่ง  ชายคืบหนึ่ง  ถ้าทำให้เกินกำหนดนี้  ต้อง
+01,0020,006,ปาจิตตีย์.  ต้องตัดให้ได้ประมาณเสียก่อน  จึงแสดงอาบัติตก.
+01,0020,007,๘.  ภิกษุทำผ้าปิดแผล พึงทำให้ได้ประมาณ  ประมาณนั้น
+01,0020,008,ยาว ๔ คืบพระสุคต  กว้าง ๒ คืบ  ถ้าทำให้เกินกำหนดนี้  ต้องปาจิตตีย์.
+01,0020,009,ต้องตัดให้ได้ประมาณเสียก่อน  จึงแสดงอาบัติตก.
+01,0020,010,๙.  ภิกษุทำผ้าอาบน้ำฝน  พึงทำให้ได้ประมาณ  ประมาณนั้น
+01,0020,011,ยาว ๖ คืบพระสุคต  กว้าง ๒ คืบครึ่ง  ถ้าทำให้เกินกำหนดนี้  ต้อง
+01,0020,012,ปาจิตตีย์.  ต้องตัดให้ได้ประมาณเสียก่อน  จึงแสดงอาบัติตก.
+01,0020,013,๑๐.  ภิกษุทำจีวรให้เท่าจีวรพระสุคตก็ดี  เกินกว่านั้นก็ดี  ต้อง
+01,0020,014,ปาจิตตีย์.  ประมาณจีวรพระสุคตนั้น  ยาว ๙ คืบพระสุคต  กว้าง ๖ คืบ
+01,0020,015,ต้องตัดให้ได้ประมาณเสียก่อน  จึงแสดงอาบัติตก.           
+01,0020,016,ปาฏิเทสนียะ ๔
+01,0020,017,๑.  ภิกษุรับของเคี้ยวของฉันแต่มือนางภิกษุณีที่ไม่ใช่ญาติ  ด้วย
+01,0020,018,มือของตนมาบริโภค  ต้องปาฏิเทสนียะ.
+01,0020,019,๒.  ภิกษุฉันอยู่ในที่นิมนต์  ถ้ามีนางภิกษุณีมาสั่งทายกให้เอา

01/010021.csv

@@ -0,0 +1,20 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0021,001,สิ่งนั้นสิ่งนี้ถวาย  เธอพึงไล่นางภิกษุณีนั้นให้ถอยไปเสีย  ถ้าไม่ไล่  ต้อง 
+01,0021,002,ปาฏิเทสนียะ.
+01,0021,003,๓. ภิกษุไม่เป็นไข้  เขาไม่ได้นิมนต์  รับของเคี้ยวของฉันใน 
+01,0021,004,ตระกูลที่สงฆ์สมมติว่าเป็นเสขะ  มาบริโภค  ต้องปาฏิเทสนียะ.
+01,0021,005,๔.  ภิกษุอยู่ในเสนาสนะป่าเป็นที่เปลี่ยว  ไม่เป็นไข้  รับของเคี้ยว
+01,0021,006,ของฉัน  ที่ทายกไม่ได้แจ้งความให้ทราบก่อน  ด้วยมือของตนมาบริโภค
+01,0021,007,ต้องปาฏิเทสนียะ.
+01,0021,008,เสขิยวัตร
+01,0021,009,วัตรที่ภิกษุจะต้องศึกษาเรียกว่าเสขิยวัตร  เสขิยวัตรนั้น  จัดเป็น
+01,0021,010,๔  หมวด   หมวดที่ ๑  เรียกว่าสารูป   หมวดที่ ๒  เรียกว่าโภชนะปฏิ-
+01,0021,011,สังยุต   หมวดที่ ๓  เรียกว่าธัมมเทสนาปฏิสังยุต   หมวดที่ ๔  เรียก
+01,0021,012,ปกิณณกะ.
+01,0021,013,สารูปที่ ๑  มี ๒๖
+01,0021,014,๑.  ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า  เราจัก  นุ่ง   ให้เรียบร้อย.
+01,0021,015,๒.                                                    ห่ม   
+01,0021,016,๓.  ฯ ล ฯ  เราจักปิดกายด้วยดี            ไป   ในบ้าน.
+01,0021,017,๔.                                                     นั่ง
+01,0021,018,๕.  ฯ ล ฯ  เราจักระวังมือเท้าด้วยดี      ไป   ในบ้าน.
+01,0021,019,๖.                                                      นั่ง   ในบ้าน

01/010022.csv

@@ -0,0 +1,21 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0022,001,๗.  ฯ ล ฯ  เราจักมีตาทอดลง          ไป   ในบ้าน.
+01,0022,002,๘.                                                 นั่ง
+01,0022,003,๙.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่เวิกผ้า               ไป   ในบ้าน.
+01,0022,004,๑๐.                                                 นั่ง  
+01,0022,005,๑๑.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่หัวเราะ             ไป   ในบ้าน.
+01,0022,006,๑๒.                                                 นั่ง    
+01,0022,007,๑๓.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่พูดเสียงดัง        ไป   ในบ้าน.
+01,0022,008,๑๔.                                                  นั่ง   
+01,0022,009,๑๕.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่โคลงกาย           ไป   ในบ้าน.
+01,0022,010,๑๖.                                                  นั่ง 
+01,0022,011,๑๗.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่ไกวแขน             ไป   ในบ้าน.
+01,0022,012,๑๘.                                                  นั่ง
+01,0022,013,๑๙.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่สั่นศีรษะ            ไป   ในบ้าน.
+01,0022,014,๒๐                                                    นั่ง 
+01,0022,015,๒๑.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่เอามือค้ำกาย      ไป   ในบ้าน.
+01,0022,016,๒๒.                                                   นั่ง
+01,0022,017,๒๓.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่เอาผ้าคลุมศีรษะ  ไป   ในบ้าน.
+01,0022,018,๒๔.                                                    นั่ง
+01,0022,019,๒๕.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่เดินกระโหย่งเท้าไปในบ้าน.
+01,0022,020,๒๖.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่นั่งรัดเข่าในบ้าน.

01/010023.csv

@@ -0,0 +1,22 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0023,001,โภชนปฏิสังยุตที่ ๓  มี ๓๐ 
+01,0023,002,๑.  ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า  เราจักรับบิณฑบาตโดยเคารพ.
+01,0023,003,๒.  ฯ ล ฯ  เมื่อรับบิณฑบาต  เราจักแลดูแต่ในบาตร. 
+01,0023,004,๓.  ฯ ล ฯ  เราจักรับแกงพอสมควรแก่ข้าวสุก.
+01,0023,005,๔.  ฯ ล ฯ  เราจักรับบิณฑบาตแต่พอเสมอขอบปากบาตร.
+01,0023,006,๕.  ฯ ล ฯ  เราจักฉันบิณฑบาตโดยเคารพ.
+01,0023,007,๖.  ฯ ล ฯ  เมื่อฉันบิณฑบาต  เราจักแลดูแต่ในบาตร.
+01,0023,008,๗.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่ขุดข้าวสุกให้แหว่ง.
+01,0023,009,๘.  ฯ ล ฯ  เราจักฉันแกงพอสมควรแก่ข้าวสุก.
+01,0023,010,๙.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่ขยุ้มข้าวสุกแต่ยอกลงไป.
+01,0023,011,๑๐.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่กลบแกงหรือกับข้าวด้วยข้าวสุก  เพราะ
+01,0023,012,อยากจะได้มาก.
+01,0023,013,๑๑.  ฯ ล ฯ  เราไม่เจ็บไข้  จักไม่ขอแกงหรือข้าวสุก  เพื่อ
+01,0023,014,ประโยชน์แก่ตนมาฉัน.
+01,0023,015,๑๒.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่ดูบาตรของผู้อื่นด้วยคิดจะยกโทษ.
+01,0023,016,๑๓.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่ทำคำข้าวให้ใหญ่นัก.
+01,0023,017,๒๔.  ฯ ล ฯ  เราจักทำคำข้าวให้กลมกล่อม.
+01,0023,018,๑๕.  ฯ ล ฯ  เมื่อคำข้าวยังไม่ถึงปาก  เราจักไม่อ้าปากไว้ท่า.
+01,0023,019,๑๖.  ฯ ล ฯ  เมื่อฉันอยู่  เราจักไม่เอานิ้วมือสอดเข้าปาก.
+01,0023,020,๑๗.  ฯ ล ฯ  เมื่อข้าวอยู่ในปาก เราจักไม่พูด.
+01,0023,021,๑๘.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่โยนคำข้าวเข้าปาก.

