Book,Page,LineNumber,Text
25,0049,001,เป็นพราหมณ์คฤหัสถ์ผู้ประกอบพิธี  ก็ฝึกฝนการประกอบพิธีนานา- 
25,0049,002,ประการให้ถูกต้อง.  ถ้าจะเป็นนักบวชประเภทเร่ร่อน  (ปริพาชก)
25,0049,003,ก็ศึกษาส่วนที่เป็นปรมัตถ์ของพระเวท  เช่นเวทานตะแห่งอุปนิษัท
25,0049,004,ในยุคอุปนิษัทเป็นต้น  ถ้าจะอยู่ป่าก็ต้องศึกษาคัมภีร์อารัณยกะด้วยเป็น
25,0049,005,พิเศษ.
25,0049,006,ตามที่กล่าวมาแล้วข้างต้นว่า  คัมภีร์อักษรศาสตร์และวรรณคดี
25,0049,007,ย่อมค่อย ๆ เกิดมีมากขึ้นตามลำดับเป็นยุค ๆ  เพราะฉะนั้น  ในยุค
25,0049,008,หนึ่ง ๆ จะมีคัมภีร์สำหรับศึกษามากน้อยเพียงไร  พึงทราบตามข้อความ
25,0049,009,ที่กล่าวแล้ว  ในตอนว่าด้วยอักษรศาสตร์และวรรณคดีนั้น ๆ.  สำหรับ
25,0049,010,พราหมณ์คฤหัสถ์ที่เป็นพลเมืองตามธรรมดาทั่วไป  ย่อมไม่อาจศึกษา
25,0049,011,"ได้ถึงที่สุดตามที่เรียกร้องกันว่า  "" ถึงฝั่งแห่งเวท ""  และยังต้องแบ่งมา"
25,0049,012,ฝึกฝนการอาชีพ  เช่นทำนาหรือเลี้ยงสัตว์เป็นต้นอีกบ้าง  คงเป็น
25,0049,013,พราหมณ์ในฐานที่ตนมีกำเนิดเป็นพราหมณ์ทั้งบิดาและมารดาเป็นส่วน
25,0049,014,สำคัญตามลัทธิแห่งการถือวรรณะ.
25,0049,015,โดยย่อที่สุด  จะแบ่งพราหมณ์ออกได้เป็น ๒ พวก  คือ
25,0049,016,พราหมณ์สมณะ  และพราหมณ์คฤหัสถ์   เหตุนั้น  การศึกษาจึงต้อง
25,0049,017,แตกต่างกันตามหน้าที่การงานเป็นธรรมดา.   ในยุคแรก ๆ พวก
25,0049,018,พราหมณ์ยังไม่มากจนเหลือเฟือ   เกียรติยศและความเป็นอยู่ก็สูง
25,0049,019,ครั้นตกมาปูนหลัง ๆ  เมื่อพราหมณ์มีมากขึ้น  ก็เปลี่ยนแปลงไป
25,0049,020,การศึกษาของพวกพราหมณ์ต้องเปลี่ยนแปลงไปด้วย.  ในยุคพุทธกาล
25,0049,021,ปรากฏว่ามีพราหมณ์ที่เป็นพลเมืองธรรมดาทำนาเป็นอาชีพเป็นอันมาก