Book,Page,LineNumber,Text
05,0038,001,ปรินิพพานแห่งพระสมณโคดม  จักมี  ณ  ยามที่สุดแห่งราตรีวันนี้แน่  
05,0038,002,ความสงสัยข้อนี้บังเกิดแล้วแก่เราก็มีอยู่   เราก็เป็นผู้เลื่อมใสอย่างนี้ว่า  
05,0038,003,"""พระสมณโดคมสามารถอยู่  เพื่อจะแสดงธรรมให้เราละความสงสัย"
05,0038,004,นั้นเสียได้   ควรที่จะรีบออกไปเฝ้าพระโคดมเจ้าผู้สมณะเสียโดยพลัน
05,0038,005,"ณ  ราตรีวันนี้""  ลำดับนั้น  สุภัททปริพาชกจึงไปยังสาลวัน  ถึงสำนัก"
05,0038,006,พระอานนท์แล้ว  เล่าความตามที่ตนดำรินั้นให้พระอานนท์ฟังแล้ว
05,0038,007,วิงวอนจะขอเฝ้าพระผู้มีพระภาค.  พระอานนทเถรเจ้าจึงทัดทานว่า
05,0038,008,"""ดูก่อนสุภัททะผู้มีอายุ  อย่าเลย  ท่านอย่าได้เบียดเบียนพระตถาคตเจ้า"
05,0038,009,ให้ลำบาก  พระผู้มีพระภาคทรงลำบากพระกายอยู่แล้ว  สุภัทท-
05,0038,010,ปริพาชกวิงวินพระอานนท์ถึง  ๒  ครั้ง  ๓  ครั้ง  พระอานนท์ก็
05,0038,011,ทัดท่านไว้ฉะนั้น.  สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงได้ยินพระอานนท์
05,0038,012,"เจรจากับสุภัททปริพาชกแล้ว  ดำรัสเรียกพระอานนท์ว่า  ""ดูก่อน"
05,0038,013,อานนท์  อย่าเลย  อานนท์  จงอย่าห้ามสุภัททะ ๆ  จงได้เห็นพระ
05,0038,014,ตถาคตเถิด  สุภัททะจักถามปัญหาอันใดอันหนึ่งกะเรา  ก็จักเป็นคน
05,0038,015,มุ่งความตรัสรู้ทั่วถึงแล้วและถามซึ่งปัญหาทั้งปวงนั้น  จัดไม่เพ่งความ
05,0038,016,"เบียดเบียนให้พระตถาคตลำบาก, อนึ่ง  เราอันสุภัททะได้ถามแล้วจัก"
05,0038,017,พยากรณ์เนื้อความอันใดแก่สุภัททะนั้น  สุภัททะจะรู้ทั่วถึงซึ่งเนื้อความ
05,0038,018,"นั้นฉับพลัน.""   ลำดับนั้น  พระอานนทเถรเจ้าจึงเตือนสุภัททะว่า"
05,0038,019,"""ดูก่อนสุภัททะ   ท่านจงไปยังที่เฝ้าเถิด   พระผู้มีพระภาคเจ้าทำโอกาส"
05,0038,020,"ประทานช่องแก่ท่านให้เข้าเฝ้าแล้ว.""   จึงสุภัททปริพาชกเข้าไปเฝ้า"