01/010024.csv

@@ -0,0 +1,21 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0024,001,๑๙.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่ฉันกัดคำข้าว. 
+01,0024,002,๒๐.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่ฉันทำกระพุ้งแก้วให้ตุ่ย.
+01,0024,003,๒๑.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่ฉันพลางสะบัดมือพลาง.
+01,0024,004,๒๒.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่ฉันโปรยเมล็ดข้าวให้ตกลงในบาตรหรือในที่
+01,0024,005,นั้น ๆ.
+01,0024,006,๒๓.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่ฉันแลบลิ้น. 
+01,0024,007,๒๔.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่ฉันดังจับ ๆ.
+01,0024,008,๒๕.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่ฉันดังซูด ๆ.
+01,0024,009,๒๖.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่ฉันเลียมือ.
+01,0024,010,๒๗.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่ฉันขอดบาตร.
+01,0024,011,๒๘.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่ฉันเลียริมฝีปาก.
+01,0024,012,๒๙.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่เอามือเปื้อนจับภาชนะน้ำ.
+01,0024,013,๓๐.  ฯ ล ฯ  เราจักไม่เอาน้ำล้างบาตรมีเมล็ดข้าวเทลงในบ้าน.
+01,0024,014,ธัมมเทสนาปฏิสังยุตที่ ๓  มี ๑๖
+01,0024,015,๑.  ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า  เราจักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็น
+01,0024,016,ไข้  มีร่มในมือ.
+01,0024,017,๒.  ฯ ล ฯ  มีไม้พลองในมือ.
+01,0024,018,๓.  ฯ ล ฯ  มีศัสตราในมือ.
+01,0024,019,๔.  ฯ ล ฯ  มีอาวุธในมือ.
+01,0024,020,๕.  ฯ ล ฯ  สวมเขียงเท้า.

01/010025.csv

@@ -0,0 +1,21 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0025,001,๖.  ฯ ล ฯ  สวมรองเท้า.
+01,0025,002,๗.  ฯ ล ฯ  ไปในยาน.
+01,0025,003,๘.  ฯ ล ฯ  อยู่บนที่นอน.  
+01,0025,004,๙.  ฯ ล ฯ  นั่งรัดเข่า.
+01,0025,005,๑๐.  ฯ ล ฯ  พันศีรษะ.
+01,0025,006,๑๑.  ฯ ล ฯ  คลุมศีรษะ.
+01,0025,007,๑๒.  ฯ ล ฯ  เรานั่งอยู่บนแผ่นดิน  จักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่
+01,0025,008,เป็นไข้นั่งบนอาสนะ.
+01,0025,009,๑๓.  ฯ ล ฯ  เรานั่งบนอาสนะต่ำ  จักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่
+01,0025,010,เป็นไข้นั่งบนอาสนะสูง.
+01,0025,011,๑๔.  ฯ ล ฯ  เรายืนอยู่  จักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้ผู้นั่งอยู่.
+01,0025,012,๑๕.  ฯ ล ฯ  เราเดินไปข้างหลัง  จักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้.
+01,0025,013,ผู้เดินไปข้างหน้า.
+01,0025,014,๑๖.  ฯ ล ฯ  เราเดินไปนอกทาง  จักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้
+01,0025,015,ผู้ไปในทาง.
+01,0025,016,ปกิณณกะที่ ๔  มี ๓
+01,0025,017,๑.  ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า  เราไม่เป็นไข้  จักไม่ยืนถ่ายอุจจาระ
+01,0025,018,ถ่ายปัสสาวะ.
+01,0025,019,๒.  ฯ ล ฯ  เราไม่เป็นไข้  จักไม่ถ่ายอุจจาระ  ถ่ายปัสสาวะ
+01,0025,020,บ้วนเขฬะ  ลงในของเขียว.

01/010026.csv

@@ -0,0 +1,21 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0026,001,๓.  ฯ ล ฯ  เราไม่เป็นไข้  จักไม่ถ่ายอุจจาระ  ถ่ายปัสสาวะ  บ้วน 
+01,0026,002,เขฬะ  ลงในน้ำ.
+01,0026,003,อธิกรณ์มี ๔ 
+01,0026,004,๑.  ความเถียงกันว่า  สิ่งนั้นเป็นธรรมเป็นวินัย  สิ่งนี้ไม่ใช่ธรรม
+01,0026,005,ไม่ใช่วินัย  เรียกวิวาทาธิกรณ์.
+01,0026,006,๒.  ความโจทกันด้วยอาบัตินั้น ๆ  เรียกอนุวาทาธิกรณ์.
+01,0026,007,๓.  อาบัติทั้งปวง  เรียกอาปัตตาธิกรณ์.
+01,0026,008,๔.  กิจที่สงฆ์จะพึงทำ  เรียกกิจจาธิกรณ์.
+01,0026,009,อธิกรณสมถะมี ๗
+01,0026,010,ธรรมเครื่องระงับอธิกรณ์ทั้ง ๔  นั้น  เรียกอธิกรณสมถะ  มี
+01,0026,011,๗  อย่าง  คือ :-
+01,0026,012,๑.  ความระงับอธิกรณ์ทั้ง ๔  นั้น  ในที่พร้อมหน้าสงฆ์  ในที่
+01,0026,013,พร้อมหน้าบุคคล  ในที่พร้อมหน้าวัตถุ  ในที่พร้อมหน้าธรรม  เรียก
+01,0026,014,สัมมุขาวินัย.
+01,0026,015,๒.  ความที่สงฆ์สวดประกาศให้สมมติแก่พระอรหันต์ว่า  เป็นผู้มี
+01,0026,016,สติเต็มที่  เพื่อจะไม่ให้ใครโจทด้วยอาบัติ  เรียกสติวินัย.
+01,0026,017,๓.  ความที่สงฆ์สวดประกาศให้สมมติแก่ภิกษุ  ผู้หายเป็นบ้าแล้ว
+01,0026,018,เพื่อจะไม่ให้ใครโจทด้วยอาบัติที่เธอทำในเวลาเป็นบ้า  เรียกอมูฬหวินัย.
+01,0026,019,๔.  ความปรับอาบัติตามปฏิญญาของจำเลยผู้รับเป็นสัตย์  เรียก
+01,0026,020,ปฏิญญาตกรณะ.

01/010027.csv

@@ -0,0 +1,9 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0027,001,๕.  ความตัดสินเอาตามคำของคนมากเป็นประมาณ  เรียก 
+01,0027,002,เยภุยยสิกา.
+01,0027,003,๖.  ความลงโทษแก่ผู้ผิด  เรียกตัสสปาปิยสิกา. 
+01,0027,004,๗.  ความให้ประนีประนอมกันทั้ง ๒  ฝ่าย  ไม่ต้องชำระความเดิม
+01,0027,005,เรียกติณวัตถารกวินัย.
+01,0027,006,สิกขาบทนอกนี้  ที่ยกขึ้นเป็นอาบัติถุลลัจจัยบ้าง  ทุกกฏบ้าง
+01,0027,007,ทุพภาสิตบ้าง  เป็นสิกขาบทไม่ได้มาในพระปาติโมกข์.
+01,0027,008,จบวินัยบัญญัติ.

