Book,Page,LineNumber,Text
20,0042,001,ลุงค์  เมื่อของสิ่งหนึ่งกระทบของสิ่งหนึ่ง  เช่นคนเอาไม้ค้อนตีระฆัง 
20,0042,002,อากาศธาตุรอบของนั้นก็กระเพื่อม  เช่นเดียวกันกับคนเอาก้อนอิฐทิ้ง
20,0042,003,ลงไปในน้ำ น้ำย่อมกระเพื่อมเป็นวงล้อมกันเป็นชั้น  ๆ  ออกไป รอบ
20,0042,004,ศูนย์กลางที่ก้อนอิฐจมลงไปนั้น  คลื่นแห่งอากาศธาตุนั้น  เดินเข้าทาง
20,0042,005,ช่องหูตอนนอกและกระทบเยื่อที่ขึงอุดอยู่ดุจพื้นกลอง  เยื่อนี้ก็กระเทือน
20,0042,006,และความกระเทือนนี้  ก็เดินไปตามกระดูกน้อย ๓ ท่อนที่ต่อกัน  เป็น
20,0042,007,สายล่ามขวางช่องตอนหูกลางตลอดถึงกระดูกที่เป็นช่องหูตอนใน แต่
20,0042,008,นั้นก็รับสัมผัสส่งเข้าไปถึงมัตถลุงค์  สำเร็จเป็นกิริยาฟังเสียง  ได้ในคำ
20,0042,009,บาลีว่า <B> โสตญฺจ  ปฏิจฺจ  สทฺเท  จ  อุปฺปชฺชติ  โสติวิญฺาณํ</B>  อาศัย
20,0042,010,โสตด้วย  เสียงทั้งหลายด้วย  เกิดโสตวิญญาณ  คือความรู้แจ้งอาศัย
20,0042,011,โสตขึ้น   ดังนี้  ถ้าสิ่งของเหล่านั้นกระทบกันแรงอากาศก็กระเพื่อมแรง
20,0042,012,การได้ยินก็ดัง  เช่นตีกลอง  เมื่อคนตีกลองในที่ใกล้  ทุกคนย่อมสังเกต
20,0042,013,ได้ว่าหัวอกของตัวกระเทือน  ข้อนี้เป็นเพราะคลื่นแห่งอากาศกระเพื่อม
20,0042,014,ไปกระทบ  ถ้าสิ่งของเหล่านั้นกระทบกันเบา  อากาศก็กระเพื่อนเบา
20,0042,015,การได้ยินก็เบา  และของกระทบกันในที่ใกล้หรือห่าง  ก็เป็นเหตุแห่ง
20,0042,016,การได้ยินดังหรือเบา  เพราะระยะอากาศธาตุที่กระเพื่อมใกล้หรือห่าง
20,0042,017,ถ้าเยื่อที่ขึงอุดช่องหูตอนนอกหรือกระดูกในตอนกลาง  หรือตอนใน
20,0042,018,พิการหรือพิบัติ  ก็ได้ยินไม่ถนัดหรือไม่ได้ยินเลย.
20,0042,019,จมูกนั้น  ที่เพดานข้างในมีเส้นประสาทน้อย ๆ ดาดเต็มล่างเข้า
20,0042,020,ไปทางช่องกระดูกเพดานเป็นรูปเล็ก ๆ  ดุจตะแกรงน้อยสำหรับร่อนของ
20,0042,021,แล้วรวมกันเป็นสายถึงมัตถลุงค์  เมื่อกลิ่นระบือมาทางอากาศเข้าไปใน