Book,Page,LineNumber,Text
27,0009,001,อาบัติ  แปลว่า   ความต้อง  มีโทษ ๓ สถาน คือ :- 
27,0009,002,๑.  อย่างหนัก  ให้ขาดจากความเป็นภิกษุ.
27,0009,003,๒.  อย่างกลาง  ต้องให้อยู่กรรม. 
27,0009,004,๓.  อย่างเบา  ให้ประจานตนต่อหน้าภิกษุด้วยกัน.
27,0009,005,อาบัติอีก ๒ สถาน
27,0009,006,๑.  อเตกิจฉา  อาบัติที่แก้ไขไม่ได้.
27,0009,007,๒.  สเตกิจฉา  อาบัติที่แก้ไขได้.
27,0009,008,ชื่อของอาบัติ ๗
27,0009,009,๑. ปาราชิก  ๒. สังฆาทิเสส  ๓. ถุลลัจจัย   ๔. ปาจิตตีย์
27,0009,010,๕. ปาฏิเทสนียะ  ๖. ทุกกฏ  ๗. ทุพภาสิต.
27,0009,011,ปาราชิกมีโทษอย่างหนัก  เป็นอเตกิจฉา  สังฆาทิเสสมีโทษอย่าง
27,0009,012,กลาง  ถุลลัจจัย  ฯ ลฯ  ทุพภาสิต  ๕ นี้ มีโทษอย่าเบา  ตั้งแต่
27,0009,013,สังฆาทิเสสลงมาเป็นสเตกิจฉา.
27,0009,014,สมุฏฐานแห่งอาบัติโดยตรง ๔
27,0009,015,๑.  ลำพังกาย.
27,0009,016,๒.  ลำพังวาจา.
27,0009,017,๓.  กายกับจิต.
27,0009,018,๔.  วาจากับจิต.
27,0009,019,ในบาลีเพิ่มเข้าอีก ๒
27,0009,020,๑.  กายกับวาจาควบกันเข้า.
27,0009,021,๒.  กายกับวาจานั้น  เติมจิตเข้าด้วย.