Book,Page,LineNumber,Text
31,0002,001,ถ้าไม่รู้ก็จะไปทำในทางอื่นที่ผิดจากธรรมเนียมของสมณะ  ซึ่งเป็นการ 
31,0002,002,ไม่สมควรประการหนึ่ง  และอกรณียกิจเป็นทางสำคัญใกล้ต่อความขาด
31,0002,003,จากภิกษุ  นับว่าเป็นสิ่งสำคัญที่ควรให้ผู้บวชรู้เสียแต่แรกประการหนึ่ง
31,0002,004,ดังนี้  พออุปสมบทแล้ว  พระอุปัชฌาย์จึงบอกอนุศาสน์เสียแต่เมื่อบวช
31,0002,005,ใหม่ทีเดียว.
31,0002,006,๒๔๕๗
31,0002,007,ถ.  เหตุไฉนพระศาสดา  จึงทรงแสดงนิสัย ๔  ไว้ในอนุศาสน์
31,0002,008,เนื่องด้วยการบิณฑบาต  นุ่งห่มผ้าบังสุกุล  อยู่โคนไม้  ฉันยาดองด้วย
31,0002,009,น้ำมูตรเน่า ?  จงอธิบาย.
31,0002,010,ต.  การที่พระบรมศาสดาจะทรงแสดงนิสัย ๔  ไว้ในอนุศาสน์
31,0002,011,เนื่องด้วยบิณฑบาต  นุ่งห่มผ้าบังสุกุล  อยู่โคนไม้  และฉันยาดอง
31,0002,012,ด้วยน้ำมูตรเน่านั้น  เพราะว่าพระองค์ผู้เสด็จออกจากศากยสกุล  อัน
31,0002,013,บริบูรณ์มั่งคั่งประกอบด้วยศฤงคารบริวาร  บรรพชา  ก็โดยที่พระองค์
31,0002,014,ทรงเห็นว่า  ศฤงคารบริวารหรือลาภยศซึ่งทุก ๆ คนปรารถนา  แม้จะนำ
31,0002,015,ความสุขให้เกิดก็เป็นชั่วคราว  ซ้ำกลับจะทำบุคคลให้กำหนัดในอารมณ์
31,0002,016,เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด  ขัดเคืองในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความขัด
31,0002,017,เคือง  ลุ่มหลงในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความลุ่มหลง  มัวเมาในอารมณ์
31,0002,018,เป็นที่ตั้งแห่งความมัวเมา  ทั้งทำใจให้เดือดร้อนกระวนกระวายเป็นทุกข์
31,0002,019,ในเมื่อสิ่งเหล่านั้นวิบัติไป  ครั้นพระองค์ทรงเล็งเห็นเช่นนี้แล้วก็ทรง
31,0002,020,เบื่อหน่ายไม่ไยดี  จึงได้เสด็จออกบรรพชาแสวงหาสิ่งกุศลสันติวรบท
31,0002,021,ซึ่งเป็นทางแห่งความสงบระงับไม่เกี่ยวข้องด้วยส่วนลามกเหล่านั้น  ใน