Book,Page,LineNumber,Text
18,0045,001,ตามหาปฏิสนธิวิญญาณของท่านในที่ต่าง ๆ ก็มิได้พบ จึงเข้าไปทูลถาม
18,0045,002,พระศาสดา พระองค์จึงตรัสพระคาถานี้
18,0045,003,เตสํ สมฺปนฺนสีลานํ มารย่อมไม่ประสบทาง ของท่าน
18,0045,004,อปฺปมาทวิหารินํ ทั้งหลาย ผู้มีศีลถึงพร้อมด้วย
18,0045,005,สมฺมทญฺา วิมุตฺตานํ ผู้อยู่ด้วยความไม่ประมาท ผู้รู้
18,0045,006,มาโร มคฺคํ น วินฺทติ. ชอบพ้นแล้ว.
18,0045,007,๔๔. เรื่องครหทิน
18,0045,008,พระบรมศาสดา ทรงปรารภครหทินผู้สาวกของนิครนถ์ เป็น
18,0045,009,สหายกับสิริคุตสาวกของพระองค์ วันหนึ่งครหทินเกลี้ยกล่อมสิริคุต
18,0045,010,อุบาสกให้เลื่อมใสในพวกนิครนถ์ อวดอ้างนิครนถ์ว่าเป็นผู้สารพัดรู้
18,0045,011,ทั้งอดีตอนาคตปัจจุบัน สิริคุตจึงให้ครหทินนิมนต์พวกนิครนถ์ เพื่อ
18,0045,012,ทำภัตกิจที่เรือนตน แล้วจัดการให้คนขุดหลุมใส่คูถลงในหลุมนั้น
18,0045,013,มีเครื่องปิดเรียบร้อยดี ครั้นถึงกำหนด ครหทินก็นำพวกนิครนถ์มา
18,0045,014,พากันตกลงในหลุมคูถด้วยกันทั้งหมด สิริคุตจึงกล่าวว่าท่านเป็นผู้
18,0045,015,สารพัดรู้ทั้งอดีตอนาคตปัจจุบัน ทำไมจึงตกลงในหลุมคูถเล่า ว่าแล้ว
18,0045,016,พากันโบยตีพอแก่ใจแล้วปล่อยไป ครหทินกับพวกนิครนถ์ก็ได้รับความ
18,0045,017,อับอายอันเจ็บแสบ แต่แกล้งทำดีต่อด้วยคิดจะแก้ตัวบ้าง ครั้นได้โอกาส
18,0045,018,จึงให้สิริคุตอาราธนาพระพุทธเจ้าพร้อมด้วยภิกษุสงฆ์ไปทำภัตกิจที่บ้าน
18,0045,019,ให้ขุดหลุมเอาถ่านเพลิงใส่ ปกปิดโดยเรียบร้อย ครั้นถึงเวลา พระ