Book,Page,LineNumber,Text
47,0032,001,ตั้งแต่  ๑.๑.   ถึง  ๘. ๘.   แล้วกลับต้น  หมวดนี้เรียกอัฏฐกะ 
47,0032,002,แปลว่าหมวด  ๘.
47,0032,003,ตั้งต้นแต่  ๑.๑  ถึง  ๙.  แล้วกลับต้น  หมวดนี้เรียกนวกะ
47,0032,004,แปลว่าหมวด  ๙.  
47,0032,005,ตั้งต้นแต่  ๑.๑.  ถึง  ๑๐. ๑๐.  หมวดนี้เรียกทสกะ  แปลว่าหมวด  ๑๐.
47,0032,006,เมื่อนับตั้งแต่หมวดปัญจกะถึงหมวดทสกะแล้ว  พึงกลับนับตั้งแต่
47,0032,007,หมวดปัญจกะไปใหม่.
47,0032,008,เมื่อนับอยู่โดยทำนองนี้  ลมจักเดินเร็วเข้า  เมื่อลมเดินเร็วเข้า
47,0032,009,เช่นนั้น  ท่านสอนไม่ให้เอาสติระลึกตามลมที่เข้าและออก  ให้คอย
47,0032,010,กำหนดลมที่ผ่านมากกระทบปลายนาสิกและริมฝีปาก   แล้วให้นับว่า  ๑.๒.
47,0032,011,๓. ๔. ๕.   แล้วกลับต้นว่า  ๑.๒.๓.๔.๕.๖.  ๑.๒.๓.๔.๕.๖.๗.
47,0032,012,๑.๒.๓.๔.๕.๖.๗.๘.    ๑.๒.๓.๔.๕.๖.๗.๘.๙.  ๑.๒.๓.๔.๕.๖.๗.๘.๙.๑๐.
47,0032,013,พึงกำหนดนับโดยนัยนี้เสมอไป  แต่นั้นลมจะละเอียดยิ่งขึ้น  จนปรากฏ
47,0032,014,เหมือนไม่มีลม  เมื่อเป็นเช่นนี้ให้ค้นหากองลมที่เสื่อมไปนั้น  พึงนึกว่า
47,0032,015,ลมมีอยู่  ลมที่จะไม่มีก็ต้องเป็นคนตายแล้ว  ให้คอยกำหนดดูที่ปลาย
47,0032,016,นาสิกแล้วก็จะรู้ได้  กำหนดอยู่เช่นนี้จนกว่านิมิตจะปรากฏตลอดจนยัง
47,0032,017,ฌานให้เกิด.
47,0032,018,ธรรม  ๓  อย่าง  คือ  ลมเข้า ๑  ลมออก  ๑  นิมิต  ๑  ไม่ใช่
47,0032,019,เป็นอารมณ์ของจิตดวงเดียวกัน  ธรรมอย่างหนึ่งก็เป็นอารมณ์ของจิต
47,0032,020,ดวง ๑  เมื่อธรรม  ๓  อย่างนี้ปรากฏชัดแล้ว  อุปจารฌานและอัปปนา-
47,0032,021,ฌานก็เกิดขึ้น  กัมมัฏฐานนี้เป็นไปเพื่อกำจัดซึ่งวิตก.