Book,Page,LineNumber,Text
20,0017,001,วิปัลลาสกถา 
20,0017,002,นมตฺถุ  สุคตสฺส.
20,0017,003,<B>จตฺตาโร  วิปลฺลาสา  อนิจฺเจ  นิจฺจนฺติ  ทุกฺเข  สุขนฺติ
20,0017,004,อนตฺตนิ อตฺตาติ  อสุเภ  สุภนฺติ  สญฺาวิปลฺลาโส  จิตฺตวิปลฺลาโส
20,0017,005,ทิฏฺ€ิวิปลฺลาโสติ.</B>
20,0017,006,บัดนี้  จะถวายวิสัชนาในวิปัลลาสกถา  พรรณนาวิปัลลาส คือ
20,0017,007,ความเข้าใจผิด  ๔  ประการ  ตามประสงค์  ดำเนินความว่า  สิ่ง
20,0017,008,ทั้งปวงในโลกนี้  มีชีวิตอินทรีย์ก็ดี  ไม่มีก็ดี  ล้วนเกิดแต่เหตุ  เป็นไป
20,0017,009,ตามเหตุ  สมด้วยคำของพระอัสสชิกล่าวแก่พระสารีบุตร  เมื่อครั้ง
20,0017,010,พระสารีบุตรยังเป็นปริพาชกอยู่ว่า <B>เย  ธมฺมา  เหตุปฺปภวา</B> ธรรม
20,0017,011,เหล่าใดมีเหตุเป็นแดนเกิดมาก่อน  ดังนี้  สิ่งทั้งปวงนี้จึงได้ชื่อว่าสังขาร
20,0017,012,แปลว่าสภาพอันเหตุแต่งขึ้นบ้าง ได้ชื่อว่าธรรม แปลว่าสภาพทรงอยู่
20,0017,013,ตามลักษณะนั้นเองบ้าง ใคร ๆ จะเข้าใจถูกหรือผิด  ก็คงอยู่ตาม
20,0017,014,ลักษณะนั้นเอง  ไม่ยักย้าย  แต่ผลแห่งความเข้าใจถูกและผิดย่อมต่าง
20,0017,015,กัน  ความเข้าใจถูกย่อมทำประโยชน์ให้สำเร็จ  ความเข้าใจผิดย่อมทำ
20,0017,016,ประโยชน์ให้เสีย  เช่นเดียวกับการเดินทาง  ระยะทางที่จะไปนั้น  ใกล้
20,0017,017,ไกลเท่าใด  ก็คงอยู่เท่านั้นเอง  เมื่อเข้าใจถูกก็ไปถูก  ด้วยไม่ต้องเสีย
20,0017,018,เวลา  ถ้าเข้าใจผิดก็ไปไม่ถูกหรือหลง  ต้องเดินวนเวียนอ้อมค้อมยืด
20,0017,019,ยาวเกินกว่าระยะทางที่ควรเดิน ทำให้เสียเวลาเปล่า  แม้สัตวโลกเล่า