Book,Page,LineNumber,Text 03,047,001,ปฐมโพธิกาล 03,047,002,ปริเฉทที่ ๖ 03,047,003,ปฐมเทศนา และ ปฐมสาวก 03,047,004,พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสรู้ธรรมพิเศษแล้ว เสด็จประทับอยู่ 03,047,005,"ณ ภายใต้ร่มไม้พระมหาโพธินั้น, เสวยวิมุตติสุข ( คือ สุขเกิดแต่ความ" 03,047,006,พ้นจากกิเลสาสวะ ) สิ้นกาล ๗ วัน. ครั้งนั้น พระองค์ทรงพิจารณา 03,047,007,ปฏิจจสมุปบาทที่พระองค์ได้ทรงกำหนดรู้แล้วนั้น ตามลำดับและ 03,047,008,ถอยกลับ ทั้งข้างเกิดทั้งข้างดับ ตลอดยาม ๓ แห่งราตรีแล้ว เปล่ง 03,047,009,อุทาน๑ ( คือ พระวาจาที่ตรัสออกด้วยความเบิกบานพระหฤทัย ) ในยาม 03,047,010,ละครั้ง. 03,047,011,"อุทานในยามต้นว่า "" เมื่อใด ธรรมทั้งหลายปรากฏแก่พราหมณ์" 03,047,012,ผู้มีเพียรเพ่งอยู่ เมื่อนั้น ความสงสัยทั้งปวงของพราหมณ์นั้น ย่อม 03,047,013,"สิ้นไป เพราะมารู้แจ้งธรรมว่าเกิดแต่เหตุ. """ 03,047,014,"อุทานในยามเป็นท่ามกลางว่า "" เมื่อใด ธรรมทั้งหลายปรากฏ" 03,047,015,"แก่พราหมณ์ผู้มีเพียรเพ่งอยู่, เมื่อนั้น ความสงสัยทั้งปวงของพราหมณ์" 03,047,016,นั้น ย่อมสิ้นไป เพราะได้รู้ความสิ้นแห่งปัจจัยทั้งหลาย ( ว่าเป็นเหตุ 03,047,017,"สิ้นแห่งผลทั้งหลายด้วย ). """