Book,Page,LineNumber,Text
18,0032,001,"โยเธถ มารํ ปญฺาวุเธน, พึงรบมารด้วยอาวุธคือปัญญา"
18,0032,002,ชิตญฺจ รกฺเข อนิเวสโน สิยา. พึงรักษาธรรมที่ชนะแล้ว แต่
18,0032,003,อย่าเป็นผู้ติดอยู่.
18,0032,004,๓๐. เรื่องพระปูติคัตตติสสเถระ
18,0032,005,พระบรมศาสดา ทรงปรารภติสสเถระตัวเน่า ในครั้งพระกัสสป-
18,0032,006,พุทธกาลท่านได้เป็นนายพรานหักขาหักปีกนก เก็บไว้บำรุงอิสรชนบ้าง
18,0032,007,บริโภคบ้าง วันหนึ่งเห็นพระขีณาสพเที่ยวบิณฑบาตมา จึงเอาอาหาร
18,0032,008,ที่ตกแต่งด้วยเนื้อนกจะบริโภคนั้นถวาย ครั้นมาในพระศาสนานี้
18,0032,009,ได้มอบกายถวายชีวิตบวช ภายหลังเป็นโรคชนิดหนึ่ง เป็นตุ่ม ๆ เท่า
18,0032,010,เมล็ดพรรณผักกาด แล้วลามปามโนใหญ่แตกเน่า ศิษย์ทั้งหลายอิดหนา
18,0032,011,ระอาทอดทิ้งไม่ปฏิบัติ พระศาสดาทรงทราบได้เสด็จมาปฏิบัติเอง ให้
18,0032,012,อาบน้ำชำระล้างเปลี่ยนผ้าใหม่แล้ว สรีระของท่านก็เป็นของเบา
18,0032,013,สละสลวย พระศาสดาจึงทรงประทานโอวาทตรัสพระคาถานี้ ( จบ
18,0032,014,เทศนาได้สำเร็จพระอรหันต์ )
18,0032,015,อจิรํ วตยํ กาโย กายนี้ มีวิญญาณไปปราศแล้ว
18,0032,016,ปวึ อธิเสสฺสติ อันเขาทิ้งเสียแล้ว จักนอนทับ
18,0032,017,"ฉุฑฺโฑ อเปตวิญฺาโณ, แผ่นดิน ไม่นานหนอ"
18,0032,018,นิรตฺถํ ว กลิงฺครํ. ดังท่อนไม้ อันหาประโยชน์มิได้
18,0032,019,ฉะนั้น.