Book,Page,LineNumber,Text
16,0017,001,น้ำนั้น หมายเอาน้ำนิ่งไม่ไหล  ในหนองในบึง  ในสระในบ่อ
16,0017,002,ในอันธกอรรถกถาปกรณ์เก่า  ห้ามไม่ให้ถือเอาน้ำในบ่อลึกอันต้อง 
16,0017,003,ใช้ค้นโพงหรืออะไรตักเป็นนิมิต  โดยอธิบายว่า  ในบ่อเช่นนั้น น้ำ 
16,0017,004,มีน้อยอาจวิดแห้ง.  พระอาจารย์ผู้รจนาอรรถกถาปกรณ์มหาวรรค
16,0017,005,ค้านคำนั้นว่า  กล่าวมิชอบ  หาว่าเป็นแต่สักว่ามติของผู้กล่าว  ส่วน
16,0017,006,ท่านเองกล่าวว่า  น้ำนิ่ง  แม้ในแอ่งอันสุกรขุด  แม้ในที่เล่นของพวกเด็ก
16,0017,007,บ้าน  โดยที่สุด  น้ำอันเขาตักมาด้วยหม้อเทลงให้เต็มในหลุมอันขุด
16,0017,008,ใหม่ในทันใดนั้น  ถ้าพอจะขังอยู่ตลอดสวดกรรมวาจาจบ  เหลืออยู่
16,0017,009,น้อยก็ตาม  มากก็ตาม  เป็นใช้ได้  ก็แต่ในที่นั้น  ควรทำกองศิลา
16,0017,010,กองทราย  กองดิน  หรือปักหลักศิลา  หลักไม้  ไว้เป็นเครื่องหมาย.
16,0017,011,ข้าพเจ้าหลากใจว่า  พระอาจารย์ผู้รจนาอรรถกถามหาวรรค  กล้า
16,0017,012,ค้านคำอันเป็นหลักฐาน  โดยอาการอันรุนแรงด้วยไม่รู้สึกว่าน่าอาย
16,0017,013,ท่านเห็นเป็นแต่เพียงวินัยกรรมอันเทียบกันได้กับทำเล่น  เลยไม่เข้าใจ
16,0017,014,อรรถรส  น่าใจหาย.  วัตถุเหล่านี้  กำหนดเป็นนิมิตในด้านหนึ่งแล้ว
16,0017,015,ท่านห้ามไม่ให้กำหนดซ้ำในด้านอื่นอีก  ตัวอย่างเช่น  หนทางหรือ
16,0017,016,แม่น้ำสายเดียวกันอันผ่านโอบสีมาไปหลายด้าน  กำหนดเป็นนิมิต
16,0017,017,ในด้านหนึ่งแล้ว  จะกำหนดในอีกด้านหนึ่ง  ท่านห้าม  แต่ในการกำหนด
16,0017,018,หมายเขตบ้านเมืองใช้กันได้  เพ่งอรรถรสแล้ว  ข้าพเจ้าไม่เห็นชัด.
16,0017,019,วัตถุเหล่านี้  ใช้เหมือนกันทั้งนั้น  หรือใช้แผกกันบ้างก็ได้  วัตถุ
16,0017,020,อื่นจาก ๘  ชนิดเหล่านี้  ท่านห้ามไม่ให้กำหนดเป็นนิมิต  แม้ใช้  ก็
16,0017,021,ไม่นับเอาเป็นนิมิต