Book,Page,LineNumber,Text
43,0025,001,ประกอบในคุณธรรม ๑๐  ประการนั้น  ความที่ตนตั้งอยู่ในคุณเช่นใด
43,0025,002,แล้ว  สอนผู้อื่นให้ตั้งอยู่ในคุณเช่นนั้น  ชื่อว่าเป็นอุบายอย่างสำคัญ
43,0025,003,อันจะให้หมู่ตั้งอยู่ในสีลทิฏฐิสามัญญตาได้.  
43,0025,004,๒/๙/๖๘
43,0025,005,ถ.  เพื่อให้สมความเรียนรู้อนุพุทธประวัติ  ถ้ามีผู้ถามว่า  ท่าน
43,0025,006,ประพฤติพรหมจรรย์เพื่ออะไร  จึงพึงบริหารว่ากระไร ?  อาศัยตัว
43,0025,007,อย่าง ๆ  ไร  จึงได้เฉลยเช่นนั้น ?
43,0025,008,ต.  พึงบริหารว่า  อาตมะประพฤติพรหมจรรย์  เพื่อความดับ
43,0025,009,ไม่มีเชื้อ.  อาศัยตัวอย่างที่ท่านพระปุณณมันตานีบุตรตอบแก่ท่าน
43,0025,010,พระสารีบุตรอย่างนั้น  จึงพอใจ  จึงเฉลยเช่นนั้น.
43,0025,011,๒/๙/๖๘-๒/๗/๗๓
43,0025,012,ถ.  พระสาวกของพระบรมศาสดา  ปรากฏว่าองค์ไหน  ตั้งอยู่
43,0025,013,ในคุณอันใด  แล้วสอนผู้อื่นในคุณอันนั้น  องค์ไหน  เจริญธรรม
43,0025,014,อันใด  แล้วสรรเสริญผู้อื่นที่เจริญธรรมอันนั้น  ท่านทั้ง ๒  นั้นเป็น
43,0025,015,เอตทัคคะในทางไหน ?
43,0025,016,ต.  พระปุณณมันตานีบุตร  ตั้งอยู่ในคุณ  ๑๐  อย่าง  มีความ
43,0025,017,มักน้อยเป็นต้น  แล้วสอนผู้อื่นในคุณอันนั้น.  พระอนุรุทธะ  ท่านเจริญ
43,0025,018,สติปัฏฐาน  ๔  แล้ว  สรรเสริญผู้อื่นที่เจริญสติปัฏฐาน  ๔  นั้น.  พระ
43,0025,019,ปุณณมันตานีบุตร  เป็นเอตทัคคะในทางเป็นพระธรรมกถึก.  พระ
43,0025,020,อนุรุทธะ  เป็นเอกตทัคคะในทางมีจักษุทิพย์.
43,0025,021,๒๔๗๘