Book,Page,LineNumber,Text
42,0028,001,ถ.  ภิกษุอื่นโกรธภิกษุอื่นแช่งให้ถูกงูพิษกัดตาย  ภิกษุนั้นก็ถูกงูกัด
42,0028,002,ตายในวันนั้น  ควรปรับปาราชิกแก่ภิกษุผู้แช่งได้หรือไม่ ?  เหตุไร ?
42,0028,003,ต.  ปรับปาราชิกไม่ได้  เพราะไม่ได้ตายด้วยประโยคของภิกษุ
42,0028,004,ผู้แช่งนั้น  ตายเพราะพิษงูต่างหาก.  
42,0028,005,ราชกวี
42,0028,006,ถ.  ภิกษุให้ประหารผู้อื่น  มีโทษอย่างไรบ้าง ?
42,0028,007,ต.  ภิกษุประหารมนุษย์ให้ตายพร้อมด้วยเจตนา  ต้องปาราชิก
42,0028,008,ไม่ถึงตายเป็นแต่เพียงปางตาย  ต้องถุลลัจจัย  ประหารภิกษุให้เจ็บ  หรือ
42,0028,009,ประหารดิรัจฉานให้ตาย  ด้วยความโกรธด้วยเจตนา  ต้องปาจิตตีย์
42,0028,010,ประหารอนุปสัมบันและดิรัจฉานให้เจ็บด้วยโกรธ  ต้องทุกกฏ  ให้
42,0028,011,ประหารมนุษย์หรือสัตว์ก็ตาม  ในเมื่อถูกเบียดเบียน  ด้วยประสงค์จะ
42,0028,012,ป้องกันตัวมิได้มีความโกรธ  ท่านว่าไม่เป็นอาบัติ  แต่การประหารนั้น
42,0028,013,อันใครทำแล้ว  ส่อให้เห็นว่าเป็นผู้ดุร้าย  ไม่สมเป็นสมณะ  อันผู้หวัง
42,0028,014,ความสงบไม่ต้องการสมาคมด้วย.
42,0028,015,๓/๙/๒๔๖๕
42,0028,016,ถ.  ภิกษุล่วงละเมิดในสิกขาบทไหนบ้าง  เนื่องด้วยอาชีววิบัติ ?
42,0028,017,จงชี้มาตามโทษหนักเบาอย่างละสิกขาบท.
42,0028,018,ต.  หมายโทษอย่างหนัก  ต้องอาบัติปาราชิก  เพราะพูดอวด
42,0028,019,อุตตริมนุสสธรรมไม่มีในตนเนื่องด้วยอาชีพ.  โทษอย่างกลาง  ต้อง
42,0028,020,อาบัติสังฆาทิเสส  เพราะประทุษร้ายตระกูล  สงฆ์ขับไล่จากวัด  กลับ
42,0028,021,ติเตียนสงฆ์  ภิกษุอื่นห้ามไม่ฟัง  สงฆ์สวดสมนุภาสน์ด้วยญัตติจตุตถ-