Book,Page,LineNumber,Text
42,0023,001,ถ.  การเสพเมถุนไม่ดีอย่างไร  พระพุทธเจ้าจึงปรับผู้เสพให้ขาด
42,0023,002,จากความเป็นภิกษุ ?      
42,0023,003,ต.  ไม่ดีดังนี้  หีโน  เป็นของเลว  คมฺโม  เป็นเหตุให้ตั้งบ้านเรือน
42,0023,004,โปถุชฺชนิโก  เป็นของปุถุชนคนหนาด้วยกิเลส  อนริโย  ไม่เป็นของ
42,0023,005,พระอริยเจ้า  อนตฺถสญฺหิโต  ประกอบด้วยอนัตถะความพินาศ  ไม่ดี
42,0023,006,อย่างนี้พระองค์จึงปรับผู้เสพเมถุนให้มีโทษถึงปาราชิก.
42,0023,007,ราชกวี
42,0023,008,ถ.  ทรัพย์ที่เป็นสังหาริมะและอสังหาริมะอันจัดเป็นอวหารนั้น  มี
42,0023,009,อาการต่างกันอย่างไร ?  การฉ้อจัดเป็นอวหารในทรัพย์ ๒ ประเภทนั้น
42,0023,010,ได้หรือไม่ ?  จงอธิบาย.
42,0023,011,ต.  ทรัพย์ที่เป็นสังหาริมะ  กำหนดว่าเป็นอวหารด้วยทำให้
42,0023,012,เคลื่อนจากฐาน  ที่เป็นอสังหาริมะ  กำหนดว่าเป็นอวหารด้วยขาด
42,0023,013,กรรมสิทธิ์แห่งเจ้าของ.  การฉ้อเป็นอวหารในทรัพย์เป็นอสังหาริมะ
42,0023,014,ประเภทเดียว  แต่คงต้องอาบัติด้วยขาดกรรมสิทธิ์แห่งเจ้าของ  แม้ใน
42,0023,015,ทรัพย์ที่เป็นสังหาริมะ  เช่นภิกษุรับฝากของ  มีไถยจิตคิดเอาเสีย  ครั้น
42,0023,016,เจ้าของมาขอคืน  กล่าวปฏิเสธว่าไม่ได้รับไว้  หรือว่าได้ให้คืนแล้วก็
42,0023,017,ตาม  ดังนี้ต้องอาบัติด้วยขาดกรรมสิทธิ์  เรียกว่าฉ้อ.
42,0023,018,๒๔๘๑
42,0023,019,ถ.  อทินนาทานเป็นอาการที่ต่ำทราม  เพราะเป็นกิริยาของพวก
42,0023,020,โจร  หากมีภิกษุอุตตริประพฤติเข้า  อย่างดีก็คงได้รับสมญาว่าคุณโจร
42,0023,021,ว่าโดยเฉพาะที่มีในสิกขาบทบัญญัติ  ท่านหมายความกว้างแคบเพียง