01/010028.csv

@@ -0,0 +1,20 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0028,001,ธรรมวิภาค
+01,0028,002,ทุกะ  คือ  หมวด ๒
+01,0028,003,ธรรมมีอุปการะมาก ๒ อย่าง 
+01,0028,004,๑.  สติ  ความระลึกได้.  
+01,0028,005,๒.  สัมปชัญญะ  ความรู้ตัว.
+01,0028,006,องฺ.  ทุก.  ๒๐/๑๑๙.  ที.  ปาฏิ.  ๑๑/๒๙๐.
+01,0028,007,ธรรมเป็นโลกบาล  คือ  คุ้มครองโลก ๒ อย่าง
+01,0028,008,๑.  หิริ  ความละอายแก่ใจ.
+01,0028,009,๒.  โอตตัปปะ  ความเกรงกลัว.
+01,0028,010,องฺ.  ทุก.  ๒๐/๖๕.  ขุ.  อิติ.  ๒๕/๒๕๗.
+01,0028,011,ธรรมอันทำให้งาม ๒ อย่าง
+01,0028,012,๑.  ขันติ  ความอดทน.
+01,0028,013,๒.  โสรัจจะ  ความเสงี่ยม.
+01,0028,014,องฺ. ทุก.  ๒๐/๑๑๘.  วิ.  มหา.  ๕/๓๓๕.
+01,0028,015,บุคคลหาได้ยาก ๒ อย่าง
+01,0028,016,๑.  บุพพาการี  บุคคลผู้ทำอุปการะก่อน.
+01,0028,017,๒.  กตัญญูกตเวที  บุคคลผู้รู้อุปการะที่ท่านทำแล้ว  และ
+01,0028,018,ตอบแทน.                                 
+01,0028,019,องฺ  ทุก.  ๒๐/๑๐๙.

01/010029.csv

@@ -0,0 +1,20 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0029,001,ติกะ  คือ  หมวด ๓
+01,0029,002,รตนะ ๓ อย่าง   
+01,0029,003,พระพุทธ ๑   พระธรรม ๑   พระสงฆ์ ๑.
+01,0029,004,๑.  ท่านผู้สอนให้ประชุมชนประพฤติชอบด้วย  กาย  วาจา  ใจ
+01,0029,005,ตามพระธรรมวินัย  ที่ท่านเรียกว่าพระพุทธศาสนา  ชื่อพระพุทธเจ้า.
+01,0029,006,๒.  พระธรรมวินัยที่เป็นคำสั่งสอนของท่าน  ชื่อพระธรรม.
+01,0029,007,๓.  หมู่ชนที่ฟังคำสั่งสอนของท่านแล้ว  ปฏิบัติชอบตามพระ
+01,0029,008,ธรรมวินัย  ชื่อพระสงฆ์.
+01,0029,009,ขุ.  ขุ.  ๒๕/๑.
+01,0029,010,คุณของรตนะ ๓ อย่าง
+01,0029,011,พระพุทธเจ้ารู้ดีรูชอบด้วยพระองค์เองก่อนแล้ว  สอนผู้อื่นให้รู้ตาม
+01,0029,012,ด้วย.
+01,0029,013,พระธรรมย่อมรักษาผู้ปฏิบัติไม่ให้ตกไปในที่ชั่ว.
+01,0029,014,พระสงฆ์ปฏิบัติชอบตามคำสอนของพระพุทธเจ้าแล้ว  สอนผู้อื่น
+01,0029,015,ให้กระทำตามด้วย.
+01,0029,016,อาการที่พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอน ๓ อย่าง
+01,0029,017,๑.  ทรงสั่งสอน  เพื่อจะให้ผู้ฟังรู้ยิ่งเห็นจริงในธรรมที่ควรรู้ควร
+01,0029,018,เห็น.
+01,0029,019,๒.  ทรงสั่งสอนมีเหตุที่ผู้ฟังอาจตรองตามให้เห็นจริงได้.

01/010030.csv

@@ -0,0 +1,21 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0030,001,๓.  ทรงสั่งสอนเป็นอัศจรรย์  คือผู้ปฏิบัติตามย่อมได้ประโยชน์
+01,0030,002,โดยสมควรแก่ความปฏิบัติ.  
+01,0030,003,นัย.  องฺ.  ติก.  ๒๐/๓๕๖. 
+01,0030,004,โอวาทของพระพุทธเจ้า ๓ อย่าง
+01,0030,005,๑.  เว้นจากทุจริต  คือประพฤติชั่วด้วย  กาย  วาจา  ใจ.
+01,0030,006,๒.  ประกอบสุจริต  คือประพฤติชอบด้วย  กาย  วาจา ใจ.
+01,0030,007,๓.  ทำใจของตนให้หมดจดจากเครื่องเศร้าหมองใจ  มีโลภ  โกรธ
+01,0030,008,หลง  เป็นต้น.
+01,0030,009,ที.  มหา.  ๑๐/๕๗.
+01,0030,010,ทุจริต ๓ อย่าง
+01,0030,011,๑.  ประพฤติชั่วด้วยกาย  เรียกกายทุจริต.
+01,0030,012,๒.  ประพฤติชั่วด้วยวาจา  เรียกวจีทุจริต.
+01,0030,013,๓.  ประพฤติชั่วด้วยใจ  เรียกมโนทุจริต.
+01,0030,014,กายทุจริต ๓ อย่าง
+01,0030,015,ฆ่าสัตว์ ๑   ลักฉ้อ ๑   ประพฤติผิดในกาม ๑.
+01,0030,016,วจีทุจริต ๔ อย่าง
+01,0030,017,พูดเท็จ ๑   พูดส่อเสียด ๑   พูดคำหยาบ ๑   พูดเพ้อเจ้อ ๑.
+01,0030,018,มโนทุจริต ๓ อย่าง
+01,0030,019,โลภอยากได้ของเขา ๑   พยาบาทปองร้ายเขา ๑   เห็นผิดจาก
+01,0030,020,คลองธรรม ๑.

01/010031.csv

@@ -0,0 +1,21 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0031,001,ทุจริต ๓ อย่างนี้  เป็นกิจไม่ควรทำ  ควรจะละเสีย.
+01,0031,002,องฺ.  ทสก.  ๒๔/๓๐๓.
+01,0031,003,สุจริต ๓ อย่าง
+01,0031,004,๑. ประพฤติชอบด้วยกาย  เรียกกายสุจริต.
+01,0031,005,๒.  ประพฤติชอบด้วยวาจา  เรียกวจีสุจริต.  
+01,0031,006,๓.  ประพฤติชอบด้วยใจ  เรียกมโนสุจริต.
+01,0031,007,กายสุจริต ๓ อย่าง
+01,0031,008,เว้นจากฆ่าสัตว์ ๑   เว้นจากลักทรัพย์ ๑   เว้นจากประพฤติผิด
+01,0031,009,ในกาม ๑.
+01,0031,010,วจีสุจริต ๔ อย่าง
+01,0031,011,เว้นจากพูดเท็จ ๑   เว้นจากพูดส่อเสียด ๑   เว้นจากพูดคำหยาบ ๑
+01,0031,012,เว้นจากพูดเพ้อเจ้อ ๑.
+01,0031,013,มโนสุจริต ๓ อย่าง
+01,0031,014,ไม่โลภอยากได้ของเขา ๑   ไม่พยาบาทปองร้ายเขา ๑  เห็นชอบ
+01,0031,015,ตามคลองธรรม ๑.
+01,0031,016,สุจริต ๓ อย่างนี้  เป็นกิจควรทำ  ควรประพฤติ.      
+01,0031,017,องฺ.  ทสก.  ๒๔/๓๐๓.
+01,0031,018,อกุศลมูล ๓ อย่าง
+01,0031,019,รากเง่าของอกุศล  เรียกอกุศลมูล  มี ๓ อย่าง  คือ  โลภะ
+01,0031,020,อยากได้ ๑   โทสะ  คิดประทุษร้ายเขา ๑   โมหะ  หลงไม่รู้จริง ๑.

