Book,Page,LineNumber,Text
03,029,001,กล่าวถึงพระเจ้ามหาวิชิตราชทรงบูชายัญในกูฏทันตสูตร<SUP>๑</SUP>ฉะนั้น.  เรื่องที่
03,029,002,เล่ามานี้  ตั้งแต่ไปเที่ยวอาบน้ำจนถึงบูชายัญ  มีในปกรณ์ของพวกถือ
03,029,003,"พระพุทธศาสนาแทบทั้งนั้น  แต่กระจุยกระจาย,  ไม่เคยรู้เรื่องในทาง"
03,029,004,อื่น  คุมกันเข้าไม่ติด.  
03,029,005,พระอรรถกถาจารย์  กล่าวถึงเรื่องพระมหาบุรุษทรงม้ากัณฐกะ
03,029,006,สีขาวออกผนวช  เทียบกับท่านผู้ปรารถนาจักรพรรดิราชสมบัติยกทัพ
03,029,007,"ไปกับม้า  เอาเทวดามาแห่แทนกองเสนา,  เพื่อจะแสดงปฏิปทาทั้ง"
03,029,008,สองฝ่ายเป็นคู่กันดั่งกล่าวไว้ในคำทำนายมหาบุรุษลักษณะนั้น.  เมื่อเอา
03,029,009,เทวดามาแห่  ก็จำจะต้องเสด็จออกอย่างเงียบในกลางคืน  ไม่ให้ใครรู้
03,029,010,อยู่เอง.
03,029,011,นายฉันนะนั้นมาปรากฏเป็นภิกษุในภายหลัง  ถือว่าตัวเป็นข้า
03,029,012,เก่าแก่  ใครว่าไม่ฟัง  เกิดความบ่อย ๆ  อยู่มาจนถึงนิพพานสมัย
03,029,013,"พระศาสดาทรงหาวิธีทรมานอยู่เสมอ,  ในครั้งนั้น  ตรัสสั่งแนะสงฆ์"
03,029,014,ไว้ให้ลงพรหมทัณฑ์  คือ  อย่างให้ใครว่ากล่าว  ปล่อยเสีย  จะทำ
03,029,015,อะไรก็ช่าง<SUP>๒</SUP>;  ด้วยอุบายนั้น  พระฉันนะหายพยศ.  เรื่องที่เล่า  บ่งว่า
03,029,016,มีมูลอยู่.  ส่วนคำของพระอาจารย์ผู้รจนาบาลีมัชฌิมนิกาย  ดูเป็นที
03,029,017,แสดงว่า  เสด็จออกบรรพชาซึ่งหน้า  แย้งคำก่อนอยู่.  ถ้าเสด็จหนี
03,029,018,"ออกไปในกลางคืน,  และนครกบิลพัสดุ์ไม่ใหญ่โตหรือคับขัน  ก็น่า"
03,029,019,"จะสำเร็จ,  แต่ในท้องเรื่องติดขัดที่ไหน  ท่านเอาเทวดาเข้าช่วย  ก็ละ"
03,029,020,"ไปได้เหมือนกัน,  แต่มีปัญหาว่า  พระราชบิดาทรงทราบแล้ว  เหตุ"