Book,Page,LineNumber,Text 24,0020,001,เสียเลย ผู้ปฏิบัติจริงคงยอมบริโภคผักได้แน่. 24,0020,002,ข้อ ๔ การค้าขายน้ำเมาที่ต้องติเตียนนั้น ก็เพราะน้ำเมาเป็นของ 24,0020,003,ย้อมใจผู้ดื่มให้เปลี่ยนจากสภาพเดิม ตกเป็นคนกักขฬะร้ายกาจ อาจ 24,0020,004,กระทำกรรมทุจริตชั่วร้ายได้ทุกสถาน กระทั้งปลงชีวิตกันก็มักสำเร็จ 24,0020,005,ด้วยน้ำเมาเป็นเหตุ สุราเป็นน้ำเมาที่มีกำลังแรงมาก คนพาลชอบใช้ 24,0020,006,เป็นกระสาย ในการกระทำชั่วมากกว่าใช้เป็นประโยชน์อย่างอื่น. 24,0020,007,ข้อ ๕ การค้าขายยาพิษนั้น ประสงค์ถึงเจตนาเป็นสำคัญ คือ 24,0020,008,ตั้งใจให้เป็นเครื่องเบื่อเมาหรือประหารโดยตรง จึงเป็นโทษ ของที่มี 24,0020,009,"พิษร้าย เช่นสารหนู, แสลงใจ, เหล่านี้ ไม่แต่เป็นเครื่องประหาร" 24,0020,010,อย่างเดียว ยังมีคุณสมบัติในการทำประโยชน์อย่างอื่นได้ เป็นอเนก- 24,0020,011,ประการ ผู้ขายก็ไม่มีประสงค์ให้นำไปทำอันตรายแก่ตน หรือใคร ๆ 24,0020,012,หากผู้ซื้อนำไปใช้ให้ผิดความประสงค์เองฉะนั้นจึงไม่น่ามีโทษ. น้ำมัน 24,0020,013,ระกำที่ประกอบขึ้นเพื่อสำหรับทาแก้เมื่อย และขัดยอกแท้ ๆ คนอยาก 24,0020,014,ตายไพล่เอามาเป็นเครื่องมือสำหรับปลงชีวิตเอง เช่นนี้เป็นการเหลือ 24,0020,015,วิสัยของผู้ขายจะตามสอดส่องไปถึง ยังมีสิ่งอื่น ๆ ที่ประกอบขึ้นเพื่อ 24,0020,016,ประโยชน์ในทำนองนี้ ก็ถูกนำไปใช้เช่นกัน. 24,0020,017,เมื่อมารดาบิดาได้บำรุงฉะนี้แล้ว ย่อมอนุเคราะห์บุตรด้วย 24,0020,018,สถาน๑ ๕ 24,0020,019,๑. ห้ามไม่ให้ทำความชั่ว. 24,0020,020,๒. ให้ตั้งอยู่ในความดี.