Book,Page,LineNumber,Text
23,0043,001,เช่นนั้นไม่  ธรรมเป็นของเที่ยงแท้ไม่รู้จักจลาจลตลอดกาลทังปวง  ดัง 
23,0043,002,นี้แล  ธรรมของสัตบุรุษจึงชื่อว่าไม่เข้าถึงความคร่ำคร่า.  อรรถนี้ยก
23,0043,003,ย่องธรรมว่าดีที่สุด.
23,0043,004,๗๖.  ธมฺโม  สุจิณฺโณ  สุขมาวหาติ.  [ ๑๖๘ ]
23,0043,005,ธรรมที่ประพฤติดีแล้ว  นำสุขมาให้.
23,0043,006,ธรรมอันบุคคลประพฤติดีแล้ว  เป็นเหตุ.  ย่อมนำสุขมาแก่
23,0043,007,บุคคลนั้น  เป็นผล.   ธรรม  ได้แก่ปริยัติ    รเบียบคำที่จะต้องศึกษา
23,0043,008,เล่าเรียน ๑  ปฏิปัตติ  ข้อปฏิบัติ  ที่จะต้องปฏิบัติ ๑  ปฏิเวธ  ความ
23,0043,009,แทงตลอดที่จะต้องแทงตลอด ๑.
23,0043,010,"ปริยัติมีองค์เป็นเครื่องกำหนด ๙  คือ  สุตตะ,  เคยยะ,  เวยยา-"
23,0043,011,"กรณะ,  คาถา,  อุทาน,  อิติวุตตกะ,  ชาดก,  อัพภูตธรรม,  เวทัลละ,"
23,0043,012,"ระเบียบคำที่ยกขึ้นเป็นเรื่อง ๑  ชื่อว่าสุตตะ,  ระเบียบคำร้อยแก้วบ้าง"
23,0043,013,"คาถาบ้าง  ปนกัน  ชื่อว่าเคยยะ,  ระเบียบคำร้อยแก้วล้วน  ชื่อเวยยา-"
23,0043,014,"กรณะ,  ระเบียบคำที่ประพันธ์เป็นฉันท์  ชื่อคาถา,  ระเบียบคำเปล่ง"
23,0043,015,"ขึ้นโดยโสมนัสสญาณหรือสังเวช  ชื่ออุทาน,  ระเบียบคำที่ยกขึ้นเป็น"
23,0043,016,"กระทู้แล้วอธิบาย  แล้วท้าวความต้นซ้ำอีก  ชื่ออิติวุตตกะ,  ระเบียบคำ"
23,0043,017,"ที่กล่าวบุรพจารีต  ชื่อชาดก,  ระเบียบคำที่แสดงอัศจรรย์ และไม่เคยมี"
23,0043,018,"ชื่ออัพภูตธรรม,  ระเบียบคำที่ผู้ถามได้ความรู้แจ้งและถามต่อ ๆ ขึ้นไป"
23,0043,019,ชื่อเวทัลละ.