Book,Page,LineNumber,Text
01,0008,001,๙.  ภิกษุทำการซื้อขายด้วยรูปิยะ  คือของที่เขาใช้เป็นทองและเงิน 
01,0008,002,ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
01,0008,003,๑๐.  ภิกษุแลกเปลี่ยนสิ่งของกับคฤหัสถ์  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.  
01,0008,004,ปัตตวรรคที่ ๓
01,0008,005,๑.  บาตรนอกจากบาตรอธิษฐานเรียกอติเรกบาตร  อติเรกบาตร
01,0008,006,นั้น  ภิกษุเก็บไว้ได้เพียง ๑๐ วันเป็นอย่างยิ่ง  ถ้าให้ล่วง ๑๐ วันไป  ต้อง
01,0008,007,นิสสัคคิยปาจิตตีย์.
01,0008,008,๒.  ภิกษุมีบาตรร้าวยังไม่ถึง ๑๐ นิ้ว  ขอบาตรใหม่แต่คฤหัสถ์
01,0008,009,ที่ไม่ใช่ญาติไม่ใช่ปวารณา  ได้มา  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
01,0008,010,๓.  ภิกษุรับประเคนเภสัชทั้ง ๕  คือ  เนยใส  เนยข้น  น้ำมัน
01,0008,011,น้ำผึ้ง  น้ำอ้อย  แล้วเก็บไว้ฉันได้เพียง ๗ วันเป็นอย่างยิ่ง  ถ้าให้ล่วง
01,0008,012,๗  วันไป  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
01,0008,013,๔.  เมื่อฤดูร้อนยังเหลืออยู่อีกเดือนหนึ่ง  คือตั้งแต่แรมค่ำหนึ่ง
01,0008,014,เดือน ๗  จึงแสวงหาผาอาบน้ำฝนได้  เมื่อฤดูร้อนเหลืออยู่อีกกึ่งเดือน
01,0008,015,คือตั้งแต่ขึ้นค่ำหนึ่งเดือน ๘ จึงทำนุ่งได้  ถ้าแสวงหาหรือทำนุ่งให้ล้ำกว่า
01,0008,016,กำหนดนั้นเข้ามา  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
01,0008,017,๕.  ภิกษุให้จีวรแก่ภิกษุอื่นแล้ว  โกรธ  ชิงเอาคืนมาเองก็ดี  ใช้
01,0008,018,ให้ผู้อื่นชิงเอามาก็ดี  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
01,0008,019,๖.  ภิกษุขอด้ายแต่คฤหัสถ์ที่ไม่ใช่ญาติไม่ใช่ปวารณา  เอามาให้
01,0008,020,ช่างหูกทอเป็นจีวร  ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.