Book,Page,LineNumber,Text
05,0006,001,พรหมจรรย์ก็สมบูรณ์ดังพุทธประสงค์ทุกประการแล้ว  ขอพระผู้มี  
05,0006,002,พระภาคจงปรินิพพานเถิด  บัดนี้  เป็นกาลที่จะปรินิพพานแห่งพระผู้มี
05,0006,003,"พระภาคแล้ว.""  เมื่อมารกล่าวดังนี้แล้ว  พระผู้มีพระภาคจึงตรัสว่า"
05,0006,004,"""ดูก่อนมาผู้มีบาป  ท่านจงมีขวนขวายน้อยเถิด  ความปรินิพพาน"
05,0006,005,แห่งพระตถาคตจักมีไม่ช้า  โดยกาลที่ล่วงไปแล้วแห่ง  ๓  เดือนแต่นี้
05,0006,006,"พระตถาคตจักปรินิพพาน.""  "
05,0006,007,ครั้งนั้น  สมเด็จพระผู้มีพระภาคมีพระสติสัมปชัญญะ  ปลงอายุ-
05,0006,008,สังขาร  ณ  ปาวาลเจดีย์  ก็เกิดอัศจรรย์แผ่นดินไหวใหญ่และขนชันสยด
05,0006,009,สยองพิลึกน่าพึงกลัว  ทั้งกลองทิพย์ก็บันลือลั่นในอากาศ  ครั้งนั้น
05,0006,010,พระอานนท์เกิดพิศวงเพราะอัศจรรย์เกิดมีนั้น  จึงออกจากร่มพฤกษา
05,0006,011,เข้าไปสู่ที่เฝ้า  ถวายบังคมนั่ง  ณ  ที่ควรแล้ว  ทูลถามถึงเหตุซึ่งให้เกิด
05,0006,012,อัศจรรย์  มีแผ่นดินไหวใหญ่เป็นต้นนั้น.  สมเด็จพระผู้มีพระภาค
05,0006,013,ตรัสเหตุ  ๘  ประการ  ที่จะให้เกิดแผ่นดินไหวใหญ่  คือลมกำเริบ ๑
05,0006,014,ท่านผู้มีฤทธิ์บันดาล  ๑   พระโพธิสัตว์จุติจากดุสิตลงสู่พระครรภ์ ๑
05,0006,015,พระโพธิสัตว์ประสูติ  ๑   พระตถาคตเจ้าตรัสรู้พระอนุตตรสัมมา-
05,0006,016,สัมโพธิญาณ ๑   พระตถาคตเจ้าให้พระอนุตตรธรรมจักรเป็นไป ๑
05,0006,017,พระตถาคตเจ้าปลงอายุสังขาร ๑   พระตถาคตเจ้าปรินิพพานด้วย
05,0006,018,อนุปาทิเสสนิพพานธาตุ  ๑   เหตุทั้ง  ๘  นี้เป็นปัจจัยจะให้แผ่นดินไหว
05,0006,019,ใหญ่ละอย่าง ๆ  แล้ว  ทรงนำเนื้อความแต่ปางหลัง  ครั้งแรกได้ตรัส
05,0006,020,อภิสัมโพธิ  เสด็จอยู่  ณ  ควงไม้อชปาลนิโครธ  ได้ตรัสไว้แก่มารฉันใด