01/010032.csv

@@ -0,0 +1,23 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0032,001,เมื่ออกุศลมูลเหล่านี้   ๑    ก็ดี  มีอยู่แล้ว  อกุศลอื่นที่ยังไม่เกิด  ก็ 
+01,0032,002,๒
+01,0032,003,๓ 
+01,0032,004,เกิดขึ้น  ที่เกิดแล้วก็เจริญมากขึ้น  เหตุนั้นควรละเสีย.
+01,0032,005,ที.  ปาฏิ.  ๑๑/๒๙๑.  ขุ.  อิติ.  ๒๕/๒๖๔.
+01,0032,006,กุศลมูล ๓ อย่าง
+01,0032,007,รกเง่าของกุศล  เรียกกุศลมูล  มี ๓ อย่าง  คือ  อโลภะ
+01,0032,008,ไม่อยากได้ ๑   อโทสะ  ไม่คิดประทุษร้ายเขา ๑   อโมหะ  ไม่หลง ๑
+01,0032,009,ถ้ากุศลมูลเหล่านี้   ๑   ก็ดี  มีอยู่แล้ว  กุศลอื่นที่ยังไม่เกิด  ก็
+01,0032,010,๒
+01,0032,011,๓
+01,0032,012,เกิดขึ้น  ที่เกิดแล้วก็เจริญมากขึ้น  เหตุนั้นควรให้เกิดมีในสันดาน.
+01,0032,013,ที.  ปาฏิ.  ๑๑/๒๙๒.
+01,0032,014,สัปปุริสบัญญัติ  คือข้อที่ท่านสัตบุรุษตั้งไว้ ๓ อย่าง
+01,0032,015,๑.  ทาน  สละสิ่งของของตนเพื่อเป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น.
+01,0032,016,๒.  ปัพพัชชา  คือบวช  เป็นอุบายเว้นจากเบียดเบียนกันและกัน.
+01,0032,017,๓.  มาตาปิตุอุปัฏฐาน  ปฏิบัติมารดาบิดาของตนให้เป็นสุข.
+01,0032,018,องฺ.  ติก.  ๒๐/๑๙๑.
+01,0032,019,อปัณณกปฏิปทา  คือปฏิบัติไม่ผิด ๓ อย่าง
+01,0032,020,๑.  อินทรียสังวร  สำรวมอินทรีย์ ๖  คือ  หา  หู  จมูก  ลิ้น
+01,0032,021,กาย  ใจ  ไม่ให้ยินดียินร้ายในเวลาเห็นรูป  ฟังเสียง  ดมกลิ่น  ลิ้มรส
+01,0032,022,ถูกต้องโผฏฐัพพะ  รู้ธรรมารมณ์ด้วยใจ.

01/010033.csv

@@ -0,0 +1,20 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0033,001,๒.  โภชเน  มัตตัญญุตา  รู้จักประมาณในการกินอาหารแต่พอ 
+01,0033,002,สมควร  ไม่มากไม่น้อย.
+01,0033,003,๓. ชาคริยานุโยค  ประกอบความเพียรเพื่อจะชำระใจให้หมดจด
+01,0033,004,ไม่เห็นแก่นอนมากนัก.
+01,0033,005,องฺ.  ติก.  ๒๐/๑๔๒. 
+01,0033,006,บุญกิริยาวัตถุ ๓ อย่าง
+01,0033,007,<B>สิ่งเป็นที่ตั้งแห่งการบำเพ็ญบุญ  เรียกบุญกิริยาวัตถุ  โดยย่อมี
+01,0033,008,๓ อย่าง</B>
+01,0033,009,๑.  ทานมัย      บุญสำเร็จด้วยการบริจาคทาน.
+01,0033,010,๒.  สีลมัย        บุญสำเร็จด้วยการรักษาศีล.
+01,0033,011,๓.  ภาวนามัย  บุญสำเร็จด้วยการเจริญภาวนา.
+01,0033,012,ขุ.  อิติ.  ๒๕/๒๗๐.  องฺ.  อฏฺ€ก.  ๒๓/๑๔๕.
+01,0033,013,สามัญญลักษณะ ๓ อย่าง
+01,0033,014,<B>ลักษณะที่เสมอกันแก่สังขารทั้งปวง  เรียกสามัญญลักษณะ
+01,0033,015,ไตรลักษณะก็เรียก  แจกเป็น ๓ อย่าง</B>
+01,0033,016,๑.  อนิจจตา  ความเป็นของไม่เที่ยง.
+01,0033,017,๒.  ทุกขตา    ความเป็นทุกข์.
+01,0033,018,๓.  อนัตตตา  ความเป็นของไม่ใช่ตน.
+01,0033,019,สํ.  สฬ.  ๑๘/๑.

01/010034.csv

@@ -0,0 +1,17 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0034,001,จตุกกะ  คือ  หมวด ๔ 
+01,0034,002,วุฑฒิ  คือธรรมเป็นเครื่องเจริญ ๔ อย่าง
+01,0034,003,๑. สัปปุริสสังเสวะ  คบท่านผู้ประพฤติชอบด้วยกาย  วาจา  ใจ ที่
+01,0034,004,เรียกว่าสัตบุรุษ. 
+01,0034,005,๒.  สัทธัมมัสสวนะ  ฟังคำสั่งสอนของท่านโดยเคารพ.
+01,0034,006,๓.  โยนิโสมนสิการ  ตริตรองให้รู้จักสิ่งที่ดีหรือชั่วโดยอุบายที่ชอบ.
+01,0034,007,๔.  ธัมมานุธัมมปฏิปัตติ  ประพฤติธรรมสมควรแก่ธรรมซึ่งได้
+01,0034,008,ตรองเห็นแล้ว.
+01,0034,009,องฺ.  จตุกฺก.  ๒๑/๓๓๒.
+01,0034,010,จักร ๔
+01,0034,011,๑.  ปฏิรูปเทสวาสะ     อยู่ในประเทศอันสมควร.
+01,0034,012,๒.  อัปปุริสูปัสสยะ      คบสัตบุรุษ.
+01,0034,013,๓.  อัตตสัมมาปณิธิ     ตั้งตนไว้ชอบ.
+01,0034,014,๔.  ปุพเพกตปุญญตา  ความเป็นผู้ได้ทำความดีไว้ในปางก่อน.
+01,0034,015,ธรรม ๔ อย่างนี้  ดุจล้อรถนำไปสู่ความเจริญ.
+01,0034,016,องฺ.  จตุกฺก.  ๒๑/๔๐.

01/010035.csv

@@ -0,0 +1,23 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0035,001,อคติ ๔
+01,0035,002,๑.  ลำเอียงเพราะรักใคร่กัน    เรียกฉันทาคติ.
+01,0035,003,๒.  ลำเอียงเพราะไม่ชอบกัน   เรียกโทสาคติ. 
+01,0035,004,๓.  ลำเอียงเพราะเขลา           เรียกโมหาคติ. 
+01,0035,005,๔.  ลำเอียงเพราะกลัว            เรียกภยาคติ.
+01,0035,006,อคติ ๔ ประการนี้  ไม่ควรประพฤติ. 
+01,0035,007,องฺ.  จตุกฺก.  ๒๑/๒๓.
+01,0035,008,อันตรายของภิกษุสามเณรผู้บวชใหม่ ๔ อย่าง
+01,0035,009,๑.  อดทนต่อคำสอนไม่ได้        คือเบื่อต่อคำสั่งสอนขี้เกียจทำตาม.
+01,0035,010,๒.  เป็นคนเห็นแก่ปากแก่ท้อง   ทนความอดอยากไม่ได้.
+01,0035,011,๓.  เพลิดเพลินในกามคุณ         ทะยานอยากได้สุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป.
+01,0035,012,๔.  รักผู้หญิง
+01,0035,013,ภิกษุสามเณรผู้หวังความเจริญแก่ตน  ควรระวังอย่าให้อันตราย
+01,0035,014,๔ อย่างนี้ย่ำยีได้.
+01,0035,015,องฺ.  จตุกฺก.  ๒๑/๑๖๕.
+01,0035,016,ปธาน  คือความเพียร ๔ อย่าง
+01,0035,017,๑.  สังวรปธาน          เพียรระวังไม่ให้บาปเกิดขึ้นในสันดาน.
+01,0035,018,๒.  ปหานปธาน        เพียรละบาปที่เกิดขึ้นแล้ว.
+01,0035,019,๓.  ภาวนาปธาน       เพียรให้กุศลเกิดขึ้นในสันดาน.
+01,0035,020,๔.  อนุรักขนาปธาน   เพียรรักษากุศลที่เกิดขึ้นแล้วไม่ให้เสื่อม.
+01,0035,021,ความเพียร ๔ อย่างนี้  เป็นความเพียรชอบ  ควรประกอบให้มีในตน.
+01,0035,022,องฺ.  จตุกฺก.  ๒๑/๒๐.

