Book,Page,LineNumber,Text
02,0015,001,๘๖. โกโธ  ทุมฺเมธโคจโร. 
02,0015,002,ความโกรธเป็นอารมณ์ของคนมีปัญญาทราม.
02,0015,003,ขุ.  ชา.  ทสก.  ๒๗/๒๘๐.
02,0015,004,๘๗. โทโส  โกธสมุฏฺ€าโน.
02,0015,005,โทสะมีความโกรธเป็นสมุฏฐาน.
02,0015,006,ขุ.  ชา.  ทสก.  ๒๗/๒๗๓.
02,0015,007,๘๘. นตฺถิ  โทสสโม  คโห.
02,0015,008,ผู้จับเสมอด้วยโทสะ  ไม่มี.
02,0015,009,ขุ.  ธ.  ๒๕/๔๘.
02,0015,010,๘๙. นตฺถิ  โทสสโม  กลิ.
02,0015,011,ความผิดเสมอด้วยโทสะไม่มี.
02,0015,012,ขุ.  ธ.  ๒๕/๔๒.
02,0015,013,๙๐. โกธํ  ฆตฺวา  สุขํ  เสติ.
02,0015,014,ฆ่าความโกรธได้  อยู่เป็นสุข.
02,0015,015,"สํ.  ส.  ๑๕/๕๗, ๖๔."
02,0015,016,๙๑. โกธํ  ฆตฺวา  น  โสจติ.
02,0015,017,ฆ่าความโกรธได้  ไม่เศร้าโศก.
02,0015,018,"สํ.  ส.  ๑๕/๕๗, ๖๔."
02,0015,019,๙๒. โกธาภิภูโต  กุสลํ  ชหาติ.
02,0015,020,ผู้ถูกความโกรธครอบงำ  ย่อมละกุศลเสีย.
02,0015,021,นัย.  ขุ.  ชา.  ทสก.  ๒๗/๒๘๖.