Book,Page,LineNumber,Text
29,0030,001,ปาริสุทธิศีล ๔
29,0030,002,คือหน้าที่ของภิกษุสามเณร
29,0030,003,ภิกษุสามเณรย่อมมีหน้าที่ประจำเหมือนชาวบ้านต่างมีหน้าที่ประจำ
29,0030,004,คือการหาเลี้ยวชีพตามถนัดจากความรู้ความชำนาญของตน การปฏิบัติ
29,0030,005,หน้าที่ของแต่ละบุคคลย่อมทำให้สังคมอยู่เย็นเป็นสุข การที่พระพุทธ-
29,0030,006,ศาสนามีอายุยืนนานมาถึง ๒๕๐๐ กว่าปี ก็เพราะอาศัยการปฏิบัติ
29,0030,007,หน้าที่ของภิกษุสามเณร ถ้าภิกษุสามเณรไม่ยอมทำตามหน้าที่และต่างรูป
29,0030,008,ต่างองค์ถือเอาความพอใจของตนเป็นใหญ่แล้ว ไม่เพียงแต่จะทำลาย
29,0030,009,ตนเองเท่านั้น ยังเป็นการบ่อนทำลายพระพุทธศาสนาอีกด้วย
29,0030,010,การไม่ปฏิบัติตามหนาที่ของภิกษุสามเณร ไม่พียงแต่จะนำความ
29,0030,011,ยุ่งยากความลำบากมาสู่การปกครองเท่านั้น ยังเป็นสาเหตุก่อให้เกิดการ
29,0030,012,ประทุษร้ายทางจิตใจแก่พุทธบริษัททั่วไปอีกด้วย มีผลทำให้ประชาชน
29,0030,013,เสื่อมศรัทธาปสาทะ หมดความเคารพนับถือ ส่งผลต่อไปก็คือ
29,0030,014,พระพุทธศาสนาถึงความสั่นคลอนในที่สุดอาจจะสลายไปได้
29,0030,015,ด้วยเหตุดังกล่าวนี้ ภิกษุสามเณรจึงต้องสำรวมระวังในการปฏิบัติ
29,0030,016,หน้าที่ของตนให้เป็นไปตามข้อบัญญัติที่พระพุทธเจ้าทรงวางไว้ เรียกว่า
29,0030,017,ปาริสุทธิศีล มี ๔ ข้อ คือ
29,0030,018,๑. ปาติโมกขสังวร สำรวมในพระปาติโมกข์ เว้นข้อที่ทรงห้าม
29,0030,019,ทำตามข้อที่ทรงอนุญาต
29,0030,020,๒. อินทรียสังวร สำรวมอินทรีย์ ๖ ใช้ตาดูให้เป็น ใช้หูฟัง
29,0030,021,ให้เป็น ฯ