Book,Page,LineNumber,Text
20,0005,001,ยากที่ข้าศึกจะนำเสียได้.  
20,0005,002,สาธุชนผู้มีความสะสมในทางปัญญาได้ทำแล้ว  พึงบำเพ็ญให้
20,0005,003,ปัญญานั้นเกิดในจิต  ให้ไพบูลขึ้นตามอุบายที่ชอบ  ที่จะให้เกิดอุท-
20,0005,004,ยัตถคามินีปัญญานั้น  ให้ผู้เจริญวิปัสสนาปัญญานั้น  พึงรู้ฐานะทั้ง ๖
20,0005,005,ก่อน  คือ  อนิจจะ  ของไม่เที่ยง  ๑  อนิจจลักขณะ  เครื่องหมายที่จะ
20,0005,006,ให้กำหนดรู้ว่าไม่เที่ยง ๑  ทุกขะ  ของสัตว์ทนยาก ๑  ทุกขลักขณะ
20,0005,007,เครื่องหมายที่จะให้กำหนดรู้ว่าเป็นทุกข์  ๑  อนัตตา  สิ่งสภาพไม่ใช่อาตม
20,0005,008,ตัวตน  ๑  อนัตตลักขณะ  เครื่องหมายที่จะกำหนดรู้ว่าเป็นอนัตตา๑
20,0005,009,ในฐานะทั้ง ๖ นั้น  สังขารที่ปัจจัยแต่งปัจจัยปรุง  แตกต่างเป็น
20,0005,010,อุปาทินนะและอนุปาทินนะ  หรือเป็นนามรูป  พุทธาทิบัณฑิตแจกโดย
20,0005,011,ประเภทเป็นขันธ์  อายตนะ  ธาตุ  เป็นต้นนี้  เป็นของไม่เที่ยง  เพราะ
20,0005,012,เกิดขึ้นด้วย  เสื่อมสิ้นไปด้วย  แปรปรวนยกย้ายเป็นอย่างอื่น ๆ ไป
20,0005,013,ด้วย.  ความเกิดขึ้นและความเสื่อมสิ้น  และความเข้าไปถึงความ
20,0005,014,เป็นอย่างอื่น ๆ ไป เป็นอนิจจลักขณะ  เครื่องหมายที่จะให้รู้ให้เห็น
20,0005,015,ว่าไม่เที่ยง.  สังขารนามรูปนั้นเป็นทุกข์  เพราะเป็นของอันความเกิด
20,0005,016,ขึ้นและความเสื่อมสิ้นหากเบียดเบียนบีบคั้น.  ข้อซึ่งความเกิดขึ้นและ
20,0005,017,ความเสื่อมสิ้นมาเบียดเบียนบีบคั้นอยู่นั้นแล  เป็นทุกขลักขณะ  เครื่อง
20,0005,018,หมายที่จะให้รู้ให้เห็นว่าเป็นทุกข์ สิ่งใดไม่เที่ยงและเป็นทุกข์  สิ่งนั้น
20,0005,019,เป็นของสูญจากความเป็นตน  และความเป็นของ ๆ  ตน ไม่เป็นไป
20,0005,020,ในอำนาจ  ไม่เป็นสัตว์เป็นบุคคลผู้ใด  ไม่เป็นของ ๆ  ผู้ใด  สังขาร
20,0005,021,นามรูปนั้นเป็นอนัตตา  เพราะไม่เป็นไปในอำนาจ  ความไม่เป็นไป