Book,Page,LineNumber,Text
05,0034,001,ของอานนท์  ไม่อิ่มไม่เบื่อด้วยธรรมกถาที่อานนท์แสดงนั้นเลย  ครั้น   
05,0034,002,อานนท์นิ่งหยุดธรรมกถา  บริษัททั้ง  ๔  ซึ่งได้สดับนั้น  ก็มีจิตยินดี
05,0034,003,และไม่อิ่มไม่เบื่อ  ประหนึ่งพระเจ้าจักรพรรดิราช  อันให้เกิดความ
05,0034,004,ชื่นชมและไม่อิ่มด้วยภาษิตแก่  กษัตริย์  พราหมณ์  คฤหบดี  สมณ-
05,0034,005,บริษัท  ฉะนั้น.
05,0034,006,ตรัสเรื่องเมืองกุสินารา
05,0034,007,เมื่อสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า  ตรัสสรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า
05,0034,008,อานนท์ด้วยประการฉะนี้แล้ว  พระอานนท์ผู้มีอายุ  จึงกราบทูล
05,0034,009,"อาราธนาจะเชิญเสด็จไปปรินิพพาน  ณ  พระมหานครอื่นว่า ""ข้าแต่"
05,0034,010,พระผู้มีพระภาคเจ้า  อย่าเสด็จปรินิพพาน ณ  เมืองเล็ก  เมืองดอน  กิ่ง
05,0034,011,เมื่อที่นี้เลย  พระนครใหญ่ ๆ  ทั้งหลายอื่นมีอยู่หลายตำบล  คือ
05,0034,012,เมืองจำปา  เมืองราชคฤห์  เมืองสาวัตถี  เมืองสาเกต  เมืองโกสัมพี
05,0034,013,เมืองพาราณสี  ล้วนเป็นพระนครใหญ่  ขอสมเด็จพระผู้มีพระภาค  จง
05,0034,014,เสด็จปรินิพพาน  ณ  มหานครเหล่านั้นเถิด  กษัตริย์  พราหมณ์  คฤหบดี
05,0034,015,ซึ่งเป็นมหาศาล  ที่เลื่อมใสในพระตถาคตเจ้ามีอยู่มาก  ณ  มหานคร
05,0034,016,เหล่านั้น  จักได้ทำซึ่งสักการบูชาพระสรีระแห่งพระตถาคตเจ้า  เป็น
05,0034,017,มโหฬารสักการใหญ่ควรแก่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า  ซึ่งเป็นอนาคาริก-
05,0034,018,"ปุริสรัตน์อัจฉริยมนุษย์ในโลก""   สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสห้าม"
05,0034,019,"พระอานนท์ว่า  ""ดูก่อนอานนท์  ท่านอย่าได้กล่าวอย่างนี้ว่า  'เมือง"
05,0034,020,กุสินารานี้เป็นเมืองเล็กเมืองดอนเป็นกิ่งนคร'  ดังนี้เลย  แต่ปางก่อน