01/010036.csv

@@ -0,0 +1,20 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0036,001,อธิษฐานธรรม  คือธรรมที่ควรตั้งไว้ในใจ ๔ อย่าง
+01,0036,002,๑.  ปัญญา         รอบรู้สิ่งที่ควรรู้. 
+01,0036,003,๒.  สัจจะ           ความจริงใจ  คือประพฤติสิ่งใดก็ให้ได้จริง. 
+01,0036,004,๓.  จาคะ           สละสิ่งที่เป็นข้าศึกแก่ความจริงใจ.
+01,0036,005,๔.  อุปสมะ        สงบใจจากสิ่งเป็นข้าศึกแก่ความสงบ.
+01,0036,006,ม.  อุป.  ๑๔/๔๓๗.
+01,0036,007,อิทธิบาท  คือคุณเครื่องให้สำเร็จความประสงค์ ๔ อย่าง
+01,0036,008,๑.  ฉันทะ          พอใจรักใคร่ในสิ่งนั้น.
+01,0036,009,๒.  วิริยะ           เพียรประกอบสิ่งนั้น.
+01,0036,010,๓.  จิตตะ          เอาใจฝักใฝ่ในสิ่งนั้นไม่วางธุระ.
+01,0036,011,๔.  วิมังสา         หมั่นตริตรองพิจารณาเหตุผลในสิ่งนั้น.
+01,0036,012,คุณ ๔ อย่างนี้  มีบริบูรณ์แล้ว  อาจชักนำบุคคลให้ถึงสิ่งที่ต้อง
+01,0036,013,ประสงค์ซึ่งไม่เหลือวิสัย.
+01,0036,014,อภิ.  วิภงฺค.  ๓๕/๒๙๒.
+01,0036,015,ควรทำความไม่ประมาทในที่ ๔ สถาน
+01,0036,016,๑.  ในการละกายทุจริต           ประพฤติกายสุจริต.
+01,0036,017,๒.  ในการละวจีทุจริต             ประพฤติวจีสุจริต.
+01,0036,018,๓.  ในการละมโนทุจริต           ประพฤติมโนสุจริต.
+01,0036,019,๔.  ในการละความเห็นผิด       ทำความเห็นให้ถูก.

01/010037.csv

@@ -0,0 +1,18 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0037,001,อีกอย่างหนึ่ง 
+01,0037,002,๑.  ระวังใจไม่ให้กำหนัดในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด.
+01,0037,003,๒.  ระวังใจไม่ให้ขัดเคืองในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความขัดเคือง. 
+01,0037,004,๓.  ระวังใจไม่ให้หลงในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความหลง.
+01,0037,005,๔.  ระวังใจไม่ให้มัวเมาในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความมัวเมา.
+01,0037,006,องฺ.  จตุกฺก.  ๒๑/๑๖๑.
+01,0037,007,ปาริสุทธิศีล ๔
+01,0037,008,๑.  ปาติโมกขสังวร  สำรวมในพระปาติโมกข์  เว้นข้อที่
+01,0037,009,พระพุทธเจ้าห้าม  ทำตามข้อที่พระองค์อนุญาต.
+01,0037,010,๒.  อินทรียสังวร  สำรวมอินทรีย์ ๖  คือ  ตา  หู  จมูก  ลิ้น  กาย
+01,0037,011,ใจ  ไม่ให้ยินดียินร้ายในเวลาเห็นรูป  ฟังเสียง  ดมกลิ่น  ลิ้มรส  ถูกต้อง
+01,0037,012,โผฏัฐพพะ  รู้ธรรมารมณ์ด้วยใจ.
+01,0037,013,๓.  ปาชีวปาริสุทธิ  เลี้ยงชีวิตโดยทางที่ชอบ  ไม่หลอกลวงเขา
+01,0037,014,เลี้ยงชีวิต.
+01,0037,015,๔.  ปัจจยปัจจเวกขณะ  พิจารณาเสียก่อนจึงบริโภคปัจจัย ๔  คือ
+01,0037,016,จีวร  บิณฑบาต  เสนาสนะ  และเภสัช  ไม่บริโภคด้วยตัณหา.
+01,0037,017,วิ.  สีล.  ป€ม.  ๑๙.

01/010038.csv

@@ -0,0 +1,16 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0038,001,อารักขกัมมัฏฐาน ๔
+01,0038,002,๑.  พุทธานุสสติ  ระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้าที่มีในพระองค์และ
+01,0038,003,ทรงเกื้อกูลแก่ผู้อื่น.  
+01,0038,004,๒.  เมตตา   แผ่ไม่ตรีจิตคิดจะให้สัตว์ทั้งปวงเป็นสุขทั่วหน้า.
+01,0038,005,๓.  อสุภะ  พิจารณาร่างกายตนและผู้อื่นให้เห็นเป็นไม่งาม.
+01,0038,006,๔.  มรณัสสติ  นึกถึงความตายอันจะมีแก่ตน.
+01,0038,007,กัมมัฏฐาน ๔ อย่างนี้  ควรเจริญเป็นนิตย์.
+01,0038,008,พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้า ฯ.
+01,0038,009,พรหมวิหาร ๔
+01,0038,010,๑.  เมตตา    ความรักใคร่  ปรารถนาจะให้เป็นสุข.
+01,0038,011,๒.  กรุณา     ความสงสาร  คิดจะช่วยให้พ้นทุกข์.
+01,0038,012,๓.  มุทิตา     ความพลอยยินดี  เมื่อผู้อื่นได้ดี.
+01,0038,013,๔.  อุเบกขา  ความวางเฉย  ไม่ดีใจไม่เสียใจเมื่อผู้อื่นถึงความวิบัติ.
+01,0038,014,๔ อย่างนี้  เป็นเครื่องอยู่ของท่านผู้ใหญ่.
+01,0038,015,อภิ.  วิภงฺค.  ๓๕/๓๖๙.

