Book,Page,LineNumber,Text
17,0048,001,จะประกอบกิจไม่ให้อากูล    ยังประโยชน์ตนประโยชน์ท่านให้สำเร็จ   
17,0048,002,บริบูรณ์โดยสามารถ   แม้เมื่อมีภัยที่น่าหวั่นหวาดตั้งอยู่รอบด้าน  ยัง 
17,0048,003,อาจดำริการณ์   ผ่อนปรนทำตนและผู้อื่นให้รอดโดยสวัสดี  ความนี้
17,0048,004,พึงสาธกด้วยเรื่องในมหาปรินพพานสูตรในทีฆนิกายมหาวรรค   ครั้ง
17,0048,005,เมื่อคณะมัลลกษัตริย์ผู้ครองกุสินารานครน้อย  ทำการถวายพระเพลิง
17,0048,006,พระพุทธสรีระแล้ว    ข่าวทราบไปถึงกษัตริย์และประชาธิบดีผู้ครอง
17,0048,007,ราชธานี  และนครใหญ่น้อย  ๗  ตำบล  มีพระเจ้าอชาตศัตรุราชผู้ดำรง
17,0048,008,ราไชศวรรยาธิปัตย์  ณ  มคธรัฐราชอาณาจักรเป็นประธาน  ต่างพระ
17,0048,009,องค์ทรงแต่งราชทูตจำทูลพระราชสาส์นส่งไปสู่กุสินารานคร  ให้ทูลขอ
17,0048,010,ส่วนพระพุทธสารีริกธาตุต่อมัลลกษัตริย์  เพื่อเชิญมาบรรจุไว้ในพระ-
17,0048,011,สถูปเป็นที่ทำสักการบูชา  ถ้าคณะมัลลษัตริย์   จะไม่ฉลาดในอุบาย
17,0048,012,หยั่งเห็นการณ์ข้างหน้า  พอทูตเมืองไหนมาถึง  ก็จะแจกให้ไป  ๆ 
17,0048,013,ฉวยว่าพระสารีริกธาตุหมดแล้ว  จะมีใครมาขออีกและจะไม่ได้  หรือ
17,0048,014,ผู้ที่ได้แจกแล้ว  แต่จะไม่พอประสงค์เพียงเท่านั้น  ยังต้องการอีก
17,0048,015,เมื่อไม่ได้สมประสงค์  ก็จะเกิดอาฆาตบาดหมาง  แล้วและเข้ากัน
17,0048,016,หรือแต่ลำพังยกพยุหแสนยามาทำสงคราม  เพื่อจะชิงเอาด้วยพลการ
17,0048,017,ไหนเลยคณะมัลลกษัตริย์ผู้มีกำลังน้อย  จะต่อต้านข้าศึกผู้มีกำลังมาก
17,0048,018,กว่าได้  ถึงอย่างไร  ก็ไม่ควรให้มีสงครามมาติดพระนครในอันใช่ที่
17,0048,019,คณะมัลลกษัตริย์ทรงเห็นการณ์ดังนี้  จึงยังไม่ยอมแจกพระสารีริกธาตุ
17,0048,020,ให้ไปก่อน   กว่าทูตหลายพระนครจะมาพร้อมกันเข้าแล้วและรบเร้า
17,0048,021,จะให้แจกจนได้  เมื่อเป็นสมัยเช่นนี้  จึงโทณมหาพราหมณ์ได้กล่าว