Book,Page,LineNumber,Text
42,0036,001,รูปพรรณสันฐาน ๑  กิเลส ๑  อาบัติ ๑  คำสบประมาทอย่างอื่น
42,0036,002,อีก ๑  กิริยาพูดเสียดแทงนั้น  เป็นไปโดยอาการ ๒ สถาน  แกล้งพูด
42,0036,003,ยกยอด้วยเรื่องที่ดีกระทบถึงชาติเป็นต้น  ซึ่งเรียกว่าแดกบ้าง  ประชด
42,0036,004,บ้างอย่าง ๑  พูดกดให้เลวลง  ซึ่งเรียกว่าด่า ๑  กล่าวเสียแทง  
42,0036,005,อุปสัมบันโดยจัง ๑  เป็นปาจิตตีย์  กล่าวไม่เจาะตัว  ว่าเปรย ๆ ก็ดี
42,0036,006,กล่าวเสียดแทงอนุปสัมบันด้วยอาการทั้ง ๒ นั้นก็ดี  เป็นทุกกฏ  พูด
42,0036,007,ล้อเล่นกับอุปสัมบันและอนุปสัมบัน  พูดเจาะตัวหรือพูดเปรย  เป็น
42,0036,008,ทุพภาสิต  ถ้ามุ่งอรรถธรรมคำสั่งสอนเป็นเบื้องหน้า  ไม่เป็นอาบัติ.
42,0036,009,๒๕/๑๑/๒๔๖๒
42,0036,010,ถ.  มีผู้มานิมนต์ให้ภิกษุไปรับบิณฑบาตในที่แห่งหนึ่งในเวลา
42,0036,011,รุ่งเช้า  เธอตั้งใจจะไป  และบอกรับแก่เขา  แต่ครั้นเวลารุ่งเช้า  เธอ
42,0036,012,กลับใจเสียแล้ว  ไม่ ไปตามกำหนด  เช่นนี้จะปรับเธอเป็นมุสาวาทใน
42,0036,013,ขณะกล่าวได้หรือไม่ ?  ถ้าได้ก็แล้วไป  ถ้าไม่ได้  ควรจะปรับอาบัติ
42,0036,014,อะไร ?
42,0036,015,ต.  ปรับไม่ได้  ควรปรับเป็นปฏิสสวทุกกฏ.
42,0036,016,๑๒/๙/๒๔๖๖
42,0036,017,ถ.  ภิกษุพูดมุสาอวดอุตติมนุสสธรรมก็ดี  โจทภิกษุอื่นด้วย
42,0036,018,ปาราชิกก็ดี  ถูกปรับอาบัติแรงกว่าปาจิตตีย์  ก็สมควรแล้ว  ภิกษุ
42,0036,019,พูดมุสาโจทอื่นด้วยอาจารวิบัติ  ในวิภังค์ท่านปรับเพียงอาบัติทุกกฏ
42,0036,020,เพลากว่าพูดมุสาไม่ได้ให้ร้ายแก่ผู้อื่นเสียอีก  นี้อย่างไรอยู่ ?