Book,Page,LineNumber,Text 04,0019,001,พวกพราหมณ์กลัวเป็นอย่างยิ่งว่า บุรพบิดรของเขาจักอดหิว จัก 04,0019,002,ระหายน้ำ จักเปลือกกาย จึงทำกายเซ่นด้วยของเหล่านี้บ้าง ให้ของ 04,0019,003,เหล่านี้เป็นทานบ้าง. เราก็เหยียดบุรพบิดรพวกนี้ว่า เป็นผีอดหิว 04,0019,004,ระหายน้ำ เปลือยกาย เสริมต่อในข้อที่อดหิวและระหายว่า มีท้องใหญ่ 04,0019,005,แต่มีปากเท่ารูเข็ม ได้ข้าวได้น้ำกินเข้าไปไม่ได้เท่าไร ไม่รู้จักหายอยาก 04,0019,006,กระวนกระวายด้วยความอยาก ดุจถูกไฟเผา เสริมความเปลือยกาย 04,0019,007,เข้าว่า มีรูปไม่สมประกอบต่าง ๆ ทั้งทรวดทรงทั้งผิวพรรณ สุดแต่จะ 04,0019,008,น่าเกลียดน่ากลัวได้เพียงไร. คาถาอนุโมทนา๑ทักษิณานุประทานของ 04,0019,009,พระเจ้าพิมพิสาร ก็มีคาถานำกล่าวถึงผีพวกนี้ ความชัดพอจะรู้ว่า 04,0019,010,หมายเอาผีบุรพบิดรว่ามาสู่เรือนของตน ด้วยหมายจะได้รับทานที่ 04,0019,011,"ญาติอุทิศให้, แม้ข้าวน้ำมีมาก แต่ไม่มีใครระลึกถึงก็เป็นกรรมของ" 04,0019,012,"สัตว์, ต่อมีผู้บริจาคแล้วอุทิศให้ จึงจะได้รับและอำนวยพรให้ผู้อุทิศ" 04,0019,013,แต่นี้แสดงความเป็นไปแห่งพวกผีนี้ว่า ไม่ได้ทำไร่ไถนาเลี้ยงโค ไม่ได้ 04,0019,014,"ค้าขายย่อมเป็นอยู่ด้วยทาน อันญาติให้แล้วจากมนุษย์โลกนี้, ทานนั้น" 04,0019,015,ย่อมสำเร็จแก่พวกผีนั้น ดุจน้ำฝนอันตกในที่ดอน ย่อมไหลไปสู่ที่ลุ่ม 04,0019,016,หรือดุจห้วงน้ำเต็มล้นลงมาโดยลำดับจนยังสาครให้เต็ม. 04,0019,017,การทำปุพพเปตพลี ย่อมบำรุงความรักความนับถือในบุรพบิดร 04,0019,018,ของตน ให้เจริญกุศลส่วนกตัญญุตากตเวทิตา เป็นทางมาแห่งความ 04,0019,019,รุ่งเรืองแห่งสกุลวงศ์ พระศาสดาจึงได้ทรงอนุมัติ ด้วยประการอย่างนี้.