Book,Page,LineNumber,Text 27,0025,001,ผู้อื่นทำไม่เป็นอาบัติ แต่ถ้าสั่งให้เขาทำให้แก่ตน ไม่พ้นจากอาบัติ 27,0025,002,และเป็นสจิตตกะ. 27,0025,003,สาณิตติกะ และ อนาณัตติกะ 27,0025,004,สาณัตติกะ ได้แก่สิกขาบทที่ต้องเพราะทำเอง และใช้ให้ผู้อื่น 27,0025,005,ทำ. 27,0025,006,อนาณัตติกะ ได้แก่สิกขาบทที่ต้องเพราะทำเอง ไม่ต้องเพราะ 27,0025,007,ใช้ให้ผู้อื่นทำ. 27,0025,008,สิกขาบทที่ ๒ 27,0025,009,ภิกษุมีความกำหนัดอยู่ จับต้องกายหญิง ต้องสังฆาทิเสส. 27,0025,010,ข้อความที่ควรกำหนด ดังนี้ :- 27,0025,011,คำว่าหญิง 27,0025,012,ในสิกขาบทนี้ หมายเอาหญิงมนุษย์ โดยที่สุดเกิดในวันนั้น 27,0025,013,และกิริยาจับต้องเคล้าคลึงนั้น หมายถึงอาการที่กำหนัดในเมถุนแล้ว 27,0025,014,เคล้าคลึง หรือพยายามจับต้องอวัยวะของหญิง. 27,0025,015,วัตถุแห่งอาบัติ ๓ 27,0025,016,๑. หญิง เป็นวัตถุแห่งสังฆาทิเสส. 27,0025,017,๒. บัณเฑาะก์ คือกะเทย เป็นวัตถุแห่งถุลลัจจัย 27,0025,018,๓. บุรุษและสัตว์ดิรัจฉานผู้เมีย เป็นวัตถุแห่งทุกกฏ. 27,0025,019,กิริยาที่ถูกต้อง 27,0025,020,องค์แห่งสังฆาทิเสส 27,0025,021,๑. สำคัญถูกและต้อง.