Book,Page,LineNumber,Text
04,0018,001,ปฏิคาหก  ย่อมได้ความอิ่มใจ  รู้สึกเหมือนท่านได้รับส่วนกุศลที่อุทิศ   
04,0018,002,ึถึง โดยที่สุดได้โภชนะที่ท่านชอบบริโภค  นึกถึงท่านส่งไปถวายพระฉัน
04,0018,003,ย่อมรู้สึกเหมือนท่านได้บริโภค.  ส่วนปฏิคาหกผู้ได้รับทักษิณา  ย่อม
04,0018,004,รู้สึกเหมือนได้รับของอันท่านให้  คนอื่นผู้อนุโมทนาย่อมรู้สึกว่าเป็น
04,0018,005,เกียรติแก่ท่านเพียงไร. ความสำเร็จแห่งผลแก่ท่านโดยฐานะอย่างนี้เอง
04,0018,006,ย่อมชักนำให้คนยังทำทักษิณานุประทานอยู่จนบัดนี้  ในเมื่อความเชื่อ
04,0018,007,ว่าไทยธรรมที่บริจาคได้ถึงท่าน  ดุจฝากของจากประเทศนี้ไปให้ญาติ
04,0018,008,ผู้ไปอยู่ในประเทศอื่น  เสื่อมไปแล้ว.
04,0018,009,แต่อย่างไรพวกพุทธศาสนิกจึงเข้าใจเปตศัพท์นี้ว่าผีเปรต. ศัพท์ว่า
04,0018,010,ปฺรตะ  นี้เป็นภาษาสันสกฤตตรงกับศัพท์เปตในมคธภาษานั้นเอง  แต่
04,0018,011,หมายเอาเฉพาะผู้ตาย  ไม่ได้หมายถึงบุรพบิดร  เขามีศัพท์ที่เรียกบุรพ-
04,0018,012,"บิดรต่างหากว่า  ""ปิตฺฤ"" พหุวจนะเป็น ""ปิตระ.""  พวกพราหมณ์"
04,0018,013,ย่อมเชื่อว่า  คนตายแล้วย่อมไปเกิดในคตินั้น ๆ แต่ด้วยความรักและ
04,0018,014,ความนับถือบุรพบิดรของตน  จึงสำคัญเห็นอีกส่วนหนึ่งว่า ยังทรงอยู่
04,0018,015,ด้วยเป็นอทิสสมานกาย คือแลไม่เห็นตัว  มีถิ่นเป็นที่อยู่เรียกปิตฺฤโลกะ
04,0018,016,ความรู้สึกอย่างนี้  พวกเราก็ได้มาจากเขา  แต่เราเข้าใจว่าอยู่บ้านเรือน
04,0018,017,"เดิม  ได้แก่ฝีเรือน เข้าใจเป็นจำพวกฝีเรือนอยู่ข้างใกล้,  แต่เราเข้าใจ"
04,0018,018,ว่าผีพวกนี้อดโซ  รูปร่างไม่สมประกอบ  เป็นสัตว์ทั้งน่ากลัวทั้งน่าสงสาร.
04,0018,019,ข้าพเจ้าเข้าใจว่า  จงใจเหยียดบุรพบิดรของพวกพราหมณ์ให้เป็น
04,0018,020,ผีชนิดนี้  โดยอาการเย้ยหยันอย่างเดียวดับพวกเขาเหยียดพวกเราก็มี.