Book,Page,LineNumber,Text
20,0018,001,ก็ได้ชื่อว่าเดินทางไกล  กล่าวคือท่องเที่ยวอยู่ในวัฏฏสงสาร  เวียน  
20,0018,002,เกิดเวียนตายอยู่ไม่รู้จักคบ  ต่อเมื่อได้พบพระพุทธเจ้าและได้สดับคำ
20,0018,003,สั่งสอนของท่าน  ได้ปัญญาเห็นเหตุผลถ่องแท้  จึงอาจบรรลุถึงที่สุด
20,0018,004,ชาติ  กล่าวคือพระนิพพาน พระพุทธเจ้าย่อมแสดงเหตุผลสั่งสอน
20,0018,005,สัตวโลกให้เข้าใจถูกตามเป็นจริงอย่างไร  ข้อนี้มีแจ้งอยู่ในธรรมนิยามสูตร
20,0018,006,เป็นคำตรัสสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า  <B>อุปฺปาทา วา ภิกฺขเว
20,0018,007,ตถาคตานํ  อนุปฺปาทา  วา ตถาคตานํ  €ิตา  ว  สา  ธาตุ
20,0018,008,ธมฺมฏฺ€ิตตา ธมฺมนิยามตา</B><SUP>๑</SUP>  เป็นต้น ความว่า  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
20,0018,009,เพราะเหตุว่าพระตถาคตเกิดขึ้นก็ดี  ไม่เกิดขึ้นก็ดี  ธาตุอันนั้น คือความ
20,0018,010,ตั้งอยู่ตามธรรมดา  ความเป็นอยู่ตามธรรมดา  ก็ตั้งอยู่อย่างนั้นเอง
20,0018,011,ข้อนี้  คือสังขารทั้งหลายไม่เที่ยง  เป็นทุกข์  ธรรมทั้งหลายไม่ใช่ตน
20,0018,012,แต่พระตถาคตย่อมรู้ถึงธาตุนั้นถูกต้อง  ครั้นแล้วย่อบอกให้จะแจ้ง
20,0018,013,สำแดงให้เห็นชัด  บัญญัติแต่งตั้งเป็นแบบ  เปิดเผยจำแนก  ทำให้เข้าใจ
20,0018,014,ได้ง่ายดังนั้น  เพราะพระพุทธเจ้าทรงรู้เห็นเองแล้ว  สั่งสอนสัตวโลก
20,0018,015,ให้ได้ดวงจักษุ คือ  ปัญญา  เข้าใจถูกตามความเป็นไปแห่งธรรมดา
20,0018,016,จึงมีคำของผู้เสื่อมในกล่าวสรรเสริญไว้ว่า  เหมือนหงายของที่คว่ำ  เปิด
20,0018,017,เผยของที่มีอื่นกำบังไว้  บอกทางให้แก่คนหลง  หรือส่องไฟในที่มืด
20,0018,018,ให้คนมีดวงตาได้เห็นแสง  คำเหล่านี้ล้วนเป็นข้ออุปมา  มีอรรถสาธก
20,0018,019,ดังนี้.
20,0018,020,ข้อต้น  สังขารทั้งหลาย  ย่อมมีลักษณะเสมอทั่วกันเป็น