Book,Page,LineNumber,Text
16,0001,001,วินัยมุข  เล่ม ๓
16,0001,002,กัณฑ์ที่ ๒๓ 
16,0001,003,สังฆกรรม
16,0001,004,สังฆกรรมเกิดขึ้นด้วยอย่างไร  ได้กล่าวแล้วในอุปสัมปทา-
16,0001,005,กัณฑ์ในเล่ม ๑  ในกัณฑ์นี้  จักแจกประเภทแห่งสังฆกรรมนั้นให้
16,0001,006,พิสดารออกไป.
16,0001,007,สังฆกรรม  จำแนกออกเป็น ๔  ประเพท  เรียกโดยชื่อ  คือ
16,0001,008,อปโลกนกัมม์ ๑  ญัตติกัมม์ ๑  ญัตติทุติยกัมม์ ๑  ญัตติจตุตถกัมม์ ๑
16,0001,009,กรรมอันทำด้วยการบอกกันในที่ประชุมสงฆ์  ไม่ต้องตั้งญัตติ
16,0001,010,คือคำเผดียง  ไม่ต้องสวดอนุสาวนา  คือประกาศความปรึกษาและ  
16,0001,011,ตกลงของสงฆ์  เรียกอปโลกนกัมม์  มี  ๕ สถาน  คือ  นาสนะสามเณร
16,0001,012,ผู้กล่าวตู่พระผู้มีพระภาคเจ้า  เช่นในสิกขาบทที่  ๑๐  แห่งสัปปาณวรรค
16,0001,013,"ในปาจิตติยกัณฑ์  เรียกนิสสารณา,  รับสามเณรเห็นปานนั้น  ผู้ประ-"
16,0001,014,"พฤติเรียบร้อยแล้วให้เข้าหมู่ได้อีก  เรียกโอสารณา,  บอกขออนุญาต"
16,0001,015,"ปลงผมคนผู้จะบวชอันภิกษุจะทำเอง  เรียกภัณฑูกัมม์,  ประกาศลง"
16,0001,016,พรหมทัณฑ์  คือไม่ว่ากล่าวภิกษุหัวดื้อว่ายาก  เช่นทำแก่พระฉันนะ
16,0001,017,เมื่อพระศาสดานิพพานแล้ว  เรียกพรหมทัณฑ์.  ยังมีกัมมลักขณะ
16,0001,018,อีกอย่างหนึ่ง มีตัวอย่างในฝ่ายภิกษุณีมาก่อน  ภิกษุแสดงความโลน