01/010039.csv

@@ -0,0 +1,22 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0039,001,สติปัฏฐาน ๔
+01,0039,002,๑.  กายานุปัสสนา    ๒.  เวทนานุปัสสนา    ๓.  จิตตานุปัสสนา
+01,0039,003,๔.  ธัมมานุปัสสนา.  
+01,0039,004,สติกำหนดพิจารณากายเป็นอารมณ์ว่า  กายนี้สักว่ากาย  ไม่ใช่สัตว์
+01,0039,005,บุคคล  ตัว  ตน  เรา  เขา  เรียกกายานุปัสสนา.
+01,0039,006,สติกำหนดพิจารณาเวทนา  คือ  สุข  ทุกข์  และไม่สุขไม่ทุกข์  เป็น
+01,0039,007,อารมณ์ว่า  เวทนานี้ก็สักว่าเวทนา  ไม่ใช่สัตว์  บุคคล  ตัว  ตน  เรา  เขา
+01,0039,008,เรียกเวทนานุปัสสนา.
+01,0039,009,สติกำหนดพิจารณาใจที่เศร้าหมอง  หรือผ่องแล้ว  เป็นอารมณ์ว่า
+01,0039,010,ใจนี้ก็สักว่าใจ  ไม่ใช่สัตว์  บุคคล  ตัว  ตน  เรา  เขา  เรียกจิตตานุปัสสนา.
+01,0039,011,สติกำหนดพิจารณาธรรมที่เป็นกุศลหรืออกุศล  ที่บังเกิดกับใจ
+01,0039,012,เป็นอารมณ์ว่า  ธรรมนี้ก็สักว่าธรรม  ไม่ใช่สัตว์  บุคคล  ตัว  ตน  เรา  เขา
+01,0039,013,เรียกธัมมานุปัสสนา.
+01,0039,014,ที.  มหา.  ๑๐/๓๒๕.
+01,0039,015,ธาตุกัมมัฏฐาน ๔
+01,0039,016,ธาตุ ๔  คือ  ธาตุดิน  เรียกปฐวีธาตุ  ธาตุน้ำ  เรียกอาโปธาตุ
+01,0039,017,ธาตุไฟ  เรียกเตโชธาตุ  ธาตุลม  เรียกว่าโยธาตุ.
+01,0039,018,ธาตุอันใดมีลักษณะแข้นแข็ง  ธาตุนั้นเป็นปฐวีธาตุ  ปฐวีธาตุนั้น
+01,0039,019,ที่เป็นภายใน  คือ  ผม  ขน  เล็บ  ฟัน  หนัง  เนื้อ  เอ็น  กระดูก
+01,0039,020,เยื่อในกระดูก  ม้าม  หัวใจ  ตับ  พังผืด  ไต  ปอด  ไส้ใหญ่  ไส้น้อย
+01,0039,021,อาหารใหม่  อาหารเก่า.

01/010040.csv

@@ -0,0 +1,19 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0040,001,ธาตุอันใดมีลักษณะเอิบอาบ  ธาตุนั้นเป็นอาโปธาตุ  อาโปธาตุนั้น
+01,0040,002,ที่เป็นภายใน  คือ  ดี  เสลด  หนอง  เลือด  เหงื่อ  มันข้น  น้ำตา
+01,0040,003,เปลวมัน  น้ำลาย  น้ำมูก  ไขข้อ  มูตร.  
+01,0040,004,ธาตุอันใดมีลักษณะร้อน  ธาตุนั้นเป็นเตโชธาตุ  เตโชธาตุนั้น
+01,0040,005,ที่เป็นภายใน  คือ  ไฟที่ยังกายให้อบอุ่น  ไฟที่ยังกายให้ทรุดโทรม  ไฟที่
+01,0040,006,ยังกายให้กระวนกระวาย  ไฟที่เผาอาหารให้ย่อย.
+01,0040,007,ธาตุอันใดมีลักษณะพัดไปมา  ธาตุนั้นเป็นวาโยธาตุ  วาโยธาตุนั้น
+01,0040,008,ที่เป็นภายใน  คือ  ลมพัดขึ้นเบื้องบน  ลมพัดลงเบื้องต่ำ  ลมในท้อง
+01,0040,009,ลมในไส้  ลมพัดไปตามตัว  ลมหายใจ.
+01,0040,010,ความกำหนดพิจารณากายนี้  ให้เห็นว่าเป็นแต่เพียงธาตุ ๔  คือ
+01,0040,011,ดิน  น้ำ  ไฟ  ลม  ประชุมกันอยู่  ไม่ใช่เรา  ไม่ใช่ของเรา  เรียกว่า
+01,0040,012,ธาตุกัมมัฏฐาน.
+01,0040,013,ม.  อุป.  ๑๔/๔๓๗.
+01,0040,014,อริยสัจ ๔
+01,0040,015,๑.  ทุกข์
+01,0040,016,๒.  สมุทัย  คือ  เหตุให้ทุกข์เกิด
+01,0040,017,๓.  นิโรธ  คือความดับทุกข์
+01,0040,018,๔.  มรรค  คือข้อปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์.

01/010041.csv

@@ -0,0 +1,18 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0041,001,ความไม่สบายกาย  ไม่สบายใจ  ได้ชื่อว่าทุกข์  เพราะเป็นของทาน 
+01,0041,002,ได้ยาก.
+01,0041,003,ตัณหาคือความทะยานอยาก  ได้ชื่อว่าสมุทัย  เพราะเป็นเหตุให้
+01,0041,004,ทุกข์เกิด. 
+01,0041,005,ตัณหานั้น  มีประเภทเป็น ๓  คือตัณหาความอยากในอารมณ์
+01,0041,006,ที่น่ารักใคร่  เรียกว่ากามตัณหาอย่าง ๑   ตัณหาความอยากเป็นโน่น
+01,0041,007,เป็นนี่  เรียกว่าภวตัณหาอย่าง ๑   ตัณหาความอยากไม่เป็นโน่นเป็นนี่
+01,0041,008,เรียกว่าวิภวตัณหาอย่าง ๑.
+01,0041,009,ความดับตัณหาได้สิ้นเชิง  ทุกข์ดับไปหมด  ได้ชื่อว่านิโรธ  เพราะ
+01,0041,010,เป็นความดับทุกข์.
+01,0041,011,ปัญญาอันชอบว่าสิ่งนี้ทุกข์  สิ่งนี้เหตุให้ทุกข์เกิด  สิ่งนี้ความ
+01,0041,012,ดับทุกข์  สิ่งนี้ทางให้ถึงความดับทุกข์  ได้ชื่อว่ามรรค  เพราะเป็นข้อ
+01,0041,013,ปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์.
+01,0041,014,มรรคนั้นมีองค์ ๘ ประการ  คือ  ปัญญาอันเห็นชอบ ๑   ดำริ
+01,0041,015,ชอบ ๑   เจรจาชอบ ๑   ทำการงานชอบ ๑   เลี้ยงชีวิตชอบ ๑   ทำความ
+01,0041,016,เพียรชอบ ๑   ตั้งสติชอบ ๑   ตั้งใจชอบ ๑.
+01,0041,017,อภิ.  วิภงฺค.  ๓๕/๑๒๗.

01/010042.csv

@@ -0,0 +1,20 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0042,001,ปัญจกะ  คือ  หมวด ๕
+01,0042,002,อนันตริยกรรม ๕
+01,0042,003,๑.  มาตุฆาต           ฆ่ามารดา.
+01,0042,004,๒.  ปิตุฆาต             ฆ่าบิดา.  
+01,0042,005,๓.  อรหันตฆาต       ฆ่าพระอรหันต์.
+01,0042,006,๔.  โลหิตุปบาท       ทำร้ายพระพุทธเจ้าจนถึงยังพระโลหิตให้ห้อ
+01,0042,007,ขึ้นไป.
+01,0042,008,๕.  สังฆเภท            ยังสงฆ์ให้แตกจากกัน.
+01,0042,009,กรรม ๕ อย่างนี้  เป็นบาปอันหนักที่สุด  ห้ามสวรรค์  ห้าม
+01,0042,010,นิพพาน  ตั้งอยู่ในฐานปาราชิกของผู้ถือพระพุทธศาสนา  ห้ามไม่ให้ทำ
+01,0042,011,เป็นเด็ดขาด.
+01,0042,012,องฺ.  ปฺจก.  ๒๒/๑๖๕.
+01,0042,013,อภิณหปัจจเวกขณ์ ๕
+01,0042,014,๑.  ควรพิจารณาทุกวัน ๆ  ว่า  เรามีความแก่เป็นธรรมดา  ไม่
+01,0042,015,ล่วงพ้นความแก่ไปได้.
+01,0042,016,๒.  ควรพิจารณาทุกวัน ๆ  ว่า  เรามีความเจ็บเป็นธรรมดา  ไม่
+01,0042,017,ล่วงพ้นความเจ็บไปได้.
+01,0042,018,๓.  ควรพิจารณาทุกวัน ๆ  ว่า  เรามีความตายเป็นธรรมดา  ไม่
+01,0042,019,ล่วงพ้นความตายไปได้.

