Book,Page,LineNumber,Text
02,0016,001,๙๓. โกธโน  ทุพฺพณฺโณ  โหติ. 
02,0016,002,คนมักโกรธ  ย่อมมีผิวพรรณเศร้าหมอง.
02,0016,003,องฺ.  สตฺตก.  ๒๓/๙๘.
02,0016,004,๙๔. ทุกฺขํ  สยติ  โกธโน.
02,0016,005,คนมักโกรธ  ย่อมอยู่เป็นทุกข์.
02,0016,006,นัย.  องฺ.  สตฺตก.  ๒๓/๙๘.
02,0016,007,๙๕. อโถ  อตฺถํ  คเหตฺวาน    อนตฺถํ  ปฏิปชฺชติ.
02,0016,008,คนมักโกรธถือเอาประโยชน์แล้ว  กลับประพฤติไม่เป็นประโยชน์.
02,0016,009,องฺ.  สตฺตก.  ๒๓/๙๘.
02,0016,010,๙๖. โกธาภิภูโต  ปุริโส    ธนชานึ  นิคจฺฉติ.
02,0016,011,ผู้ถูกความโกรธครอบงำ  ย่อมถึงความเสื่อมทรัพย์.
02,0016,012,องฺ.  สตฺตก.  ๒๓/๙๘.
02,0016,013,๙๗. โกธสมฺมทสมฺมตฺโต    อายสกฺยํ  นิคจฺฉติ.
02,0016,014,ผู้เมามึนด้วยความโกรธ  ย่อมถึงความไร้ยศศักดิ์.
02,0016,015,องฺ.  สตฺตก.  ๒๓/๙๘.
02,0016,016,๙๘. าติมิตฺตา  สุหชฺชา  จ    ปริวชฺเชนฺติ  โกธนํ.
02,0016,017,ญาติมิตรและสหาย  ย่อมหลีกเลี่ยงคนมักโกรธ.
02,0016,018,องฺ.  สตฺตก.  ๒๓/๙๙.