Book,Page,LineNumber,Text 49,0047,001,บ้านเรือน เรือกสวนไร่นา การเสพสุราเมรัย ก็อนุโลมเข้าในภัย 49,0047,002,อันนี้ ปิดประตูทางความชั่ว ความฉิบหายแห่งโภคทรัพย์ ซึ่งเรียก 49,0047,003,ว่า อบายมุขเสีย ดังนี้ เรียกว่า อารักขสัมปทา ฯ 49,0047,004,๓. คบคนดีเป็นมิตรสหาย ไม่คบคนที่จะพาให้ฉิบหายแห่ง 49,0047,005,โภคทรัพย์ ดังนี้ เรียกว่า กัลยาณมิตตตา ฯ 49,0047,006,๔. จับจ่ายโภคทรัพย์พอสมควรแก่กำลัง ไม่ให้ฟูมฟายจนเกิน 49,0047,007,ไป ไม่เบียดกรอจนเกินส่วน คิดถึงรายได้รายจ่ายให้เพียงพอกันหรือ 49,0047,008,ให้เหลือไว้ ดังนี้ เรียกว่า สมชีวิตา ฯ 49,0047,009,สัมปทา ๔ อย่างนี้ เป็นเหตุให้โภคทรัพย์ที่ยังไม่เกิด บังเกิดขึ้น 49,0047,010,ที่เกิดแล้วจะสมบูรณ์ เหมือนบ่อน้ำปิดทางน้ำออก เปิดทางน้ำเข้า 49,0047,011,บ่อนั้นก็จะพึงเต็มด้วยน้ำ ฯ สัมปทา ๔ อย่างนี้แล เป็นที่อาศัยแห่ง 49,0047,012,โภคทรัพย์ คือเป็นเหตุให้สมบูรณ์แห่งโภคทรัพย์ นับเป็นศรีแห่ง 49,0047,013,โภคทรัพย์ ซึ่งเป็นที่ต้องการปรารถนาของบุคคลทั่วไป ๆ 49,0047,014,อันโภคทรัพย์นั้น ถึงจะมีมากเพียงไร ก็ยังไม่พอ เป็นพระเจ้า 49,0047,015,บรมจักรพรรดิอย่างพระเจ้ามันธาตุราช ก็ยังปรารถนาไม่สิ้นสุด ได้ 49,0047,016,สมบัติในดินแดนมนุษย์หมดแล้วยังไม่พอ พยายามไปรบแย่งชิงสมบัติ 49,0047,017,ของพระอินทร์อีก แต่ต้องพ่ายแพ้ลงมา เพราะฉะนั้น ท่านจึงได้ 49,0047,018,กล่าวว่า 49,0047,019,น กหาปณวสฺเสน ติตฺติ กาเมสุ วิชฺชติ 49,0047,020,ความอิ่มในกามทั้งหลาย ย่อมไม่มีเพราะฝนคือกหาปณะ ฯ 49,0047,021,กระทู้นี้ เป็นกระทู้สุภาษิตข้อที่ ๓ ดังจะได้บรรยายความต่อ