Book,Page,LineNumber,Text
39,0049,001,สุข ๒
39,0049,002,กายิกสุข สุขทางกาย
39,0049,003,เจตสิกสุข สุขทางใจ
39,0049,004,๑. กายิกสุข คือสุขทางกายนั้น ได้แก่ การที่ร่างกายของบุคคล
39,0049,005,ไม่มีความทุกข์ ไม่มีโรค ไม่มีภัยเบียดเบียน อวัยวะร่างกายก็มีความสมบูรณ์
39,0049,006,มีสุขภาพพลานามัยดี จะเคลื่อนไหว จะทำอะไรก็มีความคล่องแคล่ว ชำนิ
39,0049,007,ชำนาญทำได้ในเวลาอันรวดเร็วอย่างนี้เรียกว่า กายิกสุข คือเป็นสุขที่บุคคล
39,0049,008,พึงได้ทางร่างกาย
39,0049,009,๒. เจตสิกสุข สุขทางจิตใจ ได้แก่ลักษณะทางอารมณ์ของบุคคล
39,0049,010,ในยามใดก็ตาม ที่จิตใจประกอบด้วยความคลายกำหนัดไม่ดิ้นพล่านไปใน
39,0049,011,อารมณ์ทั้งหลายด้วยอำนาจของความใคร่อยู่ด้วยความเมตตา กรุณา อันมี
39,0049,012,ลักษณะสงบจิต จิตใจมีความกระตือรือร้น มีความเพียรพยายาม ความ
39,0049,013,มั่นคง สามารถสงบอยู่ได้ในอารมณ์อย่างใดอย่างหนึ่ง โดยเฉพาะเช่น
39,0049,014,อารมณ์ที่เป็นกลาง ๆ หรืออารมณ์ที่เป็นกุศล ไม่มีความเคลือบแคลงลังเล
39,0049,015,สงสัยในสิ่งต่าง ๆ มีความมั่นใจในธรรมะ ในตัวเอง ในบุคคล ในการงาน
39,0049,016,เป็นต้น เรียกว่า เป็นคนที่มีสุขภาพจิตดี
39,0049,017,เมื่อกล่าวโดยสรุปในภาษาปัจจุบันก็คือว่า กายิกสุขก็คือ คนที่มี
39,0049,018,สุขภาพกายดี เจตสิกสุขก็คือ คนที่มีสุขภาพจิตดี ชีวิตของบุคคลเรานั้น
39,0049,019,ประกอบด้วยกายกับจิต เมื่อสุขภาพกายดี สุขภาพจิตดี ชีวิตของบุคคลนั้น