Book,Page,LineNumber,Text
42,0010,001,อธิบาย. 
42,0010,002,ต.  พระพุทธบัญญัติและอภิสมาจารทั้ง   ๒ นี้  รวมเรียกว่าพระ
42,0010,003,วินัย.  ท่านเปรียบเหมือนด้ายร้อยดอกไม้อันควบคุมดอกไม้ไว้ไม่ให้
42,0010,004,กระจัดกระจายฉะนั้น.  
42,0010,005,ราชกวี
42,0010,006,ถ.  พระศาสดาทรงบัญญัติสิกขาบท  เพื่อบริหารภิกษุสงฆ์ด้วยวิธี
42,0010,007,อย่างไร ?
42,0010,008,ต.  ด้วยวิธีอย่างนี้  คือเมื่อภิกษุกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งลง
42,0010,009,อันให้เกิดความเสียหายขึ้นแล้ว  พระศาสดาก็ตรัสให้ประชุมสงฆ์  และ
42,0010,010,ตรัสถามภิกษุรูปนั้นให้ทูลรับแล้ว  จึงทรงแสดงโทษแห่งการประพฤติ
42,0010,011,ชั่วเช่นนั้น  และแสดงอานิสงส์แห่งการสำรวมแล้ว  ทรงบัญญัติสิกขา-
42,0010,012,บทห้ามมิให้ทำเช่นนั้น  อันจะให้เกิดความเสียหายต่อไป  และทรงวาง
42,0010,013,โทษปรับอาบัติไว้ด้วย  หนักบ้าง  เบาบ้าง  ตามสมควรแก่เหตุ.
42,0010,014,๒๔๗๕
42,0010,015,ถ.  มูลมีมาอย่างไร   จึงเป็นเหตุให้พระศาสดาทรงบัญญัติ
42,0010,016,สิกขาบทนั้น ๆ ขึ้น ?  และอาการที่ทรงบัญญัติอย่างไร ?  จงแสดง
42,0010,017,มาด้วย.
42,0010,018,ต.  มูลมีมาจากความประพฤติเสียหาย  ของภิกษุรูปใดรูปหนึ่ง
42,0010,019,กระทำขึ้น  นี้เป็นเหตุให้ทรงบัญญัติสิกขาบทนั้น ๆ ขึ้น  อาการที่
42,0010,020,ทรงบัญญัตินั้น    ชั้นต้นตรัสให้ประชุมสงฆ์แล้ว  ตรัสบอกถามภิกษุ
42,0010,021,ผู้ก่อเหตุ  เมื่อเธอรับแล้ว  ทรงแสดงโทษแห่งการทำอย่างนั้น  และ