01/010043.csv

@@ -0,0 +1,21 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0043,001,๔.  ควรพิจารณาทุกวัน ๆ  ว่า  เราจะต้องพลัดพรากจากของรัก
+01,0043,002,ของชอบใจทั้งสิ้น.
+01,0043,003,๕.  ควรพิจารณาทุกวัน ๆ  ว่า  เรามีกรรมเป็นของตัว  เราทำดี
+01,0043,004,จักได้ดี  ทำชั่วจักได้ชั่ว.  
+01,0043,005,องฺ.  ปฺจก.  ๒๒/๘๑.
+01,0043,006,เวสารัชชกรณธรรม  คือ  ธรรมทำความกล้าหาญ ๕ อย่าง
+01,0043,007,๑.  สัทธา         เชื่อสิ่งที่ควรเชื่อ.
+01,0043,008,๒.  สีล             รักษากายวาจาให้เรียบร้อย.
+01,0043,009,๓.  พาหุสัจจะ  ความเป็นผู้ศึกษามาก.
+01,0043,010,๔. วิริยารัมภะ  ปรารภความเพียร.
+01,0043,011,๕.  ปัญญา      รอบรู้สิ่งที่ควรรู้.
+01,0043,012,องฺ.  ปฺจก.  ๒๒/๑๔๔.
+01,0043,013,องค์แห่งภิกษุใหม่ ๕ อย่าง
+01,0043,014,๑.  สำรวมในพระปาติโมกข์  เว้นข้อที่พระพุทธเจ้าห้าม  ทำตาม
+01,0043,015,ข้อที่ทรงอนุญาต.
+01,0043,016,๒.  สำรวมอินทรีย์  คือ  ระวัง  ตา  หู  จมูก  ลิ้น  กาย  ใจ  ไม่ให้
+01,0043,017,ความยินดียินร้ายครอบงำได้  ในเวลาที่เห็นรูปด้วยนัยน์ตาเป็นต้น.
+01,0043,018,๓.  ความเป็นคนไม่เอิกเกริกเฮฮา.
+01,0043,019,๔.  อยู่ในเสนาสนะอันสงัด.
+01,0043,020,๕.  มีความเห็นชอบ.

01/010044.csv

@@ -0,0 +1,19 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0044,001,ภิกษุใหม่ควรตั้งอยู่ในธรรม ๕ อย่างนี้. 
+01,0044,002,องฺ.  ปฺจก.  ๒๒/๑๕๕.
+01,0044,003,องค์แห่งธรรมกถึก  คือ  นักเทศก์ ๕ อย่าง 
+01,0044,004,๑.  แสดงธรรมไปโดยลำดับ  ไม่ตัดลัดให้ขาดความ.
+01,0044,005,๒.  อ้างเหตุผลแนะนำให้ผู้ฟังเข้าใจ.
+01,0044,006,๓.  ตั้งจิตเมตตาปรารถนาให้เป็นประโยชน์แก่ผู้ฟัง.
+01,0044,007,๔.  ไม่แสดงธรรมเพราะเห็นแก่ลาภ.
+01,0044,008,๕.  ไม่แสดงธรรมกระทบตนและผู้อื่น  คือว่า  ไม่ยกตนเสียดสี
+01,0044,009,ผู้อื่น.
+01,0044,010,ภิกษุผู้เป็นธรรมกถึก  พึงตั้งองค์ ๕ อย่างนี้ไว้ในตน.
+01,0044,011,องฺ.  ปฺจก.  ๒๒/๒๐๖.
+01,0044,012,ธัมมัสสวนานิสงส์  คือ  อานิสงส์แห่งการฟังธรรม ๕ อย่าง
+01,0044,013,๑.  ผู้ฟังธรรมย่อมได้ฟังสิ่งที่ยังไม่เคยฟัง.
+01,0044,014,๒.  สิ่งใดได้เคยฟังแล้ว  แต่ไม่เข้าใจชัด  ย่อมเข้าใจสิ่งนั้นชัด.
+01,0044,015,๓.  บรรเทาความสงสัยเสียได้.
+01,0044,016,๔.  ทำความเห็นให้ถูกต้องได้.
+01,0044,017,๕.  จิตของผู้ฟังย่อมผ่องใส.
+01,0044,018,องฺ.  ปฺจก.  ๒๒/๒๗๖.

01/010045.csv

@@ -0,0 +1,21 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0045,001,พละ  คือธรรมเป็นกำลัง ๕ อย่าง 
+01,0045,002,๑.  สัทธา    ความเชื่อ.
+01,0045,003,๒.  วิริยะ     ความเพียร. 
+01,0045,004,๓.  สติ        ความระลึกได้. 
+01,0045,005,๔.  สมาธิ    ความตั้งใจมั่น.
+01,0045,006,๕.  ปัญญา  ความรอบรู้.
+01,0045,007,อินทรีย์ ๕ ก็เรียก  เพราะเป็นใหญ่ในกิจของตน.
+01,0045,008,องฺ.  ปฺจก.  ๒๒/๑๑.
+01,0045,009,นิวรณ์ ๕
+01,0045,010,<B>ธรรมอันกั้นจิตไม่ให้บรรลุความดี  เรียกนิวรณ์  มี ๕ อย่าง</B>
+01,0045,011,๑.  พอใจรักใคร่ในอารมณ์ที่ชอบใจมีรูปเป็นต้น  เรียกกามฉันท์.
+01,0045,012,๒.  ปองร้ายผู้อื่น  เรียกพยาบาท.
+01,0045,013,๓.  ความที่จิตหดหู่และเคลิบเคลิ้ม  เรียกถิ่นมิทธะ.
+01,0045,014,๔.  ฟุ้งซ่านและรำคาญ  เรียกอุทธัจจกุกกุจจะ.
+01,0045,015,๕.  ลังเลไม่ตกลงได้  เรียกวิจิกิจฉา.
+01,0045,016,องฺ.  ปฺจก.  ๒๒/๗๒.
+01,0045,017,ขันธ์ ๕
+01,0045,018,กายกับใจนี้  แบ่งออกเป็น ๕ กอง  เรียกว่าขันธ์ ๕   ๑. รูป
+01,0045,019,๒.  เวทนา    ๓.  สัญญา    ๔. สังขาร    ๕.  วิญญาณ.
+01,0045,020,ธาตุ ๔  คือ  ดิน  น้ำ  ไฟ  ลม  ประชุมกันเป็นกายนี้  เรียกว่ารูป.

01/010046.csv

@@ -0,0 +1,13 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0046,001,ความรู้สึกอารมณ์ว่า  เป็นสุข  คือ  สบายกายสบายใจ  หรือเป็น
+01,0046,002,ทุกข์  คือไม่สบายกายไม่สบายใจ  หรือเฉย ๆ  คือไม่ทุกข์ไม่สุข  เรียกว่า
+01,0046,003,เวทนา. 
+01,0046,004,ความจำได้หมายรู้  คือ  จำรูป  เสียง  กลิ่น  รส  โผฏฐัพพะ
+01,0046,005,อารมณ์ที่เกิดกับใจได้  เรียกว่าสัญญา.  
+01,0046,006,เจตสิกธรรม  คือ  อารมณ์ที่เกิดกับใจ<SUP>๑</SUP>  เป็นส่วนดี  เรียกกุศล
+01,0046,007,เป็นส่วนชั่ว  เรียกอกุศล  เป็นส่วนกลาง ๆ  ไม่ดีไม่ชั่ว  เรียกอัพยากฤต
+01,0046,008,เรียกว่าสังขาร.
+01,0046,009,ความรู้อารมณ์ในเวลาเมื่อรูปมากระทบตาเป็นต้น  เรียกว่าวิญญาณ.
+01,0046,010,ขันธ์ ๕  นี้  ย่นเรียกว่า  นาม  รูป.   เวทนา  สัญญา  สังขาร
+01,0046,011,วิญญาณ  รวมเข้าเป็นนาม  รูปคงเป็นรูป.
+01,0046,012,อภิ.  วิภงฺค.  ๓๕/๑.

