Book,Page,LineNumber,Text
33,0044,001,โภชนวรรคที่  ๔ 
33,0044,002,<B>สิกขาบทที่  ๑  การฉันอาหารในโรงทาน.</B>
33,0044,003,<B>อาหาร</B>  ได้แก่  โภชนะ  ๕ อย่าง  คือ :-
33,0044,004,ข้าวสุก  ขนมสด  ขนมแห้ง  ปลา  เนื้อ.
33,0044,005,<B>กิริยาที่กินของสามัญชน  ๒  อย่าง  คือ :-</B>
33,0044,006,๑.  <B>กินข้าว</B>  หมายถึงกินเพื่ออิ่มหนำ  ประจำวัน  มื้อเช้า  มื้อเย็น
33,0044,007,หรือเพิ่มมื้อกลางวันด้วย  ต้องการบำรุงชีวิต.
33,0044,008,๒.  <B>กินของว่าง</B>  หมายถึงกินจุบ  กินจิบ  ในระหว่าง  เช่น  กิน
33,0044,009,ขนมแกล้มกับน้ำชา.
33,0044,010,ในสิกขาบทนี้  มุ่งกินข้าว  อันได้แก่  โภชนะ  ๕  ในโรงทานเพื่อ
33,0044,011,คนทั่วไป  เป็นเวลา  ๒ วันต่อกัน  ต้องปาจิตตีย์.
33,0044,012,ถ้าฉัน  ๑ วัน  แล้วเว้นเสีย  ๑ วัน  มาฉันใหม่อีกสลับกันไป  หรือ
33,0044,013,เจ้าของนิมนต์ฉันติด ๆ กันทุกวัน  ไม่ต้องอาบัติ.
33,0044,014,<B>สิกขาบทที่  ๒  การฉันเป็นหมู่.</B>
33,0044,015,ภิกษุ  ๕ รูปขึ้นไป  รับนิมนต์ที่เขาออกชื่อโภชนะ  ๕  อย่างใด
33,0044,016,อย่างหนึ่ง  และฉัน   แม้รับพร้อมกันในที่เดียวกันแล้ว  แยกกันไปฉัน
33,0044,017,ก็ต้องปาจิตตีย์ทั้ง  ๒ ฝ่าย.  เว้นไว้แต่สมัย  (๑. เป็นไข้  ๒. หน้าจีวรกาล
33,0044,018,๓. เวลาทำจีวร  ๔. เดินทางไกล  ๕. ไปทางเรือ  ๖. พระมากบิณฑบาตไม่
33,0044,019,พอฉัน  ๗. สมณนิมนต์).
33,0044,020,<B>สิกขาบทที่  ๓  การฉันในที่นิมนต์ทีหลัง.</B>
33,0044,021,<B>ปรัมปรโภชนะ</B>  คือ  รับนิมนต์ในที่แห่งหนึ่งแล้ว  ครั้นถึงเวลา