Book,Page,LineNumber,Text
02,0046,001,๑๕.  ปาปวรรค  คือ  หมวดบาป 
02,0046,002,๒๗๖. มาลา  เว  ปาปกา  ธมฺมา    อสฺมึ  โลเก  ปรมฺหิ  จ.
02,0046,003,บาปธรรมเป็นมลทินแท้  ทั้งในโลกนี้  ทั้งในโลกอื่น.
02,0046,004,องฺ.  อฏฺ€ก.  ๒๓/๑๙๘.  ขุ.  ธ.  ๒๕/๔๗.
02,0046,005,๒๗๗. ทุกฺโข  ปาปสฺส  อุจฺจโย.
02,0046,006,ความสั่งสมบาป  นำทุกข์มาให้.
02,0046,007,ขุ.  ธ.  ๒๕/๓๐.
02,0046,008,๒๗๘. ปาปานํ  อกรณํ  สุขํ.
02,0046,009,การไม่ทำบาป  นำสุขมาให้.
02,0046,010,ขุ.  ธ.  ๒๕/๕๙.
02,0046,011,๒๗๙. ปาปํ  ปาเปน  สุกรํ.
02,0046,012,ความชั่วอันคนชั่วทำง่าย.
02,0046,013,วิ.  จุล.  ๗/๑๙๕.  ขุ.  อุ.  ๒๕/๑๖๘.
02,0046,014,๒๘๐. ปาเป  น  รมตี  สุจิ.
02,0046,015,คนสะอาดไม่ยินดีในความชั่ว.
02,0046,016,วิ.  มหา.  ๕/๓๔.  ขุ.  อุ.  ๒๕/๑๖๖.
02,0046,017,๒๘๑. สกมฺมุนา  หญฺติ  ปาปธมฺโม.
02,0046,018,คนมีสันดานชั่ว  ย่อมลำบากเพราะกรรมของตน.
02,0046,019,ม.  ม.  ๑๓๔๑๓.  ขุ.  เถร.  ๒๖/๓๗๙.