Book,Page,LineNumber,Text
11,0039,001,ทุกข์ดับ  เหตุให้ทุกข์ดับนี้นั้นควรทำให้แจ้งชัด  เราได้ทำให้แจ้งชัด 
11,0039,002,แล้ว.  ข้อนี้ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์  ข้อปฏิบัตินี้นั้นควรทำให้ 
11,0039,003,"เกิด  เราได้ทำให้เกิดแล้ว,  ภิกษุทั้งหลาย  ปัญญาอันรู้อันเห็นตามเป็น"
11,0039,004,จริงแล้วอย่างไร  ในของจริงแห่งอริยบุคคลทั้ง ๔  เหล่านี้  ของเรา
11,0039,005,ซึ่งมีรอบ ๓  มีอาการ ๑๒  อย่างนี้  ยังไม่หมดจดเพียงใดแล้ว เรายัง
11,0039,006,ยืนยันตนว่าเป็นผู้ตรัสรู้เองโดยชอบ  ไม่มีความตรัสรู้อื่นจะยิ่งกว่าในโลก
11,0039,007,ไม่ได้เลยเพียงนั้น เมื่อใดปัญญาอันรู้อันเห็นตามเป็นจริงแล้วอย่างไร
11,0039,008,ในของจริงแห่งอริยบุคคลทั้ง ๔ เหล่านี้  ของเราหมดจดดีแล้ว  เมื่อ
11,0039,009,นั้นเรายืนยันตนได้ว่าเป็นผู้ตรัสรู้เองโดยชอบ  ไม่มีความตรัสรู้อื่นจะ
11,0039,010,ยิ่งกว่าในโลก  อนึ่ง  ปัญญาอันรู้อันเห็นได้เกิดขึ้นแล้วแก่เราว่า ความ
11,0039,011,พ้นพิเศษของเราไม่กลับกำเริบ  ความเกิดอันนี้เป็นที่สุดแล้ว  บัดนี้
11,0039,012,ไม่มีความเกิดอีก.
11,0039,013,เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  ตรัสธรรมเทศนาอยู่  ดวงตาอันเห็น
11,0039,014,ธรรม  ปราศจากธุลีมลทิน  ได้เกิดขึ้นแล้ว  แก่โกณฑัญญดาบสว่า
11,0039,015,สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา  สิ่งนั้นทั้งหมดมีความดับเป็น
11,0039,016,ธรรมดา  พระองค์ทรงทราบว่าโกณฑัญญดาบสได้เห็นธรรมแล้ว  จึง
11,0039,017,ทรงเปล่งอุทานว่า  โกณฑัญญะได้รู้แล้วหนอ ๆ  เพราะอาศัยอุทาน
11,0039,018,ว่า  อญฺาสิ ๆ  ที่เป็นภาษามคธ  แปลว่าได้รู้แล้ว  ๆ  คำว่า  อญฺา-
11,0039,019,โกณฺฑฺโ  จึงได้เป็นชื่อของเธอตั้งแต่กาลนั้นมา.
11,0039,020,ในธรรมเทศนาทีแรกนี้  พระสัมมาสัมพุทธเจ้า  ทรงยกส่วน
11,0039,021,ลามก  ๒  อย่างนี้ขึ้นแสดงว่า   เป็นโทษอันบรรพชิตไม่ควรเสพขึ้นก่อน