Book,Page,LineNumber,Text 05,0009,001,เป็นคำรบ ๖ ตโปทารามเป็นที่ ๗ เวฬุวันเป็นที่ ๘ ชีวกัมพวันเป็น 05,0009,002,ที่ ๙ มัททกุจฉิมิคทายวันเป็นที่ ๑๐. สถาน ๑๐ ตำบลนี้อยู่เมือง 05,0009,003,ราชคฤห์ และสถาน ๖ ตำบลเมืองเวสาลีนั้น อุเทนเจดีย์เป็นที่ ๑ 05,0009,004,โคตมกเจดีย์เป็นที่ ๒ สัตตัมพเจดีย์เป็นที่ ๓ พหุปุตตเจดีย์เป็นที่ ๔ 05,0009,005,สารันท๑เจดีย์เป็นคำรบ ๕ ปาวาลเจดีย์นี้เป็นคำรบ ๖ รวมเป็น ๑๖ สถาน 05,0009,006,ด้วยประการฉะนั้น. ในวาระทั้ง ๑๖ ครั้งนั้น เป็นกาลอยู่ที่จะวิงวอน 05,0009,007,พระตถาคต อานนท์ก็มิได้รู้ มิได้วิงวอนเล่า ถ้าใน ๑๖ วาระนั้น 05,0009,008,อานนท์ได้วิงวอนแต่ในสถานใดสถานหนึ่งแล้วไซร้ พระตถาคตจะ 05,0009,009,พึงห้ามเสีย ๒ ครั้ง ครั้งที่ ๓ ก็จะรับอาราธนา เหตุใดใน ๑๖ ตำบลนั้น 05,0009,010,อานนท์ไม่สามารถจะรู้ ไม่ได้วิงวอน เหตุนั้น ข้อนั้นก็เป็นความผิด 05,0009,011,ของอานนท์ผู้เดียว. 05,0009,012,"""ดูก่อนอานนท์ เราได้บอกแล้วดั่งนี้แต่เดิมหาไม่หรือว่า บรรดา" 05,0009,013,สัตว์สังขารเป็นที่รักเจริญใจทั้งปวงเทียว ย่อมเป็นต่าง ๆ พลัดพราก 05,0009,014,เป็นอย่างอื่นไป ไม่คงคนถาวรอยู่ได้ตามใจประสงค์ อันสิ่งที่เที่ยงซึ่ง 05,0009,015,สัตว์ประสงค์อยู่นักนั้น สัตว์ทั้งหลายจะพึงได้ในสังขารนี้แต่ไหนเล่า 05,0009,016,สิ่งใดเกิดมาเป็นมาอันปัจจัยแต่งขึ้น มีความฉิบหายไปเป็นธรรมดา 05,0009,017,อันจะร่ำร้องปรารถนาทะยานไปว่า ขอสิ่งนั้นอย่าฉิบหายเลย ดังนี้ นี่ไม่ 05,0009,018,เป็นฐานะที่จะให้ได้ดังใจประสงค์ 05,0009,019,"""ดูก่อนอานนท์ ก็สิ่งใดแล พระตถาคตให้สละแล้ว คายแล้ว"