Book,Page,LineNumber,Text
30,0007,001,สนับสนุนให้สำเร็จผลตามประสงค์ ปัญญาเป็นอริยทรัพย์ เป็นต้นก็จริง 
30,0007,002,แต่ธรรมเหล่านี้เกิดมีขึ้น เพราะอาศัยสติสัมปชัญญะ ถ้าสติสัมปชัญญะ
30,0007,003,ไม่มี ธรรมเหล่าอื่นก็มีไม่ได้ สติสัมปชัญญะ เป็นอุปการะแก่ธรรม
30,0007,004,เหล่าอื่น ท่านจึงยกขึ้นแสดงว่า เป็นธรรมมีอุปการะมาก.
30,0007,005,๒๔๗๐
30,0007,006,ถ.  บุคคลที่จะระลึกถึงกิจกรรมนั้นได้ เพราะรู้ตัว หรือว่า
30,0007,007,รู้ตัวเพราะระลึกได้จงอธิบาย ? 
30,0007,008,ต.  รู้ตัวเพราะระลึกได้. เช่นเราจะเขียนตัว ก. นั้น ก่อนที่เรา
30,0007,009,จะเขียน จำเราต้องจะระลึกถึงว่าตัว ก. นั้น มีรูปร่างลักษณะเป็น
30,0007,010,อย่างไรแล้ว จึงจะเขียนลงไปได้ ถ้าระลึกไม่ได้ว่าตัว ก. ลักษณะ
30,0007,011,อย่างไรแล้ว ก็เป็นการแน่แท้ที่จะเขียนไม่ได้ การระลึกได้อย่างนี้
30,0007,012,เป็นลักษณะของสติ ส่วนความรู้ว่าตัว ก. นั้นเราเขียนแล้วและ
30,0007,013,ถูกต้องด้วย นี้เป็นลัษณะของสติสัมปชัญญะ. เมื่อกล่าวโดยย่อ สติ
30,0007,014,ได้แก่อาการที่ระลึกแล้วทำเป็นต้น สัมปชัญญะ ได้แก่อาการที่เข้า
30,0007,015,มารับรองว่า การนั้นทำแล้วและถูกต้อง สติเป็นธรรมเกิดก่อนดังนี้ 
30,0007,016,จึงกล่าวว่า รู้ตัวเพราะระลึกได้ ถ้ามีคำคัดค้านว่า การที่จะเขียน
30,0007,017,ตัว ก. ถูกได้นั้น เพราะรู้ตัวว่าตัว ก. มีรูปร่างอย่างไรเสียก่อน ถ้า
30,0007,018,มิฉะนั้นก็เขียนตัว ก. มิถูก ข้อนี้เป็นความจริง แต่ขอให้พึงเข้าใจ
30,0007,019,ว่า การที่รู้ว่าตัว ก. มีรูปร่างอย่างนั้น ไม่ใช่เป็นตัวสัมปชัญญะ
30,0007,020,เป็นตัวปัญหาต่างหาก.
30,0007,021,๒๔๖๙