01/010047.csv

@@ -0,0 +1,20 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0047,001,ฉักกะ  คือ  หมวด ๖
+01,0047,002,คารวะ ๖ อย่าง   
+01,0047,003,ความเอื้อเฟื้อ  ในพระพุทธเจ้า ๑   ในพระธรรม ๑   ในพระสงฆ์ ๑
+01,0047,004,ในความศึกษา ๑   ในความไม่ประมาท ๑   ในปฏิสันถารคือต้อนรับ
+01,0047,005,ปราศรัย ๑.   ภิกษุควรทำคารวะ ๖ ประการนี้.
+01,0047,006,องฺ.  ฉกฺก.  ๒๒/๓๖๙.
+01,0047,007,สาราณิยธรรม ๖ อย่าง
+01,0047,008,<B>ธรรมเป็นที่ตั้งแห่งความให้ระลึกถึง  เรียกสาราณิยธรรม  มี
+01,0047,009,๖ อย่าง  คือ :-</B>
+01,0047,010,๑.  เข้าไปตั้งกายกรรมประกอบด้วยเมตตา  ในเพื่อนภิกษุสามเณร
+01,0047,011,ทั้งต่อหน้าและลับหลัง  คือ  ช่วยขวนขวายในกิจธุระของเพื่อนกันด้วยกาย
+01,0047,012,มีพยาบาลภิกษุไข้เป็นต้น  ด้วยจิตเมตตา.
+01,0047,013,๒.  เข้าไปตั้งวจีกรรมประกอบด้วยเมตตา  ในเพื่อนภิกษุสามเณร
+01,0047,014,ทั้งต่อหน้าและลับหลัง  คือ  ช่วยขวนขวายในกิจธุระของเพื่อนกันด้วย
+01,0047,015,วาจา  เช่นกล่าวสั่งสอนเป็นต้น  ด้วยจิตเมตตา.
+01,0047,016,๓.  เข้าไปตั้งมโนกรรมประกอบด้วยเมตตา  ในเพื่อนภิกษุสามเณร
+01,0047,017,ทั้งต่อหน้าและลับหลัง  คือ  คิดแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์แก่เพื่อนกัน.
+01,0047,018,๔.  แบ่งปันลาภที่ตนได้มาแล้วโดยชอบธรรม  ให้แก่เพื่อนภิกษุ
+01,0047,019,สามเณร  ไม่หวงไว้บริโภคจำเพาะผู้เดียว.

01/010048.csv

@@ -0,0 +1,16 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0048,001,๕.  รักษาศีลบริสุทธิ์เสมอกันกับเพื่อนภิกษุสามเณรอื่น ๆ  ไม่ทำ
+01,0048,002,ตนให้เป็นที่รังเกียจของผู้อื่น.  
+01,0048,003,๖.  มีความเห็นร่วมกันกับภิกษุสามเณรอื่น ๆ  ไม่วิวาทกับใคร ๆ
+01,0048,004,เพราะมีความเห็นผิดกัน.
+01,0048,005,ธรรม ๖ อย่างนี้  ทำผู้ประพฤติให้เป็นที่รักที่เคารพของผู้อื่น  เป็น
+01,0048,006,ไปเพื่อความสงเคราะห์กันและกัน  เป็นไปเพื่อความไม่วิวาทกันและกัน
+01,0048,007,เป็นไปเพื่อความพร้อมเพรียงเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน.
+01,0048,008,องฺ.  ฉกฺก.  ๒๒/๓๒๒.
+01,0048,009,อายตนะภายใน ๖
+01,0048,010,หา  หู  จมูก  ลิ้น  กาย  ใจ.  อินทรีย์ ๖  ก็เรียก.
+01,0048,011,ม.  ม.  ๑๒/๙๖.  อภิ.  วิภงฺค.  ๓๕/๘๕.
+01,0048,012,อายตนะภายนอก ๖
+01,0048,013,รูป  เสียง  กลิ่น  รส  โผฏฐัพพะ  คืออารมณ์ที่มาถูกต้องกาย
+01,0048,014,ธรรม  คืออารมณ์เกิดกับใจ.  อารมณ์ ๖  ก็เรียก.
+01,0048,015,ม.  อุป.  ๑๔/๔๐๑.  อภิ.  วิภงฺค.  ๓๕/๘๕.

01/010049.csv

@@ -0,0 +1,20 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0049,001,วิญญาณ ๖  
+01,0049,002,อาศัยรูปกระทบตา                 เกิดความรู้ขึ้น        เรียกจักขุวิญญาณ 
+01,0049,003,อาศัยเสียงกระทบหู                เกิดความรู้ขึ้น        เรียกโสตวิญญาณ
+01,0049,004,อาศัยกลิ่นกระทบจมูก            เกิดความรู้ขึ้น         เรียกฆานวิญญาณ
+01,0049,005,อาศัยรสกระทบลิ้น                 เกิดความรู้ขึ้น         เรียกชิวหาวิญญาณ
+01,0049,006,อาศัยโผฏฐัพพะกระทบกาย    เกิดความรู้ขึ้น         เรียกกายวิญญาณ
+01,0049,007,อาศัยธรรมเกิดกับใจ               เกิดความรู้ขึ้น         เรียกมโนวิญญาณ.
+01,0049,008,ที.  มหา.  ๑๐/๓๔๔.  อภิ.  วิภงฺค.  ๓๕/๘๕.
+01,0049,009,สัมผัส ๖
+01,0049,010,อายตนะภายในมีตาเป็นต้น  อายตนะภายนอกมีรูปเป็นต้น  วิญญาณ
+01,0049,011,มีจักขุวิญญาณเป็นต้น  กระทบกัน  เรียกสัมผัส  มีชื่อตามอายตนะภายใน
+01,0049,012,เป็น ๖ คือ :-
+01,0049,013,จักขุ
+01,0049,014,โสตุ
+01,0049,015,ฆานะ       สัมผัส.
+01,0049,016,ชิวหา
+01,0049,017,กาย
+01,0049,018,มโน
+01,0049,019,ที.  มหา.  ๑๐/๓๔๔.  สํ.  นิ.  ๑๖/๔.

01/010050.csv

@@ -0,0 +1,19 @@
+Book,Page,LineNumber,Text
+01,0050,001,เวทนา ๖ 
+01,0050,002,สัมผัสนั้นเป็นปัจจัยให้เกิดเวทนา  เป็นสุขบ้าง  ทุกข์บ้าง  ไม่ทุกข์
+01,0050,003,ไม่สุขบ้าง  มีชื่อตามอายตนะภายในเป็น ๖ คือ :-
+01,0050,004,จักขุ 
+01,0050,005,โสต
+01,0050,006,ฆาน       สัมผัสสชาเวทนา
+01,0050,007,ชิวหา
+01,0050,008,กาย
+01,0050,009,มโน
+01,0050,010,ที.  มหา.  ๑๐/๓๔๔.  สํ.  นิ.  ๑๖/๔.
+01,0050,011,ธาตุ ๖
+01,0050,012,๑.  ปฐวีธาตุ          คือ        ธาตุดิน.
+01,0050,013,๒.  อาโปธาตุ         คือ        ธาตุน้ำ.
+01,0050,014,๓.  เตโชธาตุ          คือ        ธาตุไฟ.
+01,0050,015,๔.  วาโยธาตุ          คือ        ธาตุลม.
+01,0050,016,๕.  อากาสธาตุ       คือ        ช่องว่างมีในกาย.
+01,0050,017,๖.  วิญญาณธาตุ    คือ        ความรู้อะไรได้.
+01,0050,018,ม.  อุป.  ๑๔/๑๒๕.  อภิ.  วิภงฺค.  ๓๕/๑๐๑.